บทที่ 44: อุโมงค์มรณะทันทีที่ร่างของซูเยว่และอิงพุ่งทะลุม่านน้ำตกเข้ามา...โลกทั้งใบก็พลันดับสิ้น!เสียงคำรามของน้ำตกที่ดังสนั่นหวั่นไหวได้ถูกตัดขาดไปในฉับพลัน... ถูกแทนที่ด้วยความเงียบงันอันน่าอึดอัดและความมืดมิดที่สมบูรณ์แบบ... มันคือความมืดที่หนาทึบ...