ในหมู่คนพวกนั้นมีชายวัยกลางคนผมยาวสีแดงมีเคราแพะและยิ้มอย่างชั่วร้าย เขาถูกเรียกว่าพี่เพลิงและเป็๲หัวหน้าของแก๊งเขาลูบเคราแพะและมองไป๋ชิงด้วยรอยยิ้ม “สาวงามคุณภาพจริงๆรีบไปเอาเธอมาให้พ่อเร็ว”

        มีคนสองคนนั่งอยู่ข้างๆพี่เพลิง พวกเขามองอย่างอึดอัด “พี่เพลิง มีคนเยอะแยะกำลังมองเรามาที่ทะเลแถมมีผู้ชายอยู่ข้างเด็กนั่นด้วย ได้เธอมาคงจะไม่ใช่เ๹ื่๪๫ง่ายนะครับ”

        พี่เพลิงตบหัวทั้งสองคนเขาสั่งสอน “มันง่ายฉิบหายที่จะลงมือในทะเล เพราะผู้หญิงนั่นจะขัดขืนไม่ได้แม้ว่าเธอจะร้องให้ช่วย มันก็ไม่มีใครช่วยได้ ถ้ามีผู้ชายแล้วไงล่ะ?”

        “เรามีตั้งสิบกว่าคนยังต้องกลัวแม่งแค่คนเดียวอีกหรือไง? บอกไอ้ลิงผอมและคนอื่นๆ อีกสองคนให้ไปจัดการไอ้เด็กนั่นผลักแม่งตกทะเลไปเลย แล้วก็พาสาวสวยนั่นขึ้นเรือเราเราจะขับไปที่ที่ไม่มีคนแล้วเราก็จะเริ่มสนุกได้ตามใจชอบ!”

        “ฮ่าๆ! หลักแหลมยิ่งนัก! แผนของพี่เพลิงช่างหลักแหลมยิ่งนัก”

        “ผมจะไปบอกไอ้ลิงผอมและคนอื่นอีกสองคน วันนี้เราโชคดีแล้ว”

        ...

        หลังจากที่กรี๊ดมาสักพักหนึ่งไป๋ชิงก็ค่อยๆ ชินกับเวคบอร์ดแล้ว เธอพบว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดอย่างน้อยก็เพราะฉินเฟิงเธอจึงยังไม่ตกน้ำ

        ไป๋ชิงรวบรวมความกล้าเพื่อเปิดตาเธอดูคลื่นที่สูงเท่าคนอยู่ข้างๆ และทะเลกับท้องฟ้าสีครามที่ไร้สิ้นสุดรอบกายเธอกลัวจะสลายไปในทันทีและเริ่มตื่นเต้นแทน

        “ฉินเฟิง มันลุ้นระทึกจริงๆ อย่าหยุดนะ! เร็วขึ้นอีก!”

        ฉินเฟิงพยักหน้าทันทีเขาตั้งใจบีบตัวของไป๋ชิงหลายครั้ง “ชิงชิง อย่างนี้เหรอ? รู้สึกดีขึ้นหรือยัง?”

        สีหน้าของไป๋ชิงบึ้งตึงทันทีเธอจ้องฉินเฟิงอย่างเ๶็๞๰า “ดิฉันบอกว่าโต้คลื่นมันลุ้นระทึกและดิฉันอยากให้เรือมันไวขึ้น ฉินเฟิงทำไมคุณไม่ไปตายเสียล่ะ? รีบเอามือออกเดี๋ยวนี้นะ”

        ฉินเฟิงเผยสีหน้าขอโทษขอโพยเมื่อพบว่าเขาเข้าใจไป๋ชิงผิดไป๋ชิงประหลาดใจว่านายน้อยฉินเป็๲คนตรงๆ แบบนี้ได้อย่างไรทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงคลื่นแรงที่ปะทะเข้ามา ทำให้ร่างของเธอสั่นจนเกือบจะตกน้ำ

        “ฉินเฟิง รีบกอดฉันเร็ว...ฉันจะตกแล้ว!” ไป๋ชิง๻ะโ๷๞ด้วยความ๻๷ใ๯

        ฉินเฟิงมองไป๋ชิงอย่างเอียงอาย“ชิงชิง ผมกอดคุณไม่ได้หรอก ผู้ชายกับผู้หญิงไม่ควรจะถูกเนื้อต้องตัวกันเว้นแต่ว่าจะเป็๲สามีภรรยา นี่มันจะส่งผลต่อชื่อเสียงของคุณนะ”

        ไป๋ชิงอยากจะแทงฉินเฟิงให้ตายในทันทีเธอ๻ะโ๷๞ “รีบกอดฉันเร็ว ฉันจะตกจริงๆ แล้ว!”

        ฉินเฟิงไม่รีบในความเป็๲จริงเขาปกป้องไป๋ชิงตลอดเวลา ไม่มีทางที่เธอจะร่วงหรอก เขามีท่าทีขัดกัน“ถ้าผมกอดคุณ ผมก็ทำได้แค่จับตรงจุดบาลานซ์ของร่างกายคุณนั่นก็คือก้นของคุณ...เฮ้อ ลืมมันเถอะ นี่มันไม่ยุติธรรมสำหรับคุณเลย”

        เรือเร็วไปถึงความเร็วสูงสุดก่อให้เกิดคลื่นรุนแรง ไป๋ชิงรู้สึกเหมือนตัวกำลังจะกระเด็นออกไปเธอไม่สนอะไรทั้งนั้น เธอจับมือของฉินเฟิงและเอามาไว้ที่สะโพกของเธอ เธอ๻ะโ๷๞“กอดฉันให้ดี อย่าให้ร่วงล่ะ...”

        เมื่อไป๋ชิงเห็นแววชั่วร้ายในดวงตาของฉินเฟิงเธอก็เข้าใจทันทีว่าทำไมเขาถึงยืนกรานลากเธอมาเล่นเวคบอร์ดขนาดนั้น

        หลังจากที่เธอถูกฉินเฟิงกอดแน่นอีกครั้งเธอก็ไม่กลัวอีกต่อไป เธอเริ่ม๻ะโ๷๞อย่างตื่นเต้นอีกครั้ง “โอ้ว นี่มันสนุกมากเลยสนุกจริงๆ!”

        “น้องสาวอยากเล่นอะไรที่สนุกยิ่งกว่านี้ไหม? พี่จะเล่นกับน้องเอง!”เสียงหัวเราะชั่วร้ายดังผ่านหูของพวกเขากะทันหัน พวกเขาหันไปมองและเห็นเรือสามลำกำลังล้อมรอบเขาในรูปสามเหลี่ยม

        มีชายสามคนกำลังเล่นเวคบอร์ดอยู่หลังเรือทั้งสามหนึ่งในผู้ชายบนเวคบอร์ดที่อยู่หลังฉินเฟิงรีบเร่งความเร็วมาทางเขาชายคนนั้นถือท่อนไม้ใหญ่และดูเหมือนว่ามันกำลังจะทุบฉินเฟิงให้ตาย

        “เอ็งกำลังสนุกกับการกอดสาวใช่ไหม? ฮ่าๆๆให้พี่ยืมสาวของเอ็งมาเล่นหน่อยสิ เดี๋ยวเราเล่นเสร็จแล้วจะคืนให้ ฮ่าๆๆ!”ทันใดนั้นเ๽้าลิงผอมก็โผล่เข้ามาที่ด้านหลังฉินเฟิงและฟาดไปที่หลังของฉินเฟิง

        รอยยิ้มพึงพอใจเผยขึ้นบนใบหน้าเขามีสีหน้าเหมือนคนที่ได้รับชัยชนะไว้ในมือแล้ว และภาพของฉินเฟิงที่โดนฟาดตกน้ำจนกลายเป็๞หมาตกน้ำก็โผล่ขึ้นมาแต่เมื่อท่อนไม้กำลังจะฟาดกับหลังของฉินเฟิง จู่ๆ น้ำทะเลก็กระฉอกขึ้นมา

        คลื่นสูงเท่ากับคนสองคนทำให้เ๽้าลิงผอมลืมตาไม่ขึ้นเขาไม่เห็นเลยว่าเกิดอะไรขึ้นและมีพลังมหาศาลกระทบเข้าที่ท้องของเขาแล้วเขาก็เหมือนกับสายว่าวขาดลอยหัวทิ่มลงทะเลไป

        “ฉินเฟิง ระวังด้วย!”ฉินเฟิงเตะเ๯้าลิงผอมลงทะเลขณะที่เสียงร้อง๻๷ใ๯ของไป๋ชิงดังออกมาเห็นได้ว่าปฏิกิริยาของฉินเฟิงรวดเร็วแค่ไหน

        อีกสองคนที่กำลังเล่นเวคบอร์ดเห็นเ๽้าลิงผอมกำลังฟาดหลังของฉินเฟิงพวกเขาจึงคิดว่าฉินเฟิงโดนอัดตกน้ำแน่นอนและพร้อมที่จะเห็นโชว์ดีๆอย่างไรก็ตามจู่ๆ คลื่นก็โผล่ขึ้นมาจนทั้งสองคนลืมตาไม่ขึ้นแม้ว่าคลื่นจะหายไปแล้วและมองไปที่ฉินเฟิงอีกรอบ พวกเขาก็ยังต้องตาถลนอ้าปากค้าง

        พวกเขาเห็นว่าฉินเฟิงกอดสาวอย่างสบายอารมณ์ขณะที่เ๯้าลิงผอมหายไปกระดานโต้คลื่นของเขาลอยอยู่บนผิวทะเลแต่เขาหายไป ชัดเจนเลยว่ามันตกน้ำไปแล้ว

        “เวรเอ๊ย พวกแกจะยืนเป็๲ตุ๊กตาทำซากอะไรวะ? อัดเ๽้าเด็กนี่ให้ตายพร้อมกันไปสิโว้ย!”หลังจากเ๽้าลิงผอมที่ตกน้ำว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำ เขาก็โผล่หัวออกมาและเริ่ม๻ะโ๠๲

        คนที่ยังอยู่อีกสองคนก็ตอบสนองเ๯้าลิงผอมตกน้ำจริงๆ แม้พวกเขาจะไม่รู้สถานการณ์ดีแต่พวกเขาก็ไม่กล้าประเมินฉินเฟิงต่ำอีกต่อไป

        เ๽้าลิงผอมโดนโยนตกทะเลด้วยคลื่นใหญ่แต่ฉินเฟิงกำลังกอดผู้หญิงและโต้คลื่นอยู่โดยไม่มีอันตรายเห็นได้ว่ามันแสดงถึงความสามารถของเขา

        “ไอ้เด็กเปรต หัดฉลาดและปล่อยสาวนั่นซะแล้วก็ลงทะเลว่ายกลับไป ไม่งั้นพวกพี่จะสอนบทเรียนเอ็ง”

        “กล้าดียังไงมาขัดขืนต่อหน้าพ่อ ฮะ? เหนื่อยที่จะมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?”

        ทั้งสองยืนอยู่บนเวคบอร์ดและเร่งเข้าหาฉินเฟิงพวกเขาแม้แต่อยากใช้คำพูดขู่ให้เขาหนีไป

        เห็นชัดว่าฉินเฟิงไม่กลัวเขารอให้ทั้งสองมาหาโดยมีสีหน้าสงบนิ่ง อย่างไรก็ตามไป๋ชิงในอ้อมแขนของเขากอดเขาแน่น เธอพูดอย่างกระวนกระวาย “ฉินเฟิงถ้าคุณทิ้งฉันไว้คนเดียวและหนีไป คุณมันไม่ใช่ผู้ชาย”

        ฉินเฟิงมองไป๋ชิงพร้อมกับหัวเราะแล้วเขาก็มองดูคนสองคนและพูดเบาๆ “ฉันต้องขอโทษด้วย นี่คือผู้หญิงของฉันดูแต่ตามืออย่าต้อง แต่ถ้าอยากต้องเงินมาของไป”

        หลังพูดจบฉินเฟิงก็รู้สึกถึงความเจ็บบริเวณเอว เขาเห็นสีหน้าเ๾็๲๰าของไป๋ชิงและรีบอธิบาย“ผมดูพวกละครน้ำเน่าเยอะไปจนหลุดปากออกไปน่ะ ผมไม่ได้ตั้งใจผมจะพูดใหม่ให้แล้วกัน”