“เยี่ยมไปเลย! ข้ากำลังคิดเช่นนี้เหมือนกัน!” เฟิ่งเฉี่ยนพลันรู้สึกลังเลใจขึ้นมา “แต่ข้าเป็จะกละ กินเป็แต่ทำไม่เป็น่ะสิ”
[ไม่เป็ไร มีระบบอยู่ ต่อให้เป็คนโง่งมก็สามารถเป็เทพอาหารได้!]
“...” บนหน้าผากพลันมีรอยย่นสามเส้นปรากฏขึ้น คนโง่งมนี้กำลังพูดถึงนางใช่หรือไม่
[ตอนนี้เ้านายยังอยู่ในขั้นอาหารง่ายๆ ฝึกทำได้เพียงอาหารที่เป็ขั้นพื้นฐานะ—ข้าวผัดไข่!]
ทันทีที่สิ้นเสียงได้ยินเพียงเสียง ติ๊ง ดังขึ้นครั้งหนึ่ง จากนั้นข้างๆ ตั่งพลันปรากฏกระทะเหล็กสีม่วงใบหนึ่ง ้าของกระทะมีลวดลายัสลักเอาไว้ ลวดลายัเหล่านี้มีลักษณะคล้ายคลึงตัวอักษรภาพวาดเหลือเกิน ตัวอักษรภาพวาดเหล่านี้เมื่ออยู่รวมกันแล้วกลายเป็บทความเื่หนึ่ง หรืออาจพูดได้ว่ากลายเป็ภาพวาดภาพหนึ่ง ทำให้กระทะใบนี้เต็มไปด้วยจิติญญาราวกับมีชีวิตชีวา เปี่ยมไปด้วยพลังและความลี้ลับ!
“เยี่ยมที่สุด!”
[เ้านาย นี่เป็กระทะหรูอี้ที่ทำมาจากเหล็กบริสุทธิ์และน้ำแข็งสลักลวดลายั ข้างในยังได้เพิ่มเนื้อเหล็กสีม่วงขั้นสูงอีกจำนวนไม่น้อย บนกระทะยังได้สลักคำว่า อาวุธโบราณ อาณุภาพไร้ขอบเขต!]
“ร้ายกาจเช่นนี้เลยหรือ” ดวงตาทั้งคู่ของเฟิ่งเฉี่ยนเป็ประกาย
[แต่ว่า ด้วยความสามารถของเ้านายในเวลานี้ ยังไม่อาจใช้มันได้!]
เฟิ่งเฉี่ยนแทบจะถอดใจ แต่นางกระจ่างแจ้งดีว่า อาวุธของเทพต้องใช้คู่กับคนที่มีความสามารถเหมาะสมกันด้วย คิดจะอาวุธเทพย่อมจำเป็ต้องมีความสามารถในระดับไม่สามัญ
ระหว่างที่ใคร่ครวญก็ได้ยินเสียง ติ๊ง ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง พลันมีจวักอันหนึ่งตกลงมาจากฟ้า เฟิ่งเฉี่ยนใจนสะดุ้งโหยง
“นี่อะไรอีกเล่า?”
[นี่เป็จวักแปลงกายพันชั่งที่ใช้ควบคู่กับกระทะหรูอี้!]
“จวักแปลงกายพันชั่ง?”
เฟิ่งเฉี่ยนลองจับด้ามจับของจวัก แล้วลูบไล้พิจารณาลักษณะของมัน วัสดุที่นำมาตีเป็จวักและกระทะนั้นเป็วัสดุชนิดเดียวกัน เนื่องมาจากการเสริมแร่หินเทพสีม่วงขั้นสูงดังนั้นจึงทำให้รูปร่างของจวักกลายเป็สีม่วง ตัวด้ามของจวักแกะสลักเป็ลวดลายัละเอียดประณีตบรรจงเช่นเดียวกัน ราวกับเป็ภาพวาดอีกภาพหนึ่ง เมื่อมือของนางกุมกระชับด้ามจับของจวัก นางรู้สึกได้ถึงพลังเทพที่กำลังส่งพลังอย่างชัดเจน ทำให้นางยากที่จะเชื่อยิ่งไปกว่านั้นก็คือ นางรู้สึกราวกับว่าจวักด้ามนี้เป็เช่นสหายเก่าที่นางไม่ได้พบหน้ามาเป็เวลาหลายปี เป็ความรู้สึกเป็กันเองสนิทชิดเชื้อที่ไม่อาจบรรยายเป็คำพูดได้!
“ปลายด้ามจับของจวักนี้แปลกเหลือเกิน ลวดลายเต็มไปด้วยลายเส้น ดูไปแล้วเหมือนวาดตามมาตราส่วน”
[เ้านาย ท่านลองหมุนด้ามจับของจวักดูสักหน่อย]
เฟิ่งเฉี่ยนลองหมุนด้ามจับของจวักเบาๆ ทันใดนั้น เสียง แคร่ก ดังขึ้น จวักเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็ตะหลิว!
นางมองมันอย่างตื่นตะลึง ที่แท้จวักเหล็กอันนี้แปลงกายได้นับร้อยอย่าง เมื่อเป็เช่นนี้ย่อมนำมาใช้เป็จวักและใช้เป็ตะหลิวได้ ช่างมากประโยชน์นัก!
นางหมุนด้ามจับเบาๆ อีกครั้ง ด้วยคิดจะลองดูว่ามันจะเปลี่ยนเป็สิ่งใดได้อีก ทว่าตะหลิวด้ามนั้นกลับไม่มีการเคลื่อนไหว
[เ้านาย จวักแปลงกายพันชั่งเป็เช่นกระทะหรูอี้ล้วนต้องอาศัยความสามารถที่ไม่หยุดยั้งพัฒนาก้าวหน้าในการแสดงประสิทธิภาพ จึงจะส่งผลให้มันแสดงศักยภาพของพวกมันได้มากขึ้น ด้วยกำลังและความสามารถของท่านในตอนนี้ทำได้เพียงแค่เกิดการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานะเท่านั้น]
เฟิ่งเฉี่ยนถอนใจเบาๆ หมุนด้ามจับของตะหลิวกลับมาให้มันกลายสภาพเป็จวักอีกครั้ง
ติ๊ง—กระทะหรูอี้ : พลัง +1000, พลังการป้องกัน +1000 (พลังวรยุทธ์: ปิดแผ่นฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว)
ติ๊ง—จวักแปลงกายพันชั่ง : พลัง +1000, พลังการสู้รบ +1000 (พลังวรยุทธ์ : กวาดล้างทหารนับพัน)
ตัวอักษรสีฟ้าปรากฏเข้ามาในม่านตาของนาง!
“นี่คือ...”
[เป็เช่นที่เ้านายเข้าใจ ลวดลายับนกระทะหรูอี้และจวักแปลงกายพันชั่งนอกจากทำอาหารได้แล้ว ยังนำมาเป็อาวุธในการป้องกันตัวและโจมตีศัตรู]
ในสมองของเฟิ่งเฉี่ยนปรากฎให้เห็นภาพๆ หนึ่ง บุรุษรูปงามคนหนึ่งกำลังถูกอันธพาลกลุ่มหนึ่งล้อมเอาไว้ ขณะที่อยู่ในนาทีวิกฤติ มือขวาของนางถือกระทะ มือซ้ายของนางถือจวัก เหินกายลงมาจากฟ้าพร้อมกับตวาดเสียงดังลั่น : ข้าคือจอมยุทธ์กระทะจวัก โจรชั่วจงมอบชีวิตมา—
ร่างของนางสั่นสะท้าน เฟิ่งเฉี่ยนออกแรงสะบัดศีรษะ ภาพเหตุการณ์นี้ช่าง ล้าสมัย เหลือเกิน! ส่งผลให้ภาพลักษณ์จิ้งจอกเงินมือสังหารอันดับหนึ่งแห่งยุคของนางต้องเสื่อมเสีย!
[เ้านาย ตอนนี้มาเริ่มฝึกฝนทักษะการผัดข้าวผัดไข่กันดีหรือไม่]
“ข้าวผัดไข่ก็ยังต้องฝึกฝนหรือ”
ท่ามกลางสายตาไม่แยแสของเฟิ่งเฉี่ยน เบื้องหน้าของนางพลันปรากฏแสงสว่างวาบออกมาเป็แสงสีทอง หนังสือเล่มหนึ่งเขียนชื่อหน้าปกว่า 《ตำราทักษะข้าวผัดไข่》กำลังหมุนเข้ามาหานาง
พ่าบ! ตำราเล่มนั้นตีเข้ามากลางหน้าผากนางอย่างไร้สุ้มเสียง และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เฟิ่งเฉี่ยนโคลงศีรษะ มีความรู้สึกแปลกประหลาดชนิดหนึ่ง ราวกับวิธีการทำข้าวผัดไข่ได้สลักลึกเข้าไปในสมองของนาง กลายเป็ส่วนหนึ่งของร่างกายนาง
“ที่แท้การทำข้าวผัดไข่ยังต้องเรียนรู้อีกมากมาย การคัดเลือกวัตถุดิบจำเป็ต้องใช้วัตถุดิบที่มีพลังทั้งสิ้น เรียกสั้นๆ ว่า วัตถุดิบเทพ...นี่เป็เื่ไม่ง่ายดาย!”
ระหว่างที่นางทอดถอนใจ รัศมีสังหารสายหนึ่งได้กดดันเข้ามาในบรรยากาศ นี่เป็สัญชาตญาณจากการเป็นักฆ่าที่เฉียดความตายมาแล้วนับไม่ถ้วนของนาง สัญชาตญาณของนางไม่เคยผิดพลาดมาก่อน!