ศิษย์ด้านล่างเวทีเบิกตาโตอ้าปากค้าง
ตู้เหวินเค่อเป็คนที่มีลุ้นเข้าสิบอันดับแรกของการแข่งขันจัดอันดับครั้งนี้แต่พ่ายแพ้เสวียนเทียนในสิบเจ็ดกระบวนท่าเื่นี้เกินกว่าที่ลูกศิษย์ทั้งหลายจะคาดคิด
อีกทั้งเสวียนเทียนยังใช้เพียงเพลงหมัดกระทิงดุและเพลงกระบี่ถลาลมวิทยายุทธ์ชั้นทองขั้นกลางเท่านั้น
เห็นชัดว่าเสวียนเทียนเอาชนะตู้เหวินเค่อโดยไม่ได้ใช้ความสามารถทั้งหมด
ความสามารถของเสวียนเทียนจริงๆแล้วอยู่ในระดับใดกันแน่?
หลังการต่อสู้ครั้งนี้ในใจของศิษย์นอกทุกคนเกิดความสงสัยขึ้น แม้ว่าเสวียนเทียนจะมีความสามารถกล้าแข็งแต่ศิษย์ทั้งหลายไม่เคยคิดว่าเสวียนเทียนจะเอาชนะตู้เหวินเค่อได้ชัยชนะครั้งนี้พิสูจน์แล้วว่าเสวียนเทียนมีความสามารถเข้าชิงสิบอันดับแรก
การแข่งขันรอบที่ห้าไม่มีคู่ไหนที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้อีกเท่ากับการต่อสู้ของเสวียนเทียนกับตู้เหวินเค่อดังนั้น ทั้งรอบการแข่งขัน หัวข้อสนทนาของบรรดาศิษย์นอกในลานกว้างยังคงเป็เื่การต่อสู้ระหว่างเสวียนเทียนกับตู้เหวินเค่อ
การแข่งรอบที่ห้ามีเพียง 32 คู่ หลังการแข่งขันจบลงก็แข่งจัดอันดับที่ 33 ถึง 64 ใช้เวลาเพียงไม่นานในเช้าของวันนั้นการแข่งขันรอบที่ห้าก็เสร็จสิ้นลง
หลังทานข้าวกลางวัน่บ่ายของวันเดียวกัน การแข่งขันรอบที่หกก็เริ่มต้นขึ้น
หากกล่าวว่าการแข่งขันรอบที่ห้าเป็จุดเริ่มต้นความร้อนแรงของการแข่งขันจัดอันดับถ้าเช่นนั้นการแข่งขันรอบที่หกก็นับว่าร้อนแรงจนแทบลุกไหม้
รอบที่หก ผู้เข้าแข่งขัน32 คนจะมีผู้เข้ารอบเพียง 16 คน ลูกศิษย์ 32 คนที่เข้าแข่งขันมีศิษย์หัวแถวพลังวัตรชั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสิบถึงสามสิบคนศิษย์พลังวัตรขั้นเก้าหนึ่งคนกับพลังวัตรขั้นแปดหนึ่งคน
นอกจากฝานหงกับตู้เหวินเค่อที่พ่ายแพ้แก่เสวียนเทียนแล้วศิษย์ชั้นหัวแถวพลังวัตรขั้นสิบทุกคนต่างเข้ามาในรอบสามสิบสองอันดับแรกในรอบที่ห้าซึ่งเสวียนเทียนเอาชนะตู้เหวินเค่อ ในใจหยางติ่งจวินไฟโทสะพุ่งจรดฟ้าแค้นเสวียนเทียนจนกัดฟันกรอดแค้นจนแทบอยากขึ้นเวทีประลองสู้กับเสวียนเทียนสักตั้งเดี๋ยวนั้น
แต่ว่าในรอบที่หกหยางติ่งจวินก็ยังจับไม่ได้เสวียนเทียนเป็คู่มือ แต่จับได้ศิษย์นอกชั้นหัวแถวคนหนึ่งหมายเลข 24
เหลียงจ้งลูกน้องของหยางติ่งจวินเป็ศิษย์ชั้นหัวแถวที่มีฝีมือแข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งหมายเลขลำดับของเขาคือหมายเลข 6 เขาโชคดีได้พบวิถีปราณฝึกกายวิชาหนึ่งฝึกฝนจนมีพละกำลังมหาศาลเขาเคยอาศัยพลังภายนอกของกายเนื้อรับสามฝ่ามือของหยางติ่งจวินได้โดยไม่เสียท่าความสามารถน่ากลัวพอตัว
เขาหยิบป้ายไม้แผ่นหนึ่งขึ้นมาจากหีบข้างบนเขียนหมายเลข 27 เหลียงจ้งมุ่นคิ้วนิดๆในใจถอนใจที่จับไม่ได้เสวียนเทียน
แต่ว่าผู้าุโหานเมื่อรับแผ่นป้ายไปกลับประกาศเสียงดังขึ้นว่า“รอบที่หกคู่ที่หก หมายเลข 6 เหลียงจ้ง กับหมายเลข 467 หวงเทียน เวทีประลองหมายเลขหก”
อะไรกัน? เหลียงจ้งอึ้งไปแต่ต่อมาในใจพลันยินดี ส่งสายตาขอบคุณไปหาผู้าุโหานทีหนึ่ง ในใจคิดขึ้นหวงเทียนเอ๋ยหวงเทียน โชคของเ้าหมดลงแล้ว ข้าจะให้เ้าได้รู้ว่าอะไรเรียกว่าพ่ายแพ้ย่อยยับ
ได้ยินเสียงของผู้าุโหานเสวียนเทียนมองไปทางผู้าุโหานทีหนึ่งด้วยแววตาสงสัย
รอบที่สี่เจอกับฝานหงพลังวัตรขั้นสิบรอบที่ห้าเจอกับตู้เหวินเค่อลำดับที่ 11 รอบที่หกเจอกับเหลียงจิ้งลำดับที่ 6
คู่ต่อสู้ของเสวียนเทียนแต่ละรอบเก่งกาจกว่ารอบก่อนหน้า ไม่เพียงแต่ศิษย์นอกทุกคนจะรู้สึกประหลาดใจ แม้แต่ตัวเสวียนเทียนเองก็ประหลาดใจ
ความสงสัยของเสวียนเทียนถูกต้องแล้วรอบสี่ที่ได้ปะทะกับฝานหงนั้นเป็ความบังเอิญ แต่รอบที่ห้ารอบที่หกเป็เ้าสำนักตั้งใจจัดการ
ศิษย์นอกทุกคนต่างมารุมล้อมรอบเวทีประลองหมายเลขหกหวงเทียนกับเหลียงจ้ง คู่นี้ก็เป็การต่อสู้ใหญ่อีกคู่หนึ่ง
เหลียงจ้งอันดับ 6 เป็ผู้ที่มีความสามารถเข้าชิงห้าอันดับแรกต่อให้ผ่านเข้าไปในสามอันดับแรก ผู้คนก็ไม่แปลกใจ เทียบกับตู้เหวินเค่อแล้ว เหนือขึ้นไปอีกขั้น
เสวียนเทียนเอาชนะตู้เหวินเค่อได้แต่จะชนะเหลียงจ้งหรือเปล่า นี่เป็สิ่งที่คาดเดาไม่ได้โดยสิ้นเชิง
เวทีประลองหมายเลขหกเสวียนเทียนกับเหลียงจ้งยืนเผชิญหน้ากัน มีระยะสิบเมตรกั้นกลาง
ในฐานะศิษย์น้องเสวียนเทียนกล่าวทักทายขึ้นก่อน “ศิษย์น้องหวงเทียน ขอศิษย์พี่เหลียงจ้งโปรดชี้แนะ”
เหลียงจ้งอายุประมาณสิบแปดปีร่างสูงถึงสองเมตร ในมือถือกระบี่เล่มหนึ่ง เทียบกับกระบี่ทั่วไป กว้างกว่าหนากว่า ยาวกว่า หนักกว่า
มองเหลียงจ้งแล้วเสวียนเทียนคิดถึงหัวหน้าสามของพรรคฝูเวยขึ้นมาสูงใหญ่ดุจวัวม้าเช่นนี้เหมือนกัน แต่หัวหน้าสามเทียบกับเหลียงจ้งแล้วยังห่างชั้นกันไกลอย่างชัดเจนสิบหัวหน้าสามก็ไม่ใช่คู่มือของเหลียงจ้งเลย
เหลียงจ้งกดสายตาลงมองเสวียนเทียนในดวงตามีแววดูถูก เอ่ยว่า “เ้าสามารถเอาชนะตู้เหวินเค่อได้เหนือความคาดหมายของข้าก็จริง แต่ในรอบนี้ เ้ามาพบกับข้า เ้าก็จบสิ้นแล้ว”
ได้ยินเหลียงจ้งพูดถึงตู้เหวินเค่อขึ้นมาเสวียนเทียนก็ถามขึ้น “หรือว่าท่านก็เป็คนของศิษย์พี่หยาง?”
เหลียงจ้งไม่ได้กล่าวแย้งพูดต่อไปว่า “แม้ว่าศิษย์พี่หยางจะอยากเชือดเ้าด้วยมือตัวเอง แต่เสียดาย เ้าเจอกับข้าก่อนข้าจะคิดบัญชีกับเ้าแทนศิษย์พี่หยางเอง”
กระบี่หิมะเหมันต์ออกจากฝักเสวียนเทียนสีหน้าเฉยชากล่าวว่า “ท่านยังไม่มีความสามารถนั้น”
เหลียงจ้งขมวดคิ้วฉับแค่นเสียงโมโหทีหนึ่ง “มีหรือไม่มีความสามารถ เ้าลองดูก็รู้เ้าเข้ามาก่อนได้เลย”
เหลียงจ้งมองเสวียนเทียนเขามั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยม ใช้ท่าทีของผู้แข็งแกร่งดูเบาผู้ที่อ่อนแอ
เหลียงจ้งมีทีท่าเช่นนี้เสวียนเทียนก็ไม่เกรงใจ สิ้นเสียงคำของเหลียงจ้ง เท้าของเสวียนเทียนก็กระทืบพื้นคนทั้งร่างดุจดั่งเสือชีตาห์พุ่งทะยาน หนึ่งกระบี่แทงออกไปเป็ท่ากระบี่ดุจสายลมไหว ท่าเริ่มต้นของเพลงกระบี่ถลาลมอีกแล้ว
“ลูกเล่นกระจอก!”
เหลียงจ้งส่งเสียงดูถูกขึ้นมากระบี่หนักในมือฉับพลันเปล่งแสง หนึ่งกระบี่ฟันลงมา พารัศมีกระบี่บาดตาฟันตรงลงมายังกระบี่หิมะเหมันต์
ปราณกระบี่ปะทะกันในอากาศส่งเสียงเสียดสีกันออกมา
เหลียงจ้งทั้งร่างเปี่ยมพละกำลังสามารถต้านพลังภายในปราณหยางบริสุทธ์ชั้นบรรลุส่วนใหญ่ของหยางติ่งจวินได้โดยตรงแข็งแกร่งยิ่งนัก กระบี่หนักที่ฟันลงมานี้ ทรงพลังไม่มีสิ่งใดเทียบเคียงต่อให้เป็คนอย่างไป๋จั่นเฮ่อหรือจางหลงเป็ต้นก็ไม่อยากแข็งขืนเข้าปะทะกับเหลียงจ้งแต่จะใช้ชั้นเชิงเข้าทำลายแทน
เสวียนเทียนก็ไม่เว้นดวงตามองเห็นกระบี่ทั้งสองกำลังจะปะทะกัน ก้าวเท้าของเสวียนเทียนก็พลันขยับข้อมือสะบัด กระบี่หิมะเหมันต์ก็พลันวาดเป็ทางดุจลมสายหนึ่งอ้อมกระบี่หนักของเหลียงจ้ง พุ่งตรงไปยังหน้าอกของเขา
เหลียงจ้งคิดไม่ถึงกระบี่ของเสวียนเทียนเหมือนสายลม และสายลมย่อมไม่อาจถูกตัดได้ไม่ว่ากระบี่ของเหลียงจ้งจะฟันออกมาด้วยกำลังมหาศาลเพียงใด สายลมก็เคลื่อนไหวเปลี่ยนผันตามท่ากระบี่ที่ฟันลงมานั้นได้ว่องไวยิ่งกว่า
ดังนั้นกระบี่หนักของเหลียงจ้งแม้ดูเหมือนพลังกร้าวแกร่งแต่ใช้ไม่ได้ผลเลยสักนิดกระบี่ของเสวียนเทียนอ้อมกระบี่หนักของเหลียงจ้งไปขนอ่อนทั้งร่างของเหลียงจ้งพลันลุกชัน ฉับพลันเขาก็ตกอยู่ในห้วงวิกฤติ
วิถีปราณฝึกร่างของเหลียงจ้งถึงจะแข็งแกร่งเพียงไรแต่ก็กันดาบกันะุไม่ได้ยิ่งไปกว่านั้นกระบี่หิมะเหมันต์ในมือของเสวียนเทียนยังเป็กระบี่มีชื่อแหลมคมเหลือประมาณ ไม่ว่าเหลียงจ้งจะกำยำแข็งแกร่งขนาดไหนหนึ่งกระบี่ก็เด็ดชีวิตของเขาได้
เหลียงจ้งตระหนกเท้าขยับถอย กระบี่หนักในมือกวาดฟันทีหนึ่ง วาดเงากระบี่สายหนึ่งออกมาเบื้องหน้าตนเหมือนเป็ม่านกระบี่ชั้นหนึ่ง
ชั่วเวลาหนึ่งกระบวนท่าเหลียงจ้งเปลี่ยนจากรุกเป็รับ ทั้งยังถอยไปสองก้าว
คนที่ชมการต่อสู้อยู่ไม่มีผู้ใดไม่ตื่นตะลึง กระบี่นั้นของเสวียนเทียนใช้พลิกแพลงปราบพลังพิสดารหาใดเปรียบ
จากที่ไกล กระบี่ปีศาจหลี่อี้ฉางกำลังมองการแข่งขันบนเวทีประลองดวงตาพลันส่องประกายคมกล้าออกมา เขามองวิชากระบี่ของเสวียนเทียนความกระหายต่อสู้ในใจลุกโชน หลี่อี้ฉางได้สมยาว่า ‘กระบี่ปีศาจ’ วิชากระบี่พิสดาร ในหมู่ศิษย์สำนักนอกไม่มีใครเทียบ
ทว่าจากหนึ่งกระบี่ที่เสวียนเทียนโจมตีเหลียงจ้งให้ถอยร่นหลี่อี้ฉางได้เห็นกระบี่ที่ลึกล้ำพิสดารไม่เป็รองตนเข้า
ม่านกระบี่หนาขวางอยู่หน้าร่างของเหลียงจ้งมองไปเห็นซ้อนกันเป็ชั้นๆ ดูท่าแล้ว นอกจากใช้พลังรุนแรงโจมตีไม่มีชั้นเชิงกระบี่ใดทำลายได้
ทว่ากระบี่หิมะเหมันต์ในมือของเสวียนเทียนก็กวาดฟันออกมาเหมือนกันเหมือนดั่งวายุคลั่งกวาดแผ่นดิน สายลมนั้นเมื่อพัดมาขอเพียงมีช่องโหว่ก็พัดเข้าไปได้
ภาพประหลาดบังเกิดขึ้นกระบี่หิมะเหมันต์ทะลวงผ่านม่านกระบี่ของเหลียงจ้งในพริบตาไม่มีเสียงดังขึ้นแม้แต่นิดก็แทงตรงเข้าไปที่ลำคอของเหลียงจ้ง
กระบี่ยังมาไม่ถึงลำคอของเหลียงจ้งก็รู้สึกเย็นวาบ
ดวงตาของเหลียงจ้งผวาไม่เพียงขนอ่อนลุกชัน ฉับพลันเหงื่อเย็นก็ไหลออกมาทั่วแผ่นหลัง
ตึงๆๆ!
เหลียงจ้งถอยต่อเนื่องไปสามก้าวถึงหลบกระบี่ของเสวียนเทียนที่แทงมายังลำคอของตนพ้น
เสวียนเทียนก้าวเท้ามาข้างหน้าร่างกายขยับตามติดเข้าไป ใช้คลื่นวายุสามตลบออกมาหนึ่งกระบวน ชั่วประกายไฟแลบกระบี่หิมะเหมันต์ก็แทงออกไปสามกระบี่
เหลียงจ้งหงุดหงิดเหลือประมาณเขามีเรี่ยวแรงมหาศาลแต่กลับเสียเปล่า กระบี่ของเสวียนเทียน ยังไม่อาจแตะโดนยิ่งไม่ต้องพูดถึงแตะโดนตัวของเสวียนเทียนพลังที่เปี่ยมล้นเต็มร่างไม่อาจใช้ออกมาให้เกิดประโยชน์ได้ ใต้คมกระบี่ของเสวียนเทียนเขาโดนบีบให้ถอยแล้วถอยอีก หมดสภาพดูไม่ได้
พอเห็นเสวียนเทียนแทงมาสามกระบี่ร่างกายของเหลียงจ้งก็ถอยอีก ก่อนฉวยจังหวะหนึ่งฟันกระบี่หนักในมือลงไปหวังกระแทกกระบี่ของเสวียนเทียนให้หลุดจากมือไปขอเพียงปลดกระบี่ไปจากมือของเสวียนเทียนสำเร็จ เขาก็เอาชนะเสวียนเทียนได้เหลียงจ้งก้าวเท้าก้าวสำคัญออกไปเพียงชั่วพริบตากระบี่หนักก็ฟันลงบนกระบี่หิมะเหมันต์
แต่ว่าเขากลับไม่ได้ยินเสียงโลหะปะทะกันอย่างที่คิดกระบี่หิมะเหมันต์ดุจดั่งสายลมถอยกลับไปตามทิศทางที่กระบี่หนักฟันลงมา
ภาพตรงหน้าพิสดารอย่างที่สุดดูเหมือนหนึ่งกระบี่ของเหลียงจ้งฟันกระบี่หิมะเหมันต์ของเสวียนเทียนให้ถอยไปแต่ความจริงกระบี่หิมะเหมันต์ถูกเสวียนเทียนเคลื่อนหลบออกมาเองโดยที่ยังประชิดติดกับกระบี่หนักห่างกันเพียงนิดเดียว
กระบี่หิมะเหมันต์ดุจสายลมไม่ว่ากระบี่หนักจะฟันลงมาเร็วเพียงไหน หนักเพียงไร แต่ก็ยังขาดอีกนิดไม่อาจแตะต้องได้
เคร้ง!
เสียงเบาๆ ดังขึ้นเสวียนเทียนขยับกระบี่หิมะเหมันต์เข้าไปหากระบี่หนักระยะห่างระหว่างสองกระบี่จากห่างกันนิดเดียวเปลี่ยนเป็แนบชิดติดกันการปะทะด้วยระยะห่างที่ใกล้กันเพียงนี้ แทบไม่เกิดแรงกระแทกแต่อย่างใด
พละกำลังล้นเหลือของเหลียงจ้งไม่อาจใช้ประโยชน์ได้อีกครั้ง
ตอนที่สองกระบี่แนบชิดกันอยู่นี้เองแขนของเสวียนเทียนก็หมุนทีหนึ่ง กระบี่หิมะเหมันต์พลันพลิกหมุน กวาดฟันออกมาด้านข้างคลื่นลมวงเล็กๆ วงหนึ่งเกิดขึ้นมา ไหลไปตามท่ากระบี่ของเหลียงจ้งชักพาออกไปด้านข้าง กระบี่หนักของเหลียงจ้งเบี่ยงออกไปทางด้านข้างชั่วขณะด้านหน้าเปิดโล่ง
กระบี่หิมะเหมันต์เบาดุจสายลมลื่นดุจสายน้ำ ไหลไปตามกระบี่หนัก พริบตาก็ปาดมาถึงด้ามกระบี่
เหลียงจ้งตระหนกรีบปล่อยมือเสียงเคร้งและตึงดังขึ้น กระบี่หนักร่วงลงไปด้านข้าง
ความเร็วของกระบี่หิมะเหมันต์ไม่ลดลงยังคงวาดปาดจากล่างขึ้นบนขึ้นไปหาเหลียงจ้ง
เหลียงจ้งก้าวเท้าถอยต่อเนื่องได้ยินเพียงเสียงฉึกเสียงหนึ่ง หยาดเืก็สาดกระเซ็น ความเ็ปแล่นผ่านมาจากหน้าอกข้างซ้ายเหลียงจ้งแค่นเสียงด้วยความเ็ปออกมาคำหนึ่ง เขาก้าวถอยเร็วแล้วแต่ยังช้ากว่ากระบี่ของเสวียนเทียนอยู่ จึงถูกกระบี่หิมะเหมันต์ปาดเข้าที่อกซ้ายปากแผลยาวเป็เส้นจากอกซ้ายจรดหัวไหล่ ร่างกายของเหลียงจ้งถอยหลังไปสิบกว่าเมตรกุมาแตรงหน้าอกซ้าย ตกลงจากเวทีประลองไป
รอบที่หกเสวียนเทียนกับเหลียงจ้ง เสวียนเทียนได้ชัย เข้าสู่รอบที่เจ็ด
ดูเหมือนยาวแต่การต่อสู้ระหว่างเสวียนเทียนกับเหลียงจ้งกินเวลาเพียงสิบกว่าลมหายใจกระบี่ของเสวียนเทียนแต่ละกระบี่พิสดาร เหลียงจ้งป้องกันอย่างไรก็เอาไม่อยู่ไม่เพียงถูกเสวียนเทียนบีบให้กระบี่หลุดมือ ยังถูกฟันเข้าที่หน้าอกพ่ายแพ้ตกเวที
ด้านล่างเวทีมีเสียงสูดหายใจเฮือกใหญ่ดังขึ้นหนึ่งระลอก
เพียงสิบกว่าลมหายใจก็เอาชนะเหลียงจ้งผู้ทรงพลังได้ ศิษย์นอกทุกคนล้วนตะลึงงัน
