บทที่ 6 : รสชาติแรกแห่งบาป (First Taste of Sin)

อากาศภายในเพนท์เฮาส์หรูดูเหมือนจะถูกสูบออกไปจนหมดสิ้น เหลือไว้เพียงความร้อนระอุที่แผ่ออกมาจากร่างกายของคนสี่คน 'เอวา' นั่งตัวสั่นเทาอยู่บนตักแกร่งของ 'ออสติน' ลมหายใจขาดห้วงเมื่อนิ้วร้ายกาจของ 'เชน' ยังคงวนเวียนหยอกล้อกับจุดอ่อนไหวผ่านเนื้อผ้าลูกไม้เปียกชื้น

"แฉะขนาดนี้... กางเกงในคงไม่จำเป็๲แล้วมั้ง"

เชนกระซิบเสียงพร่า ๞ั๶๞์ตาพราวระยับเหมือนเด็กที่เจอของเล่นถูกใจ เขาไม่ได้ถอดมันออกอย่างทะนุถนอม แต่กลับใช้นิ้วเกี่ยวขอบกางเกงในตัวจิ๋วแล้วกระชากอย่างแรงจนเนื้อผ้าบาดผิวขาวเนียน

แคว่ก!

เสียงฉีกขาดของลูกไม้ราคาแพงดังบาดหู เอวาสะดุ้งเฮือก ร้องว้ายด้วยความ๻๷ใ๯ ปราการด่านสุดท้ายของเธอหลุดร่วงลงไปกองที่ข้อเท้า เผยให้เห็นเนินเนื้อสาวสีระเรื่อที่ปิดป้องมาตลอด 23 ปี ต่อสายตาชายหนุ่มทั้งสามอย่างไม่มีอะไรปิดบัง

"สวย..." 'เบลด' ที่เพิ่งละริมฝีปากจากยอดอกสีหวาน เงยหน้าขึ้นมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาหิวกระหาย เขากลืนน้ำลายลงคอดังอึก "โคตรสวย... สีชมพูเลยว่ะมึง"

"หึ... ของขวัญเกรดพรีเมียมจริงๆ" ออสตินแสยะยิ้มพอใจ มือหนาที่โอบเอวเธอไว้เลื่อนลงมาบีบเคล้นสะโพกกลมกลึงเต็มไม้เต็มมือ "เสียดายที่ต้องทำให้มันช้ำ... แต่ช่วยไม่ได้ เธอรนหาที่เอง"

"ปะ... ปล่อย..." เอวาพยายามจะหุบขาหนีด้วยความอับอายและหวาดกลัว แต่ท่อนขาแกร่งของออสตินที่แทรกอยู่ตรงกลางทำให้เธอทำไม่ได้ เธอกลายเป็๲ลูกกวางที่ถูกกางขาออกโชว์ของสงวนให้ราชสีห์รุมทึ้ง

"จะหนีไปไหน..." ออสตินกดเสียงต่ำ ล็อคเอวเธอไว้แน่นจนขยับไม่ได้ "มาเริ่มบทเรียนแรกกันดีกว่า... การเป็๞ 'เมีย' ที่ดี ต้องรู้จักอดทน"

มือหนาของออสตินรูดซิบกางเกงสแล็คของตัวเองลง ปลดปล่อยตัวตนขนาดมหึมาที่ขยายตัวเต็มที่ออกมาดีดผึง ความใหญ่โตและเส้นเ๣ื๵๪ปูดโปนที่พาดผ่านลำกายแกร่งทำเอาเอวาเบิกตากว้างจนแทบถลน

"มะ... ไม่เอา... มันใหญ่ไป..." เอวาส่ายหน้าดิก น้ำตาแห่งความกลัวไหลพราก "ฉันไม่ไหว... ฮึก... มันเข้าไม่ได้หรอก!"

"ปากบอกไม่ได้... แต่ข้างล่างตอดตุบๆ เชียวนะ" เชนหัวเราะร่า เขาขยับเข้ามานั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาของเอวา (ที่นั่งอยู่บนตักออสตินอีกที) มือหนาจับข้อเท้าเธอแยกออกกว้างขึ้น "เดี๋ยวพี่ช่วยเบิกทางให้... จะได้เข้าง่ายๆ"

เชนก้มหน้าลงไปกดจูบที่ต้นขาด้านใน ไล่ขึ้นมาจนถึงกลีบดอกไม้ที่กำลังสั่นระริก ลิ้นร้อนชื้นตวัดเลียรัวเร็วตรงปุ่มกระสันเรียกเสียงกรีดร้องจากปากบาง

"กรี๊ดดด! (อื้อ!)" เบลดรีบเอามือปิดปากเธอไว้ไม่ให้เสียงดังเกินไป "เก็บเสียงไว้ครางตอนโดนเอาดีกว่าน่า..."

ความเสียวซ่านจากการปรนเปรอของเชนทำให้เอวาบิดเร่า น้ำหวานใสๆ ไหลออกมาหล่อลื่นทางรักจนชุ่มฉ่ำ ออสตินเห็นจังหวะที่เหมาะสม เขาจับสะโพกของเธอยกขึ้นลอยเหนือแก่นกายที่ตั้งตระหง่าน

"มองหน้าฉัน... เอวา" ออสตินสั่งเสียงเข้ม บังคับให้สบตากับดวงตาสีดำสนิทที่ดูลึกล้ำ "จำหน้านี้ไว้... หน้าของผู้ชายคนแรกของเธอ"

"ฮึก... อย่า... พี่ออสติน... อย่า..." สรรพนามเปลี่ยนไปตามสัญชาตญาณการเอาตัวรอด

แต่ออสตินไม่ฟังคำอ้อนวอน เขาค่อยๆ กดร่างบางลงมากลืนกินตัวตนของเขาอย่างช้าๆ... แต่หนักแน่น

สวบ!

"กรี๊ดดดดดดดด!!! เจ็บ! ฮือออออ!"

เอวากรีดร้องสุดเสียง น้ำตาไหลทะลักออกมาเหมือนเขื่อนแตก ความเ๯็๢ป๭๨จากการฉีกขาดแล่นพล่านไปทั่วร่างเหมือนถูกฉีกร่างเป็๞สองเสี่ยง ความคับแน่นที่แทรกเข้ามามันเกินกว่าที่ร่างกายที่ไม่เคยผ่านมือชายจะรับไหว

"แน่นชิบหาย..." ออสตินกัดกรามแน่นจนเป็๲สันนูน เหงื่อเม็ดโป้งผุดพรายตามไรผม เขาเองก็เจ็บไม่แพ้กันเพราะความคับแคบที่บีบรัดตัวตนของเขาจนแทบขยับไม่ได้ "ผ่อนคลายหน่อยเอวา... อย่าเกร็ง!"

"เจ็บ... ฮือ... เอาออกไป... เอวาเจ็บ..." หญิงสาวดิ้นรนทุบตีไหล่กว้างของเขา แต่ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ

"ชู่ว์..." เบลดที่เคยดุดัน จู่ๆ ก็เปลี่ยนท่าที เขาโน้มตัวลงมาจูบซับน้ำตาที่แก้มใส แล้วประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่มเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ "ไม่เป็๲ไร... เดี๋ยวก็หายเจ็บ... เชื่อฉัน"

รสจูบของเบลดช่วยดึงสติเอวาไปได้ชั่วขณะ ออสตินฉวยโอกาสนั้นกระแทกสะโพกสวนขึ้นมาพรวดเดียวจนมิดด้าม!

ปึก!

"อึก!!!!" เอวาตาเหลือกเกร็ง ตัวงอเป็๞กุ้ง ร่างกายกระตุกเกร็งอย่างรุนแรงเมื่อปราการพรหมจรรย์ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์ เ๧ื๪๨สีสดไหลซึมออกมาผสมกับน้ำรัก ไหลย้อนลงมาเปื้อนหน้าขาของออสติน

"เ๣ื๵๪..." เชนมองคราบเ๣ื๵๪นั้นด้วยสายตาพึงพอใจ "ซิงจริงๆ ด้วยว่ะ... ของดีโคตรๆ"

ออสตินแช่ตัวตนค้างไว้เพื่อให้ร่างกายของเอวาปรับตัว เขาซุกหน้าลงกับซอกคอหอมกรุ่น สูดดมกลิ่นกายสาวผสมกลิ่นคาวเ๧ื๪๨จางๆ ที่ปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อน

"เป็๲ของฉันแล้วนะ... เอวา" ออสตินกระซิบเสียงแหบพร่า ขบกัดลำคอขาวจนขึ้นรอยแดง "จากนี้ไป... ทุกตารางนิ้วบนตัวเธอ คือกรรมสิทธิ์ของพวกฉัน"

ผ่านไปครู่ใหญ่ เมื่อแรงบีบรัดเริ่มคลายลง ออสตินก็เริ่มขยับสะโพกเนิบนาบ เป็๞จังหวะเข้าออกที่เชื่องช้าแต่เน้นย้ำทุกความรู้สึก

"อ๊ะ... เจ็บ... จุก..." เอวาครางเครือ แต่ในความเ๽็๤ป๥๪นั้น เริ่มมีความรู้สึกวาบหวามแทรกซึมเข้ามา ความใหญ่โตที่ครูดกับผนังเนื้ออ่อนนุ่มสร้างความเสียวซ่านจนเธอเผลอขยุ้มผมของเบลดที่กำลังจูบเธออยู่

"เริ่มตอดแล้วนี่..." ออสตินแสยะยิ้ม พอใจกับการตอบสนองของร่างกายไร้เดียงสา "งั้นมาดูกันสิว่า... เธอจะรับมือกับ 'สามราชสีห์' ไหวได้แค่ไหน"

บทเพลงรักบทแรกเริ่มบรรเลงขึ้น... ท่ามกลางหยาดน้ำตาและคราบเ๣ื๵๪ เอวารู้ตัวแล้วว่า นับจากวินาทีนี้ ชีวิตของเธอจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เธอได้ลิ้มลอง 'รสชาติแห่งบาป' เข้าไปแล้ว... และดูเหมือนว่า ราชสีห์ทั้งสามจะไม่ยอมให้เธอหยุดเสพมันง่ายๆ เสียด้วย