บนต้นไม้ใหญ่เป็ที่ประจำให้ร่างหนาได้หลบมุม เพื่อเฝ้ามองหญิงงามที่กำลังนั่งไกวชิงช้าเล่นในสวน เป็สิ่งที่เขาทำทุกเดือนในตลอดสี่ปี
ทำเพียงแค่เฝ้ามอง แต่ไม่เคยปรากฎกายให้เห็น
'เดือนหน้าก็ถึงวันปักปิ่นแล้วสินะ' วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วนัก เด็กน้อยที่คอยเดินตามเขาั้แ่เพิ่งเริ่มหัดเดิน แค่เพียงพริบตาเดียว อีกไม่กี่วันนางก็ต้องเข้าพิธีปักปิ่นแล้ว
ชายหนุ่มพรางนึกถึงวันที่ท่านป้าเรียกให้เขาไปดูเด็กทารกตัวน้อยในห่อผ้า แม้จะเป็การพบกันครั้งแรก แต่ใบหน้าที่ยังมีรอยยับย่นให้เห็นกลับหัวเราะคิกคัก พร้อมยื่นฝ่ามือเล็ก ๆ มาจับปลายนิ้วมือเขาไว้แน่นโดยไร้ความหวาดกลัว
สายใยความผูกพันธ์ระหว่างเขากับนาง คงผูกกันไว้ั้แ่ในตอนนั้น
"เป็ลูกศิษย์ของจินิหรือ"
"ขอรับท่านน้า ร่างกายซีซวนอ่อนแอมาั้แ่เด็ก ถึงจะได้ทานสมุนไพรจนดีขึ้นแล้ว แต่การฝึกยุทธจะเป็อีกหนึ่งตัวช่วยให้นางไม่กลับมาเจ็บป่วยอีก หลังจากข้าได้เข้าเป็ลูกศิษย์ในสำนักจินิ ทำให้มีโอกาสได้ปรึกษากับอาจารย์
และอาจารย์ยินดีที่ฝึกวิชาให้ซีซวน ทั้งยังออกหน้าเขียนจดหมายรับนางเข้าเป็ลูกศิษย์ในสำนักจินิให้โดยเฉพาะขอรับ" เฟยอวี่พูดเื่ที่แต่งขึ้นทั้งหมดได้อย่างคล่องปาก เพราะเขาเตรียมแผนการพาน้องสาวข้างบ้านไปอยู่ข้างกาย ั้แ่นางเริ่มโตเป็สาวเต็มวัย
หลังจากเห็นซีซวนถูกเหล่าภมรน่าตายมาแวะเวียนเข้าหา กระทั่งเริ่มมีส่งแม่สื่อมาทาบทามทั้งที่นางยังไม่ได้ปักปิ่น ก็ทำให้เขาตัดสินใจได้ในทันที ว่าไม่อาจปล่อยให้นางอยู่ห่างกายได้อีกต่อไป
และสุดท้าย ทุกอย่างที่เขาลงแรงไปก็ไม่เสียเปล่า
"ฝึกวิชาบำเพียรคู่หรือเ้าคะ"
"อืม" เฟยอวี่คิดว่าการพาหญิงสาวมาอยู่ข้างกายในสำนักจินิ จะหมดปัญหาบุรุษมาเกี้ยวพานาง แต่เขากลับคิดผิด
ทั้งที่เขาแสดงออกอย่างชัดเจน ว่านางเป็คนของใคร แต่ทุกครั้งที่ปล่อยให้ร่างบางอยู่ห่างสายตา ก็มักมีศิษย์พี่ที่หวังดีแต่มีจุดประสงค์แอบแฝงเข้าหานางตลอด
ทางเดียวที่ทำได้ คือต้องทำให้นางเป็ของเขาอย่างแท้จริง
***************************
เนื้อหาส่วนที่เหลือ สามารถอ่านได้ใน e - book นะคะ
ยังมี 2 ตอนพิเศษรออยู่ด้วยน้า
เสิร์จหาจากชื่อนิยาย หรือชื่อนักเขียน Hawthorn ใน meb ได้เลยค่า
