“พวกลูกฟังแม่ไว้ให้ดีนะ ต่อให้เป็เครือญาติกันก็อย่าไว้ใจนักเลย คนพวกนี้ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ทั้งหมดของพวกลูกต่างหาก”
“ครับ แม่ / ครับ แม่”
“อย่าขานรับแม่แบบส่งๆ เด็ดขาด ขอบอกไว้ก่อนเลยการทำตัววางใจมันเร็วเกินไป อาจเกิดศึกในสิ่งที่ไม่คาดคิดรอพวกเราอยู่ก็ได้”
เนตรดาวเตือนลูกชายทั้งสองคนด้วยความเป็ห่วง ถึงแม้ว่าเธอจะเป็เด็กกำพร้าแต่เส้นทางชีวิตของเธอไม่ธรรมดาเลยสักนิดเดียว
เป็นักลงทุนในการแสวงหาผลกำไรั้แ่วัยเลขสิบด้วยการเล่นหุ้น ลงทุนอสังหาริมทรัพย์ผ่านระบบอินเตอร์เน็ตที่เข้าถึงง่ายในยุคสมัยของพ.ศ.นี้
รูปร่างหน้าตาสะสวยพอประมาณ ไม่ได้สวยจนโลกแต่สิ่งที่ทำให้ตะลึงได้คือความสามารถในการก้าวเข้ามาเป็นักลงทุนรายใหญ่ระดับเอเชียด้วยวัยเพียงสิบห้าปีเท่านั้น
ก้าวต่อมาในการบุกตลาดยุโรปในระยะเวลาเพียงสามปีเท่านั้น เรียกได้ว่าเป็นักลงทุนมือฉมังด้วยวัยสิบแปดปี การจัดการและการเข้าถึงในยุคสามพันปีนี้
ง่ายดายกว่าสามพันปีก่อนนัก ระดับการศึกษานั้นไม่ถึงขนาดมีตัวอักษรนำหน้าแต่จบปริญญาโทสองใบ เกียรตินิยมอันดับสามทั้งสองสาขา ได้รับเชิญให้กลายเป็สมาชิกองค์กรอิสระ
สาเหตุที่แท้จริงในการถูกเชิญเข้าองค์กรนี้นั้นเพราะว่า...
ตูม!!!
“บ้าจริง! ไม่ทันไรพวกมันก็เริ่มแล้วเหรอ” เธอสบถอย่างหัวเสีย
“ที่รัก คุณต่อสู้อย่างเต็มที่ ส่วนผมจะจัดการขับรถเป็อย่างดีเอง” พิพัฒน์บอกพลางกำพวงมาลัยไว้แน่น
“รับบัญชาค่ะ ที่รักของฉัน”
กริ๊ก กริ๊ก กริ๊ก
เสียงใส่ลูกะุอย่างใจเย็นของภรรยาคนสวย สร้างความประหลาดใจให้กับลูกชายแต่เป็ความเคยชินของผู้เป็สามี มือเล็กกำกระบอกทั้งสองไว้แน่นอย่างชำนาญมือ
“ไม่ต้องกลัวนะลูกรัก แม่จะปกป้องพวกลูกเอง” เธอเอ่ยพลางปรับกลไกพร้อมยิง
ครืด.....
เสียงเลื่อนประตูหลังคา้ากำลังเปิดออกอย่างช้าๆ พร้อมกับการถกกระโปรงอย่างชำนาญของเนตรดาว ร่างสูงเพรียวโผล่ขึ้นไป้าแล้วลั่นไกทันที
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงะุปืนดังอย่างต่อเนื่องและเป้าหมายของมันคือล้อรถมากมายที่ไล่ตามมาทำร้ายหวังลอบสังหารทายาทตระกูล เป็จุดมุ่งหมายในการสกัดกั้นครั้งนี้
ภายในตัวรถนั้นปลอดภัยดีเพราะถูกสร้างมาให้กันะุระดับดีที่สุด ขอเพียงตั้งใจขับรถกลับบ้านก็ไม่มีปัญหาอะไร ระหว่างนั้นจึงส่งปืนกระบอกอีกที่อยู่ลิ้นชักทั้งสองฝั่งให้
การร่วมมือกันระหว่างสามีภรรยานั้นสามัคคีมากราวกับชำนาญการต่อสู้มานาน ทั้งที่เป็นักธุรกิจไฟแรงมากความสามารถทั้งคู่
ความลับที่ไม่มีใครรู้ก็คือทั้งเขาและเธอได้รับเชิญให้กลายเป็สมาชิกองค์กรอิสระ และเคยเข้าร่วมาปราบโจรสลัดและจอมโจรูเามานักต่อนัก
ความคาดหวังที่จะทำให้ครอบครัวนี้ตายด้วยอุบัติเหตุดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิดเสียแล้ว เพราะนี่เป็ครั้งแรกที่เหล่าเครือญาติลงมือหนักที่สุดั้แ่หล่อนคลอดลูก
รถมอเตอร์ไซค์หลายสิบคันพยายามขับตามประกบรถหรูให้ได้อย่างขยันขันแข็ง ไม่ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องทำให้หนึ่งในสี่คนนี้เสียชีวิตให้ได้
แต่สิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด กำลังรอพวกมันอยู่.....
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
ลูกชายทั้งสองของตระกูลลดกระจกรถลงแล้วใช้ดาบสั้นที่เหมาะสำหรับเด็กฟาดฟันศัตรูที่หวังเข้าใกล้รถยนต์ที่นั่งอยู่ด้วยกันทั้งคัน จนในที่สุดก็พากันล่าถอยไปเมื่อขับถึงเส้นทางเข้าใกล้บ้าน
“เก่งมากเลยลูกพ่อ / เก่งมากเลยลูกแม่” ทั้งสองชมพร้อมเพรียงกัน
ในเมื่อพ่อแม่ต่างก็เป็เสือแล้วจะให้คลอดลูกออกมาเป็หมาได้ยังไงกันล่ะ มันก็ต้องเป็ลูกเสืออยู่วันยังค่ำ ด้วยวัยเลขสิบก็มีความสามารถเก่งกาจทั้งคู่
“พอเข้าใกล้วันครบรอบบริษัทครั้งนี้ร้อนรนกันน่าดูเลยสินะ ไอ้พวกเวรตะไล” พิพัฒน์สบถออกมาอย่างเหลืออด
“หลังจากมีข่าวลงหนังสือพิมพ์ธุรกิจครั้งล่าสุด พวกมันคงคิดว่าตนเองคงควบคุมพวกเรายากขึ้น เนื่องจากลูกชายทั้งสองต่างมีความสามารถมากกว่าที่คิด” เนตรดาวบอกพลางถอนหายใจ
“อยู่กันแบบสันติก็ได้มั้งครับ จะฆ่าแกงกันไปทำไมก็ไม่รู้” นนท์ภัทรผู้เป็พี่ชายบ่นพลางเช็ดเืที่เปื้อนดาบ
“นั่นสิครับ ทำไมถึงชอบทำเื่แบบนี้กันนะ” นภัทรเห็นด้วยเป็อย่างยิ่ง
เขาเห็นเื่แบบนี้ั้แ่เริ่มรู้ความ ถึงแม้ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากอดีตมากมาย บางสิ่งบางอย่างกลับเลวร้ายลงรวมถึงมีเจตนาชัดเจน
แปลกใจมาตลอดว่าทำไมทั้งตนเองและพี่ชายต้องฝึกวิ่งและออกกำลังกายมากกว่าเด็กวัยเดียวกันถึงสองเท่า ไหนจะให้เลือกศิลปะป้องกันตัวก่อนตัวหนังสือด้วยซ้ำ
ทุกอย่างชัดเจนขึ้นเมื่อพี่ชายของเขาอายุครบสิบขวบ และตัวเขาเองอายุเพียงหกขวบเท่านั้น ตอนออกไปเที่ยวข้างนอกครั้งแรกก็เจอการลอบสังหารเกิดขึ้น
หลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น เสียงบ่นของพี่ชายไม่เกิดขึ้นอีกรวมถึงเสียงกรนด่าในใจของเขาก็เช่นกัน การแก่งแย่งชิงอำนาจยังคงมีอยู่เสมอไม่ว่ายุคสมัยไหน
ปัญหาชุดใส่ครบรอบบริษัทในครั้งนี้เป็การเลือกตัดด้วยการเชิญห้องเสื้อมาที่บ้าน เพราะยังไม่อยากให้มันบานปลายไปมากกว่านี้ ขอเพียงประกาศตำแหน่งผู้สืบทอดอย่างชัดเจนในวันนี้ เหตุการณ์ทุกอย่างจะจบลง
“ได้เวลาแล้วค่ะ คุณชายเล็ก”
“จะไปเดี๋ยวนี้”
นภัทรคาดหวังเป็อย่างยิ่งว่าในวันนี้จะไม่มีเหตุการณ์อะไรให้ต้องเปลืองแรงการต่อสู้อีกเพราะคือวันชี้ชะตา
สิ่งที่นภัทรจินตนาการกำลังได้ผล ไม่มีเื่อะไรให้วุ่นวายใจในด้านการเอาชีวิต ลอบสังหาร ต่อไปคงเป็สังเวียนการบริหารงานโดยเฉพาะมากกว่า
“ยินดีด้วยนะครับ พี่นนท์”
“ขอบคุณนะ ภัทร”
ภาพบรรยากาศความสนิทสนมของพี่น้องนั้นเป็ข่าวดีสำหรับสายสุขนิยม แต่ถือเป็ข่าวร้ายสำหรับสายที่จ้องเล่นงานหวังให้พี่น้องแตกคอกัน แผนการนั้นพังไม่เป็ท่าั้แ่ยังไม่เริ่ม
“เหมือนจะมองเลยว่าพวกเราไม่ถูกกันไหม น้องคิดว่ายังไงล่ะ”
“ถ้าให้ตอบตรงๆ อย่าลาออกจากตำแหน่งเลยนะครับ ผมไม่อยากเหนื่อยขนาดนั้น ทุกวันนี้ก็เหมือนสายตัวแทบขาดออกจากกันแล้ว”
“ฮ่าๆๆ บอกตรงๆ เหมือนกัน ห้ามออกจากตระกูลนะ อยู่ช่วยงานด้วยกันไปนานแสนนานยิ่งดี”
เสียงหัวเราะของผู้สืบทอดคนปัจจุบันทำให้บรรยากาศรอบข้างเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น หลายคนอยากเข้ามาพูดคุยด้วยตามประสาเด็กวัยเดียวกัน แต่เหมือนเห็นท่าทางสนุกสนานของทั้งสองคนแล้ว ปล่อยไว้แบบนั้นอาจจะดีกว่า
