ตอนที่ 32 กู่หลิน
"พี่เย่ ถ้าพี่เย่ช่วยผู้าุโโม่เจียงกำจัดพิษไฟอย่างสมบูรณ์แล้ว พีเย่ไม่กลัวว่าเขาจะกลับคำเหรอ?” หงเยว่ถามอย่างเป็กังวลเมื่อเดินออกจากหอสมบัติ ได้ระยะหนึ่ง
โม่เจียงเป็นักธุรกิจและนักเล่นแร่แปรธาตุ ผลประโยชน์มีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด แต่โจวเย่ก็ไม่กังวล
"ตายซะ!" เ้าสารเลว!"
ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น การแสดงออกของโจวเย่ และหงเย่ก็เปลี่ยนไปในเวลาเดียวกัน
ทั้งสองสังเกตเห็นพลังแห่งการรอบสังหารเกือบจะพร้อมๆ กัน ต่างคนต่างเตือนกันและกัน
"หลบ!"
มีเสียงก้องอยู่ในหูของพวกเขา โจวเย่และหงเยว่ หันหน้าไปมอง และพบว่ามีดสั้นเล่มหนึ่งบินมาอย่างรวดเร็ว
"ฟึบ!”
โจวเย่ลากหงเยว่เพื่อหลบอย่างรวดเร็ว และมีดสั้นก็ถูกตอกไปที่เสาประตูตรงทางเข้าหอสมบัติ
โจวเย่มองไปที่คนที่โจมตีเขาอย่างเ็า และพูดอย่างดุร้าย "เ้าสารเลว กู่หลิน!"
คนที่เคลื่อนไหวคือคนตระกูลกู่ กู่หลิน ซึ่งเดินมาทีละก้าวอย่างสงบ พร้อมกับเยาะเย้ยอย่างหยิ่งยโสบนใบหน้าของเขา
กู่หลิน เป็บุตรชายของ กู่เฉียนซาน และอยู่ในระดับที่สามของอาณาจักรนักยุทธ์ แต่เขาไม่ใช่คนรุ่นเดียวกับโจวเย่ เขามีอายุมากกว่าโจวเย่หลายปี
หงเยว่ จ้องมองกู่หลิน ด้วยสายตาที่เ็า หากพลังยุทธ์ของเธอและโจวเย่ไม่เเข็งแกร่งพอทั้งคู่อาจตายจากการลอบโจมตีของกู่หลิน
เมื่อเห็นว่าโจวเย่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้อย่างง่ายดาย กู่หลินก็ประหลาดใจและพูดว่า "เด็กคนนี้ทะลวงผ่านระดับแรกของอาณาจักรนักยุทธ์แล้ว แล้วสินะ! เขาไล่ตามหยิงเอ๋อทันแล้ว! ความเร็วในการฝึกฝนนั้นนากลัวมากจริงๆ และ ท่านพ่อพูดถูกแล้ว เ้าเด็กคนนี้ อนาคตจะต้องเป็ภัยคุกคามแน่นอน ข้าต้องกำจัดเขาให้เร็วที่สุด!”
"พี่เย่ ฆ่าเขาซะ เขา้าฆ่าพวกเรา" หงเยว่พูดด้วยความโกรธ
โจวเย่พูดว่า "การฆ่าเขาจะทำให้เราไม่สมเหตุสมผล เมื่อถึงเวลา ตระกูลกู่จะใช้โอกาสนี้เพื่อจัดการกับตระกูลโจวของเรา เื้ัตระกูลกู่ได้รับการสนับสนุนจากนิกายเมฆา์แล้ว และเราจะหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินั้นไม่ได้"
"แค่ลืมมันไปเหรอ?” หงเยว่ กล่าวอย่างไม่เต็มใจ
"ไม่แน่นอน ข้าบอกว่าจะไม่ฆ่าเขา แต่ข้าไม่ได้บอกว่าจะไม่ทำให้เขาเป็ขยะ!"
แม้ว่ากู่หลิน จะอยู่ในระดับที่สามของอาณาจักรนักยุทธ์ แต่โจวเย่ก็ไม่กลัวเขาเลย และค่อนข้างมั่นใจ
"โจวเย่ ข้าได้ยินมาว่าเ้าข่มขู่พ่อของข้า ข้าไม่รู้ว่าสิ่งนี้จริงหรือเปล่า" กู่หลิน หยุดห่างจากโจวเย่ สิบเมตร และเจตนาฆ่าในดวงตาของเขายังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
การปรากฏตัวของกู่หลิน และรัศมีแห่งจิตสังหารที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากเขา ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆหวาดกลัว
ศีรษะของเขาเงยขึ้นเล็กน้อย โจวเย่เยาะเย้ยและพูดว่า ไม่รู้สิ !
โจวเย่ไม่เคยชอบกู่หลินเลย แม้ว่าตอนที่เขายังอยู่กับกู่หยิงในเวลานั้น กู่หลินก็สร้างปัญหาให้เขาตลอด
"เ้าตายซะ!" กู่หลินพูดอย่างเ็า พลังปราณในร่างกายของเขาถูกกระตุ้น และเขาก็พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
"หงเยว่ เ้าถอยหลบไปก่อน”
"พี่เย่ ระวังด้วย!” หงเยว่ เตือนอย่างรวดเร็ว
โจวเย่ ควบแน่นพลังปราณที่มือแล้วก็ต่อยออกด้วยหมัด หมัดของเขาเปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้าจาง ๆ และหมัดของเขาก็ดุร้ายราวกับเสือ
"ช่างเป็พลังที่แข็งแกร่งจริงๆ! เด็กสารเลวนี้สามารถเอาชนะ ซ่งเทียนได้ ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้อ่อนแอ และตอนนี้เขาได้ทะลวงผ่านระดับแรกของอาณาจักรนักยุทธ์แล้ว และข้าไม่สามารถประมาทเขาได้ กู่หลินแอบพูดในใจ
ความเร็วของกู่หลินนั้นเร็วมาก และเพียงไม่กี่ลมหายใจ เขาก็เข้าใกล้โจวเย่แล้ว ร่างกายของโค้งงอลงเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของโจวเย่
ทันทีหลังจากที่มือของเขาแตะพื้น เท้าของเขาก็หมุนวนขึ้นและเตะ
แต่ความเร็วของโจวเย่ไม่ได้ช้า และในขณะที่เอนตัวไปด้านหลังเล็กน้อย เขาก็เตะหัวของกู่หลิน
"ปัง!"
ใน่เริ่มต้นของการต่อสู้ โจวเย่ ได้ใช้เท้าเตะไปที่ใบหน้าของกู่หลิน กู่หลินเ็ปอย่างยิ่ง และเขาก็โกรธมาก
ในแง่ของประสบการณ์การต่อสู้ กู่หลินยังตามหลังอยู่มาก
กู่หลินจ้องมองโจวเย่ ด้วยใบหน้าที่ดุร้าย เจตนาฆ่าของเขายิ่งเพิ่มขึ้น จากนั้นเขาก็ควบแน่นพลังชีวิตอีกครั้ง เขาะโสูง และเตะไปที่โจวเย่ด้วยลูกเตะบิน
เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของกู่หลิน โจวเย่ก็รีบพุ่งไปอย่างรวดเร็ว
กู่หลินได้อยู่บนอากาศ ขณะที่โจวเย่อยู่บนพื้น โจวเย่ปรากฏตัวอยู่ใต้กู่หลินแล้ว และมือซ้ายของเขาได้คว้าขาของกู่หลิน และจับกู่หลินเหวียงลงพื้นโดยตรง
การแสดงออกของกู่หลินเปลี่ยนไปอย่างมาก ก่อนที่เขาจะทันตอบสนอง ร่างกายของเขาก็กระแทกลงสู่พื้นแล้ว
ฝูงชนที่เฝ้าดูการต่อสู้โดยรอบ ได้เห็นความสามารถของโจวเย่ ทุกคนต่างตกตะลึง
"ข้าช่างอายแทนกับทักษะแมวสามขาของตระกูลกู่จริงๆ คนรุ่นเยาว์ของตระกูลกู่ก็ไม่ได้มีอะไรนอกจากขยะ" โจวเย่หัวเราะเยาะ
ในเวลานี้ โม่เจียง และเหมยเหมย ที่ได้รับข่าวก็ได้ออกมาจากหอสมบัติแล้ว
"คุณชายกู่หลิน ลอบโจมตีคุณชายเย่ และเกือบจะฆ่าคุณชายเย่ มาดูกันว่าคุณชายเย่ จะปล่อยคุณชายกู่หลิน ไปหรือไม่?" ทหารยามคนหนึ่งกระซิบ
"ความแข็งแกร่งของโจวเย่ เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งน่ากลัวจริงๆ" โม่เจียงขมวดคิ้วและพูดอย่างลับๆ โดยไม่มีเจตนาปิดกั้น
กู่หลิน ลุกขึ้นอย่างอับอายเขาจ้องมองโจวเย่ราวกับสัตว์ร้าย
"เ้าเด็กสารเลว! กล้าดียังไงมาดูถูกข้า!" กู่หลินกัดฟันและเริ่มปลดปล่อยจิตสังหารออกมา
กู่หลินผู้โกรธแค้นควบแน่นพลังปราณอีกครั้งด้วยกำลังทั้งหมด และเขาก็ะโด้วยความโกรธทันที "ทักษะยุทธ์ระดับสีเหลืองขั้นกลาง! เพลิงดาวตก"
เมื่อเสียงะโดังขึ้น ลูกไฟขนาดเท่ากับหัวมนุษย์ ก็พุ่งโจมตีไปยังโจวเย่
โจวเย่เยาะเย้ย และในขณะเดียวกันเขาก็รีบพุ่งไปหากู่หลิน
"ตายซะ!" กู่หลินะโด้วยความโกรธ แม้ว่าโจวเย่จะมองเห็นการเคลื่อนไหวของเขา แต่เขามั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะโจวเย่ได้
โม่เจียงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าโจวเย่้าทำอะไร
ความเร็วของโจวเย่เร็วขึ้นเรื่อยๆ และฉากมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น ขณะที่โจวเย่อยู่ห่างจากลูกไฟเพียงครึ่งก้าว
ร่างกายของโจวเย่ควบแน่นกลายเป็ร่างกายไฟที่มีไฟลุกโชน และเขาก็พุ่งผ่านดวงไฟ และในวินาทีต่อมา เขาก็กลับมามีรูปลักษณ์ดั้งเดิม
"เป็ไปได้ยังไง!” การแสดงออกของกู่หลินเปลี่ยนไปอย่างมากและตกตะลึง
ดวงตาของทุกคนก็ขยายใหญ่ขึ้นจนสุดขีด
"ปัง!"
โจวเย่พุ่งเข้าไปอย่างดุร้าย และใช้หมัดต่อยหน้าอกของกู่หลินด้วยความรุนแรง และพลังอันรุนแรงได้ทำให้กู่หลินกระอักเืออกมา ร่างของเขากระเด็นออกไปหลายเมตร และกลิ้งไปบนพื้นหลายครั้ง .
"ช่างเป็ทักษะที่อัศจรรย์จริงๆ พลังธาตุไฟของโจวเย่สามารถควบแน่นบนร่างกายได้ และยังสามารถพุ่งผ่านทักษะการโจมตีที่มีธาตุไฟเช่นเดียวกันได้อีกด้วย" โม่เจียงตกตะลึง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถใช้พลังธาตุไฟควบแน่นไฟบนร่างกายได้มาก่อน