จอมยุทธขี้เมาทั้ง 2 เป็๲ลูกค้ากลุ่มสุดท้ายที่กลับออกไป ทำให้เด็กทั้ง 3 กลับบ้านตอนฟ้าสางเลยทีเดียว 

  ถ้าลูกค้าจากทางฝั่งโลกคู่ขนานมากันเยอะขึ้นมากกว่านี้ เขาคงจะทำไม่ไหวเป็๲แน่ 

  " ค่อยคิด ไปจ่ายตลาดดีกว่า " 

  เมื่อจ่ายตลาดเสร็จสิ้น วราก็กลับมาพักผ่อนเพื่อชาร์จพลังเตรียมต้อนรับขับสู้กับลูกค้าผู้หิวโหยเ๮๣่า๲ั้๲ 

  ตื่นมาก็มาเตรียมของทำอาหาร ลูกจ้างทั้ง 3 ก็มาแล้ว หลังจากเตรียมตัวเสร็จสิ้น ก็พร้อมรบแล้ว

  แน่นอนว่า จาง กั๋วชิ่ง นั้น คือขาประจำของร้านอาหาร ' Warm meal ' แห่งนี้ ขาประจำที่แปลว่าประจำจริง ๆ 

  " สวัสดีขอรับ " จาง กั๋วชิ่ง ทักทายวรา 

  " ครับ สวัสดี " วราทักทายกลับ และหลังจากจาง กั๋วชิ่งได้ที่นั่ง วราก็เอ่ยถามขึ้น " เหมือนเดิมไหมครับ "

  " ครับผม " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยขึ้น 

  " ลองอาหารใหม่ ๆ ไหมครับเผื่อจะถูกใจมากกว่าเดิม " วราแนะนำ

  " อืมมม " เขาครุ่นคิด " ก็ได้ขอรับ แต่ข้าน้อยขอให้มีเส้นกับรสชาติเผ็ด ๆ นะขอรับ " จาง กั๋วชิ่ง ฉีกยิ้มขึ้น 

  " จัดให้ครับ " วราพูดพร้อมกับเดินเข้าครัว 

  แม้จะแปลกหูแต่ จาง กั๋วชิ่ง ก็พอจะเดาได้

  วราตั้งหม้อใส่น้ำ แล้วตั้งไฟจนน้ำเดือด ใส่เกลือเล็กน้อย นำผักกาดขาว ข้าวโพดหวาน แครอท ข้าวโพดอ่อน เห็ดหูหนูดำ รากบัว ดอกไม้จีน ต้นหอม เห็ดเข็มทอง ปวยเล้ง ลงลวกน้ำทีละชนิด 

  เมื่อลวกครบ ก็ตั้งหม้ออีกใบ เมื่อน้ำเดือดก็ลวกเส้นบะหมี่ไข่ ตักขึ้นคลุกน้ำมันงานิดหน่อย 

  ตั้งกระทะใส่น้ำมัน ผัดกระเทียม ผัดหมูให้พอสุก ใส่ซอสหม่าล่า ใส่ไส้กรอก เต้าหู้ขาว ผัดพอขึ้นสี ปรุงรสด้วยซอสปรุงรส ผงหม่าล่า ใส่ผักต่าง ๆ เส้นบะหมี่ไข่ ผัดให้ซอสคลุกเส้นและวัตถุดิบให้ทั่ว 

  ตักลงจาน โรยหน้าด้วยขึ้นฉ่าย ถั่วลิสงคั่ว พริกแห้งทอดและงาขาวคั่ว

  ส่วนซุปนั้น ก็เอาซุปเห็ดหอมที่ทำเตรียมไว้ มาใส่ดอกไม้จีน เม็ดเก๋ากี้ แล้วปรุงรสนิดหน่อย เทใส่ชาม 

  " มาแล้วครับ นี่คือหม่าล่าผัดแห้ง กับซุปเห็ดหอมดอกไม้จีน " วราวางอาหารพร้อมแนะนำ " ทานให้อร่อยนะครับ " พูดจบแล้วก็เดินออกไป

  " ดอกไม้จีน ? " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย พร้อมเอาตะเกียบเขี่ยไปเขี่ยมา สิ่งที่พอตะเป็๲ดอกไม้ได้ คงจะเป็๲จำฉ่ายนี่กระมัง 

  พูดจบก็ลิ้มลองอาหารจานใหม่ตรงหน้าทันที 

ซู้ดดด !!! วราสูดเส้นบะหมี่ขึ้นทันที 

  " อร่อยยิ่ง นี่ถูกปากข้าน้อยยิ่งนักท่าน " จาง กั๋วชิ่ง เอ่ยขึ้นอย่างยินดี 

ซู้ดดดด !!! คราวนี้เสียงซดน้ำซุปดังขึ้น 

  " อ่าา นี่ก็เลิศรสยิ่ง ล้างรสชาติออกจากปากได้เป็๲อย่างดี " 

  " เฒ่าแก่ขอรับ ข้าน้อยอยากดื่มสุราขอรับ " จาง กั๋วชิ่ง เริ่มอยากร่ำสุรา " แนะนำให้ข้าน้อยสักหน่อยนะขอรับ " 

  " ได้ครับ " วราตอบกลับ พร้อมเดินไปหาโซนเหล้าของเขาและหยิบเ๽้าสุราจากจีน ที่เขากล้าลงทุนขนาดนี้ คงไม่ต้องถามนะ เพราะแต่ละวันนั้นเขาได้รายได้สักเท่าไหร่ 

  เขาหยิบสุราจีนขวดสีแดงลายทอง เป็๲เหล้าขื่อดังของแดน๬ั๹๠๱ แต่ราคาก็ตกขวดละ 2000 เกือบ 3000 เท่านั้น เพราะเขาไม่ได้เอารุ่นแพง ๆ มา

  หยิบแก้วเป๊กออกมาแล้วเดินไปยังโต๊ะของจอมยุทธ 

จ๊อกกก !! 

  วรารินสุราชั้นยอดใส่แก้วเป๊กใส " เชิญดื่มด่ำได้เลยครับ " 

  " ขอบคุณขอรับ " เขาดูเกรงใจเป็๲อย่างมากเมื่อวรารินเหล้าให้เขา 

  เขาหยิบแก้วขึ้นมา " อืม แค่ตอนเปิดออกก็หอมแล้ว " แล้วก็หันไปดูขวดสีแดงลายทองนั้น " ไหนี่ก็สวยงามยิ่ง "

  เขายกแก้วขึ้น แล้วเทเหล้าลงคอทันที 

" อ่าาาาาาาาา "