“เฮ้ย ! ไอ้หมอ ?” พายุร้องลั่นห้องอาหารเมื่อเห็นว่าที่คู่หมั้นที่คุณแม่ท่านบอกว่าเหมาะสม

    “หึ” ฟีนิกซ์หึในลำคอเบาๆแล้วก็นั่งนิ่งด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้รู้สึกอะไรกับสถานการณ์ตรงหน้า ทำให้พายุแบะปากนิดๆด้วยความหมั่นไส้

    “เรียกพี่เขาดีๆสิลูก” คุณแม่พูดดุลูกชายตัวเองเล็กน้อยที่เสียมารยาทต่อหน้าเพื่อนสาว

    “ก็ไหนคุณแม่บอกว่ารุ่นเดียวกัน ?” พายุถามแม่ของตนด้วยความสงสัย

    “ก็ใช่ แต่พี่เค้าแก่กว่าลูก 3 เดือน ใช่ไหมยัยวา ?” คุณแม่ของพายุก็ถามคุณแม่ของฟีนิกซ์อย่างสนิทสนม พายุได้แต่คิดในใจ แค่ 3 เดือนคือต้องเรียกพี่ วอททท ?

    “ใช่ค่ะ ลูกนิกซ์ เกิดก่อนน้องพายุค่ะ” คุณวาคุณแม่ของฟีนิกซ์พูดขึ้น

    “เพราะฉะนั้นลูกต้องเรียกว่าพี่ฟีนิกซ์” คุณแม่ก็หันมาพูดกับพายุ

    “อ่า ครับ” พายุได้แต่รับคำแบบเซ็งๆ

    เรื่องราวของผมและเขาเริ่มต้นจากการที่แม่จับพวกเราหมั้นกัน โดยที่ทั้งผมและเขาต่างไม่เต็มใจทั้งคู่ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมตกลงตามที่พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายต้องการ งานหมั้นก็ดำเนินไปด้วยดี จนกระทั้งคุณแม่บอกว่าอีก 6 เดือนจะมีงานแต่งงานเกิดขึ้น และในระหว่างนี้ให้พวกเราทั้งคู่ลองใช้ชีวิตด้วยกัน

    นอกจากต้องแต่งงานด้วยความไม่เต็มใจ และทดลองใช้ชีวิตคู่มันจะมีอะไรซวยกว่านี้มั้ยครับ ?

    ดังนั้นทั้งผมและเขาเราจึงต้องทำข้อตกลงกัน

    1.ห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม

    2.จะคบจะควงใครก็ได้แต่ต้องไม่ให้พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้

    3.ต่อหน้าพ่อแม่เราต้องรักกันเสมอ

    4.ห้ามตกหลุมรักฝ่ายตรงข้าม ( ซึ่งแน่นอนข้อนี้ทั้งผมและเขาคงไม่มีวันนั้น )

    รอดูกันครับว่ามันจะวุ่นวายขนาดไหน



!! คำเตือน !!

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ใช้ถ้อยคำรุนแรงและหยาบคาย มีการใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสมและไม่ถูกต้องตามหลักภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านน้ะค้ะ 😅🙏

❌เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่ควรอ่าน❌

** บุคคลที่เห็นในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงภาพประกอบเพื่อเพิ่มอรรถรสเท่านั้น นักเขียนไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝง