“เร็วเข้าเถิด ศิษย์พี่... โปรดมอบน้ำทิพย์ของท่าน... ลิ่งเอ๋อร์ปรารถนามันเหลือเกิน...”        โม่ยงฟังพลางจับจ้องเนินอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมไหวตามจังหวะลมหายใจของนาง ความกลมกลึงงดงามนั้นหาได้หย่อนคล้อยแม้นางนอนหงายไม่ ยอดถันสั่นระริกตามแรงสะท้า...