บทที่46 ความทรงจำที่เลือนหายภายในห้องผ่าตัดที่เงียบสงัด หวังอี้เฉิน สวมหน้ากากอนามัยและถุงมือผ่าตัดอย่างคล่องแคล่ว สายตาของเขาจดจ้องไปที่ร่างของ หลินเสี่ยวหลาน ที่นอนแน่นิ่งบนเตียงโลหะสีเงินวาว เครื่องวัดชีพจรส่งเสียง ติ๊ด ๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอ บ่งบอก...