ไม่ต้องสงสัยเลย
ในขณะนี้ทุกคนในโถงใหญ่ตื่นตระหนกอย่างยิ่งจากซูเซวียน
ต้องรู้ว่านั่นคืออาวุธจักรพรรดิที่ถูกหลอมขึ้นโดยจักรพรรดิด้วยตนเองติดตามจักรพรรดิในการท่องโลกและครองสี่ทะเลราวกับเป็มือขวาของเขา—มันหยิ่งยโสเพียงใด
ปกติพวกเขาจะปฏิบัติต่อมันราวกับเป็บรรพบุรุษเก่าแก่
ไม่คาดคิดว่าในมือของซูเซวียนบัดนี้มันเชื่องราวกับลูกเจี๊ยบตัวน้อย
มันทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังฝันมันน่าใเกินไป
และเพื่อให้บรรลุถึงสิ่งนี้
มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น
นั่นคือซูเซวียนต้องเป็ผู้มีพลังในระดับจักรพรรดิด้วย
เพราะมีเพียงผู้มีพลังระดับจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถปราบกระบี่จักรพรรดิรุ้งเจ็ดสีได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
หลังจากตระหนักถึงสิ่งนี้สายตาของสมาชิกตระกูลเย่ที่มองไปยังซูเซวียนเปลี่ยนไปเต็มไปด้วยความชื่นชมและความเคารพสูงสุด
จักรพรรดิ จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่
แม้ว่าตระกูลเย่จะเป็ที่รู้จักในฐานะขุมอำนาจชั้นนำในเขติญญาผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลของพวกเขาเป็เพียงปราชญ์สูงสุดไม่ถึงขั้นกึ่งจักรพรรดิด้วยซ้ำ
เมื่อเผชิญหน้ากับจักรพรรดิพวกเขาจะแตกต่างจากมดไปได้อย่างไร
เมื่อเห็นดังนี้ซูเซวียนไม่ได้กล่าวอะไรมากจุดประสงค์ที่เขาแสดงพลังนี้ก็เพื่อสิ่งนี้
เขาเกียจคร้านเกินกว่าจะอธิบายเพียงปล่อยให้พวกเขาคิดเติมเต็มช่องว่างเอง
ท้ายที่สุดต่อให้เขาบอกว่าเขาเป็ราชันะคนเหล่านี้ก็คงไม่เข้าใจในความรู้สึกของพวกเขาจักรพรรดิคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด
จากนั้น
ซูเซวียนลูบกระบี่เบาๆกล่าวว่า “กระบี่ดี” แล้วสะบัดนิ้วส่งมันกลับไปยังส่วนลึกของตระกูลเย่
ในพริบตาแรงกดดันที่พุ่งทะลุโลกและความคมกริบนั้นก็หายไป
“เชิญท่านนั่งที่อันทรงเกียรตินี้เถิด”
จากนั้นประมุขของตระกูลเย่ปฏิบัติต่อซูเซวียนด้วยทัศนคติที่ดียิ่งกว่าก่อนหน้านี้อย่างไม่อาจวัดได้
พูดง่ายๆว่าก่อนหน้านี้การปฏิบัติต่อซูเซวียนของพวกเขาเป็เพียงในฐานะผู้มีพระคุณของตระกูลเย่ด้วยความรู้สึกขอบคุณเป็หลัก
แต่บัดนี้การปฏิบัติต่อซูเซวียนของพวกเขาเกือบจะเหมือนกับการปฏิบัติต่อผู้ก่อตั้งตระกูลเย่หรืออาจจะเหนือกว่านั้น
ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะทำได้นี่คือจักรพรรดิอาจกล่าวได้ว่าเป็พลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคนี้การที่มีโชคชะตาได้เกี่ยวข้องกับตระกูลเย่คือโอกาสอันยิ่งใหญ่และมีเพียงคนโง่เท่านั้นที่จะไม่คว้ามันไว้ให้แน่น
หลังจากนั้นตระกูลเย่ย่อมจัดงานเลี้ยงใหญ่โตต้อนรับซูเซวียนด้วยมาตรฐานสูงสุดแทบจะระดมทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูล
ทั้งหมดเพื่อให้ซูเซวียนพึงพอใจเพื่อให้เขาจดจำตระกูลเย่ของพวกเขา
ซูเซวียนย่อมรับการต้อนรับนี้ด้วยความยินดีอย่างเต็มที่เพลิดเพลินกับการปฏิบัติราวจักรพรรดิในตระกูลเย่
ดังนั้นงานเลี้ยงจึงดำเนินต่อไปจนถึงดึกดื่นก่อนจะสิ้นสุด
ซูเซวียนย่อมถูกจัดให้พักในสถานที่ที่ดีที่สุดของตระกูลเย่
แม้แต่ในห้องวิวทะเลสุดหรูที่ผู้ก่อตั้งตระกูลเย่ไม่เคยได้อาศัยจนถึงวาระสุดท้าย
ในขณะนี้
ภายในห้องของบรรพบุรุษตระกูลเย่
บรรพบุรุษตระกูลเย่ เย่จ้านเทียนพร้อมด้วยประมุขตระกูลเย่ เย่ฮุยและเย่ชิงหยุนต่างรวมตัวกันที่นี่
และสิ่งที่พวกเขากำลังหารือย่อมเป็เื่เกี่ยวกับซูเซวียน
“ชิงหยุนถึงแม้ว่าเ้าเสียเวลาไปหลายร้อยปีในครั้งนี้แต่เ้าก็ได้พบกับจักรพรรดิและยังมีโชคชะตาที่ได้ถูกเขารับเป็ผู้พิทักษ์ตระกูลอาจกล่าวได้ว่าเ้าเปลี่ยนความโชคร้ายให้เป็ความโชคดี”
บรรพบุรุษตระกูลเย่ เย่จ้านเทียนกล่าวแล้วเขานึกถึงฉากที่น่าสะพรึงกลัวของซูเซวียนที่ปราบกระบี่จักรพรรดิด้วยมือเดียวในตอนกลางวันและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “พลังของจักรพรรดินั้นน่าเกรงขามยิ่งนัก”
ข้างๆเขาเย่ฮุยพยักหน้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ทว่าหากทั้งสองรู้ว่าซูเซวียนเป็ราชันะที่แข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิอย่างไม่อาจเทียบได้พวกเขาคงเป็ลมไปทันที
จากนั้นทั้งสองกำชับเย่ชิงหยุนซ้ำๆให้ปฏิบัติหน้าที่ให้ดีเพราะมันไม่เพียงเกี่ยวข้องกับตัวเขาเองแต่ยังรวมถึงตระกูลด้วย
เย่ชิงหยุนกล่าวอย่างเคร่งขรึม “โปรดวางใจเถิดท่านประมุขและท่านบรรพบุรุษข้าเข้าใจดี”
หลังจากได้รับคำมั่นจากเขาทั้งสองพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
อันที่จริงในใจของพวกเขาค่อนข้างอิจฉาเย่ชิงหยุนท้ายที่สุดการได้ติดตามจักรพรรดิคือเกียรติอันยิ่งใหญ่และยังเป็โอกาสสูงสุด
เพียงคำชี้แนะหรือความรู้จากจักรพรรดิเพียงเล็กน้อยก็สามารถประหยัดเวลาในการบ่มเพาะอันยากลำบากนับไม่ถ้วน
ที่สำคัญกว่านั้นการติดตามจักรพรรดิย่อมทำให้อนาคตของตนพุ่งทะยานอย่างแน่นอน
อันที่จริงเย่จ้านเทียนและเย่ฮุยถึงขั้นพร้อมที่จะนำตระกูลเย่ไปสวามิภักดิ์ต่อซูเซวียนโดยตรง
ทว่าั้แ่ซูเซวียนยังไม่กล่าวถึงพวกเขาย่อมไม่กล้าเอ่ยก่อนเกรงว่าจะทำให้เขาโกรธต่อให้มีสิบตระกูลเย่ก็ไม่อาจต้านทานได้
หลังจากนั้นทั้งสามพูดคุยกันต่ออีกสักพักแล้วแยกย้ายกันไป
...
ในเวลาเดียวกัน
ในฐานะขุมอำนาจชั้นนำในเขติญญาทุกการเคลื่อนไหวของตระกูลเย่ย่อมถูกจับตามองอย่างใกล้ชิด
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาไม่ได้ปกปิดสิ่งใดดังนั้นข่าวการกลับมาของเย่ชิงหยุนและงานเลี้ยงเพื่อซูเซวียนย่อมแพร่ออกไปและมันแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่ง
ในเวลาเพียงคืนเดียวมันแพร่ไปทั่วและมีทั้งข่าวจริงและข่าวที่แต่งเติมไปบ้าง
“เ้าได้ยินหรือไม่เย่ชิงหยุนอดีตอัจฉริยะของตระกูลเย่กลับมาแล้วและเขานำหญิงสาวกลับมาด้วยทั้งสองรักกันอย่างลึกซึ้งและตระกูลเย่ถึงกับจัดงานแต่งงานให้พวกเขา”
“ไร้สาระเขาแบกชายคนหนึ่งกลับมาชัดๆ”
“ส่งต่อไปเย่ชิงหยุนนั้นชอบผู้ชาย”
“อะไรนะเย่ชิงหยุนไม่ใช่มนุษย์หรือ”
“หยุดเถียงของข้าถูกต้องที่สุดว่ากันว่าตระกูลเย่ได้ร่วมมือกับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งอาจแข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิด้วยซ้ำและเย่ชิงหยุนได้รับการช่วยเหลือจากเขา”
ข่าวต่างๆเหล่านี้ทำให้ผู้คนแยกแยะความจริงจากความเท็จได้ยากแต่ทุกคนในเขติญญาเห็นพ้องต้องกันว่าข่าวสุดท้ายเกี่ยวกับการร่วมมือกับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งนั้นเป็ของปลอมที่สุด
แข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิ เฮอะ!
เชื่อว่าข้าเป็ะยังน่าเชื่อกว่าซะอีก
ทว่าสิ่งที่พวกเขาไม่รู้คือบ่อยครั้งสิ่งที่ดูเกินจริงที่สุดคือความจริง
...
วันรุ่งขึ้น
นอกโถงใหญ่ของตระกูลเย่
บรรพบุรุษเย่จ้านเทียนและประมุขตระกูลเย่ฮุยพร้อมด้วยเย่ชิงหยุนและผู้าุโของตระกูลเย่ยืนรออยู่ที่นั่นไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย
ไม่นานร่างของซูเซวียนก็ปรากฏขึ้นเขาเริ่มต้นด้วยการพยักหน้าให้สมาชิกตระกูลเย่แล้วมองไปที่เย่ชิงหยุนและกล่าว
“ไปกันเถอะ”
หลังจากกล่าวร่างของทั้งสองหายไปจากจุดเดิมโดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ
สมาชิกตระกูลเย่คารวะอย่างนอบน้อมต่อความว่างเปล่า
หลังจากจบพิธีการประมุขตระกูลเย่ฮุยแจ้งให้บรรพบุรุษเย่จ้านเทียนทราบถึงข่าวต่างๆของข่าวที่แพร่กระจายภายนอก
ฝ่ายหลังเยาะเย้ย “ไม่ต้องสนใจพวกเขาพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าตระกูลเย่ของเรากำลังจะรุ่งเรือง”
“ออกคำสั่งให้สมาชิกตระกูลพยายามบ่มเพาะให้หนักในอนาคตหากจักรพรรดิ้าความช่วยเหลือจากเราจะต้องทำให้สมบูรณ์แบบไม่มีข้อผิดพลาด”
“เข้าใจแล้วขอรับท่านบรรพบุรุษ”
...
เขตคุนตระกูลซู
ซูเซวียนกลับมาที่นี่พร้อมเย่ชิงหยุนในพริบตา
“ท่านผู้มีพระคุณจักรพรรดิเราเดินทางถึงแล้วหรือ”
“ใช่นี่คือตระกูลที่เ้าจะต้องปกป้องตระกูลซูและอย่าเรียกข้าว่าผู้มีพระคุณหรือจักรพรรดิอีกต่อไปเรียกข้าว่าประมุขตระกูลก็พอ”
“ได้ขอรับประมุขตระกูล” เย่ชิงหยุนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
ทว่าเขาก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อยตระกูลที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาดูอ่อนแออย่างเหลือเชื่อเป็ประเภทที่เขาสามารถกำจัดได้ในไม่กี่นาทีด้วยเพียงลมหายใจ
ตระกูลเช่นนี้และประมุขตระกูลของพวกเขาคือจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถปราบปรามฟ้าดินได้
โอ้์ !แม้แต่เื่ไร้สาระที่เขียนในตำราก็ยังไม่เกินจริงขนาดนี้