เพื่อลบเื่ในอดีตอันเลวร้ายนี้กู้เจิงย่อมเห็นด้วยอย่างแน่นอน
เมื่อกู้เจิงออกไปแล้วกู้หงหย่งก็กล่าวด้วยท่าทีงงงวยเล็กน้อย“พวกเ้ารู้สึกไหมว่ากู้อวี๋เหมือนเปลี่ยนไปเป็คนละคน?”
กู้อิ๋งพยักหน้า “ลูกก็รู้สึกเหมือนกันเ้าค่ะ”
“ลูกคิดว่านิสัยของพี่ใหญ่ในตอนนี้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนขอรับ”กู้เจิ้งชินนึกถึงลักษณะในยามกู้เจิงพูดเมื่อครู่ โตมาขนาดนี้นับเป็ครั้งแรกที่เขาเห็นพี่ใหญ่เงยหน้ามามองเขาตอนที่พี่ใหญ่พูดนั้นดวงตาช่างดูฉลาดมีไหวพริบยิ่ง
การเปลี่ยนแปลงของกู้เจิง เว่ยซื่อััได้นานแล้วทว่านางไม่สนใจบุตรีอนุผู้นี้ย่อมไม่ใส่ใจที่จะพูดคุย เพียงแต่สีหน้าท่าทางที่กู้เจิงพูดเมื่อครู่ทำให้นางประหลาดใจจริงๆกิริยาวาจาให้ความเคารพต่อนางไม่เคยมีมาก่อนหากเป็แต่ก่อนก็เพียงแสร้งทำเป็อ่อนแอหรือบีบน้ำตาเพื่อให้เห็นอกเห็นใจนางก็เบื่อจนไม่รู้จะตอบโต้อีกฝ่ายอย่างไร “คำพูดดีขึ้นแต่นิสัยนั้นข้าว่าไม่เปลี่ยนเท่าไรนัก”
“หมาจะแก้ปัญหากินขี้ได้ที่ไหนกัน[1]” กู้เหยาซุบซิบเสียงเบา
“เหยาเอ๋อร์ เ้าไปเรียนคำหยาบคายพวกนี้มาจากไหน?” เว่ยซื่อได้ยินเสียงพึมพำของบุตรสาวก่อนจะหันมองนางด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
กู้เหยาแอบร้องว่าแย่แล้ว
เมื่อออกมาจากเรือนหลัก กู้เจิงค่อยรู้สึกผ่อนคลายลงทว่าชุนหงที่เดินตามอยู่ด้านหลังใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความขมขื่น “คุณหนูใหญ่เหตุใดท่านจึงกล้าพูดถึงขนาดนั้นเล่าเ้าคะ? ถ้านายท่านกับนายหญิงโกรธขึ้นมาจริงๆ จะทำเช่นไรเ้าคะ?”
“แม้พวกเขาจะโกรธ แต่คำพูดเ่าั้ก็ยังต้องพูด”กู้เจิงไม่สามารถไปลบการกระทำในอดีตได้ แต่สามารถหยุดคำพูดของคนอื่นได้ไม่เช่นนั้นเ้าเด็กกู้เหยาคงโพนทะนาเื่อื้อฉาวของนางไปเรื่อย นางไม่อยากให้เป้นเช่นนั้น
ชุนหงผงกศีรษะ “คุณชายรองกับคุณหนูสามไม่ใช่คนช่างพูดแต่คุณหนูสี่ช่างพูดช่างเจรจา ในเมื่อนายท่านกับนายหญิงรับปากคุณหนูใหญ่เื่นี้แล้วหลังจากนี้คุณหนูสี่ก็คงไม่กล้าพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับคุณหนูใหญ่อีกแล้วล่ะเ้าค่ะ”
นึกถึงคำขอของตนเองเมื่อครู่กู้เจิงก็รู้สึกตนเองหนังหน้าหนาพอแล้วทำเื่เช่นนั้นแล้วยัง้าให้คนในครอบครัวเก็บไว้เป็ความลับให้นางอีก เฮอะๆ
กู้เจิงเพิ่งก้าวเท้าเข้าไปในเรือนเล็กของหวังซู่เหนียงบ่าวรับใช้ข้างกายซู่เหนียงก็เดินมาบอกว่าอีกฝ่าย้าพบนาง
เมื่อเดินออกจากทางเดินยาวซึ่งเป็อาคารเล็กๆที่หวังซู่เหนียงอาศัยอยู่ พอเข้ามาในห้องด้านในก็เห็นซู่เหนียงยิ้มแย้มหน้าบาน
“บิดาเ้า้าพาเ้าไปงานล่าสัตว์ประจำสารทฤดูจริงๆ หรือ?” หวังซู่เหนียงนั่งรับการปรนนิบัติจากสาวใช้อยู่นางไม่กล้านั่งตัวตรงเกินไปเพราะกลัวจะกระทบถึงกระดูกซี่โครงที่หักจึงอยู่ในท่ากึ่งนอนมองดูบุตรสาวด้วยความตื่นเต้น
“ข่าวของซู่เหนียงนับว่าไวนักเ้าค่ะ”เห็นสีหน้าของซู่เหนียงดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากแล้วกู้เจิงก็สบายใจจึงได้นั่งลงด้านข้างนาง
“นั่นก็เป็เพราะว่าข้าได้ติดสินบนสาวรับใช้ของเรือนหลักนั้นไว้หมดแล้ว”หวังซู่เหนียงกล่าวอย่างลำพองใจ นางเสียเงินไปไม่น้อยเลยทีเดียวเชียวก่อนจะดึงมือบุตรสาวมาจับแล้วเอ่ยด้วยความตื่นเต้นอีกครั้งในทันที “เจิงเอ๋อร์งานล่าสัตว์ของราชวงศ์ไม่ใช่คนธรรมดาสามัญจะเข้าไปได้เ้าไปแล้วต้องคิดหาทางผูกมิตรกับท่านหญิงสูงศักดิ์เอาไว้ถ้าสามารถผูกมิตรกับเซี่ยนจู่[2] หรือจวิ้นจู่[3]ได้นั่นคงดีมากนัก”
“ข้าจะรู้จักพวกนางไปเพื่ออะไรเ้าคะ?” นางแค่้าพบเสิ่นเยี่ยนและบอกให้เขาเลื่อนการแต่งงานออกไป
“โธ่ เ้าเด็กคนนี้ เสิ่นเยี่ยนติดตามองค์ชายห้าแล้วเ้าก็ได้หมั้นกับเสิ่นเยี่ยนนับว่าเราอยู่ใน่น้ำขึ้นเรือย่อมสูง[4] ดังนั้นจึงต้องหาวิธีผูกมิตรกับคนสูงศักดิ์เ่าั้เข้าไว้”
กู้เจิงนึกถึงสิ่งที่นายหญิงเว่ยซื่อพูดเมื่อครู่จึงจ้องซู่เหนียงแล้วถามอย่างจริงจัง “ซู่เหนียงที่งานล่าสัตว์ไม่เพียงมีหญิงสูงศักดิ์เท่านั้น แต่ยังมีคุณชายเชื้อพระวงศ์ต่างๆด้วย ท่านเคยคิดที่จะให้ลูกสลัดเสิ่นเยี่ยนทิ้งแล้วไปดึงดูดความสนใจจากคุณชายเชื้อพระวงศ์เ่าั้หรือไม่เ้าคะ?”
“ไม่อย่างแน่นอน เ้ากับเสิ่นเยี่ยนได้หมั้นกันแล้ว อีกอย่างภายภาคหน้าเสิ่นเยี่ยนต้องมีอนาคตที่ดีแน่ ถึงหัวใจแม่จะอยากไต่สูงอีกเพียงใดก็จะไม่ทำเื่โง่งมเช่นเดิมเด็ดขาด”
คำตอบของหวังซู่เหนียงทำให้ของกู้เจิงโล่งอกนัก นับว่าซู่เหนียงได้ตระหนักรู้ขึ้นบ้างแล้ว “เสิ่นเยี่ยนผู้นั้นจะมีอนาคตที่ดีหรือไม่ใครจะไปรู้เล่า ท่านไม่รู้สึกว่าฝากความคาดหวังไว้ที่เขามากไปหรือเ้าคะ?”
จู่ๆ หวังซู่เหนียงก็ทำท่ามีลับลมคมในขึ้นนางโบกมือไล่บ่าวรับใช้ออกไป ไม่เว้นแม้แต่ชุนหง กู้เจิงมองอย่างสงสัยนางจึงกระซิบว่า “ถึงแม้แม่จะไม่รู้ว่าหลังจากนี้เสิ่นเยี่ยนจะมีอนาคตที่ดีหรือไม่แต่แม่ฝันว่าหลังจากนี้องค์ชายห้าจะได้ขึ้นครองบัลลังก์”
กู้เจิง “...” ฝัน? ดังนั้น ที่ซู่เหนียงชื่นชอบองค์ชายห้า ทว่าไม่สำเร็จผลจึงได้เปลี่ยนเป้าหมายไปที่เสิ่นเยี่ยนที่อยู่ข้างกายเขาแทนเพียงเพราะความฝันนี้ของนางหรือ? อยากจะด่า MMP[5] สักประโยคจริงเชียว
ความหนาวเย็นของฤดูใบไม้ร่วงทำให้เห็นหมอกได้บ้างในยามรุ่งสาง
เมื่อเปิดหน้าต่าง กู้เจิงก็ยืดเส้นยืดสายบิดี้เีมองดูแสงสีทองที่ส่องทะลุออกมาผ่านหมอก รอหมอกจางลงวันนี้ก็จะเป็วันที่ดีวันหนึ่ง
ชุนหงผลักประตูเข้ามาพร้อมอ่างน้ำเมื่อเห็นว่าคุณหนูใหญ่เปิดหน้าต่าง แต่บนร่างกายกลับไม่ได้ใส่คลุมเสื้อตัวนอกจึงรีบวางอ่างลงบนชั้นไปหยิบชุดจากในฉากกั้นห้องมาสวมทับให้นาง“คุณหนูไม่หนาวหรือเ้าคะ?”
“ไม่หนาว อากาศกำลังดีเลย” กู่เจิงยืดเส้นยืดสายอีกครั้งนางใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างช้าๆ กินแล้วนอน นอนแล้วกินนับว่าค่อนข้างสบายอย่างยิ่ง
“ช่างตัดเสื้อจากหลัวฉี่เก๋อมาแต่เช้าแล้วเ้าค่ะน่าจะกำลังให้คุณหนูสามกับคุณหนูสี่เลือกผ้าอยู่ที่เรือนหลักรออีกสักครู่ย่อมมาให้คุณหนูเลือกผ้าในเรือนเราเ้าค่ะ” ชุนหงพูดอย่างมีความสุข
กู้เจิงพยักหน้าหงึกหงักในงานล่าสัตว์ของราชวงศ์ผู้คนที่เข้าร่วมล้วนเป็ผู้คนที่มีหน้ามีตาเสื้อผ้าที่มีอยู่ของนางดูเหมือนจะไม่เรียบร้อยเหมาะสมเท่าไรนักหลัวฉี่เก๋อเป็ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าที่ไม่เป็สองรองใครในเมืองหลวงเสื้อผ้าของคนตระกูลกู้ล้วนสั่งตัดมาจากที่นั่นและขนาดตัวของพวกนางก็ถูกวัดไว้ที่นั่นแล้ว ด้วยเหตุนี้ปกติถ้า้าตัดเสื้อผ้าเพียงแค่เลือกผ้าที่ชอบเท่านั้นก็พอแล้ว
ทว่าเสื้อผ้าชุดเก่าๆของนางนั้นล้วนเป็นายหญิงเลือกชุดสำเร็จรูปมาให้นี่นับว่าเป็ครั้งแรกที่ให้นางเลือกด้วยตัวเอง ก็ไม่แปลกที่ชุนหงจะดูดีใจเช่นนี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าฐานะของนางดีขึ้นไม่น้อย
----------------------------------------------
[1] หมาจะแก้ปัญหากินขี้ได้ที่ไหนกัน มาจากคำสแลงในภาษาจีนที่ว่า หมามันเลิกกินขี้ไม่ได้ หมายถึงสิ่งที่คนเราประพฤติปฏิบัติจนเคยชินติดเป็นิสัยจนยากเกินกว่าจะเปลี่ยนแปลงและแก้ไขได้
[2] เซี่ยนจู่ เป็ชื่อเรียกตำแหน่งเชื้อพระวงศ์หญิงหรือท่านหญิงขึ้นอยู่กับการสืบสายเืทางบิดากับจักรพรรดิองค์ปัจจุบันผู้ที่จะได้รับตำแหน่งนี้ต้องเป็พระธิดาในจวิ้นอ๋องกับพระชายาเอกหรือพระธิดาในผู้สืบทอดชินอ๋องกับพระชายาเอกนับมีตำแหน่งเป็ลำดับสองรองจากจวิ้นจู่ โดยบรรดาศักดิ์แบ่งเป็ ‘จวิ้นจู่ เซี่ยนจู่ จวิ้นจวิน เซี่ยนจวิน เซียงจวิน’ ตามลำดับ
[3] จวิ้นจู่ เป็ชื่อเรียกตำแหน่งเชื้อพระวงศ์หญิงหรือท่านหญิงขึ้นอยู่กับการสืบสายเืทางบิดากับจักรพรรดิองค์ปัจจุบันผู้ที่จะได้รับตำแหน่งนี้ต้องเป็พระธิดาในชินอ๋องกับพระชายาเอกนับมีตำแหน่งเป็ลำดับที่หนึ่ง โดยบรรดาศักดิ์แบ่งเป็ ‘จวิ้นจู่ เซี่ยนจู่ จวิ้นจวิน เซี่ยนจวิน เซียงจวิน’ ตามลำดับ
[4] น้ำขึ้นเรือย่อมสูง เปรียบเปรยว่าเมื่อฐานที่อิงนั้นดีขึ้นสถานการณ์หรือเหตุการณ์ของตนย่อมพลอยดีขึ้นด้วย
[5]MMP เป็ตัวอักษรย่อที่ใช้บนอินเทอร์เน็ตของวัยรุ่นมาจากคำด่าในภาษาจีนเสฉวนและฉงชิ่ง โดย妈แปลว่าแม่ 卖แปลว่าขาย 批แปลว่าอวัยวะสืบพันธุ์ของเพศหญิง มีความหมายโดยรวมว่า แม่เป็นางโสเภณี