บทที่ 12: วันลา...ที่ไม่ได้กล่าวคำลาเวลาเช้าตรู่ความหนาวเย็นปกคลุมไปทั่ว แสงอ่อนๆ บนขอบฟ้าแทบไม่พอให้ความอบอุ่นกับถนนในเมืองใหญ่ หลินต้าเหนิงมองนาฬิกาบนข้อมือ เธอตัดสินใจเร่งจังหวะเท้าเล็กน้อย เพื่อให้ทันเวลาไป “ร่ำลา” สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธอเติบโ...