ที่เขาพูดไม่ได้จะล้อเล่น แต่กลับตื่นเต้นและกลืนน้ำลายลงคออย่างใจเย็น บอกเลยว่านอนกับคู่นอนของตัวเองมาตั้งกี่คน
ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขารู้สึกถึงใจเพราะถ้าจะให้เปรียบเทียบอะนะ มันเท่าไม้ขีดไฟ แต่ของเ้าเด็กนี่กลับตรงกันข้าม ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าหากของที่มันมีอยู่ตอนนี้ เสียบเข้าช่องแคบสีช้ำของเขาจะเป็ยังไงนะ
จะเสียวมาก!!!
คับแน่นมากแน่ๆ!!!
และที่สำคัญมันคงจะจุก!!!
"พี่ครับเอามือออก"
เสียงสั่นของมินไม่ได้สั่นเพราะกลัวเหมือนตอนเริ่มแรก แต่มันดันเป็ความรู้สึกแปลกๆ เข้ามาแทนที่ มือของเด็กกลับล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วกอบกุมมือเขาไว้แบบนั้นแทน
"น้องมิน"
เสียงอันแหบพร่ากระเส่า ปากและลิ้นที่เลียอยู่ปลายติ่งหูเล็กๆ ยิ่งทำให้อารมณ์เด็กมันกระเจิดกระเจิงเข้าไปอีก
สองมือที่เกาะกุมกันอยู่ภายในกางเกงต่างบดเบียดเคล้นคลึงร่วมมือกันเป็อย่างดี
และเป็ไปอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน ไม่ได้รุนแรงเหมือนตอนแรก มินหันใบหน้าเข้าหาริมฝีปากอันร้อนผ่าวของเฮียกิ้น
และริมฝีปากของทั้งคู่ก็จูบัักันอย่างดูดดื่ม เด็กหนุ่มที่ไม่ได้มีประสบการณ์อะไรอยู่แล้ว
การจูบครั้งแรกในชีวิตก็เลยเป็เหมือนอยากรู้อยากลอง
"อืม พะ...พี่กิ้นครับ"
เสียงลมหายใจที่เริ่มขาดเป็่ๆ เมื่อมือหนาของคนพี่เริ่มจับใบหน้าเด็กยึดไว้แล้วบดบี้จูบแบบเร่าร้อนจาบจ้วงมากกว่าเดิม หวานเหลือเกินหวานมาก
ไม่เคยมีจูบครั้งไหนที่รู้สึกดีเท่าจูบกับเ้าเด็กดื้อคนนี้ ลิ้นอันร้ายกาจควานหาความหวานทั่วโพรงปากนุ่ม ลิ้นน้อยๆ ที่หยอกเอินแบบกล้าๆ กลัวๆ โดนคนที่ประสบการณ์เยอะกว่าต้อนจนเข้ามุมจูบดูดดึงสอดแทรกเข้าหา
จูบที่เรียกว่าจูบจริงๆ ไม่ใช่แค่เอาปากแตะผิวๆ
ร่างกายที่เริ่มอ่อนระทวยอ่อนยวบหมดแล้วแรงที่จะต้านทาน ปากร้อนซุกไซ้ซอกคอของคนที่อ่อนเยาว์กว่าด้วยความหื่นกระหาย มือที่บีบส่วนล่างเริ่มออกแรงมากขึ้น
"โอ๊ะ อืม พี่กิ้น เจ็บครับ!!!"
"อา... ขอโทษ"
เขารีบผละจูบออก มือที่บีบแน่นเริ่มหยุดดึงมือออกจากกางเกง ใบหน้าของเ้าน้องมินแดงก่ำ ปากบวมฉึ่งเพราะเขาทั้งดูดทั้งเม้ม
ฉิบหายละไอ้กิ้น!!!
ไม่รู้จักหักห้ามใจวะเด็กมันยังไม่ครบสิบแปดเลย จะซวยมั้ยเนี่ย
เขามองร่างสูงของเด็กหนุ่มที่สั่นระริกอยู่เลย แววตาที่เปล่งประกายเต็มไปด้วยรสสวาท นี่เขาผิดเหรอนี่ เขากำลังทำให้ไอ้เด็กหน้าตาน่ารักนี่ใจแตก ก็เด็กมันว้อน ที่สำคัญมันเป็คนที่เข้าหาเขาด้วยซ้ำ
ถ้าจะสอนบทเรียนให้บ้างก็ไม่ผิดนักหรอก ปากน้อยๆ ปนเปื้อนด้วยรอยยิ้มบางๆ เหมือนกับว่าพอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เ้าบ๊องนี่มันไม่ได้เสียใจหรือสำนึกผิดเลยสักนิด เด็กเปรตเอ๊ย!!!
"ยิ้มอะไร ลุกขึ้นเลย ถ้าไม่ลุกขึ้นตอนนี้นะ"
ปากเข้าไปกระซิบข้างหูจนมินต้องเอียงหน้าหนีเพราะรู้สึกขนลุก
"ถ้าไม่รีบหนีไปตอนนี้ เกิดพี่หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ขึ้นมาอย่าหาว่าไม่เตือน"
ใบหน้าเด็กหนุ่มที่เขาคิดว่ากลัวแน่นอน เปล่าเลยไม่ได้มีอาการกลัวใดๆ ทั้งสิ้น มีเพียงรอยยิ้มบางๆ กับสายตาที่กลับมาเ้าเล่ห์เหมือนเดิม แล้วไอ้เด็กที่เขาเรียกอยู่ในใจก็เชยคางเขาขึ้นมา
จุ๊บ!!!
"อื้อ"
เฮียกิ้นก็เฮียกิ้นสิ น้องมินไม่ได้ใส่ใจ เด็กมันกดจูบเข้าหาอย่างหนักหน่วงสอดแทรกลิ้นเข้าหา นั่นทำเอาเขาแทบสำลักความหวานที่เด็กมันมอบให้
"อื้อ มิ...มิน"
สองมือดันร่างสูงออกจากตักของเขา พยายามเบี่ยงหน้าหนีแต่ก็ไม่ได้ผลเมื่อเด็กมันจับล็อกหน้าไว้แล้วจูบจาบจ้วงลงมาบดขยี้รุนแรงเหมือนกำลังสูบิญญาเขาเข้าไปอย่างนั้นแหละ
"มิน อย่า อื้อ"
นี่เขาประเมินไอ้เด็กนี่ต่ำเกินไปจริงๆ มันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น มันกล้ากว่าที่เขาคิดไว้ด้วยซ้ำ กลายเป็ว่าเขานี่แหละที่แพ้รสจูบอันแสนเว้าวอนของมัน
"ผมชอบพี่กิ้นครับ ชอบั้แ่วันแรกที่เห็นพี่แล้ว"
มินสารภาพในขณะที่ยังคงนั่งอยู่บนตักเขา ประคองใบหน้ามาเฟียหนุ่มหอมแก้มซ้ายขวาเพราะอดใจไม่ไหว
"มิน"
"ผมรู้ครับว่าเมื่อกี้นี้อารมณ์พี่มาเต็มแล้ว แต่เพราะพี่คิดว่าผมยังเด็กใช่มั้ย พี่เลยไม่ทำ"
ใบหน้าของเด็กหนุ่มวัยรุ่น สายตาที่เฉี่ยวนี้มันน่ามองเหลือเกิน เขาไม่รู้หรอกว่าไอ้เ้าเด็กนี่มันเป็ใครมาจากไหน แต่การที่เด็กมันมาสถานที่แบบนี้ได้ก็น่าจะไม่ธรรมดา เขาต้องสืบรู้ให้ได้ว่าเด็กมันเป็ลูกเต้าเหล่าใคร
"อืม ก็เด็กจริง เดี๋ยวไปแจ้งความขึ้นมาทำไง ลุกขึ้น"
มินยอมลุกขึ้นแต่โดยดี แต่ก็ต้องยิ้มแล้วทำท่าปิดตาแบบล้อเลียนเมื่อเห็นแก่นกายที่ตนเองนั่งทับอยู่เมื่อกี้นี้มันตั้งเด่ขึ้นมา เขามองตามสายตาของเด็ก
แล้วก็ต้องรีบตะครุบส่วนนั้นไว้ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำมากกว่าเดิม เพราะอายที่ปากเหมือนจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไร แต่ร่างกายกลับแสดงออกมาตรงกันข้าม
มันหักหน้ากันชัดๆ!!!
"มองอะไร ของตัวเองก็เหมือนกันแหละ"
มินรีบจับของตัวเองไว้หันหน้าออก ยิ้มออกมาด้วยความเอียงอาย ต่างคนต่างควบคุมร่างกายของตัวเองไว้ไม่อยู่
"แต่ผมพูดจริงนะครับที่บอกว่าชอบพี่อะ"
"ตัวกะเปี๊ยกเดียว อยากมี..."
"มีเมียครับ!!!"
คำพูดคำจาของมินทำเอาเขาหน้าเหวอทันที เ้าเด็กนี่มันดูออก แล้วดูสายตามันสิ ไม่เคยเลยที่คนอย่างเฮียกิ้นจะเสียอาการมากขนาดนี้ นี่ขนาดมันเป็ลูกหมาตัวเล็กๆ นะเนี่ยแล้วถ้ามันโตมากกว่า แก่อายุแก่พรรษา เขาไม่ตายเลยเหรอ สายตาที่แทบจะกลืนกินของมินทำเอาเขาต้องรีบผลักเ้าเด็กร่างั์ออกทันที
"อื้อ ออกไปเลย ไอ้เด็กบ้า"
"ผมอยากจีบพี่อะ ได้มั้ยครับ"
"แหม สิบเจ็ดเองอย่ามาทำปากเก่งหน่อยเลย"
มินยังคงยืนกอดอกมองดูอีกคนผลัดผ้าหน้าตาเฉย เด็กหนุ่มแอบกลืนน้ำลายอยู่หลายรอบ สัดส่วนที่ได้เห็นได้มองมันช่างเซ็กซี่เหลือเกินในสายตาของมิน
เฮียกิ้นที่คนเขาร่ำลือว่าหน้าตาดีมีเสน่ห์ เรือนร่างที่ดึงดูดใจ และเสน่ห์อันเย้ายวนจะออกมาก็ต่อเมื่อยามที่เฮียเขาหลับนอนด้วยเท่านั้น
เพราะถ้าเป็เวลาปกติ เฮียกิ้นจะออกแนวแข็งกร้าว ดุดัน และออกผัวไม่เกินจริง แต่เมื่อกี้นี้มินค่อนข้างแน่ใจว่าตนเองได้เห็นส่วนที่เซ็กซี่นั้นแล้ว
สายตาและจริตยามที่ตนเองได้เล้าโลมจู่โจมด้วยจูบเมื่อกี้นี้
พี่กิ้นน่ารักชะมัด แถมสวยไม่เกินจริง!!!
"ยืนบื้ออยู่ได้ ออกไปเลยจะกลับแล้ว"
"พรุ่งนี้พี่จะมาอีกมั้ยครับ"
แววตาที่ดูซุกซนของมินทำเอาคนที่เป็คู่สนทนาถึงกับสตั๊นไป เพราะความน่ารักของมันที่อยู่ตรงหน้า ความสดใสความใสแจ๋วตกให้เขาหลงใหลได้ไม่ยาก
"ทำไม"
"ก็ผมจะบอกว่า ผมมาทุกวันครับ มาเพิ่มกล้ามเนื้อเพื่อที่..."
"..."
"เพื่อที่จะได้โตทันพี่ครับ"
"ประสาทนะมึง"
ทันทีที่หันหลังเดินออกจากตรงนั้น รอยยิ้มที่ถูกใจก็เผยขึ้นอย่างชัดเจน บางทีเขาก็ไม่เข้าใจว่าจะยิ้มออกมาทำไม ถูกใจเ้าเด็กนี่เหรอ ครั้งแรกเลยมั้งที่มีคนมาตามรุกขนาดนี้
เพราะไม่เคยมีใครกล้าที่จะเข้าใกล้เฮียกิ้นสักคนเดียว เขาซะอีกที่เป็ฝ่ายเข้าหา เพราะยังไม่ทันได้เข้าใกล้ลูกน้องของเขาก็จับโยนทิ้งออกไปข้างนอกก่อนแล้ว
แต่เ้าเด็กนี่ใจมันได้วะ!!!