เพราะความรักทำให้จางหมี่ตัดสินใจสละชีวิตของตัวเองเพื่อชายคนรักแม้ว่ามันจะเป็นรักที่ไม่สมหวัง นางหลงลืมแม้กระทั่งคนที่รักนางมากที่สุดนั้นคือท่านพ่อของนางที่หัวใจแหลกสลายตามลูกสาวไปด้วย
เมื่อนางฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในในโลกที่ไม่คุ้นเคย ในร่างของเด็กสาวที่มีชื่อเดียวกันกับนาง จางหมี่คนนี้เป็นเด็กสาวยากจนที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุในยุค2024 เธออาศัยอยู่กับแม่ 2 คน โชคดีที่ได้พรสวรรค์ตาทิพย์ตามมาด้วย เธอจึงมีดวงตาพิเศษที่มองเห็นสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็น รวมไปถึงอนาคตและไหนจะพลังปราณที่ตามเธอมาด้วยเช่นกัน ด้วยความเฉลียวฉลาด ไหวพริบ และความรู้จากอดีตชาติ จางหมี่จะต้องต่อสู้เอาชีวิตรอด หาทางแก้ไขสถานการณ์อันเลวร้ายนี้ พร้อมเผชิญกับอุปสรรคมากมายในโลกที่เต็มไปด้วยอันตราย เธอจะต้องเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตใหม่ ปรับตัวเข้ากับสังคม เรื่องราวการผจญภัยอันน่าตื่นเต้นของจางหมี่จอมยุทธสาวจากอดีตจะเป็นอย่างไร เธอจะสามารถเอาชนะอุปสรรคและค้นหาความสุขในชีวิตใหม่ได้หรือไม่ติดตามเรื่องราวสุดเข้มข้นของเธอได้เลยค่ะ
//// เนื้อหาความสนุกสนานเข้มข้นบางตอน ////
“หนี้ของเถ้าแก่จงฉันได้จ่ายให้พวกแกแล้ว แต่หนี้ของพวกแกยังไม่ได้จ่ายให้เถ้าแก่จงเลยนะ”
น้ำเสียงเย็นๆ นิ่งที่จางหมี่ได้เอ่ยออกมานั้นทำให้พวกอันธพาลต้องหันกลับไปมองเธออีกครั้ง
“หนี้!! หนี้อะไร พวกฉันไม่เคยจ่ายหนี้ใครทั้งนั้น”
พวกมันพูดขึ้นมาเสียงดัง
“ข้าวของที่เสียหายพวกนี้ รวมทั้งที่พวกแกซ้อมเถ้าแก่จง จะจ่ายอย่างไร” จางหมี่เอ่ยถามพวกมัน
“ฮาฮาฮา!!! เธอกำลังพูดเรื่องตลกอะไรอยู่เธอรู้มั้ยว่าพวกเราคือใคร พวกเราคือแก๊งเซียวจ้าน พวกเราไม่คิดจะจ่ายหนี้ใครทั้งนั้น”
พวกมันพูดแล้วหัวเราะขึ้นมาพร้อมกันด้วยเสียงอันดัง
“ฉันจะนับ 1ถึง 3 ถ้าพวกแกไม่จ่ายหนี้จำนวน 500,000 หยวนคือเถ้าแก่จง ฉันจะทำให้พวกแกคลานออกจากร้านและหาทางกลับบ้านไม่เจอ” จางหมี่พูดขึ้นมาเบาๆด้วยน้ำเสียงสบายๆ
พวกแก๊งอันธพาลยังคงลอยหน้าลอยตาไม่ได้สนใจที่เด็กสาวพูดเลย จางหมี่เดินเข้าไปหาเจ้าคนที่เป็นหัวหน้า เธอเงยหน้าขึ้นมองมันแล้วเอ่ยออกมาเบาๆ
“3!!!”
พร้อมกับหมุนตัวตวัดฝ่าเท้าเข้าที่ศีรษะของมันอย่างแรง ศีรษะของมันกระแทกเข้ากับเท้าของเธออย่างจัง และตัวของมันก็ค่อยๆหงายหลังล้มลงไปกับพื้นสลบไปทันที
ความเงียบปะทุขึ้นในอากาศเสียงดังสนั่น
เหล่าลูกน้องที่เห็นลูกพี่ร่วงลงไปแล้วต่างก็ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าหาเธอทันที
จางหมี่ใช้เวลา ‘เคลียร์’ เหล่าลูกกระจ๊อกของแก๊งเซียวจ้านเพียง 5 นาทีเท่านั้น เมื่อเถ้าแก่จงลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งเขามองพวกมันที่นอนกองอยู่บนพื้นสภาพเรียกได้ว่า ‘เลอะ’
ส่วนจางหมี่นั้นกำลังสลัดข้อมือของตัวเองเบาๆ
ด้านลูกกระจ๊อกที่ยังไม่สลบนั้นต่างก็คิดเหมือนกันว่า
‘ไหนบอกจะนับถึง 1ถึง 3 งั้ย ทำไมมาถึงก็นับ 3 เลยละ’
ก่อนที่มันก็จะสลบตามลูกพี่ไปอีกคน.
****
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราช
บัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
(ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2538)
