แม้ว่าจะถูกรางวัล แต่เธอไม่สามารถไปขึ้นเงิน
เธอยังไม่บรรลุนิติภาวะ ตามกฎหมายเธอไม่สามารถซื้อลอตเตอรี่ด้วยซ้ำ
แน่นอนว่ามีตัวแทนจำหน่ายหลายแห่งที่ไม่เข้มงวด และจำหน่ายลอตเตอรี่ให้เยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ลอตเตอรี่เ่าั้โดยเฉพาะที่ถูกรางวัลใหญ่มักจะต้องตรวจสอบตัวตนของผู้ถูกรางวัล หากผู้ซื้อยังไม่บรรลุนิติภาวะ ลอตเตอรี่นั้นจะเป็โมฆะทันที
ซูอินก็เพิ่งจะรู้เื่นี้ในภายหลัง เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วน เธอก็แอบดีใจที่เจอหลินเฉวียนในวันนั้น
มิเช่นนั้นเธอคงไม่สามารถขึ้นเงินรางวัล และเงินห้าพันหยวนก็คงสูญเปล่าแน่นอน
แม้ว่าในใจแทบทนรอไม่ไหว แต่เธอก็ต้องกลับที่พักก่อนแล้วตามหาหลินเฉวียนเพื่อไปรับเงินรางวัล
ระหว่างที่เดินกลับที่พัก ซูอินเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ
เงินห้าพันหยวนเป็อัตราต่อรองที่ค่อนข้างสูง ไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ
หากหลินเฉวียนคิดจะฮุบเงินก้อนนี้ล่ะ
เมื่อคิดถึงความเป็ไปได้ ตอนที่เจอหลินเฉวียนเธอควรระวัง และแสดงออกอย่างเปิดเผย
ซูอินคิดว่าตนเองปกปิดเป็อย่างดี แต่ท่าทีระแวดระวังของเธอจะปิดบังหลินเฉวียนที่อยู่วงการนี้มานานได้อย่างไร
แม้ว่าจะมองออก แต่หลินเฉวียนกลับไม่โกรธแม้แต่น้อย
เด็กสาวคนนี้เพิ่งรู้จักเขาเมื่อวาน และเขาก็มีหน้าตาที่…ดุร้าย คนที่ไม่คิดระแวงต่างหากที่มีปัญหา
ซูอินในตอนนี้อายุสิบหกปี ควรมีจิตใจระแวดระวังภัยเบื้องต้น
หลินเฉวียนเป็คนรู้ผิดชอบชั่วดี เมื่อรับปากฉินหล่างแล้วว่าจะดูแลสาวน้อยคนนี้ แน่นอนว่าเขาต้องคำนึงเื่ความปลอดภัยของเธอเป็หลัก เมื่อเห็นเธอแสดงท่าทีระแวดระวัง เขาไม่เพียงไม่รู้สึกโกรธ กลับพอใจด้วยซ้ำ
“กลัวหรือ”
ซูอินชะงัก แต่ก็พยักหน้ารับอย่างซื่อตรง
“นิดหน่อยค่ะ”
“อันที่จริงเงินก้อนนี้ก็ไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ”
หลินเฉวียนพยักหน้า “เป็เื่ปกติที่เด็กสาวอย่างเธอต้องระวังตัว ก่อนจะรู้จักอีกคนเป็อย่างดี”
“แต่วางใจเถอะ เงินก้อนนี้ฉันไม่มีทางฮุบไว้แน่นอน”
เมื่อได้ยินเขาพูดออกมาตรงๆ ซูอินก็วางใจ อารมณ์หลายอย่างเปลี่ยนเป็ความสุขที่จะได้เงินครบถ้วน
“ไปรับเงินรางวัลตอนนี้เลยไหมคะ”
“รอแป๊บหนึ่ง ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”
เพราะเป็หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย ห้องพักของหลินเฉวียนจึงอยู่ที่ชั้นหนึ่ง
ซูอินรอไม่ถึงสองนาที เขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกมา ก่อนที่ทั้งคู่จะตรงไปยังจุดจำหน่ายลอตเตอรี่ของเหล่าโจว
จุดจำหน่ายลอตเตอรี่อยู่ไม่ไกลจากที่พัก ออกจากประตูแล้วเลี้ยวขวา เดินอีกหน่อยก็ถึง
ทั้งคู่มายังจุดจำหน่ายลอตเตอรี่อีกครั้ง เถ้าแก่เห็นพวกเขาแต่ไกล เหล่าโจวรีบมาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น แววตาที่มองซูอินนั้นเป็ประกาย
“แม่สาวน้อย เธอนี่เทพจริงๆ”
หลินเฉวียนเข้าไปขวางระหว่างซูอินกับเหล่าโจว หน้าผากที่มีรอยแผลเป็ย่นลงเล็กน้อย “บนถนนมีคนพลุกพล่าน เข้าไปคุยกันข้างใน”
เหล่าโจวเชิญพวกเขาเข้าไปในร้าน ซูอินเห็นอีกสองคนที่อยู่ด้วยเมื่อคืนอยู่ในนั้นด้วย พวกเขามองเธอที่เข้ามาด้วยสีหน้ารอคอย
เหล่าโจวนำเครื่องดื่มออกมาจากตู้เย็นสองขวด
“เดินตากแดดมาร้อนๆ พักให้หายเหนื่อยก่อน”
ไม่นานมานี้เธอปะทะคารมกับอู๋อู๋ และเดินตากแดดมา ทำให้ตอนนี้รู้สึกกระหายน้ำ จึงรับเครื่องดื่มมาอย่างไม่เกรงใจ
ดื่มเสร็จก็มองหน้าที่เต็มไปด้วยการรอคอยของเหล่าโจว
ซูอินพอจะรู้ว่าเขาจะถามอะไร เพราะเมื่อวานเธอยืนกรานอย่างมั่นใจขนาดนั้นว่าทีมเกาหลีใต้จะชนะ
“คุณอยากรู้ใช่ไหมคะว่าทำไมเมื่อวานฉันถึงซื้อทีมเกาหลีใต้”
เหล่าโจวพยักหน้าเหมือนลูกเจี๊ยบกำลังจิกข้าวเปลือก
หลินเฉวียนมองเธอด้วยความรู้สึกกังวล อยากดึงเธอออกจากความวุ่นวายนี้ “เธอเป็แค่เด็กคนหนึ่ง…”
“ไม่เป็ไรค่ะ”
ซูอินรู้ดี
เมื่อคืนวานเหล่าโจวเตือนเธอหลายครั้งว่าไม่ให้ซื้อทีมเกาหลีใต้ ดูท่าทางแล้วไม่น่าจะใช่คนเลวร้าย แต่เธอไม่มีทางพูดความจริงแน่นอน เตือนสักสองสามคำก็ไม่น่าจะเป็อะไร
“มันง่ายมาก”
เหล่าโจวกลั้นหายใจรอฟัง
“ทวีปเอเชียมีความเกี่ยวข้องทางสังคม และนี่ก็ไม่ใช่วันแรกที่ผู้ตัดสินเป่านกหวีดดำ”
เหล่าโจวตกตะลึง “แค่นี้หรือ”
ซูอินยักไหล่ “แล้วจะมาจากอะไรล่ะ”
เหล่าโจวยัง้าถามต่อ แต่หลินเฉวียนหยิบลอตเตอรี่ออกมาแล้ว “เร็วๆ เถอะ แลกเงินรางวัล”
เหล่าโจวมองลอตเตอรี่ใบนั้นด้วยแววตาอิจฉา ได้แต่ส่ายหน้าเมื่อหลินเฉวียนพูดเตือนอีกครั้ง
“จำนวนเงินของคุณเยอะเกินไป ต้องไปแลกที่จุดจำหน่ายลอตเตอรี่ฟุตบอลที่ถนนซื่อฝู่ และต้องจ่ายภาษีด้วย”
เมื่อถามจนเข้าใจแล้ว ทั้งสองคนก็อยู่ต่อไม่นาน ก่อนจะโบกรถแท็กซี่เพื่อรีบไปที่จุดจำหน่ายลอตเตอรี่ในเมืองให้ทันเวลา
ระหว่างทาง ซูอินรู้สึกโล่งใจอีกครั้ง โชคดีที่หลินเฉวียนเป็คนซื้อลอตเตอรี่
หากต้องแลกรางวัลที่ร้านของเหล่าโจว เธอยังคงพอหาทางทำให้มันผ่านไปได้ แต่จุดแลกรางวัลอย่างเป็ทางการ เธอซึ่งเป็เด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ คงไม่สามารถหาทางเลี่ยงได้
เมื่อมาถึงจุดจำหน่ายลอตเตอรี่ฟุตบอล ก็เห็นห้องโถงสำนักงานที่เป็ระเบียบ ทำให้เธอมั่นใจในสิ่งที่คิด
หลินเฉวียนเป็ผู้ใหญ่แล้ว อีกทั้งบนหน้าผากมีรอยแผลเป็ ทำให้ตามปกติไม่มีใครเข้ามายุ่ง
แม้ว่าจะเป็จำนวนเงินค่อนข้างมาก แต่สำหรับจุดจำหน่ายที่มีหน้าที่ดำเนินการเื่นี้ อีกทั้งเพิ่งจัดการเงินจำนวนห้าล้านไปเมื่อไม่นาน หากเทียบกันแล้วเงินของพวกเขาจึงถือว่าน้อยนิด
รวมถึงท่าทีดุดันของหลินเฉวียน และลักษณะของคนที่ทำงานแล้ว ทำให้พนักงานที่เห็นเขาต่างก็เกรงกลัว จนอยากรีบทำให้เสร็จ เพื่อรีบส่งชายหนุ่มผู้เกรียงไกรนี้กลับไปเสียที
ภายใต้สภาวะจิตใจเช่นนี้ ทำให้ประสิทธิภาพของพนักงานเพิ่มสูงอย่างที่ไม่เคยเป็มาก่อน จัดการเงินรางวัลเสร็จก็ส่งมอบอย่างรวดเร็ว
อัตราต่อรองการชนะของทีมเกาหลีใต้คือ 1 ต่อ 34 เมื่อหักเงินต้นและภาษีออกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ทำให้เธอได้กำไรสุทธิเก้าพันหกร้อยหยวน หรือเกือบๆ หนึ่งหมื่นหยวน
หลังจากได้เงินและเดินออกจากจุดจำหน่ายลอตเตอรี่ เธอหามุมเงียบๆ หลินเฉวียนยื่นธนบัตรปึกหนาให้เธอ
“นี่เงินเก้าพันหก รับไปสิ”
ถึงแม้ระหว่างทางก่อนหน้านี้จะเคยพูดไว้แล้ว แต่เมื่อเงินก้อนนี้มาอยู่ในมือจริงๆ ซูอินก็แทบไม่อยากเชื่อ
“ให้ฉันจริงๆ หรือคะ”
ตลอดขั้นตอนการซื้อลอตเตอรี่ หลินเฉวียนเป็คนจ่ายเงิน ผลกำไรนี้ต้องเป็ของเขา
หากเขายืนกรานจะเอาเงินก้อนนี้ ซูอินก็ทำอะไรไม่ได้
แต่ในตอนนี้ อีกฝ่ายรับความเสี่ยงนั้นไป และ้ามอบเงินที่เป็กำไรนี้ให้เธอ
ซูอิน้าเงินก้อนนี้มาก แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกไม่ค่อยดี
“ถ้างั้น คุณแบ่งไปสักหน่อยเถอะค่ะ”
หลินเฉวียนขมวดคิ้ว
ซูอินรีบพูดในสิ่งที่คิด “ก่อนหน้านี้คุณคงกังวลจนนอนหลับไม่สนิท อีกทั้งเสี่ยงที่ต้องเสียเงินถึงห้าพันหยวน หากมองจากมุมนี้ เงินส่วนนี้ควรเป็ของคุณ”
หลินเฉวียนพยักหน้า “เธอหมายถึง ให้ฉันเอาเงินนี้ไปหรือ”
ซูอินแทบสำลัก
สมองของคนคนนี้จะคิดไม่ออกหรือ
“แล้วเธอจะทำยังไง เธอ้าเงินไม่ใช่หรือ”
ในที่สุดซูอินก็อดไม่ได้อีกต่อไป “ฉันหมายถึง…พวกเราสามารถแบ่งเงินกัน”
หลินเฉวียนส่ายหน้า “ไม่ต้อง”
เมื่อเห็นท่าทีลังเลของเด็กสาว เขาจึงอธิบาย “ที่จุดจำหน่ายลอตเตอรี่ของเหล่าโจวมีการหักเปอร์เซ็นต์ แต่ตรงนี้ไม่มี นั่นถือว่าฉันได้กำไรแล้ว”
เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ ซูอินก็ไม่อยากทำให้เื่ยุ่งไปกันใหญ่
เพราะกลัวว่าถ้ายังตอแย อีกฝ่ายจะไม่ให้เงินเธอขึ้นมาจริงๆ
แม้จะรู้สึกละอายใจที่รับเงินก้อนนี้มา แต่เธอก็้าเงินมากจริงๆ
“ก็ได้ค่ะ”
ซูอินรับเงินเก้าพันหกร้อยหยวน เธอกลับชาติมาเกิดหลายวันแล้ว แต่นี่เป็ครั้งแรกที่รู้สึกมั่นคงมากขนาดนี้
อย่างน้อยเธอก็มีเงินสำหรับเข้าเรียนมัธยมปลายสามปี
