คำพูดของหลินซิ่วไม่ผิดพลาดแม้แต่น้อย ไม่มีเหตุผลที่จะทัดทาน แต่อู๋อู๋ก็ตอบโต้ได้อย่างรวดเร็ว โดยยกความคิดตามแบบครอบครัวคนจีนโบราณขึ้นมาโต้แย้ง
“เมื่อเป็ลูกของตนเองย่อมรู้สึกสงสาร เมิ่งเมิ่งถูกอุ้มผิดตัวไปั้แ่ยังเล็ก ต้องใช้ชีวิตยากลำบากในชนบทมาหลายปี แน่นอนว่าฉันต้องเห็นใจเธอมากกว่า ในทางกลับกัน ซูอินมีชีวิตที่ดีกับครอบครัวของเรามาหลายปี ถ้าเธอรู้ความสักนิด น่าจะรู้ว่าควรยอมเมิ่งเมิ่งสักหน่อย ครูหลิน คุณก็เป็แม่คน น่าจะเข้าใจจิตใจของฉันที่สงสารลูกนะคะ”
เมื่อเอ่ยถึงประโยคสุดท้ายน้ำเสียงของอู๋อู๋เริ่มสั่น ดูแล้วช่างน่าเห็นใจ
คนที่พูดอะไรไม่ออกกลายเป็หลินซิ่ว
ซูอินที่ยืนอยู่ระหว่างสองคนอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มเ็า
“เป็เพราะฉันอยากถูกอุ้มผิดเองหรือคะ”
ดวงตาที่โต แยกสีขาวและสีดำอย่างชัดเจนจ้องเขม็งไปที่อู๋อู๋ “วันก่อนที่ออกจากบ้าน ฉันเคยพูดแล้วว่า คนที่อยากถูกอุ้มผิดคนไม่ใช่ฉัน มันเป็เพราะความเลินเล่อของผู้ใหญ่อย่างพวกคุณต่างหาก ตัวเองอุ้มลูกผิดคน ทำไมกลับผลักความผิดมาที่ฉัน คุณคิดว่าในชนบทไม่ดีหรือ พูดตามตรง หากฉันถูกพ่อแม่แท้ๆ เลี้ยงดู ตอนนี้ฉันอาจมีความสุขและเตรียมที่จะได้ปิดเทอม ไม่ใช่ถูกไล่ออกจากบ้าน ถูกตามมาถึงที่โรงเรียนแล้วประณามใส่ร้ายป้ายสีซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้”
“หลิงเมิ่งเสียใจแค่นิดเดียว ก็ทำเป็เื่ใหญ่ พอเป็ฉันที่เสียใจ กลับต้องอดทนงั้นหรือ ถ้าจะสองมาตรฐานขนาดนี้ ไม่ไร้ยางอายไปหน่อยหรือคะ”
เธอทนกับอู๋อู๋มามากพอแล้ว จึงอดไม่ได้ที่จะพูดหยาบคาย
หลินซิ่วดึงสติกลับมา ทั้งสองฝ่ายต่างอ้างเหตุผลของตัวเอง หรือพูดตรงๆ คือไม่มีใครถูกใครผิด แต่จิตใจคนเราล้วนลำเอียง ก่อนหน้านี้ซูอินได้ช่วยเธอไว้ ทำให้จิตใจเธอเอนเอียงไปแล้ว
“คุณหมออู๋ สิ่งที่นักเรียนซูอินพูดใช่ว่าไม่มีเหตุผลนะคะ…”
ยังไม่ทันที่เธอจะพูดประโยคถัดไปเพื่อไกล่เกลี่ย อู๋อู๋ที่คับข้องใจมาหลายวันก็ไม่สามารถระงับอารมณ์ได้อีกต่อไป
“พวกคุณเป็ครู แต่ยอมปล่อยเด็กนักเรียนที่ทำผิดไปแบบนี้หรือ”
สีหน้าของหลินซิ่วเปลี่ยนไป “คุณหมออู๋ อย่าเพิ่งใค่ะ”
“เธอชี้หน้าด่าฉัน คุณก็ยังปกป้องเธออีกหรือ ครูแบบคุณนี่มัน…”
ความโกรธของอู๋อู๋เพิ่มเป็ทวีคูณพร้อมกับเสียงที่สูงขึ้น เรียกความสนใจจากที่ปรึกษาประจำระดับชั้นอย่างซุนเหรินที่กำลังเดินตรวจตราอยู่ตรงทางเดิน เขารีบก้าวเข้ามา เห็นภรรยาของเพื่อนอย่างหลิงจื้อเฉิงกำลังะเิลงใส่ในห้องหมวดภาษาจีนก็รีบขัด ก่อนที่อู๋อู๋จะพูดจาอุกอาจไปมากกว่านี้
“อู๋อู๋ วันนี้ลมอะไรหอบเธอมาที่นี่”
เมื่อเห็นซุนเหริน อู๋อู๋ที่เจ็บใจก็รู้สึกว่าตนเองได้พรรคพวกแล้ว “เพราะอินอินนั่นแหละ เด็กคนนี้ทำผิด ไม่เชื่อฟัง ฉันมาที่นี่ก็เพื่อคุยกับครูที่ปรึกษาของเธอ”
หลินซิ่วไม่ใช่คนโอนอ่อน เพียงแต่ตลอดหลายปีที่ทำอาชีพครูเธอถูกหลี่อวี้จือกดขี่ โดยปกติผู้ปกครองที่มาพบเธอ จะให้ความเคารพและพูดอย่างเกรงใจเสมอ
แต่เธอไม่เคยเจอผู้ปกครองแบบอู๋อู๋
เธออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแบบกระชับแล้วกล่าวว่า “ที่ปรึกษาซุน คุณมาพอดี ช่วยออกความเห็นด้วยค่ะ”
ซูอิน…
ซุนเหรินมองสาวน้อยที่ยืนเงียบอยู่หน้าโต๊ะทำงาน ทีมตรวจสอบเพิ่งจะกลับไปไม่ถึงสองวัน ความรู้สึกเ่าั้ยังคงอยู่ เขายังไม่ลืมที่เธอจัดการครูใหญ่หลี่อย่างสงบและเยือกเย็น
นั่นยังไม่ถือเป็ประเด็นหลัก สิ่งสำคัญคือท่าทีและอารมณ์ของเลขาธิการผู้อำนวยการกองฯ
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้เขาก็ตัวสั่น “คุณครูหลิน ใจเย็นๆ นักเรียนซูอินก็อย่าใส่ใจเลย คงเป็เพราะ่นี้แม่ของหนูเหนื่อยจากการทำงาน ใช่ เมื่อวานนี้ฝนตกหนักด้วย คนในโรงพยาบาลก็เยอะ เธอคงเหนื่อยมาก เธอไม่ได้ตั้งใจ”
หลังจากยิ้มและขอโทษทั้งสองคนแล้ว เขาก็ลากอู๋อู๋เข้าไปคุยตามลำพังในห้องสำนักงานฝั่งตรงข้าม
ทันทีที่ประตูปิด อู๋อู๋ก็ยิงคำถามเป็ชุด
ซุนเหรินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เมื่อวันจันทร์ฉันบอกเธออย่างชัดเจนไปแล้วทางโทรศัพท์ นี่เธอสับสนจริงๆ ใช่ไหม”
“โทรศัพท์หรือ ตอนนั้นฉันไม่ตั้งใจฟัง คุณพูดอะไรบ้าง”
“เมื่อวันจันทร์ที่โรงเรียนได้ต้อนรับทีมตรวจสอบ เลขาธิการผู้อำนวยการกองโจว โจวโฮ่วเซิง ชายชราคนนั้นนำทีมเองเลย มีคณะครูมากมาย แต่เขาไม่เอา กลับเลือกให้ซูอินพาชมโรงเรียน พูดด้วยท่าทีและทัศนคติที่เป็กันเอง เก็บเกี่ยวผลงานไปได้ไม่น้อย ครูใหญ่หลี่ถูกตรวจสอบวินัย เกิดเื่ใหญ่ ซูอินของพวกคุณโชคดีจังเบ้อเร่อ เข้าตาชายชราคนนั้น”
“จะบอกอะไรให้ ต่อให้เธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณ แต่ถ้าดูแลอย่างดี พวกคุณจะไม่ผิดหวัง ครอบครัวของพวกคุณขาเตียง้าข้าวสาร หรือว่าไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียนจำนวนเล็กน้อย ทำไมต้องทำให้มันเป็เื่ใหญ่แบบนี้”
เมื่อคิดถึงเื่นี้ ซุนเหรินก็อดหงุดหงิดไม่ได้
ทำเอาอู๋อู๋ตะลึง
โจวโฮ่วเซิง…คณะกรรมการประจำมณฑล ชื่อของเขาเผยแพร่บนหน้าจอโทรทัศน์และวิทยุทุกวัน อู๋อู๋รู้สึกคุ้นกับชื่อนี้
คนที่มีตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้นปฏิบัติต่อซูอินเป็อย่างดีงั้นหรือ
ทำไมนะ
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงเหตุการณ์ที่ซูอินช่วยชีวิตคนไว้เมื่อคราวก่อน หากมันเป็เื่จริงล่ะ
ไม่ เป็ไปไม่ได้
อู๋อู๋ไม่ยอมรับความเป็ไปได้นั้น หลังจากถูกโจมตีหลายครั้ง่สองสามวันที่ผ่านมาจนขีดความอดทนใกล้พังทลาย คำพูดของซุนเหรินกลายเป็ฟางเส้นสุดท้ายที่กดหลังอูฐให้งอ สมองของเธอว่างเปล่า เย็นวันนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเดินออกมาจากโรงเรียนมัธยมทดลองได้อย่างไร
การที่อู๋อู๋ก่อเื่เช่นนี้ ทำให้ซูอินได้รับความเห็นใจจากครูหลายๆ วิชาที่เธอทำคะแนนได้ไม่ดีนัก หลินซิ่วซึ่งเป็ครูที่ปรึกษาชั่วคราวปลอบให้เธอรู้สึกดีขึ้น เพราะไม่้าให้เื่นี้กระทบต่อการสอบเข้ามัธยมปลายที่ใกล้เข้ามา
“ครูไม่ได้ทำไปเพราะการประเมินของตนเอง เธอน่าจะเข้าใจ ห้องโอลิมปิกกับห้องเรียนธรรมดาต่างกันมาก ไม่ใช่แค่ค่าเทอมฟรี อย่างที่เห็น เด็กห้องนั้นมีเป้าหมายคือสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งชาติชิงหวาและมหาวิทยาลัยเยี่ยนซาน ซึ่งรวบรวมเหล่าคณาจารย์ที่ดีที่สุดในเมือง หากสอบได้ก็เท่ากับว่าเธออยู่ในจุดที่สูงกว่านักเรียนทั่วไป ด้วยคะแนนของเธอ หากพยายามต้องมีหวังแน่นอน เธอต้องปรับสภาพจิตใจให้เข้าที่เข้าทาง”
ซูอินรู้สึกอบอุ่นหัวใจ ก่อนจะพยักหน้าอย่างหนักแน่น
“คุณครูวางใจเถอะค่ะ หนูจะปรับสภาพจิตใจให้เข้าที่เข้าทาง”
ความจริงแล้วเธอไม่จำเป็ต้องปรับอะไรทั้งนั้น การที่เมื่อครู่ได้ฉีกหน้าอู๋อู๋ก็ทำให้เธออารมณ์ดีมาก ความลำบากเดียวคือเธอต้องพยายามระงับความรู้สึกดีใจ
ทว่าระงับความรู้สึกได้ไม่นาน เมื่อกลับมาที่ห้องเรียนไม่ถึงสองนาที เสียงกริ่งเลิกเรียนก็ดังขึ้น
เธอเก็บกระเป๋าแล้วออกจากโรงเรียน นอกจากสวีเหวินเหวินที่เดินเคียงข้าง ในตอนนี้มีอวี๋ฉิงเพิ่มมาอีกหนึ่งคน
เมื่อเช้าหลังจากที่ได้ฟังเธออธิบาย “หัวข้อหลักในการออกสอบ” เพื่อนร่วมห้องที่นั่งโต๊ะข้างหลังก็ตามติดเธอ และแม้จะเป็เช่นนั้น อวี๋ฉิงก็ยังคงเย่อหยิ่งเหมือนเดิม
เด็กสาวสามคน คนหนึ่งขี้อายไม่เข้าสังคม คนหนึ่งเป็คนดังในโรงเรียน อีกคนเป็บุตรสาวของอวี๋หรงกรุ๊ป คนส่วนใหญ่ในโรงเรียนมัธยมทดลองรู้ดีว่าก่อนที่เื่ของซูอินจะถูกเปิดเผย เธอกับอวี๋ฉิงมาจากครอบครัวฐานะดีที่สุดในโรงเรียน เป็สองพยัคฆ์ที่อยู่ร่วมบัลลังก์เดียวกันมาตลอด แม้จะนั่งโต๊ะด้านหน้าและด้านหลังติดกัน แต่กลับไม่เคยคุยกันเลยสักประโยค
แต่ในวันนี้ทั้งสองคนกลับสนิทสนมกัน จึงดึงดูดให้ทุกคนหันมามอง
“ซูอิน เธอมาอยู่บ้านฉันดีไหม บ้านฉันมีห้องว่างเยอะแยะ”
อวี๋ฉิงเชื้อเชิญอย่างอบอุ่น แต่ใจของซูอินกลับถูกดึงดูดจากวิทยุที่ชายชราเปิดในห้องพนักงานรักษาความปลอดภัย การแบ่งกลุ่มรอบสุดท้ายในการแข่งขันฟุตบอลวันนี้ ทีมเกาหลีใต้พลิกความคาดหมายเอาชนะทีมโปรตุเกส 1:0
ถึงแม้ซูอินจะรู้ผลการแข่งขัน แต่เธอไม่คิดว่ามันจะออกมาเร็วขนาดนี้
ใกล้ถึงฤดูเก็บเกี่ยวแล้วสิ