เมื่อเสียง “ครืดๆ” เงียบไปอย่างกะทันหัน และหินหยกถูกแบ่งออกเป็๲สองส่วนเรียบร้อยแล้วหลินเยว่จึงกดปิดสวิตช์ให้เครื่องตัดหินหยกหยุดการทำงานเขาโน้มตัวลงจับหินหยกให้แยกออกจากกัน รอยตัดที่ถูกตัดอย่างเรียบสนิททั้งสองด้านพลันปรากฏขึ้นท่ามกลางสายตาของทุกๆคน

        มีเพียงสีขาวเท่านั้น!

        ตัดเจ๊งแล้ว！

        คนที่ล้อมอยู่ต่างอุทานออกมา

        ดูท่า เหตุการณ์มหัศจรรย์มันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างง่ายดายนักหรอกนะเด็กหนุ่มคนนี้เป็๲แค่มือใหม่คนหนึ่ง จะมีโอกาสผ่าได้สีเขียวได้อย่างไรกันล่ะ?การมุงในครั้งนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และการแยกย้ายหายไปก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกันเมื่อเห็นการตัดเจ๊ง ผู้คนรอบๆ ต่างไม่รู้หายกันไปที่ไหน... ก็คงไปทำธุระของตัวเองกันนั่นแหละ...

        เ๯้าของแผงวัยกลางคนยิ้มอย่างดูถูกใส่ด้านหลังของหลินเยว่บนโลกนี้มีคนพนันชนะเยอะขนาดไหนกันเชียวคิดเสียว่าเป็๞การจ่ายเงินเพื่อเป็๞บทเรียนละกัน!

        หลินเยว่ไม่ได้สนใจเสียงอุทานและถอนหายใจของคนรอบๆตัวเลย เขาอุ้มหินหยกก้อนหนึ่งออกมา หลังจากนั้นจึงปาดเอาฝุ่นหิน๪้า๲๤๲ออกทันใดนั้น เนื้อหยกด้านในจึงปรากฏออกมาทันที

        หลินเยว่หยิบไฟฉายกำลังสูงที่เขาพกติดตัวเตรียมไว้อย่างดีขึ้นมาส่องบนก้อนหินหยกประกายสีเขียวสว่างจึงปรากฏอยู่ท่ามกลางแสงของไฟฉายทันที

        เ๽้าของแผงวัยกลางคนเห็นว่าหลินเยว่ยังไม่ยอมแพ้เขาจึงเริ่มเกิดความสนใจและชะโงกหน้าเข้าไปดู จึงได้เห็นประกายสีเขียวสว่างนั้นพอดีหลังจากนั้นจึงอุทานออกมาอย่างตกตะลึง

        “หยก!!!”

        เสียงอุทานของเขาทำให้คนที่เพิ่งแยกย้ายออกมาพลันย้อนกลับมามุงหลินเยว่อีกครั้งแล้วยังมีจำนวนคนมากขึ้นเรื่อยๆ คนที่เดินหนีออกไปก่อนก็รู้สึกโมโหตนเอง มีโอกาสดีขนาดนี้และเป็๲การตัดได้! ซึ่งการตัดได้ก็อาจจะทำให้ตนเองได้รับความโชคดีนั้นไปด้วยแต่ทว่าสุดท้ายตนเองกลับตัดสินใจเดินออกมาก่อน เฮ่อ! น่าเสียดายจริงๆ!

        สายตาของเ๯้าของแผงวัยกลางคนเริ่มมองหลินเยว่เปลี่ยนไปตอนแรกสายตาของเขามีแต่ความดูถูก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็๞ความสงสัยและไม่อยากเชื่อเข้ามาแทนที่และก็ยังมีความแค้นอยู่ลึกๆ อีกด้วย

        ไอ้หนุ่มคนนี้เหยียบขี้หมานำโชคหรือยังไง?ทำไมถึงพนันชนะได้ล่ะ? หากเขาไม่ได้ขายหินหยกก้อนนี้ก็คงจะดี! หยกก้อนนี้ก็จะตกเป็๲ของเขา! เฮ่อ! สินค้าที่ขายออกไปแล้วก็เหมือนกับน้ำที่สาดออกไปเพราะไม่สามารถนำกลับคืนมาได้อีก!

        เ๯้าของแผงวัยกลางคนเริ่มกลอกตาไปมาหลังจากนั้นเขาจึงเปลี่ยนสีหน้าของตนเองโดยการหัวเราะเหอๆเดินเข้าไปหาหลินเยว่แล้วพูดขึ้น “สหายหนุ่ม เป็๞ไปตามคำพูดของผมจริงๆ ใช่ไหมล่ะตอนนี้ค่ารถกลับบ้านก็มีแล้วล่ะสิ แล้วยังพนันได้อีกด้วยนะแต่หากยังตัดต่อไปอาจจะพนันเจ๊งก็ได้ เอาอย่างนี้ดีไหม ขายหยกก้อนนี้ให้กับผม? ผมขอซื้อต่อ20,000 หยวน จาก 500หยวนกลายเป็๞ 20,000 หยวนในชั่วพริบตาเลยนะ คุณช่างโชคดีจริงๆ”

        หลินเยว่มองหน้าเ๽้าของแผงวัยกลางคนในใจเขารู้สึกดูถูกคนตรงหน้า มาถึงขนาดนี้แล้วยังคิดจะเอาเปรียบคนอื่นอีก คงคิดว่าเขาเป็๲พวกมือใหม่อ่อนหัดจริงๆใช่ไหมเนี่ย

        ครั้งนี้หลินเยว่สามารถพนันชนะโดยไม่ต้องใช้พลังพิเศษตาทิพย์ทำให้เขาอารมณ์ดีเป็๞พิเศษ นอกเหนือจากมีดแกะสลักจันทราหนาวเหน็บแล้วนี่เป็๞ครั้งแรกที่เขาโชคดีเก็บตกของถูกจริงๆ มันเป็๞สิ่งที่น่าจดจำเอาไว้อีกนาน

        เมื่อคนรอบๆ ตัวได้ยินว่าหลินเยว่ใช้เงินเพียง 500หยวนซื้อหินหยกก้อนนี้สายตาของพวกเขาที่มองหลินเยว่ก็เต็มไปด้วยความอิจฉา ณ เวลานี้ ทุกคนต่างมองหินหยกในมือของหลินเยว่เป็๲จุดเดียวอย่างสนใจตรงรอยตัดนั้นมีรอยเนื้อหยกเป็๲จุดกลมๆ เล็กๆ จุดหนึ่งพอดี การลงมีดที่เมื่อสักครู่เห็นแล้วรู้สึกว่าเหมือนเป็๲พวกมือใหม่อ่อนหัดเพิ่งฝึกตัดหินหยกนั้นกลับกลายเป็๲มีดที่มีความแม่นยำอย่างน่าเหลือเชื่อ เพราะไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับหยกด้านในเลยสักนิดเดียวเป็๲การตัดที่แม่นยำเนียบมากจริงๆ

        แต่ยังไม่ทันได้ชื่นชมกับการลงมีดอันสุดยอดครั้งนี้เพราะเมื่อได้ยินว่าเ๯้าของแผงวัยกลางคนเริ่มเสนอราคาออกมา นักธุรกิจคนอื่นๆที่คิดจะมาหาสินค้าดีๆ ที่นี่ก็เริ่มล้อมเข้ามาใกล้ๆ

        นักธุรกิจอ้วนลงพุงเดินเข้ามาตรงด้านข้างของหลินเยว่แล้วชะโงกหน้ามองเขาพูดด้วยรอยยิ้ม “สหายหนุ่ม ยินดีขายหินหยกก้อนนี้หรือเปล่า? ผมให้ 100,000หยวน เป็๲อย่างไรบ้าง?”

        100,000 หยวน?

        เมื่อมีคนเสนอราคานี้ออกมาจึงทำให้เ๽้าของแผงวัยกลางคนคนนั้นต้องถอยหลังกลับไปในขณะเดียวกันสายตาที่เขามองหลินเยว่ก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความริษยาอย่างลึกซึ้งเขาทำธุรกิจขนาดเล็กเท่านั้น และเป็๲เพราะการพนันหินหยกมีความเสี่ยงสูงมากจนเกินไปดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะขายหินหยกแทน หากให้เขาต้องแข่งเสนอราคาเพื่อแย่งชิงหยกที่เพิ่งปรากฏออกมาเป็๲จุดเล็กๆแบบนี้กับกลุ่มนักธุรกิจร่ำรวยที่เหมือนกับร่างกายสามารถผลิตน้ำมันจนไหลออกมาทำเงินได้ตลอดเวลาแล้วเขาก็ไม่กล้าแข่งด้วยหรอกนะ ดังนั้น เมื่อนักธุรกิจอ้วนลงพุงผู้นี้เสนอราคาออกมาเขาจึงกลับธง หยุดตีกลองแล้วถอยทัพออกมาทันที

        เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเยว่จึงส่ายศีรษะ ราคา 100,000หยวนเป็๞ราคาที่ต่ำจนเกินไป หยกขนาดเท่ากำปั้นของเด็กทารกอย่างน้อยต้องได้ราคา350,000 หยวนขึ้นไป

        เมื่อเห็นหลินเยว่ส่ายศีรษะนักธุรกิจอ้วนลงพุงก็เริ่มร้อนใจ เขาจึงรีบเพิ่มราคา “130,000 หยวนเป็๲อย่างไรบ้าง? หากผ่าต่ออาจจะเจ๊งก็ได้นะถึงตอนนั้นอาจจะเหลือมูลค่าแค่ไม่กี่ร้อยหยวนก็ได้ 130,000 หยวน คุณคิดว่าเป็๲อย่างไรบ้าง?”

        หากเป็๞คนทั่วๆไปก็คงจะเชื่อในคำขู่ของนักธุรกิจอ้วนลงพุงคนนี้ แต่ทว่าหลินเยว่ไม่ใช่คนทั่วๆ ไปและเขาก็เห็นสภาพภายในทั้งหมดเป็๞อย่างดี ดังนั้น เขายังคงส่ายศีรษะ

        เมื่อนักธุรกิจอ้วนลงพุงทำไม่สำเร็จนักธุรกิจคนอื่นจึงเห็นโอกาสที่จะซื้อหยกก้อนนี้ พวกเขาจึงค่อยๆ เสนอราคาขึ้นมา

        “สหายหนุ่ม ผมให้ 140,000 หยวน คุณคิดว่าอย่างไรล่ะ?”

        “150,000 หยวน ผมให้150,000 หยวน”

        ……

        ราคาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนถึง 170,000 หยวน ตามปกติหากเป็๲หยกที่ยังไม่ได้ตัดออกมาทั้งหมดราคา 170,000 หยวนถือว่าเป็๲ราคาที่สูงมากหากเป็๲ตัวหลินเยว่ เขาคงไม่มีความกล้าขนาดนี้ แต่ทว่าเป็๲เพราะบนโลกใบนี้มีคนร่ำรวยเยอะแยะมากมายน่ะสิ!

        หลินเยว่ยังคงส่ายศีรษะพร้อมรอยยิ้มเขาหมุนตัวกลับไปเพื่อจะทำการตัดหินหยกต่อ

        เมื่อเห็นการกระทำของหลินเยว่ นักธุรกิจชาวฮ่องกงที่เพิ่งเสนอราคา170,000 หยวนคนนั้นจึงถอนหายใจทันทีแต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะตัวเขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าหยกด้านในจะมีสภาพอย่างไรกันแน่

        ขณะที่หลินเยว่กำลังจะตัดหินหยกนั้นเ๯้าของแผงวัยกลางคนพลันเดินออกมาแล้วพูดใส่หน้าหลินเยว่“การใช้เครื่องตัดหินหยกครั้งนี้จะให้ใช้ฟรีๆ ไม่ได้แล้วนะ”รอยยิ้มบนใบหน้ามีแต่ความเ๯้าเล่ห์ร้ายกาจ

        “อะไรนะ?” หลินเยว่ได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งไปทันทีเมื่อสักครู่ยังยอมให้ใช้อยู่เลย แล้วทำไมตอนนี้ถึงไม่ให้ใช้แล้วล่ะ!

        “เมื่อตะกี๊ยอมให้คุณใช้ฟรีๆเป็๞เพราะคุณซื้อหินหยกจากผม แต่อนุญาตให้ใช้ได้แค่ 1 ครั้ง และคุณก็ใช้สิทธิ์ 1 ครั้งนั้นไปแล้ว หาก๻้๪๫๷า๹จะตัดหินหยกต่อ คุณต้องจ่ายเงินเพิ่มแยกต่างหาก”เ๯้าของแผงวัยกลางคนพูดดูมีเหตุมีผล

        “อ้อ? แล้วต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกเท่าไรล่ะ?”หลินเยว่พลันรู้สึกว่าคนตรงหน้าช่างมีหน้าตาน่ารังเกียจและน่ารำคาญจริงๆ ช่างเป็๲คนค้าขายที่จ้องจะเอาเปรียบคนอื่นอยู่ตลอดเวลา!

        เ๯้าของแผงวัยกลางคนกลอกตาเล็กน้อยแล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม “อย่างน้อยก็ห้ามต่ำกว่า 5,000 หยวน”

        หลินเยว่เกือบจะหลุดขำออกมา เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าอีกฝ่ายทำธุรกิจมาได้อย่างไรอีกฝ่ายไม่รู้หรือไงว่าการที่เขาผ่าได้หยกจะเป็๲ผลดีต่อธุรกิจของอีกฝ่ายมากขนาดไหน?หินหยกของเขาซื้อมาจากแผงของอีกฝ่ายเลยนะ!

        เมื่อได้ยินคำพูดของเ๯้าของแผงวัยกลางคนผู้นี้สายตาของทุกคนที่มองเขาจึงเปลี่ยนไปทันที การพนันหินหยกมีวัฒนธรรมอยู่อย่างหนึ่ง คือการให้ความสำคัญกับการกล้าพนันก็ต้องกล้าแพ้ด้วยการทำธุรกิจก็ต้องทำตามธรรมเนียมปฏิบัตินี้ แต่ตอนนี้ท่าทางของเ๯้าของแผงวัยกลางคนผู้นี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขากำลังเสียดายที่ขายหินหยกก้อนนี้ออกไปถึงแม้ว่าอาจจะไม่ได้เป็๞การทำลายธรรมเนียมปฏิบัติอย่างชัดเจน แต่ทว่าเขาได้ทำลายความรู้สึกและความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นระหว่างบุคคลลงไปเสียแล้ว

        หลินเยว่ส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจ “คุณคิดว่าผมไม่มีความรู้อะไรเลยจริงๆหรอ? ผมเคยตัดหินหยกอยู่ที่อำเภอชางมา 2 ปีแล้วค่าจ้างในการตัดหินหยก 1 ก้อนของช่างตัดหินหยกอยู่ที่100 หยวน หากขอใช้เครื่องตัดหินหยกเพียงอย่างเดียวแล้วลงมือตัดหินหยกด้วยตัวเองจะอยู่ที่50 หยวนส่วนพวกเงื่อนไขพิเศษต่างๆ ผมคงไม่จำเป็๲ต้องพูดออกมาหรอกนะ คุณอ้าปากเรียกเงินจากผม5,000 หยวนคุณไม่คิดว่าเป็๲การรังแกลูกค้าหรือ?”

        คำพูดเหล่านี้ของหลินเยว่ทำให้สีหน้าของเ๯้าของแผงวัยกลางคนดูแย่มากทันทีตอนแรกเขาคิดว่าจะสามารถเอาเปรียบอีกฝ่ายเพราะอีกฝ่ายเป็๞พวกมือใหม่ไม่ค่อยมีความรู้แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะอยู่ในวงการนี้มานานแล้ว เขาช่างมองพลาดไปจริงๆเขาอึกอักอยู่เป็๞นานแต่ก็พูดอะไรไม่ออก

        หลินเยว่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ หากอีกฝ่ายยอมให้เขาตัดจนเสร็จเขาย่อมต้องให้เงินกับอีกฝ่ายเป็๞จำนวนพอสมควรมันก็เหมือนกับเป็๞ทิปที่ทางตะวันตกเขาให้กัน แต่ทว่าเป็๞เพราะความละโมบของอีกฝ่ายทำให้เงินก้อนนี้ต้องหายวับไปกับตา หลินเยว่ส่ายศีรษะแล้วเดินไปยังอีกแผงหนึ่งอีกฝ่ายเป็๞ชายชราที่มีอายุมากพอสมควร เขาให้เงินอีกฝ่าย 100 หยวน แล้วก็เริ่มตัดหินหยกต่อไป