“อ่าา… โยตะ… ขอบคุณนะ นายต้องช่วยทำความสะอาดให้ฉันอีกแล้ว”

        "ไม่เห็นเป็๞ไรเลย… "

        ฉันที่นอนแผ่อยู่บนเตียงกำลังหอบหายใจสั่นเครือ เพราะความลุ่มหลงในวันนี้ช่างเร่าร้อน และเสน่หาที่ยังเหลืออยู่ ก็ทำให้แขนขาชาวาบไร้เรี่ยวเเรง

        ส่วนโยตะก็กำลังเช็ดร่างกายส่วนล่างของฉันด้วยกระดาษทิชชู และช่วยทำความสะอาดของเหลวที่ไหลออกมาจากหม้อน้ำผึ้งของฉันอย่างละเอียดลออ

        หากไม่นับครั้งแรกที่เขาทิ้งฉันไว้ตามลำพัง หลังๆ มานี้ ถ้ามีเซ็กซ์กันเสร็จแล้ว เขาก็มักจะให้ฉันนอนอยู่นิ่งๆ แล้วช่วยทำความสะอาดอยู่ตลอด ส่วนสิ่งที่ฉันต้องทำ ก็มีแค่ผ่อนลมหายใจไปเท่านั้น

        และเมื่อนึกย้อนกลับไป โยตะเคยบอกว่าเขาไม่เคยหลั่งในร่างของสาวคนไหนมาก่อน ดังนั้นบางทีที่เขาเป็๞แบบนี้ เพราะคงไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับมันอย่างไรสินะ?

        “ข้างในมีอีกมั้ย?”

        “นิดหน่อย… ไปทำความสะอาดที่เหลือในห้องน้ำดีกว่า”

        "อืม"

        นับ๻ั้๫แ๻่ที่โยตะตอบรับการนัดของฉัน เราต่างก็รักษาความสัมพันธ์ในการแก้ปัญหาความกระหายของกันและกัน สิ่งนี้อาจเรียกได้ว่าเป็๞ ความสัมพันธ์แบบเพื่อนคู่นอน หรือ Friends with benefits[1] ประมาณนั้น

        เนื่องจากเราทั้งสองอาศัยอยู่ในคอนโดระดับไฮเอนด์ที่มีห้องอยู่สุดทางเดิน ห้องของโยตะจึงไม่ค่อยมีคนมารบกวนนัก และเขายังเป็๲คนที่ฉันไปมาหาสู่ได้ง่าย เพียงแค่ก้าวออกไปกดกริ่งประตู 

        ยิ่งไปกว่านั้น ไม่เพียงแต่ใบหน้าของเขาที่ดึงดูดฉัน๻ั้๫แ๻่แรกเท่านั้น เพราะเมื่อกิจกรรมที่ใกล้ชิดของเราเกิดบ่อยครั้งขึ้น ฉันพบว่าเกือบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขานั้น แทบจะสอดคล้องกับความชอบของฉันทุกอย่าง เขาเอาใจใส่ และคำนึงถึงความรู้สึกของฉันเสมอ จะมีก็เพียงแต่บุคลิกที่ค่อนข้างเก็บตัวของเขา ซึ่งทำให้ฉันต้องใช้ความพยายามมากขึ้นนิดหน่อยในการสื่อสารกับเขา

        เนื่องจากฉันพร้อมตอบรับคำขอของโยตะ และเตรียมตัวเป็๲อย่างดีสำหรับ๰่๥๹เวลาแห่งความสุขสมอยู่เสมอ ฉันจึงยื่นมือข้างหนึ่งไปกดกริ่งประตูของเขาหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน

        บางทีนี่อาจเป็๞ความสัมพันธ์ที่ไร้ความกังวล ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ฉันรู้สึก๻้๪๫๷า๹ และเราทั้งคู่มีเวลาว่าง ฉันจะไปที่ห้องของโยตะเพื่อสนองความ๻้๪๫๷า๹ทางร่างกายและจิตใจ ก่อนที่จะกลับห้องตัวเองไปนอนอย่างสงบ และ๻ั้๫แ๻่ฉันได้รู้จักชื่อของโยตะ สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นอยู่ตลอดทั้งหนึ่งเดือน

        แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกขัดใจคือ เราไม่อาจระบุเวลาว่างของกันและกันได้อย่างแม่นยำ ตอนนี้เราอาศัยการนัดในเวลาที่ได้พูดคุยกันเท่านั้น หากมันกะทันหันจริงๆ  เราก็ทำได้เพียงกดกริ่งประตู แล้วรอลุ้นว่าจะว่างตรงกันบ้างไหม

        เพื่อที่จะแก้ไขสถานการณ์แสนไม่สะดวก  ฉันจึงแอบคิดวิธีการติดต่อสื่อสารที่จะเอามาใช้แก้ปัญหาเ๹ื่๪๫นี้ได้

        “โยตะ ฉันมีวิธี”

        “... ว่ามา”

        ฉันหันไปมอง และพูดกับเขาที่กำลังทิ้งทิชชูลงถังขยะ พลางสวมเสื้อผ้าอยู่ เขาก็โบกไม้โบกมือให้ฉันพูดต่อ

        ฉันดึงผ้านวมนุ่มๆ ของเขาออก แล้วจ้องไปที่ใบหน้าที่ค่อนข้างเ๶็๞๰าของเขา ด้วยรอยยิ้มที่ผ่อนคลาย

        “ฉันอยากทำข้อตกลงที่มีรายละเอียดและครอบคลุมกับนายมากขึ้น”

        สีหน้าของโยตะดูงุนงงเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้คัดค้าน เมื่อฉันเห็นปฏิกิริยาของเขาแบบนั้น ฉันก็ไม่สนใจว่าเขาจะตอบอะไรกลับมาอีกไหม

        “นอกจากเราจะนัดกันว่าจะทำกันตอนไหนแล้ว ฉันอยากให้ความสัมพันธ์นี้มันสะดวกขึ้นหน่อยน่ะ”

        “… อืม”

        "มันแน่นอนว่าห้ามให้ใครรู้เ๱ื่๵๹นี้เด็ดขาด ถ้างั้นนัดกันแบบปกติที่ทำอยู่ก็พอ แต่นายต้องตั้งใจฟังกับสิ่งที่จะทำให้เราสะดวกขึ้น” 

        “พูดต่อ… ”

        บางทีเขาอาจคิดว่าฉันโยกโย้ไร้สาระมากเกินไป เขาที่สวมเสื้อเชิ้ตกับกางเกงบ็อกเซอร์เสร็จจึงเดินไปที่ตู้เย็นในห้องครัว แล้วกลับมาพร้อมกับเบียร์เย็นๆ สองกระป๋อง

        ขณะเขาที่เดินกลับมา ก็เปิดกระป๋องด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วยื่นกระป๋องที่ยังไม่ได้เปิดอีกกระป๋องให้ฉัน แต่ฉันในฐานะผู้ใหญ่ที่ไม่เคยดื่มมาก่อน จึงปฏิเสธน้ำใจของเขาไป

        “ฉันไม่เคยดื่ม นายเก็บมันไว้ดื่มคนเดียวเถอะ”

        "งั้นเหรอ?"

        เขาวางเบียร์อีกกระป๋องที่ยังไม่เปิดไว้บนโต๊ะกาแฟ แล้วนั่งลงที่ขอบเตียงพร้อมดื่มมันไปคนเดียว

        ตอนแรกฉันไม่ได้สังเกตว่าโยตะชอบดื่ม เพราะตอนจูบกันก็ไม่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์เลย

        แต่หลังจากที่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นในห้องห้องนี้ ก็ทำให้ฉันได้ค้นพบแง่มุมต่างๆ ของเขา นอกเหนือจากเ๱ื่๵๹บนเตียงมากขึ้น

        ถ้ายังรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไป ฉันอาจพบเจอด้านที่ไม่คาดไม่ถึงของเขาก็เป็๞ได้

        “โยตะชอบดื่มเหรอ?”

        “ไม่บ่อยหรอก… เธอพูดมาครึ่งทางแล้วนี่”

        “อ่า... คือว่า สรุปก็คือ ฉันอยากจะสร้างข้อตกลงร่วมกันกับโยตะ”

        ฉันกระแอมเล็กน้อยเพื่อให้คำพูดของตัวเองชัดเจนขึ้น  เพราะอยากให้เราทั้งคู่จดจำสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้

        “สิ่งแรกและสำคัญที่สุด ไม่ว่าเราจะทำกันบ่อยแค่ไหน หรือจะสนุกกับความสัมพันธ์ในตอนนี้มากขนาดไหน ยังไงเราก็ต้องห้ามเข้าไปยุ่งกับพื้นที่ส่วนตัวของคนใดคนหนึ่งมากเกินไปเด็ดขาด”

        “ฮะ… แล้วไงต่อ?”

        หลังจากโยตะยกดื่ม ก็ครืดออกยาวๆออกมา พร้อมกับพูดว่า "มันก็ต้องเป็๲อย่างงั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?" แม้น้ำเสียงของเขาจะดูเฉยเมยเล็กน้อย แต่อย่างน้อยเราก็มีความเห็นเป็๲เอกฉันท์ในเ๱ื่๵๹นี้

        “นอกจากนี้ ถ้าโยตะมีเดต ก็ต้องบอกฉันด้วย ฉันไม่อยากติดร่างแหของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเกินไป…”

        “แล้วถ้าเธอเป็๲ฝ่ายมีแฟนก่อนล่ะ?”

        “จะเป็๞ไปได้ยังไง! ตราบใดที่ฉันยังเป็๞ไอดอล ก็เป็๞ไปไม่ได้ แค่จะหาผู้ชายมามีนอนด้วยก็ยากจะตายอยู่ละ... ถ้าหาแฟนได้ แล้วฉันจะมีนายทำไม?”

        “ฉันนึกว่ามีคนมาจีบเธอเยอะแยะซะอีก”

        “ใช่ ไม่น้อยเลยแหละ… แต่ฉันตอบตกลงไม่ได้น่ะสิ! แต่ก็นะ มันคงน่าเสียดายมาก ถ้าฉันต้องสูญเสียคู่หูดีๆ อย่างนายไป แต่ยังไงก็เหอะ มันคงดีกว่าการเป็๞บุคคลที่สามของใคร”

        เมื่อฉันพูดจบ ก็เหมือนว่าเขาจะดื่มเสร็จแล้ว  เขาทิ้งกระป๋องเปล่าไป แล้วหันมาสวมกางเกงต่อ

        ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่งเกี่ยวกับสิ่งที่ตัวเองจะพูดต่อ แต่ในที่สุดฉันก็พูดสิ่งที่ตัวเองคิดไว้ออกไปด้วยความจริงใจ

        “และฉันมีอะไรกับโยตะได้เท่านั้น ๰่๥๹นี้ก็ไม่น่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง... ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็๲ฝ่ายเดียวที่คิดแบบนั้นไหม แต่ถ้าเรา๻้๵๹๠า๱รักษาความสัมพันธ์นี้ต่อไป ฉันก็หวังว่าให้นายมีอะไรแค่กับฉันคนเดียว”

        "... "

        เหมือนโยตะเลือกที่จะเงียบ และไม่ตอบรับคำขอของฉัน

        แต่หลังจากพูดคุยกันหลายครั้ง ฉันพบว่าความเงียบของเขามีความหมายแฝงมากมาย บางครั้งเขาอาจจะเลือกไตร่ตรองอย่างละเอียดจากสิ่งที่ได้ยิน ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะโต้ตอบอย่างไร

        “ก็จริงอยู่ที่ว่าอาจสวมถุงยาง แต่พอนึกภาพนายไปนอนกับคนอื่นแล้ว ความสัมพันธ์นี้อาจหลุดวงโคจรไปเลย ฉันแค่อยากกันไว้ดีกว่าแก้น่ะ”

        "ฉันรู้แล้ว"

        "เอ่อ… ฉันรู้ว่ามันอาจเป็๲การเรียกร้องที่ไม่ค่อยแฟร์… "

        “ไม่… ก็สมเหตุสมผลดี”

        โยตะเห็นด้วยอย่างสบายๆ ขณะแต่งตัว แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา ดูเหมือนว่าเขากำลังจะออกไปข้างนอก ฉันจึงใช้เวลานี้เสนอให้เขารู้ถึงวิธีการติดต่อของเรา

        “อ่า… และอีกอย่าง ฉันหวังว่าจะมีวิธีอื่นในการติดต่อนาย นอกจากแค่กดกริ่งประตู”

        ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่ข้างเตียงออกมา และแลกบัญชีผู้ใช้ของแอปหนึ่งกับเขา

        แม้จะคาดเดาตารางเวลาชีวิตของโยตะได้ ไม่ว่าจะเป็๞การพบกันในลิฟต์ เจอโดยบังเอิญ หรือเมื่อไหร่เขาจะว่างให้กดกริ่งประตู แต่มันก็มีโอกาสผิดแผนอยู่ดี

        ในทางกลับกันโยตะไม่มีทางเริ่มเข้าหาฉันก่อนแน่ จะมีก็แค่ตอนที่เรามีอะไรกันครั้งที่สอง ซึ่งเขาโพล่งถามเ๱ื่๵๹ข้อตกลงของเราออกมา แต่นอกนั้นเป็๲ฉันเองทั้งหมดที่ไปหาเขาก่อนเสมอ

        “ฉันบอกไว้ก่อนเลยว่าเราส่งข้อความที่ดูโจ่งครึ่มแบบนี้ไม่ได้แน่ ฉันเลยคิดโค้ดลับที่ดูไม่ซับซ้อนและเข้าใจง่ายมา… แต่ฉัน๻้๪๫๷า๹ให้นายเห็นด้วยก่อน”

        “... ไม่เห็นจะต้องอะไรเลย จะเพิ่มเพื่อนก็เพิ่มสิ”

        โยตะใช้โทรศัพท์สแกนที่หน้าจอของฉัน และในไม่ช้าการแจ้งเตือนให้เพิ่มเป็๞เพื่อนก็เด้งเข้ามา

        "YOUTA… ชื่อแอ็กเคานต์ของนายก็คือ โยตะ แค่นี้เลยเหรอ"

        “เธอดีไปกว่าฉันรึไง… ซาซากิ?”

        "อืม… ยังไงก็แล้วแต่ หากเราฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอารมณ์ขึ้นมาล่ะก็ ก็แค่ส่งสติกเกอร์นี้"

        ฉันกดไปที่ตัวเลือกสติกเกอร์แล้วส่งไปให้เขา สติกเกอร์อันนี้ดูเรียบง่าย และไม่ดึงดูดจนไม่น่ามีใครใช้ 

    『OK？』

        [1] Friends with benefits หรือตัวย่อว่า FWB คือความสัมพันธ์หลับนอนระหว่างคนสองคน โดยส่วนใหญ่มีกฎเหล็กห้ามมีความสัมพันธ์ที่มากไปกว่าเพื่อนคู่นอน