ภายในคฤหาสน์ตระกูลเมิ่ง การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น กู่โม่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายสีแดงขณะที่เขาหยิบขวดยาพิเศษออกมาจากแหวนมิติ ก่อนจะป้อนให้กับเมิ่งชิง หญิงสาวคนรักของเขา
"อดทนไว้นะสาวน้อย...ทุกอย่างจะจบลงในเร็ว ๆ นี้"
ทันทีที่ของเหลวสีทองไหลเข้าสู่ร่างของเมิ่งชิง ออร่าอ่อนแรงของเธอก็ค่อย ๆ ฟื้นคืนกลับมา แม้ร่างกายยังคงาเ็หนัก แต่สีหน้าของเธอก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นเล็กน้อย
ขณะเดียวกัน จักรพรรดิทั้ง 70 แห่งของตระกูลเมิ่งต่างเรียกสัตว์ร้ายของตนเองออกมาทันที แสงสีสันต่าง ๆ พวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ออร่าทรงพลังของสัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิปรากฏขึ้นอย่างหนาแน่นจนดูราวกับเป็กองทัพปีศาจ แต่นั่นกลับทำให้กู่โม่หัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้น
"เ้าหลานชายตัวแสบ"
ตูมมมมมมมมมมม!!
พื้นดินสั่นะเือย่างรุนแรง ทันใดนั้น รากไม้สีดำขนาดมหึมา ก็พุ่งทะลุพื้นขึ้นมาและพันธนาการจักรพรรดิทั้งหมดของตระกูลเมิ่งไว้ทันที พวกเขาพยายามดิ้นรน แต่ไม่ว่าจะโจมตีด้วยพลังมากเพียงใด รากไม้นั้นกลับดูดซับพลังของพวกเขาไปเรื่อย ๆ ร่างของจักรพรรดิหลายคนเริ่มซีดเซียว ออร่าของพวกเขาอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด มันทำให้พวกเขาทั้งหมดหยุดการเคลื่อนไหวไป 3 วินาที
กู่โม่ยิ้มเ็า ก่อนที่ออร่าสีดำของเขาจะปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาส่องประกายสีทองแดงพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความมืดมิด
"อาณาเขตจักรพรรดิปีศาจ"
ทันใดนั้น พื้นที่รอบ ๆ ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดไร้ที่สิ้นสุด เงาทมิฬเริ่มกระจายตัวออกไปและกลืนกินทุกสิ่งที่ขวางหน้า คนของตระกูลเมิ่งที่พยายามจะต่อต้านตกอยู่ในอาการมึนงงและสับสน
"นี่มันอะไรกัน!?" เมิ่งหานร้องลั่น ขณะที่เขารู้สึกถึงพลังของตัวเองที่ลดลงอย่างรวดเร็ว
กู่โม่หัวเราะ "พวกแกคิดจะฆ่าฉัน? ไปขอพรจากพระเ้าสิไอ้พวกโง่!"
ตูมมมมมมมมมมม!!
จักรพรรดิของตระกูลเมิ่งมากกว่า 70 คนต่างกรีดร้องอย่างเ็ป พลังของพวกเขาค่อย ๆ ถูกดูดกลืนเข้าไปในเงามืด เมิ่งหานพยายามจะโจมตีสวนกลับ แต่ในขณะนั้นเอง เงาสีดำรูปร่างคล้ายค้างคาวั์ก็พุ่งลงมาจาก้า มันกัดเข้าที่ลำคอของเมิ่งหานทันที เืสีแดงสดสาดกระเซ็นออกมาราวกับน้ำพุ
"ท่านหัวหน้าตระกูล ระวัง!"
จักรพรรดิคนอื่น ๆ ของตระกูลเมิ่งพยายามเข้ามาช่วย แต่พวกเขากลับพบว่า สัตว์ร้ายของพวกเขาทุกตัวอ่อนแรงลงโดยไม่มีเหตุผล แม้ว่าจะปล่อยพลังออกมาเท่าไหร่ แต่กลับไม่สามารถส่งผลอะไรต่อค้างคาวปีศาจได้เลย ร่างของเมิ่งหานเริ่มแห้งเหี่ยวลงทีละน้อย ก่อนที่แสงสุดท้ายในดวงตาของเขาจะดับวูบไป และนี่เป็เพียงจุดเริ่มต้นของการสังหารหมู่!
ด้านนอกอาณาเขตปีศาจ กู่เทียนนั่งดื่มน้ำส้มด้วยสีหน้าผ่อนคลาย บนโต๊ะหินอ่อนสีดำตรงหน้าเขามีชายชรา 6 คน นั่งคุกเข่าด้วยสภาพสะบักสะบอม รากไม้สีดำมัดพวกเขาเอาไว้แน่นจนขยับไม่ได้ บริเวณรอบ ๆ เต็มไปด้วยซากศพของสัตว์ร้าย กว่า 60 ตัว ที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้น บางตัวถูกตัดเป็ชิ้น ๆ บางตัวถูกดูดกลืนจนเหลือเพียงกระดูก
"ยอมแพ้เถอะ" เสียงของกู่เทียนดังขึ้น "พวกคุณแพ้แล้ว มันไม่มีความหวังใด ๆ อีกแล้ว"
ชายชราทั้งหกสั่นสะท้าน พวกเขาเงยหน้าขึ้นมองเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว นี่คือสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่!? เด็กหนุ่มเพียงคนเดียวสามารถบดขยี้พวกเขาที่เป็ บรรพบุรุษแห่งตระกูลเมิ่ง ได้อย่างง่ายดายราวกับเป็แค่เศษฝุ่นในสายตาของเขา
"ไอ้เด็กเวร!" หนึ่งในหกชายชราะโขึ้นมา "พวกเราเป็บรรพบุรุษของแกนะเว้ย!"
กู่เทียนยิ้ม ก่อนที่เขาจะชี้นิ้วไปที่ชายชราคนหนึ่งและยิงลำแสงออกไป ทะลุผ่านร่างของเขาทันที!
"อ๊าาาาาาาาาาาา!!"
เสียงกรีดร้องดังลั่น ชายชราตัวสั่นสะท้านก่อนที่ร่างกายของเขาจะค่อย ๆ ดิ้นไปมาด้วยความเ็ป
กู่เทียนมองชายชราที่ยังเหลืออีกห้าคนด้วยรอยยิ้มที่เ็า "เลือกเอา...ยอมจำนนหรือจะตาย?"
ชายชราทั้งห้าต่างสั่นสะท้านด้วยความกลัว แต่พวกเขายังคงลังเลเพราะศักดิ์ศรีของตระกูลเมิ่งที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน พวกเขากัดฟันแน่น จนกระทั่ง...
ตูมมมมมมมมมม!!
ออร่าสีดำพวยพุ่งขึ้นมาจากคฤหาสน์ เสียงกรีดร้องของจักรพรรดิภายในดังกึกก้อง เป็สัญญาณว่าการสังหารหมู่ด้านในจบลงแล้ว
ชายชราที่เหลือมองภาพตรงหน้าก่อนที่หัวใจของพวกเขาจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดวงตาของพวกเขาสั่นไหวด้วยความสิ้นหวัง พวกเขารู้แล้วว่า... ตระกูลเมิ่งได้สิ้นสุดลงแล้วจริง ๆ ชายชราคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็หัวหน้ากลุ่มสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะหลับตาแน่น
"พวกเรายอมจำนน..."
กู่เทียนยิ้มบาง ๆ "เป็การตัดสินใจที่ฉลาด"
ชายชราพูดขึ้น “อย่าพูดชมฉันเลย ไอ้คนที่ปล่อยพิษเข้ามาผ่านพลังิญญาได้โดยที่แม้แต่จักรพรรดิระดับสูงสุดก็ยังไม่รู้ตัวนะ”
ภายในพื้นที่ต้องห้ามของตระกูลเมิ่ง บรรพบุรุษทั้งหกของตระกูลที่มีพลังระดับจักรพรรดิระดับสูงสุดกำลังนั่งคุกเข่าต่อหน้ากู่เทียน สีหน้าของพวกเขาดูอ่อนแรงและหวาดระแวงอย่างชัดเจน แม้ว่าปกติพวกเขาจะทรงพลังจนสามารถสั่นะเืได้ทั้งแผ่นดิน แต่ตอนนี้พวกเขากลับแทบไม่มีเรี่ยวแรงจะขยับตัว
นี่ไม่ใช่เพราะพลังของกู่เทียนเพียงอย่างเดียว แต่เป็เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาได้รับพิษที่ซ่อนอยู่ในพลังิญญาของอากาศ พิษนี้มันละเอียดจนพวกเขาไม่สามารถรับรู้ได้แม้แต่น้อย จนเมื่อพวกเขาถูกมันกัดกินพลังิญญาไปเรื่อย ๆ จึงเริ่มเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
พลังของพวกเขาถูกปั่นป่วนอย่างรุนแรง ไม่สามารถควบแน่นหรือใช้พลังจักรพรรดิได้ตามปกติ ทำให้พวกเขา แม้แต่จะปกป้องตัวเองก็ยังยาก มันเลยทำให้พวกเขาพ่ายแพ้ต่อกู่เทียนโดยที่เขายังไม่ได้เรียกสัตว์ร้ายออกมาแม้แต่ตัวเดียว!
หนึ่งในบรรพบุรุษของตระกูลเมิ่งที่เป็ชายชราคนที่สามถอนหายใจหนัก ๆ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงเคร่งขรึม
"เอาล่ะ ว่ามาเถอะ...แก้าอะไร?"
กู่เทียนยิ้มบาง ๆ ขณะที่จิบเครื่องดื่มในมือ "ผมอยากเข้าไปใน อาณาจักรลับระดับจักรพรรดิ ในนามของสมาชิกตระกูลเมิ่ง"
ดวงตาของชายชราทั้งหกเป็ประกายขึ้นมาทันที นี่มันไม่ใช่ข้อเรียกร้องธรรมดา! อาณาจักรลับระดับจักรพรรดิเป็สมบัติล้ำค่า มันเต็มไปด้วยพลังงานบริสุทธิ์และทรัพยากรหายากที่สามารถทำให้ตระกูลสร้างจักรพรรดิได้อีกมากมาย
ชายชราที่เป็ผู้นำหัวเราะขึ้นมาอย่างขมขื่น "ใครคือคนทรยศในตระกูลเมิ่งกันแน่ เ้าหนู?"
กู่เทียนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดเสียงเรียบ "ฮ่าฮ่า ไม่รู้สิครับ...ลองสุ่มฆ่าคนในตระกูลดูสิ เผื่อเจอ"
ชายชรากัดฟันแน่น พวกเขารู้ว่ากู่เทียนไม่ได้ล้อเล่น เด็กคนนี้เป็อัจฉริยะที่อันตรายที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบ เขาไม่ได้แข็งแกร่งเพียงเพราะระดับพลังเท่านั้น แต่ยังเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและวิธีการที่เหนือความคาดหมาย และชายชราเชื่อมั่นว่าเขาอาจจะถูกวางยาพิษโดยคนใกล้ตัวอย่างแน่นอน
ทันใดนั้น กู่เทียนหยิบม้วนกระดาษออกมาและโยนไปตรงหน้าพวกเขา "นี่คือสัญญาเื อ่านเงื่อนไขให้ดี ๆ แล้วเซ็นซะ"
ชายชราทั้งหกจ้องมองสัญญาเืก่อนจะเปิดมันออกดู สิ่งที่อยู่ในนั้นทำให้พวกเขาต้องตัวสั่น
สัญญาฉบับนี้เป็สัญญาเืแบบพิเศษ หากมีสมาชิกคนใดในตระกูลเมิ่งละเมิดเงื่อนไขของมัน คนนั้นจะต้องตายทันที และที่ร้ายแรงกว่านั้นคือ สมาชิกที่เหลือของตระกูลเมิ่งจะได้รับผลกระทบโดยไม่สามารถเป็จักรพรรดิได้อีกในอนาคต
"นี่มัน...โหดร้ายเกินไป!" ชายชราคนหนึ่งกัดฟันพูดออกมาเมื่อเขาอ่านเงื่อนไขต่างๆ แล้ว
กู่เทียนยังคงดื่มน้ำส้มปั่นของเขาด้วยสีหน้าราบเรียบ ไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขาแม้แต่น้อย
ชายชรามองหน้ากันอย่างเคร่งเครียด พวกเขาไม่มีทางเลือก...
ในสนามแข่งขันของมหาวิทยาลัยสัตว์ร้ายระดับโลก การแข่งขันรอบรองชนะเลิศระหว่าง มหาวิทยาลัยดวงดาวและมหาวิทยาลัยเทพ์ กำลังเข้มข้นขึ้น แต่ผลที่ออกมากลับกลายเป็ เหตุการณ์เดิม ๆ อีกครั้ง
เมิ่งหลินสามารถเอาชนะ เย่เฟิง ลี่จวน และกวงเสวี่ยอี้ ได้แบบขาดลอย!
เย่เฟิงใช้ ดวงตาแห่งวิวัฒนาการ มองไปที่สัตว์ร้ายของเมิ่งหลิน แต่ภาพที่เขาเห็นทำให้เขาต้องตกตะลึง สัตว์ร้ายของเมิ่งหลินทุกตัวมีศักยภาพที่จะไปถึงระดับจักรพรรดิ และบางตัวถึงขั้นมีเส้นทางวิวัฒนาการที่แม้แต่ดวงตาของเขาก็มองไม่เห็น! ลี่จวนเดินเข้ามาพูดคุยกับเมิ่งหลินด้วยความสนใจ "พี่สาวฝึกยังไงกันแน่ ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้!?"
ขณะที่กวงเสวี่ยอี้กำหมัดแน่น ดวงตาของเธอสั่นไหวด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน “ทำไม...ทำไมถึงมีช่องว่างระหว่างเราขนาดนี้!?”
บนห้องพักรับรองพิเศษ กวงลี่เหมย ผู้นำหอการค้านกยูงเจ็ดสี มองลงไปยังสนามแข่งพลางพึมพำออกมา
"อ๊า รู้งี้ส่งลูกสาวฉันไปเรียนที่มหาวิทยาลัยของไอ้คนขี้ระแวงนั้นก็ดีกว่า..." เธอถอนหายใจ "เฮ้อ...แต่ลูกสาวฉันไม่อยากไปนี่สิ!"
การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ คู่สุดท้าย มหาวิทยาลัยสายฟ้าา vs มหาวิทยาลัยดวงดาว
ทุกคนคาดหวังว่าการต่อสู้จะดุเดือดและยาวนาน... แต่สุดท้ายก็เป็ไปตามที่กู่เทียนคาดการณ์ไว้ อู๋ซวงเพียงคนเดียวสามารถจัดการทั้งสามคนของมหาวิทยาลัยดวงดาวได้อย่างง่ายดาย! การแข่งขันจบลงโดยที่ มหาวิทยาลัยสายฟ้าาได้รับชัยชนะอย่างขาดลอย!!