สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงเมื่อเห็นต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งในมือ สายตาของพวกเขาก็ไม่ได้มีความลังเลใดๆเลย กลับกัน พวกเขาเหมือนเคลิบเคลิ้มไปกับมันด้วย
พวกเขามีความกระหายในความสามารถ ซึ่งมากกว่าการมีชีวิตที่ยาวนาน!
หากกว่างหานอ๋องไม่ได้มีสิทธิไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่สอง เขาไม่มีทางเลี้ยงผู้กล้าทั้งสิบคนให้เป็อันตรายต่อบัลลังก์ของเขาอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เขามีโอกาสเลื่อนขั้นแล้ว ก็ไม่จำเป็ที่จะต้องเก็บต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งไว้อีก
และตอนนี้กว่างหานอ๋องชิงเอาหัวใจของตี้หลิงเสวียนมาได้แล้ว ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะแหวกหญ้าให้งูตื่นอีกต่อไป ตอนนี้เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาอยากทำ!
“พวกเรายินดีรับใช้ฝ่าา!”
สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงถ่ายลมปราณของพวกเขาเข้าสู่ต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็ง ของเหลวในต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งเกิดการเคลื่อนไหว กลิ่นหอมหวานจางๆ ในหมอกสีฟ้าที่เหมือนความฝันกำลังโชยขึ้นมา
สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงดูดซับลมปราณเ่าั้ พลังงานสีน้ำเงินจากต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งโชยเข้าจมูกของพวกเขา พลังงานนั้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นแสงจากต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งก็ค่อยๆ มืดดับลงและเหี่ยวเฉาไปในที่สุด
พริบตาเดียว สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงก็ััได้ว่าพลังงานสีน้ำเงินเ่าั้กระจายไปทั่วแขนขา ความหนาวเย็นเ่าั้ทิ่มแทงเข้าไปทั่วร่าง!
“อ๊า! … ”
สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงเ็ปจนต้องส่งเสียงร้องออกมา สีหน้าท่าทางของเขาบิดเบี้ยว กระตุกไปทั้งตัว และร่างกายของพวกเขากำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
ลมปราณสีน้ำเงินเปลี่ยนเป็สีน้ำเงินเทา และยังมีลมปราณที่กัดกร่อนรุนแรงอีกด้วย มันกำลังกัดกร่อนลมปราณชีวิตของพวกเขา และในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ลมปราณในร่างกายเพิ่มมากขึ้นด้วย!
สถานการณ์เป็แบบนี้อยู่เพียงไม่นาน จากนั้นลมปราณสีน้ำเงินเทาก็พุ่งเข้าสู่ดวงตาของพวกเขาและทำให้มันกลายเป็สีน้ำเงินเทา!
จากนั้น ทั้งสิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงก็สร้างดวงจิตเทวะออกมาแทบจะในเวลาเดียวกัน ทำให้เกิดพลังมหาศาลที่แผ่กระจายออกไปทั่วทุกมุมของตำหนักกว่างหาน! ถึงแม้ความสามารถของพวกเขาจะไม่สามารถเทียบได้กับกว่างหานอ๋อง แต่ระดับของพวกเขาก็เริ่มสูงขึ้นแล้ว!
“สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงฟังคำสั่ง”
กว่างหานอ๋องนั่งอยู่บนเก้าอี้น้ำแข็ง เสียงของเขามีพลังมาก “ออกเดินทางไปยังราชวงศ์ต้าิ ทำลายเมืองชิงหยวน ฆ่าทุกคนอย่าให้เหลือ! หากเจอิอ๋องหรือว่าิอวี่ ฆ่าได้เลยทันที!”
การที่กว่างหานอ๋องไม่ได้เลือกให้สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงเข้ายึดราชวงศ์ต้าิในทันทีเลยนั้น เป็เพราะเขาไม่ได้้าแค่ชัยชนะ แต่เขายัง้าหัวใจของประชาชนทุกคนด้วย
ที่เขาสั่งให้สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงสังหารทุกคนในเมืองชิงหยวน เป็แค่การเชือดไก่ให้ลิงดู เพื่อทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัว เมื่อถึงเวลานั้นค่อยปล่อยข่าวลือว่า “หลังจากนี้อีกหนึ่งปี ราชวงศ์ปิงเฟิงจะเข้าทำการโจมตี” ให้ทุกคนอยู่ในความพะวงและขวัญผวา!
หากระหว่างนั้นสามารถสังหาริอ๋องกับิอวี่ได้ ภายในราชวงศ์ต้าิก็จะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
ดังนั้น ในระยะเวลาหนึ่งปี กว่างหานอ๋องแทบจะไม่ต้องไปสนใจอะไรราชวงศ์ต้าิเลย เดี๋ยวพวกเขาก็แตกกระเจิงกันไปเอง
ถึงเวลานั้น ราษฎรของต้าิก็จะกลายมาเป็ราษฎรของราชวงศ์ปิงเฟิง กองทัพกว่าล้านคนของราชวงศ์ต้าิก็ไม่เสียหายเลยแม้แต่คนเดียว และในท้ายที่สุดกองทัพทั้งหมดก็จะกลายมาเป็ของราชวงศ์ปิงเฟิง!
กว่างหานอ๋องไม่เพียง้ายึดพื้นที่ชิงดินแดนเท่านั้น แต่ยัง้าขยายอำนาจของเขาด้วย มันเป็แผนการยิงธนูทีเดียวได้นกสองตัว!
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า แผนการของกว่างหานอ๋องคือชอบที่จะให้ควบคุมศัตรูเอาไว้ในมือ การควบคุมความสามารถและกำลัง เป็อะไรที่เขาชอบอย่างมาก!
ไม่รู้ว่าพวกเ้าจะชอบของขวัญที่ข้ามอบให้หรือไม่
สายตาสีน้ำเงินของกว่างหานอ๋องลึกซึ้งเกินบรรยาย เขายิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย
......
ราชวงศ์ต้าิ ณ ลานกว้างหน้าตำหนักิหุน
ิอวี่ขมวดคิ้วหนักมาก ในใจของเขาเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา และเขาก็กำลังใช้ความคิดอยู่ต่อเนื่อง
เดิมเขาคิดว่าเซิ่นเจิ่นโหวแค่้าช่วยตี้หลิงเสวียน แต่ตอนนี้ดูไปแล้วเขาก็เหมือนไม่ได้อยู่ฝั่งเดียวกับตี้หลิงเสวียนอีก
เพราะพบแรงจูงใจในการฏของตี้หลิงเสวียน ิอวี่จึงพุ่งเป้าไปที่ตี้หลิงเสวียนคนเดียว จึงไม่ได้สนใจอันตรายจากทางอื่นเลย
และอันตรายที่เขาละเลยไปนั้นก็อาจจะเป็ผู้บงการใหญ่ที่แท้จริง!
ราชวงศ์ปิงเฟิง!
ก่อนหน้านี้ ตอนที่ิเฉินเหยียนถูกลายเส้นอักขระสายฟ้าโจมตี เขาก็สงสัยแล้วว่าน่าจะเป็ฝีมือของราชวงศ์ปิงเฟิง ในตอนนั้นิอวี่เองก็คิดแบบนั้น แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาบังเอิญไปได้ยินตี้หลิงเสวียนคุยกับเซิ่นเจิ่นโหวในป่าหลังวัง เลยคิดว่าทุกอย่างเป็แผนการของตี้หลิงเสวียน
ดังนั้น เขาจึงละเลยความเป็ศัตรูคู่แค้นของราชวงศ์ปิงเฟิงกับราชวงศ์ต้าิ
ตี้หลิงเสวียนกับิอ๋องมีปัญหากัน มันไม่ได้ส่งผลอะไรกับความเป็ศัตรูระหว่างราชวงศ์ปิงเฟิงกับราชวงศ์ต้าิเลย ดังนั้นความอันตรายจากราชวงศ์ปิงเฟิงก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม!
ดังนั้น ขอแค่ราชวงศ์ต้าิมีปัญหาต่อสู้กันภายใน ราชวงศ์ปิงเฟิงก็แค่นั่งรอรับประโยชน์ในตอนสุดท้าย
ถ้าเช่นนั้น ราชวงศ์ปิงเฟิงก็อาจจะส่งสายลับเข้ามาแฝงตัวอยู่ในราชสำนักต้าิเพื่อควบคุมทุกอย่าง ยุแยงให้ตี้หลิงเสวียนกับิอ๋องมีปัญหากัน และคนคนนั้นก็จะต้องเป็คนที่ปกปิดตัวตน ถึงแม้เปลือกนอกจะเป็คนของต้าิ แต่ในความเป็จริงแล้วเขากลับสามารถใช้กระบวนท่าที่เกี่ยวข้องกับน้ำแข็งได้ ...
แล้วเมื่อครู่กระบวนท่าที่เซิ่นเจิ่นโหวใช้ ก็เป็ลายเส้นอักขระที่เกี่ยวกับน้ำแข็ง!
ดังนั้น ิอวี่จึงมั่นใจมากว่าคนที่ราชวงศ์ปิงเฟิงส่งเข้ามาเป็สายในราชวงศ์ต้าิ น่าจะเป็เซิ่นเจิ่นโหว!
ใน่เวลาคับขัน เซิ่นเจิ่นโหวเลือกที่จะชิงเอาหัวใจของตี้หลิงเสวียนไป ในหัวใจของเขาจะมีอะไรอยู่หรือเปล่า แล้วมันจะเป็แผนการร้ายอะไรซ่อนอยู่ไหมนะ?
ถึงแม้ิอวี่จะยังไม่รู้ว่าเซิ่นเจิ่นโหวคิดจะทำอะไรกันแน่ แต่เขาแอบรู้สึกว่าราชวงศ์ปิงเฟิง ... กำลังจะก่อพายุร้ายที่สั่งสมมาอย่างยาวนาน!
“มันคือลายเส้นอักขระที่มีเฉพาะในราชวงศ์ปิงเฟิง น้ำแข็งลวงตา”
ในเวลานี้เอง เสียงเข้มๆ ของิเฉินเหยียนก็ดังขึ้น ทำศึกกับราชวงศ์ปิงเฟิงมานานหลายปี เขาจึงรู้เกี่ยวกับวิธีการของราชวงศ์ปิงเฟิงเป็อย่างดี ลายเส้นอักขระน้ำแข็งลวงตาก็คือหนึ่งในนั้น
เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าท่าทางของทุกคนก็ตะลึงไป ไม่มีใครคิดเลยว่าเซิ่นเจิ่นโหวจะเป็คนของราชวงศ์ปิงเฟิง
คนที่ตกตะลึงมากที่สุดนั้นก็คือตัวของิเฉินเหยียนเอง เขากับเซิ่นเจิ่นโหวรู้จักกันมายี่สิบปี เขาคิดว่าเซิ่นเจิ่นโหวคือขุนพลที่จงรักภักดีต่อต้าิมาตลอด ใครจะไปคิดว่าขุนพลข้างกายจะมีสองสถานะ ไม่เพียงเป็คนของตี้หลิงเสวียน แต่ยังเป็สายลับของราชวงศ์ปิงเฟิงด้วย!
“ราชวงศ์ปิงเฟิงกำลังจะทำอะไรบางอย่างแน่ พวกเขาเอาหัวใจของตี้หลิงเสวียนไปจะต้องมีประโยชน์อย่างมากแน่นอน” ิเฉินเหยียนพูดขึ้นมาอย่างจริงจังอีกครั้ง
แต่ิอวี่กลับส่ายหน้า “แต่ไม่มีทางได้ผลในระยะเวลาที่พวกเขาวางเอาไว้แน่นอน ตอนที่ข้าใช้กระบี่หวงฉวนสังหารเขา มันทำให้อวัยวะภายในของตี้หลิงเสวียนได้รับาเ็สาหัส และรวมไปถึงหัวใจด้วย ดังนั้นราชวงศ์ปิงเฟิงไม่มีทางได้ผลลัพธ์อย่างที่เขาคิดเอาไว้แน่”
เมื่อฟังิอวี่วิเคราะห์ ทุกคนก็สบายใจขึ้น
“แต่ว่าก็ยังประมาทไม่ได้ จะต้องตั้งสติรับมืออยู่ตลอดเวลา เพราะอาจจะเกิดเหตุอันตรายไม่คาดฝันขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้!”
ิอวี่มองไปที่ทุกคน สีหน้าของเขาจริงจังมาก ไม่มีใครรู้ว่าราชวงศ์ปิงเฟิงจะมาไม้ไหนอีก สิ่งที่พวกเขาทำได้ในเวลานี้คือเตรียมการรับมือเอาไว้ให้พร้อมในกรณีที่มีเหตุการณ์อะไรเปลี่ยนแปลง ไม่อย่างนั้น พวกเขาอาจจะรับมือไม่ทันก็ได้
“อือ”
ทุกคนต่างพยักหน้า ั้แ่ิอวี่เอาชนะตี้หลิงเสวียน ปกป้องเกียรติยศของต้าิเอาไว้ได้ พวกเขาก็แอบเห็นิอวี่กลายเป็เสาหลักของพวกเขาไปแล้ว ทุกคนตั้งใจฟังสิ่งที่ิอวี่พูดทุกคำ และเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูดอย่างมาก
“แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเื่นี้กัน สิ่งที่สำคัญที่สุดในเวลานี้คือจัดการสังหารทหารฏให้หมด คืนความสงบให้กับวังหลวงต้าิของเรา ข้าใช้พลังของข้าไปจนหมดแล้ว อย่างไรก็ต้องรบกวนทุกคนด้วยนะ”
ิอวี่ได้ยินเสียงเข่นฆ่าเสียงดังมาจากนอกตำหนักิหุน เลยเป็ห่วงผู้บริสุทธิ์ขึ้นมา
“รับทราบ!”
องค์ชายองค์หญิงและขุนพลส่วนหนึ่งรับคำ จากนั้นก็กระจายกันออกไปต่อสู้
ผู้กล้าอย่างพวกเขามีความสามารถเฉลี่ยอยู่ที่ขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เจ็ด เมื่อเข้าสู่าอย่างไรก็สามารถสังหารทหารฏได้อย่างแน่นอน อีกอย่าง ทหารฏตอนนี้ไม่มีผู้นำแล้ว การล่มสลายของพวกเขามันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น
ส่วนพวกสนมอย่างหยางเสวี่ยหรงก็ถูกคุ้มกันออกจากพื้นที่ไป เพื่อไม่ให้ใไปมากกว่านี้
ตอนนี้ เหลือแค่ิอวี่กับิเฉินเหยียนแค่สองคนเท่านั้น
ิเฉินเหยียนมองไปที่ิอวี่ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม เขาภูมิใจในตัวลูกชายคนนี้ของเขาอย่างมาก
“อวี่เอ๋อร์ ... แค่กแค่ก ... ”
เพราะก่อนหน้านี้ถูกตี้หลิงเสวียนเล่นงานจนาเ็หนัก เมื่อครู่ิเฉินเหยียนจึงยังพยายามฝืนอยู่ แต่ตอนนี้จิตใจของเขาผ่อนคลายลงแล้วเลยรู้สึกเ็ปไปทั่วทั้งตัว เวลาที่พูดจึงะเืถึงภายในและมีเืไหลออกมาที่มุมปาก
“เสด็จพ่อเป็อะไรไป?” ิอวี่ท่าทางกังวลมากคิดอยากจะเข้าไปดู แต่ิเฉินเหยียนห้ามเอาไว้
“พ่อไม่เป็ไร พักสักระยะก็ดีขึ้นแล้ว”
ิเฉินเหยียนโบกมือ จากนั้นก็มองไปที่ิอวี่ด้วยความเป็ห่วง “เ้าต่างหาก ครั้งนี้ลำบากเ้ามาก าเ็อะไรตรงไหนไหม?”
ิอวี่ส่ายหน้า “ที่จริงาแพวกนี้ไม่เป็อะไรเลย เพียงแต่ใช้ลมปราณกับพลังจิตไปมาก ต้องใช้เวลาในการพักฟื้นสักหน่อย”
ิอวี่ฝึกเคล็ดวิชาหยินหยางขั้นสูง ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปอยู่ในจุดที่น่ากลัวอย่างมากแล้ว ต่อให้เพิ่งต่อสู้อย่างดุเดือดมาเมื่อครู่ ร่างกายของเขาก็ไม่ได้รับาเ็สาหัสอะไร ตอนนี้เขาไม่ต่างอะไรกับเทพาที่ไม่มีวันล้มลง
ิเฉินเหยียนมองไปที่ิอวี่แล้วพูดเสียงเข้มว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าร่างกายของเ้าจะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้ เ้ามีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วสูงสุดแล้วใช่ไหม?”
“พะยะค่ะ” ิอวี่ตอบตามความจริง
“ข้าดูออกว่าเ้ามีร่างนักรบที่แข็งแกร่งอย่างถึงที่สุด แล้วยังเพิ่งได้มาไม่นาน ร่างนักรบแบบนี้จะทำให้พลังของเ้าเพิ่มขึ้นกว่าเดิมเยอะมาก”
ิเฉินเหยียนพูดถึงสถานะหยางขึ้นสูงสุด เขารีบถามทันที “ถ้าอย่างนั้น หากไม่นับพลังที่เพิ่มจากร่างนักรบของเ้า พลังจำกัดสูงสุดของเ้ามีพลังเทียบเท่าราชสีห์กี่ตัว?”
เป็เพราะตื่นเต้นมาก ตอนที่ิเฉินเหยียนพูดก็เลยมีน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย
สายตาของิอวี่นั้นซับซ้อนมาก เขาเหมือนชะงักไปและพูดขึ้นมาว่า “เทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวพะยะค่ะ”
“เทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวจริงหรือ!”
ิเฉินเหยียนมีความสุขเกินคำบรรยาย แม้ว่าตัวเขาจะเดาออกแล้วว่าพลังขีดสูงสุดของิอวี่น่าจะเทียบเท่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัว แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากของิอวี่เอง หัวใจของเขาเต้นอย่างรุนแรง
ิเฉินเหยียนพูดอย่างตื่นเต้นมากว่า “อวี่เอ๋อร์ เ้ารู้หรือเปล่า อายุกับพร์ของเ้ามันตรงตามเงื่อนไขของสำนักเหนือระดับแล้วนะ เมื่อความวุ่นวายพวกนี้จบลง เ้าสามารถใช้เครื่องขนส่งทะลุไปขอรับการทดสอบของสำนักได้ และเมื่อเ้าผ่านการทดสอบ ต่อให้เป็แค่ศิษย์ธรรมดาทั่วไปก็สามารถมีความสามารถที่น่ากลัวอย่างมากได้! ถึงเวลานั้นราชวงศ์ต้าิของเราก็จะเจริญรุ่งเรืองยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง!”
