บรรยากาศภายในจวนเริ่มเร่าร้อนและเข้มข้นขึ้นทุกขณะ ฮูหยินเหม่ยฟาง ผู้ซึ่งในตอนแรกเต็มไปด้วยความอ่อนหวาน บัดนี้ตกอยู่ในสภาวะอารมณ์ที่ปั่นป่วนและคลุ้มคลั่ง ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนปลุกเร้าอารมณ์ของนางอย่างรุนแรง ทุกััของเขายิ่งทำให้นางหวั่นไหวและไม่อาจควบคุมตัวเองได้
เหม่ยฟางร้องขออย่างอ่อนโยน ด้วยเสียงที่สั่นเครือเพื่อให้เขาอ่อนโยนกับนาง แต่ท่านแม่ทัพกลับตอบสนองความ้าของนางด้วยการกระทำที่ดุเดือดและรุนแรงกว่าเดิม ราวกับว่าความปรารถนาในตัวของเขาไม่อาจถูกควบคุมได้
“ฮูหยินเหม่ยฟาง ที่รักยิ่งของข้า…” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสั่นไหว พูดคำนั้นด้วยความลึกซึ้ง “ได้โปรดปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงของเ้าออกมา”
แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้เงาของพวกเขาทอดยาวไปตามพื้น เธอมีดวงตาที่งดงามราวกับดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ สะท้อนแสงนั้น แต่กลับแฝงไปด้วยความลังเลและความกังวลใจ
ลิ้นของท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนแตะััไปที่เรือนร่างของเหม่ยฟางอย่างนุ่มนวล ราวกับััของลมเย็นในคืนฤดูร้อน เขาเคลื่อนตัวเข้าใกล้ ริมฝีปากของเขาแตะต้องผิวของนางเบา ๆ สร้างความรู้สึกอ่อนหวานและเร่าร้อนที่แทรกซึมไปทั่วทั้งร่าง
“ข้า… ข้า…” เหม่ยฟางพยายามจะพูด แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ในลำคอ
ลิ้นของเขาเคลื่อนที่ไปตามแนวร่างของเธออย่างช้า ๆ แต่เต็มไปด้วยความเชี่ยวชาญ จนทำให้ร่างของนางสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทุกััสร้างประกายแห่งอารมณ์ที่ลึกซึ้งในหัวใจของเธอ ความรู้สึกที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ในใจมานานเริ่มหลั่งไหลออกมา ราวกับน้ำพุที่เพิ่งถูกปลดปล่อยออกมา
“ในเมื่อท่านอยากเห็นข้าเป็นางร่านนัก ข้าก็จะสนองให้” เหม่ยฟางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเร่าร้อนและความหื่นกระหาย แววตาของนางเปล่งประกายอย่างมีชีวิตชีวา ราวกับว่าอารมณ์ด้านมืดที่ซ่อนอยู่ภายในกำลังหลุดพ้นออกมา
นางขยับตัวเข้าไปใกล้หยางเจี้ยนมากขึ้น หัวใจของนางเต้นรัว ความร้อนที่อยู่ในร่างกายทำให้รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟกำลังลุกโชนอยู่ภายใน ััของเขายังคงทำให้ร่างกายของนางสั่นสะท้าน นางยิ้มอย่างเย้ายวนใจ ก่อนจะโน้มตัวไปใกล้เขาอีกครั้ง
มือของเหม่ยฟางเริ่มสำรวจไปตามเรือนร่างของเขา ลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง รู้สึกถึงพลังและความแข็งแกร่งที่อยู่ในตัวเขา ความรู้สึกนี้ทำให้เธอรู้สึกมีอำนาจ และนางรู้ว่าตนเองสามารถทำให้เขาหลงใหลในตัวนางได้
มือของนางลูบไล้ไปตามเรือนร่างของแม่ทัพ หยางเจี้ยนรู้สึกถึงััที่ร้อนแรงของนาง ซึ่งทำให้เขาแทบไม่สามารถห้ามใจได้ เขาหลงใหลในความเข้มข้นของอารมณ์ที่นางแสดงออกมา ขณะที่เขายอมให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน
“เหม่ยฟาง…” เขาเอ่ยเรียกชื่อของนางด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความหายใจถี่ ความรู้สึกเช่นนี้มันมากมายเกินกว่าจะห้ามใจได้ ในที่สุด เขาก็ยอมรับอารมณ์นี้อย่างเต็มที่
นางปล่อยให้ตัวเองหลุดพ้นจากความกดดัน เธอขยับตัวเข้าหาเขาอย่างรุนแรงกว่าเดิม ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา สายตาของเธอนั้นจ้องมองไปที่ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างหิวกระหายเพราะใน่เวลานี้มันกำลังแข็งผงาดตั้งชูชันอยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ตัวของนางในยามนี้นั้นเปรียบเสมือนแม่เสือสาวที่กำลังจ้องจะกินเหยื่อ ท่านแม่ทัพแอบชำเลืองมองดูสายตาที่หิวโหยของนาง นางพร้อมที่จะเขมือบท่อนเนื้อของเขาไปทั้งด้าม
หมับ....ฉวบ!! ฉวบ!! ฉวบ!! เพียงแค่ไม่กี่เสี้ยววินาทีหลังจากที่เห็นสายตาที่เร่าร้อนของนางที่กำลังจ้องมองเหยื่อ นางจัดการกับท่อนเนื้อตรงหน้าอย่างเร่าร้อนและดิบเถื่อนลิ้นของนางรูดไล้ไปตามลำท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพลิ้นของนางช่างพลิ้วไหวไปมาจนทำให้ตัวของแม่ทัพหนุ่มเสียวกระสันไปทั้งร่าง
“อู๊ยยยยย...อ๊า....สมแล้วที่เป็สตรีข้างกายของข้าความเร่าร้อนของเ้าความร่านของเ้ามันทำให้ข้าลุ่มหลงและไม่มีทางลืมเลือนเป็อันขาด” ท่านแม่ทัพส่งเสียงร้องครวญครางออกมาราวกับว่าเป็สาวน้อยที่ถูกเปิดบริสุทธิ์ ความเสียวกระสันที่เขาได้รับจากนางไม่เคยลืมเลือนราวกับว่าทั้งเขาและนางพึ่งได้ร่วมรักกันเป็ครั้งแรก ยิ่งเขาได้ร่วมกับนางมากเพียงใดลีลาในการร่วมรักของนางนั้นยิ่งช่ำชองหาตัวจับได้ยากราวกับว่าสตรีนางนี้นางเรียนรู้ศาสตร์แห่งการร่วมรักอยู่ตลอดเวลามันเลยทำให้ท่านแม่ทัพไม่รู้สึกถึงความเบื่อหน่ายในยามที่ได้ขึ้นเตียงกับนาง
รูปร่างของนางนั้นขาวอวบไปทั้งตัวท่านแม่ทัพรู้สึกมีความสุขทุกครั้งในยามที่เล่นสนุกกับเรือนร่างที่สุดแสนจะเร่าร้อนของนางและที่สำคัญหน้าอกคู่ใจของนางนั้นยังให้ความรู้สึกเต็มไม้เต็มมือเขาอีกด้วย
“ท่านพี่ ในยามนี้นั้นเปลวไฟแห่งความปรารถนามันกำลังแผดเผาเรือนร่างของข้า” ฮูหยินเหม่ยฟาง นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าในขณะเดียวกันนางก็ถ่างท่อนขาที่สุดแสนจะอวบอิ่มของนางจนกว้างเผยให้เห็นบริเวณจุดอ่อนไหวต่อการััของนางมีทุกหญ้าสีดำปกคลุมเล็กน้อยไม่เพียงแค่นั้นน้ำราคะที่แสดงถึงความปรารถนาที่สุดแสนจะร้อนแรงมันกำลังไหลเยิ้มออกมา ท่านแม่ทัพเห็นสภาพที่เร่าร้อนของนางเขายิ้มออกมาอย่างหื่นกระหาย
“เดี๋ยวข้าจะเป็ผู้ปลดปล่อยเ้าเอง” ในขณะที่เขาพูดเขาก็ค่อยๆแนบชิดกับเรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางพร้อมทั้งกดท่อนเนื้อของตนเข้าไปภายในเรือนร่างของนาง
อ๊า....นางส่งเสียงกระเส่าออกมาด้วยความพึงพอใจในยามที่เ้าสิ่งนี้อยู่ภายในเรือนร่างของนางส่วนตัวของท่านแม่ทัพััแรกที่ตัวเขาได้รับมันช่างให้ความรู้สึกที่เปียกแฉะไปหมดน้ำราคะของนางกำลังไหลเยิ้มท่อนเนื้อของเขาอย่างมิอาจควบคุมราวกับว่าตัวของนางนั้น้าที่จะปลดปล่อยแล้วดูเหมือนว่าเขาจะปลุกอารมณ์ที่สุดแสนจะร้อนแรงมากจนเกินไปทำให้ตัวของนางมีความเร่าร้อนเช่นนี้
ฉวบ ฉวบ ฉวบ ท่านแม่ทัพกระแทรกเรือนร่างของนางอย่างรุนแรงและหนักหน่วงในขณะที่น้ำที่เปียกแฉะของนางดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ท่านแม่ทัพไม่เพียงแต่จะโยกเอวอย่างหนักหน่วงเท่านั้นแต่มือของเขายังลูบไล้ไปที่หน้าอกที่สุดแสนจะอวบอิ่มไปด้วยมันพลิ้วไหวไปตามมือของเขาอย่างเย้ายวน
ในคืนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ เรือนร่างของทั้งสองคนเบียดเสียดกันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าของหยางเจี้ยนเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ขณะที่เหม่ยฟางยืนอยู่ต่อหน้าเขาอย่างมั่นใจ ร่างกายของนางประสานกับเขาในทุกการเคลื่อนไหว เสียงหัวใจของพวกเขาเต้นเป็จังหวะเดียวกัน
“เหม่ยฟาง…” เขาเรียกชื่อเธอด้วยเสียงที่ต่ำและกระเส่า ในขณะที่มือของเขาลูบไปตามแผ่นหลังของนาง กระตุ้นให้รู้สึกถึงความร้อนที่อยู่ภายในที่กำลังลุกโชนขึ้นเรื่อย ๆ
ร่างกายของนางัักับเขาอย่างเต็มที่ นางรู้สึกได้ถึงทุก ๆ การเคลื่อนไหวของเขา ทุก ๆ ััที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความกระหายที่เต็มเปี่ยมในใจ สองร่างกลายเป็หนึ่งเดียว ปลดปล่อยอารมณ์ที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ภายใน
“ให้ข้าััทุกส่วนของเ้า” หยางเจี้ยนกระซิบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความ้า เขายิ่งทำให้เธอรู้สึกมีอำนาจที่ไม่เคยมีมาก่อน เมื่อเขาเริ่มตอบสนองต่อความ้าของนางอย่างเร่าร้อน
ในที่สุด ท่านแม่ทัพปลดปล่อยอารมณ์ที่กดทับไว้ในใจออกมาอย่างเต็มที่ ร่างกายของเขาขยับเข้าหาเธอและดื่มด่ำไปในอารมณ์ที่ลึกซึ้ง นางรู้สึกถึงพลังที่ลุกโชนจากเขา มันทำให้เธอแทบจะสูญเสียการควบคุมในความรู้สึก
“นี่คือสิ่งที่ข้า้า” เขากล่าวด้วยเสียงที่เร่าร้อน ร่างกายของเขากระตุ้นให้เหม่ยฟางรู้สึกตื่นเต้นยิ่งขึ้น ทั้งสองคนพลิกตัวและกอดกันอย่างแ่า ขณะที่ความรู้สึกเร่าร้อนพัดผ่านไปทั่วร่าง
นางปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งไปในความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ทุกััของเขากลายเป็การเปิดเผยที่ไม่มีที่สิ้นสุด ใน่เวลานี้ ความรักและความปรารถนาของทั้งคู่ะเิออกมา ราวกับโลกภายนอกได้หายไป
