เพราะแสงนั่นฉินเฟิงจึงไม่เห็นสีหน้าของเหลียงเซิง แต่ก็เดาได้ไม่ยากว่าเขาคงจะปลาบปลื้มเอามากและภูมิใจในตัวเองสุดๆ
ฉินเฟิงไม่รีบผลีผลามแม้ว่าเขาจะสามารถจัดการสิบเหลียงเซิงได้ในการต่อสู้ปกติแต่ตอนนี้เหลียงเซิงกำลังถือวัตถุบางอย่างที่ไม่อาจทราบได้ ซึ่งอาจจะเป็ปืน
“ฮ่าๆๆ เป็นายน้อยเหลียงนี่เอง ทำไมถึงมาหาผมตอนกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ล่ะ?หรือว่าอยากจะแข่งรถกับผมงั้นเหรอ?” ในย่านชานเมืองนี้แถวนี้ไม่มีใครอยู่ฉินเฟิงจึงพยายามทำตัวให้ดูจนมุมขณะที่มองหาโอกาสจู่โจม
เมื่อฉินเฟิงกล่าวถึงการแข่งรถเหลียงเซิงก็รู้สึกโกรธอีกครั้งเขายังไม่เข้าใจว่าฉินเฟิงมาถึงก่อนเขาด้วยจักรยานได้อย่างไรในขณะที่เขาขับปอร์เช่
“ฉินเฟิง พ่อคนนี้ชื่นชมอารมณ์ขันโง่ๆ ของแกจริงๆแกกำลังจะตายอยู่แล้วยังมีอารมณ์มาเล่นตลกอีก” เหลียงเซิงพล่ามขณะกัดฟัน
“กำลังจะตาย? นายน้อยเหลียง คุณหมายความว่าอะไร?ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดอะไร มีใครอยากจะฆ่าผมงั้นเหรอ?” ฉินเฟิงแกล้งทำเป็เซ่อและค่อยๆ แอบเดินไปหาเหลียงเซิง
ตราบใดที่เขาเข้าใกล้มากพอฉินเฟิงมั่นใจว่าเขาสามารถฆ่ามันได้ในทีเดียว!
“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! ไอ้เด็กเหลือขอ ถ้าแกกล้าเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียวพ่อจะยิงแกให้ตายในทันที โอ้ ใช่สิ แสงมันอยู่ข้างหลังฉันนี่หว่าแกเลยมองไม่เห็นว่าฉันถืออะไรอยู่ ฉันจะบอกให้ละกันว่าพ่อกำลังถือปืนจ่อหัวแกอยู่! ฮ่าๆๆ”
ฉินเฟิงหยุดเดินนายน้อยมั่งคั่งอย่างเหลียงเซิงคงจะไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาของการกระทำตัวเองหรอกดังนั้นเขาอาจจะยิงจริงๆ
“ปืน? นายน้อยเหลียง ทำไมคุณถึงเล็งปืนมาที่ผมล่ะ?ไม่ใช่ว่าเราเป็เพื่อนกันเหรอ?” เสียงของฉินเฟิงเริ่มสั่นเหมือนกับว่าเขาหวาดกลัว
นี่คือสิ่งที่เหลียงเซิง้าจริงๆเมื่อเห็นท่าทีขี้ขลาดของฉินเฟิง เขาก็รู้สึกดีใจอย่างมาก
“ฮ่าๆๆ เพื่อนเหรอ? แกคิดว่าแกดีพอจะมาเป็เพื่อนของพ่อคนนี้หรือไง?่ค่ำแกวางท่าได้จองหองดี แต่ตอนนี้แกรู้จักความกลัวแล้ว ฮ่าๆๆถ้าแกไม่อยากตายก็คุกเข่าบนพื้นและโค้งคำนับ 3 ครั้งให้กับพ่อคนนี้ซะแล้วฉันอาจจะปล่อยแกไปก็ได้”
โค้งคำนับ3ครั้ง? ฉินเฟิงไม่โง่ แม้ว่าเขาจะโค้งคำนับแต่คนใจแคบและเต็มไปด้วยความแค้นอย่างเหลียงเซิงคงจะไม่ปล่อยเขาไปแน่
เขาเริ่มรู้สึกกังวลนิดหน่อยเขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ เขาอยู่ห่างจากเหลียงเซิงมากกว่า 10 เมตร ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถต่อยหรือหนีได้ไวพอ
ฉินเฟิงรู้สึกหมดหวัง
“เ้าหมูน้อย มีอาวุธระยะไกลบ้างหรือเปล่า?” ่เวลาลำบากฉินเฟิงตัดสินใจถามเ้าหมูน้อย
แม้ว่าสถานการณ์จะอันตรายแค่ไหนเ้าหมูน้อยก็ยังดูี้เีอยู่ดี มันเลียกีบเท้าและเงยหน้าช้าๆซึ่งทำให้ฉินเฟิงอยากจะลากมันออกมาเตะ
“นายท่าน ข้าแนะนำให้ซื้อมีดบินไม่พลาดเป้าราคา 50 แต้มสำราญตายในดอกเดียวแน่นอน”
“บ๊ะ สงสัยมีดมันคงหล่อด้วยทองคำแน่ๆ”
ฉินเฟิงบ่นในใจอย่างช่วยไม่ได้มีดเล่มเดียวใช้ตั้ง 50 แต้มฉินเฟิงเลยซื้ออย่างไม่ค่อยเต็มใจ เนื่องจากเขากำลังเก็บแต้มซื้อวิชากระบี่พื้นฐาน
แต่สถานการณ์นี้มันค่อนข้างวิกฤติถ้าไม่ทำอย่างมากก็แค่ตาย ฉินเฟิงกัดฟันใช้แต้มสำราญ 50 แต้ม มีดบินคมกริบเล่มเล็กก็ปรากฏขึ้นในมือ
“ฮ่าๆๆ แกยังไม่ตั้งใจคุกเข่าอีกเหรอ? ก็ได้ก่อนที่แกจะตาย ฉันจะบอกความลับให้อย่างหนึ่ง” เมื่อเห็นว่าฉินเฟิงยังไม่คุกเข่าเหลียงเซิงก็ไม่ได้โกรธ แต่หัวเราะอย่างชั่วร้ายยิ่งกว่า
เขาบอกได้ว่าฉินเฟิงนั้นใส่ใจจ้าวหลิงเซียนและไม่อยากให้มันตายไปโดยไม่รู้
“จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ชอบจ้าวหลิงเซียนเลยสักนิดตระกูลเหลียงแค่เสนอการแต่งงานกับตระกูลจ้าวเพื่อที่จะรวบบริษัทของพวกมันถึงอย่างนั้น จ้าวหลิงเซียนนั่นก็ดูดีใช้ได้ ผิวดี หุ่นก็เซ็กซี่ แถมนมใหญ่อีกรวมทั้งท่าทางที่หยิ่งและเ็านั่น เมื่อพ่อคนนี้เป็เ้าของเธอแล้วพ่อจะย่ำยีเธอทุกวันและทำให้เธอเชื่อฟังฉันทุกคำพูด มันจะดีแค่ไหนกันนะ?”
“อ้อ นอกจากฉันแล้ว พี่ใหญ่กับพี่รองก็สนใจเธออยู่เหมือนกัน พวกเรา 3คนจะทำให้เธอยอมรับใช้และพวกเราจะป้อนเธอให้อิ่มทุกคืนเลย”
“ฮ่าๆๆ เมื่อเวลานั้นมาถึง แกก็ดูจาก์แล้วกัน!
“ฉันจะไม่พูดว่าไว้เจอกันอีกเพราะฉันจะไม่มีทางเห็นแกอีกครั้งแน่นอน”
สีหน้าเหลียงเซิงเ็าทันทีและยิ้มอย่างชั่วร้ายเขาแกล้งทำเสียงปืนด้วยปาก ทำเหมือนกับว่าถ้าเขาเหนี่ยวไก ฉินเฟิงก็คงจะลงไปกองกับพื้น
ทว่าก่อนที่เขาจะได้ทำอย่างนั้นร่างของเหลียงเซิงก็กระตุกเล็กน้อยเหมือนมีบางอย่างติดอยู่ที่คอและดิ้นไปมาสักพักหนึ่งเขาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว
เขารีบคลำที่คอตัวเองและพบว่ามีเืไหลกระฉูดออกมาย้อมแขนทั้งแขน
ั์ตาของเขาเบิกกว้างด้วยความกลัวและไม่ยอมรับเขามองไปที่ฉินเฟิงด้วยความมึนงงก่อนจะล้มลง
เขาไม่แม้แต่จะรู้ว่าตัวเองตายอย่างไร!
เมื่อเห็นเหลียงเซิงล้มลงสีหน้าของฉินเฟิงก็เย็นะเื ตอนที่เขาปามีดบินออกไปเขาโกรธมากจนหวังให้หัวของเหลียงเซิงมันะเิ
ใครก็ตามที่กล้าเหยียดหยามจ้าวหลิงเซียนมันต้องตายโดยไม่มีข้อยกเว้น!
ฉินเฟิงเดินมาหาเหลียงเซิงอย่างช้าๆและพบว่าเขาตายสนิทแล้ว ยังมีเืไหลออกมาจากรูเล็กๆ ที่อยู่ตรงคอดูเหมือนว่ามีดบินไม่พลาดเป้านี่จะคุ้มค่ากับราคา มันคมเหมือนกับกระบี่เจินกัง
ในความจริงมีดบินนั้นคมมากจนทะลุผ่านคอของเหลียงเซิงได้ง่ายๆและก็ไม่รู้ว่ามันทะลุไปถึงไหนแล้วแต่เมื่อคิดว่ามีดนั่นเลอะเืของเหลียงเซิงและหายไป ฉินเฟิงก็ี้เีไปเอาคืน
50 แต้มหายไปกับสายลม...
ฉินเฟิงรู้สึกเห็นใจเหลียงเซิงถ้ามันไม่เริ่มพูดจาดูถูกจ้าวหลิงเซียน ฉินเฟิงอาจจะไม่ถึงกับฆ่ามัน ทว่านายน้อยที่จองหองแบบนี้คนที่ไม่เห็นใครในสายตานอกจากตัวมันเองและอาจจะทำเื่ชั่วช้าอย่างอื่นอีกมันตายก็สมควรแล้ว
ทว่าสิ่งที่ฉินเฟิงทำสังคมก็ตราหน้าเป็เื่ชั่วช้าเหมือนกัน
“ติ๊ง...ขอแสดงความยินดีแก่โฮสต์ฉินเฟิงที่ช่วยจ้าวหลิงเซียนจัดการปัญหาตามจีบของเหลียงเซิงได้สำเร็จคุณได้รับแต้มสำราญ 500 แต้มเป็รางวัล”
“ติ๊ง...ระบบราชันเ้าสำราญมีภารกิจ :ล้มล้างอิทธิพลทั้งหมดของตระกูลเหลียงแห่งเมืองหลวง”
“ระยะเวลาภารกิจ : 3 เดือน”
“เมื่อภารกิจลุล่วงจะได้รับแต้มสำราญ 20,000 แต้มเป็รางวัลหากล้มเหลวระบบราชันเ้าสำราญจะถูกรีเซ็ต ทักษะของโฮสต์จะถูกเอากลับคืนและโฮสต์จำเป็ต้องเปิดระบบราชันเ้าสำราญอย่างเป็ทางการใหม่อีกครั้ง”
เมื่อเขาเห็นบทลงโทษของภารกิจฉินเฟิงก็รู้ว่านี่เป็เื่จริงจัง
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้เห็นรางวัล 20,000 แต้มสำราญฉินเฟิงก็ตั้งใจที่จะทำภารกิจนี้อย่างจริงจังให้มากที่สุด
