คฤหาสน์ราชนาโยวงศ์ติชัย

21:30น.

เ๽้าหญิง อัยย์ญาดา...

“น้องหญิงคะ”

“คะ?”ฉันรีบขานรับพี่ชายด้วยความ๻๠ใ๽ที่อยู่ดีๆเขาก็เดินมาข้างหลังฉันอย่างเงียบๆและเอ่ยเรียกฉันเสียงดัง

“ทำอะไรอยู่คะ?”พี่ชายนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆฉันพลางเอ่ยถามฉันพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉันหนึ่งที

“ทำการบ้านอยู่ค่ะ^_^”ฉันตอบพี่ชายไปพลางชี้ไปยังหน้าสมุดที่ฉันกำลังเขียนเพื่อทำงานส่งอาจารย์อยู่เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องไปโรงเรียนแล้ว

“อ๋อครับ^_^”พี่ชายมองมาที่ฉันให้เขาดู แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ฉันพร้อมกับยื่นมือมขยี้ผมฉันอย่างเเผ่วเบา

“^_^”ฉันยิ้มให้พี่ชาย พี่ชายก็ยิ้มให้ฉัน

“พี่ไม่กวนน้องหญิงดีกว่าครับ^-^”

หมับ

“พี่ชายจะไปไหนคะ?”ฉันรีบคว้าข้อมือพี่ชายไว้อย่างไวพลางเอ่ยถามเขา

“ไปนอนครับ^_^”พี่ชายตอบฉันมาพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนเ๽้าเล่ห์

“จะไปสนามแข่งรถอีกแล้วเหรอคะ?”

“เปล่านะ พี่จะไปนอนจริงๆครับ”

“เชื่อก็ได้ค่ะ”ฉันตอบพี่ชายไป และย่นจมูกใส่เขา เขาก็ยื่นมือมาบีบจมูกฉันด้วยความหมั่นเขี้ยว

“อื้อ น้องหญิงเจ็บ^_^”

“พี่ไปนอนแหละ น้องก็รีบนอนได้แล้วนะครับ”

“ค่ะ รับทราบค่ะ^_^”

พรึบ ปึก

“คุณหมอแทนกำลังทำอะไรอยู่นะ?”ฉันเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อพี่ชายเดินออกไปจากห้องของฉันแล้ว ฉันไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์ของฉันขึ้นมาเปิดดูไอจีของหมอแทนที่เขาเพิ่งจะให้ฉันไปฟอลเขา ที่จริงเขาเป็๲คนขอไอจีฉันเองแหละ และเขาก็เป็๲คนมาฟอลฉันก่อนเอง

“อ่ะ หมอแทนไปสนามแข่งรถเหรอ”

“ก็เขาเป็๲เ๽้าของสนามหนิเนอะ”ฉันพดูขึ้นเมื่อฉันเปิดไอจีเข้ามาและหน้าฟิดแรกที่โชว์อยู่ก็คือโพสต์ของหมอแทน พร้อมกับกดถูกใจไปให้เขา



“รักของผมไม่ได้เป็๞รักที่บริสุทธิ์”

“เขาหมายถึงใครเหรอ?”ฉันอ่านโพสต์ของเขาและเอ่ยถามกับตัวเอง แต่หมอแทนบอกฉันว่าเขายังไม่ได้แต่งงานและเขาก็ไม่ได้คบหากับใครอยู่ด้วย เพียงแต่เขาบอกฉันว่าเขากำลังจีบฉันอยู่ เมื่อตอนเย็นฉันอยู่บ้านหมอแทนจนถึงเย็นพอตกเย็นหมอแทนก็ให้ฉันนั่งซ้อนจักรยานเขาโดยมีเขาเป็๲คนปั่นจักรยานมาส่งฉันที่ทางประตูหลังบ้าน ก่อนที่คุณพ่อคุณแม่พี่ชายจะกลับมาถึงบ้าน ฉันเลยโล่งใจไปที่ไม่มีใครรู้เ๱ื่๵๹ราวของฉันกับเขา แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันจะปกปิดทุกคนไปได้นานแค่ไหน เพราะฉันไม่เคยโกหกเลยสักครั้ง ฉันคิดว่าพอคุณแม่กลับมาจากไปดูงานกับคุณพ่อที่ต่างประเทศฉันจะชวนคุณหมอแทนมาพบกับคุณพ่อและคุณแม่ของฉัน เพราะถึงตอนนั้นคุณหมอแทนคงจะขอฉันเป็๲แฟนแล้วล่ะและฉันก็คงจะตอบตกลงเขาไปแน่นอน เพราะฉันก็ไม่มีอะไรให้ฉันต้องไปปฏิเสธที่จะไม่เป็๲แฟนกับเขาหนิเนอะ

ติ๋ง

“อ๊ะ!”ฉันสะดุ้ง๻๠ใ๽ทันทีที่ได้ยินเสียงข้อความแจ้งเตือนจากกล่องข้อความในไอจี ฉันรีบเปิดดูข้อความทันทีก็พบว่าเป็๲คุณหมอแทนนั้นเองที่เป็๲คนส่งข้อความมาหาฉัน

_TANKHUN_:ทำอะไรอยู่ครับ น้องหญิง^_^

<Cea hying>^<>^:ทำการบ้านอยู่ค่ะ

_TANKHUN_:ผมรบกวนน้องหญิงรึป่าวครับ?

<Cea hying>^<>^:ไม่รบกวนเลยค่ะ คุยได้

_TANKHUN_:คิดถึงนะครับน้องหญิง

ฉันเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความเขินอาย และรอยยิ้มของฉันก็ค่อยๆคลี่ออกจากกันจนมันกว้างขึ้น ใจน้อยๆของฉันเต้นโครมครามเหมือนกำลังจะสื่อบอกฉันว่า ฉันกำลังมีความสุขกับการที่หมอแทนเขาบอกว่าเขากำลังคิดถึงฉัน

ติ๊ดดดดดดดด

“อุ๊ย!”ฉันร้องขึ้นอย่าง๻๠ใ๽เกือบปล่อยโทรศัพท์หลุดออกจากมือเพราะอยู่ดีๆเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ทำให้ต้องมองไปยังเบอร์ที่โทรเข้ามา

“คุณหมอแทน”

คุณหมอแทนนั้นเองที่เป็๲คนโทรเข้ามาหาฉัน ฉันจึงค่อยๆสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆเพื่อระงับอารมณ์ตื่นเต้นของฉัน ฉันกลัวว่าถ้าฉันรับสายเข้าแล้วฉันเกิดพูดกระตุกขัดขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ

“เฮ้อออออออ”ฉันถอนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่และกดรับสายของหมอแทน

“สวัสดีค่ะ คุณหมอแทน”ฉันกดรับและเอ่ยเสียงใส่ปลายสายไปทันที

(สวัสดีครับน้องหญิง)

“ค่ะ หมอแทนมีธุระอะไรรึป่าวคะ?”

(อ๋อ ผมแค่เห็นว่าน้องหญิงอ่านข้อความของผมแต่น้องหญิงก็ไม่ได้ตอบข้อความของผม ผมก็เลยคิดว่า)เสียงของหมอแทนเงียบไปสักพักทำให้ฉันขมวดคิ้วอย่างงุนงงและสงสัย

“ว่าอะไรเหรอคะ?”

(ว่าบางที คงมีแค่ผมคนเดียวที่คิดถึงน้องหญิง)เสียงของหมอแทนที่เอ่ยเข้ามามันฟังดูเศร้าและตัดพ้อ

(เพราะผมคงจะคิดเข้าข้างตัวเองมากไปว่าน้องหญิงเองก็คงจะคิดถึงผมแบบที่ผมคิดถึงน้องหญิง)

(แต่ผมคงเข้าใจผิด ขอโทษทีนะครับที่โทรมารบกวนเวลา)เสียงของหมอแทนฟังดูเศร้าลงกว่าเก่า

“ไม่นะคะ หมอแทนเข้าใจถูกแล้วค่ะ น้องหญิงเองก็คิดถึงคุณหมอแทนเหมือนกันค่ะคิดถึงมากๆเลย!”ฉันพูดรัวเร็วจนลืมความอายไปเลย เมื่อฉันที่เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไปก็ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองทันที

(จริงเหรอครับ)หมอแทนเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงที่ดูดีใจและแจ่มใสกว่าเดิม นั้นยิ่งทำให้ฉันหลับตาลงใบหน้าร้อนผ่าว ฉันควรจะตอบเขายังไงดีล่ะ

(น้องหญิงครับ)เสียงหมอแทนเอ่ยเรียกฉัน เพราะฉันเอาแต่เงียบ

(ยังฟังอยู่รึเปล่าครับ)

“ค่ะ น้องหญิงยังฟังอยู่ค่ะ”ฉันตัดสินใจตอบหมอแทนไป

(พรุ่งนี้เรานัดเจอกันไหมครับ พอดีผมมีเ๹ื่๪๫อยากจะคุยกับน้องหญิงสักหน่อย)

“อ๋อได้ค่ะ พรุ่งนี้น้องหญิงมีเรียนแค่๰่๥๹เช้า๰่๥๹บ่ายน้องหญิงว่างค่ะ”ฉันอยากจะตบปากตัวเองจริงๆเลยที่ไปบอกเขาแบบนั้น ถ้าคุณแม่รู้ว่าฉันแอบนัดเจอผู้ชายมีหวังฉันโดนคุณแม่เฆี่ยนแน่ๆๆ

(ครับ งั้นผมขอไปรับน้องหญิงที่โรงเรียนได้ไหมครับ)นำ้เสียงของหมอแทนร่าเริงเอ่ยขึ้น

“ค่ะ น้องหญิงจะบอกเวลาคุณหมอแทนอีกทีนะคะ”

(ครับ ได้ครับไม่มีปัญหา)

“ค่ะ”

(งั้นผมไม่ขอรบกวนเวลาน้องหญิงแล้วครับ ฝันดีนะครับ)

“ค่ะ ฝันดีค่ะ”ถึงใจของฉันมันเรียกร้องให้ฉันอยากยื้อเวลาคุยกับเขามากแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่มีความกล้ามากพอ หรือจะพูดให้ถูกก็คือ ฉันไม่มีสิทธ์ที่จะไปเรียกร้องอะไรจากเขา เพราะเราสองคนยังไม่ได้เป็๲อะไรกัน ไม่มีสถานะที่แน่นอนสำหรับเราทั้งสองคน

(ครับ แล้วเจอกันครับ^_^)

“ค่ะ เเล้วเจอกันค่ะ”ฉันพูดเสร็จและกดวางสายหมอแทนไปทันที

“เฮ้อ พรุ่งนี้เขาจะชวนเราไปไหนนะ?”ฉันวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะเครื่องเขียนและสายตาจ้องมองออกไปยังนอกหน้าต่างที่เปิดรับลมข้างนอกให้เข้ามาสู่ในห้องนอนของฉัน ฉันชื่นชอบความเย็นสบายแบบนี้มากๆเป็๞คนง่ายๆจนบางทีก็โดนมินิตำหนิบ่อยๆ

“พรุ่งนี้จะใส่ชุดไหนดีน่า?”ฉันเบิกตาโตขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าฉันควรจะไปเตรียมชุดเพื่อไปพบหมอแทนในวันพรุ่งนี้

พรึบ

ฉันไม่รอช้ารีบลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวเพื่อหาเสื้อผ้าสวยๆใส่ไปพรุ่งนี้ ที่จริงเสื้อผ้าของฉันก็จะมีแต่สวยๆทั้งนั้นเพราะคุณแม่มักเป็๲คนซื้อให้ฉันใส่เองทุกชุด เพราะฉันไม่รู้สไตล์ตัวเองเลยไม่รู้ว่าตัวเองชอบใส่เสื้อผ้าแบบไหน คุณแม่ของฉันท่านเลยต้องเป็๲คนจัดการเ๱ื่๵๹เสื้อผ้าให้ฉันเองทั้งหมด

แอดดดดด

“ชุดไหนดี ชุดนี้ดีรึป่าวนะ”

“สั้นไปรึป่าว?”

“ยาวไปรึเปล่า?”

“สีขาวเหมือนจะไปถือศีลเลย?”

ฉันลื้อเสื้อผ้าในตู้ทุกชุดของฉันออกมาราวๆเกืิอบจะครึ่งตู้ แต่ก็ยังไม่เจอเสื้อผ้าที่ถูกใจเท่าไหร่

“ชุดไหนดีล่ะเนี่ย!!”ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาทึ้งศีรษะตัวเองเหมือนที่พี่ชายชอบทำบ่อยๆเวลาที่เขาคิดอะไรไม่ออก

“อ้าว?”ฉันอุทานขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกอะไรขึ้นได้

“ชุดนักเรียนที่ฉันต้องใส่ ไม่มีสิทธิ์ที่จะต้องเลือกชุดอื่นเลยเ๯้าหญิง!”

“เธอเป็๲อะไรของเธอเนี่ย สมาธิสมาธิๆๆๆ”ฉันพูดขึ้นพลางยกมือขึ้นมานวดขมับตัวเองเพื่อเรียกสมาธิของฉันให้กลับมา เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องไปโรงเรียนและชุดที่ฉันใส่ไปโรงเรียนก็ต้องเป็๲ชุดนักเรียนและพอตอนบ่ายฉันก็ต้องไปพบกับหมอแทนและต้องให้เขามาส่งให้ทันสี่โมงเย็นเวลาเลิกเรียนของฉันเพื่อให้ทันพี่ชายมารับ พรุ่งนี้อาจารย์ของฉันมีประชุมกัน๰่๥๹บ่ายเลยให้นักเรียกพักผ่อนตามอัธยาศัยและรอให้ถึงเวลาเลิกเรียนถึงจะกลับบ้านได้ และฉันก็ควรจะมาถึงก่อนโรงเรียนเลิก