ศักรินทร์อุทานในใจกับภาพที่เพิ่งเคยเห็นเป็๲ครั้งแรกในชีวิต รีบชักสายตากลับมา เพื่อที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา

    ทว่าจู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ด้วยมือใหญ่ของใครบางคนก็เอื้อมมาปิดปาก รวบร่างอ้อนแอ้นเข้ามาอีกห้องด้านหลังห้องน้ำ

    “อื๊อ... ”

    เสียงร้อง๻๷ใ๯ของศักรินทร์ ดังอู้อี้อยู่ในลำคอ เสียงเพลงหมอลำที่ดังกระหึ่มมาจากร้านขายลาบและเหล้าเบียร์ที่อยู่ติดกัน กลบเสียงร้องของศักรินทร์จนไม่มีใครได้ยิน ร่างอ้อนแอ้นถูกรวบเข้ามาในห้องเล็กๆ ที่อยู่ด้านหลัง 

    “อย่า... อย่าทำผม”

    ศักรินทร์๻๷ใ๯ เหมือนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตน รีบยกมือไหว้วิงวอนลนลาน แสงไฟในห้องเล็กๆ สว่างพอให้เห็นใบหน้าหื่นๆ ของคนที่จู่โจม ทำให้รู้ว่าเป็๞คนเดียวกันกับคนที่เข้ามาถามไอ้เบิ้มนั่นเอง

        ศักรินทร์จดจำหัวล้าน ตัวใหญ่ ดำ และใบหน้าเหี้ยมเกรียมเต็มไปด้วยหนวดเคราได้ติดตา

        “ไม่ต้องกลัวนะ…”

        ร่างสูงใหญ่หันกลับไปล็อคกลอนประตู ผู้ชายคนนี้ก็คือลุงดำนั่นเอง

        “เอ็งเพิ่งมาใหม่รึ... มาขายแถวนี้บ่อยหรือวะ?”

        หัวคิ้วของแกชิดเข้าหากัน ลุงดำถามเพราะเข้าใจว่าศักรินทร์คงเข้ามาขายบริการ ด้วยแถวนี้มักจะมีชายหนุ่มหน้าใส แอบมาหาลำไพ่ที่จุดพักรถของบรรดาสิงห์รถบรรทุกอยู่เป็๲ประจำ พวกนี้จะขายบริการให้โชเฟอร์สิบล้อสายเหลือง

    “เอ่อ… ผม… จะบอกยังไงดี ผมไม่ใช่อย่างที่ลุงเข้าใจ”

    ศักรินทร์ส่ายหน้า พยายามจะอธิบายความจริง

    “กูไม่เชื่อ... ผู้ชายดีๆ ที่ไหนจะกล้าโบกรถสิบล้อกลางค่ำกลางคืนวะ… แล้วมึงก็หน้าโคตรใส ผิวขาวเนียน หุ่นก็อ้อนแอ้น ตูดงอนๆ แบบนี้กูรู้นะว่ามึงชอบแบบไหน”

    ลุงดำหัวเราะหึๆ บอกให้รู้ว่าแกรู้ทัน ด้วยไม่เชื่อที่ศักรินทร์บอก แกพูดพลางถอดเสื้ออวดผิวเข้มดำสมชายชาตรี เนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้าม ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยสักจนแทบจะหาที่ว่างไม่ได้ ศักรินทร์ยังไม่รู้ว่าลุงดำสักแม้กระทั่งตรงนั้น

    “ลุงครับ… ยะ อย่าทำอะไรผมนะลุง”

    ศักรินทร์เสียงสั่นพร่า เมื่อเห็นว่าลุงดำถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว

    “โถ... เรียกลุง… เรียกซะแก่เชียว เอาเถอะ... เดี๋ยวลุงอย่างกูนี่แหละ... จะพาหนุ่มน้อยอย่างมึงขึ้น๱๭๹๹๳์ชั้นเจ็ด”

    ลุงดำสืบเท้าเข้ามาหา แววตาหื่นมาก แกเอาจริง