หากเปรียบโตเกียวกับอวัยวะภายในของคนเราถนนฮิโนะโอจิก็คือส่วนลำไส้ซึ่งอยู่ในภาวะ “อักเสบ” มาโดยตลอด
ทรราชท้องถิ่น้าดึงชนชั้นสูงให้ลงมาจากความสูงส่งความรุ่งเรืองจำเป็ต้องเสื่อมโทรมเพื่อสำแดงคุณค่าของถนนฮิโนะโอจิว่าเป็สถานที่ซึ่งรวมจิติญญาอันเน่าเฟะของทุกส่วนในร่างกายไว้ในที่เดียวกัน
ห่างจากตัวเมืองอันคึกคักไปเพียงแค่หนึ่ง่ถนนแหล่งที่อยู่อาศัยบนถนนทั้งเส้นยาวร่วม 2 กิโลเมตรแหล่งค้ายารายย่อย ผับ บาร์ แผงลูกปืนถูกมัดรวมไว้ด้วยกันอย่างไร้ระเบียบแบบแผนฉากบนท้องถนนมีความสลักซับซ้อน ตลอดทั้งปีจะมีแก๊งมาเฟียญี่ปุ่นเข้ายึดครองเนื่องจากค่าเช่าค่อนข้างต่ำ ราคาที่ดินไม่สูงนัก จึงดึงดูดผู้ที่มีรายได้น้อยที่เพิ่งจะย้ายถิ่นฐานเข้ามาในโตเกียวนำไปสู่การอยู่ร่วมกันระหว่างปลาเล็กและปลาใหญ่ในพื้นที่ความสงบเรียบร้อยของประชาชนหามีไม่
พระเ้าทรงละทิ้งมนุษย์โตเกียวก็ละทิ้งถนนฮิโนะโอจิการจัดการความปลอดภัยในพื้นที่สาธารณะของที่นี่ต่ำที่สุดในละแวกพื้นที่ใกล้เคียงแม้แต่กล้องวงจรปิดก็เป็อัมพาตมานานแล้ว เพราะถึงแม้จะซ่อมมันก็ถูกทำลายทิ้งในทันที
โดยเฉลี่ยแล้วที่นี่จะมีการปล้นทุกๆ3ชั่วโมง ยกพวกตีกันทุกๆ ครึ่งวัน ทุกๆ สองวันจะเกิดเหตุข่มขืนและทุกๆ 3 วันก็จะมีชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นว่าเป็เหยื่อของคดีข่มขืน...
ช่างเป็เขตแดนอันวุ่นวายที่ใครๆก็พากันหน่ายหนี ดินแดนที่ไม่เหมาะต่อการอยู่อาศัยสโลแกนของคานาโกะแทบจะทำให้หัวใจของพวกเขาสั่นสะท้านแม้ว่าประชากรที่อาศัยอยู่ที่นี่จะมีเพียงแค่ 10,000 คนแต่ตราบใดที่มีการประชาสัมพันธ์ให้รับทราบโดยทั่วกัน คุราชินะเชื่อว่าคะแนนเสียงของเธอในสถานที่แห่งนี้แห่งเดียวอาจสูงถึง90% นี่ไม่ใช่คะแนนโหวตจำนวนน้อยๆ เลย
ทุกคนในสำนักงานใหญ่ของแคมเปญเข้าใจความจริงข้อนี้ดีแต่ว่าที่แห่งนี้ช่างล่อแหลม ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งการเข้าร่วมของเสิ่นิและเซี่ยวอี๋เป็เหมือนการเสริมแรงใจให้เข้มแข็ง ทำให้คานาโกะกล้าโน้มน้าวให้ทุกคนไปที่นั่นแต่ระหว่างทางที่ไปโอบาตะ ทาเคชิผู้ขับรถตู้นั้นเคลื่อนตัวไปช้าราวกับหอยทากแม้แต่ท่อไอเสียรถก็ยังพ่นคำว่า “ไม่อยากไป” ออกมา
“เมื่อคืนหลับสบายไหม?” ทันทีที่เสิ่นิขึ้นนั่งบนรถSMART เขาก็รีบเอ่ยปากถาม
“ไม่เลว” เซี่ยวอี๋ตอบแบบขอไปที
“ดื่มไม่เป็แล้วยังไปดื่มกับชายแปลกหน้าคุณไม่กลัวตื่นขึ้นมาแล้วจะเจ็บก้นหรือยังไง?” เสิ่นิกำลังอบรม
“ช่วยไม่ได้ก็มีไอ้ผู้ชายสวะที่ไหนก็ไม่รู้ทิ้งฉันไว้บนถนนลำพังในต่างประเทศถ้าไม่เมาแล้วจะหลับลงเหรอ?” เซี่ยวอี๋จิกกัดเป็แล้วไม่ใช่สิ นี่เรียกว่ามันเป็พร์ของเธออยู่แล้ว
“ผมไปทำงาน อีกอย่างทักษะการต่อสู้ของคุณก็ขี้ๆ ซะที่ไหน? นักเลงตัวน้อยในญี่ปุ่นจะมีสักกี่คนที่สู้คุณได้?” เสิ่นิไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงต้องอธิบายขนาดนี้และไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องอบรมเซี่ยวอี๋ อย่างไรก็ตามเมื่อรู้ว่าเธอไปดื่มเหล้ากับชายแปลกหน้าหนำซ้ำยังเมาอยู่ในโรงแรม เขาก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
“ใช่สิ ฉันมันเป็ทอมบอย นายอาจจะลืมไปแล้วว่าฉันก็เป็ผู้หญิงเหงาและหนาวเป็กับเขาเหมือนกัน!” เซี่ยวอี๋ทวีความโกรธขึ้นเรื่อยๆ
“หนาวก็สวมเสื้อเพิ่มอีกหน่อย ผมไม่ใช่ฮีตเตอร์”
“ไม่ชอบก็ทนไป ฉันไม่ใช่แฟนนาย!”
บรรยากาศในรถตกอยู่ในความเงียบงันเซี่ยวอี๋และเสิ่นิมักจะทะเลาะกันอยู่เสมอ จะลงมือลงมีดลงปืนก็ไม่ใช่เื่แปลกแต่ครั้งนี้กลับมีกองเพลิงที่ไม่อาจอธิบายได้เกิดขึ้นในใจของทั้งคู่บางทีนี่อาจเป็ความหวั่นไหวที่เขาว่ากันก็ได้...
“อันที่จริงเมื่อวานผมขอให้แพนด้าตามคุณไป ให้มันคอยจับตาดูคุณไว้ทั้งคืนเ้าเด็กนั่นไม่ได้แตะต้องคุณ” เสิ่นิลดเสียงพลางกล่าว
“ฉันรู้ ตอนที่ตื่นขึ้นมาแล้วเห็นหัวนกอยู่ที่ขอบหน้าต่างฉันก็รู้แล้วว่านายแอบดูอยู่” เซี่ยวอี๋สงบลง
“คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก”
“อื้อ”
ความขุ่นเคืองระหว่างพวกเขาทั้งสองคนก็มลายหายไป เหมือนกับคู่รักทั่วไป
ไม่ว่าโอบาตะทาเคชิ ลีอาห์ และอาคิตะจะไม่เต็มใจแค่ไหน แต่เวลา 9 โมงครึ่งในตอนเช้าพวกเขาก็ยังคงมาที่บริเวณใจกลางของถนนฮิโนะโอจิอันวุ่นวายอาเจียนของพวกขี้เมาเมื่อคืนยังไม่ได้รับการทำความสะอาดสามารถพบเห็นได้เกลื่อนกลาด คราบเืเปรอะเปื้อนตามผนังท่อน้ำร้าวเนื่องจากถูกถอดออกมาเป็อาวุธยังคงหยดและรั่วซึม
ช่างเป็สถานที่มหัศจรรย์ใบหน้าของผู้สัญจรทุกคนต่างขมขื่นราวกับอยู่ในอัฟกานิสถานรู้สึกว่าหากสบตาพวกเขาเมื่อไร คงจะถูกดูดเข้าไปสู่สนามรบแห่งความตายพร้อมกับพวกเขาในทันที
ใครบางคนกล่าวไว้ว่า(อย่าถามฉันว่า ‘ใครบางคน’ คือใคร →_→) “อารมณ์ของผู้คนแปรผันตรงกับรายได้ของBill Gates หัวเราะอย่างน้อย 23 ชั่วโมงต่อวันเด็กน้อยตาดำๆ ขนาดหลับก็ยังฝันร้าย นี่แหละโลกแห่งความจริง”มองดูผู้คนที่อาศัยอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ท่าทางช่างไร้เดียงสาชาวบ้านซึ่งร่างกฎหมายของคานาโกะจะมาช่วยบรรเทาความทุกข์ของพวกเขา
ลีอาห์และอาคิตะติดป้ายประชาสัมพันธ์ทั้งด้านหน้าและด้านหลังในมือก็แจกแผ่นพับให้กับผู้สัญจรไปมา โอบาตะ ทาเคชิตั้งโต๊ะง่ายๆและรอให้ชาวบ้านมาลงทะเบียน สิ่งนี้เรียกว่าหนังสือแสดงเจตจำนงของผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งโดยมากเป็การบันทึกความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับนโยบายและข้อมูลติดต่อของพวกเขาวันหลังจะได้โทรศัพท์ไปเยี่ยมเยียนได้ เพื่อรักษาคะแนนเสียงโดยทั่วไปแล้วตราบใดที่ประชาชนเต็มใจที่จะให้ข้อมูลติดต่อไว้ ก็เป็ไปได้ว่าจะลงคะแนนเสียงให้
ส่วนคานาโกะเครื่องแต่งกายที่ดึงดูดความสนใจคือกลยุทธ์ในการหาเสียงของเธอชุดกระต่ายสาวสำหรับเมื่อวานวันนี้เธอสวมชุดว่ายน้ำเว้าสูงถึงเอวสีน้ำเงินขาวพร้อมด้วยถุงน่องสีเนื้อที่เท้ายังคงเป็รองเท้าส้นสูง 10 เิเขณะที่ยืนอยู่ที่นั่นเธอได้ฆ่าสาวๆ ไปแล้วกว่าครึ่งโลกภายในเวลาไม่กี่วินาที
เธอยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดหน้าอกั์คัพ K ก็เรียกความสนใจจากผู้คนได้นับไม่ถ้วนทั้งชายและหญิงต่างพากันหลงอยู่ในความเป็ดารามืออาชีพของเธอ
“สวัสดีค่ะทุกท่าน ฉันคุราชินะ คานาโกะ ผู้ลงสมัครเลือกตั้ง ส.ส. โตเกียวสมัยปัจจุบันดิฉันขอเวลาทุกท่านเพียง 5 นาที เพื่อฟังความฝันของดิฉันค่ะ”รอยยิ้มลูกแพร์ของคานาโกะเหมือนกับมีเวทมนตร์ น้ำเสียงเหมือนแม่เหล็กที่มีมนต์สะกดเรียกฝูงชนที่เดินผ่านไปมาราวกับฝูงซอมบี้ให้รับใบปลิวและหยุดสดับฟังได้เป็่เวลาหนึ่งที่ถนนกลับมาแออัดอีกครั้ง
“เธอมักจะยืนต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ คุ้มกันลำบากมาก”เซี่ยวอี๋นั่งพิงเบาะรถ SMART อย่างทำอะไรไม่ถูก
“ช่วยไม่ได้ ลงสมัครเลือกตั้งก็เป็แบบนี้ ได้แต่ระวังให้มากขึ้น”เสิ่นิปรับตัวได้ราวกับเทพเ้า ไม่มีพร่ำบ่นต่อสภาพแวดล้อมในการทำงานเลยสักนิด
ไม่ต้องพูดถึงการคาดการณ์ของคานาโกะแม่นยำมาก เมื่อเธอแถลงสโลแกนต่อต้านแก๊งมาเฟียเธอก็ได้รับการสนับสนุนและเสียงตอบรับจากพลเมืองบนถนนฮิโนะโอจิอย่างท่วมท้นผู้คนเข้าแถวลงทะเบียนกับโอบาตะ ทาเคชิ กิจกรรมใน่ 30 นาทีแรกของการหาเสียงนั้น ทุกคนตื่นเต้นกันมาก
กระทั่งอาคิตะยิ้มและยื่นใบปลิวให้กับชายหัวโล้นในสูทสีดำ
“สวัสดีครับ สนับสนุนกฎหมายต่อต้านแก๊งมาเฟีย สนับสนุนคุราชินะ คานาโกะ!”อาคิตะกล่าวเหมือนท่องบทมา
“กฎหมายต่อต้านแก๊งมาเฟีย? คุณว่าผมเหมือนมาเฟียไหม?”ชายร่างใหญ่ถอดแว่นกันแดดออก เผยให้เห็นใบหน้าปีศาจอันดุร้ายรอยแผลเป็ลากยาวจากหน้าผากจนถึงแก้มขวา ตาขวาบอดสนิทด้านในมีลูกตาเทียมอยู่และเป็ลูกแก้วของจริง
ที่น่ากลัวไปกว่านั้นด้านหลังผู้ชายคนนี้คือกลุ่มนักเลงหลายสิบคนผู้ไม่ได้มาดีแน่อาคิตะกลัวมากจนร่นถอยไปสองสามก้าว จนเกือบจะหกล้ม
“บอส! พวกมันนี่แหละที่มาก่อกวนที่ชินจูกุเมื่อวาน!ผมถูกพวกมันทำร้ายด้วย!” ด้านหลังของชายใบหน้าแผลเป็ อาคางิตัวน้อยโผล่ออกมาเรียกได้ว่าถ้าไม่ใช่อริก็คงจะไม่เสนอหน้า
“ถูกพวกไก่อ่อนเล่นงาน แล้วยังมีหน้ามาฟ้องอีก”ชายหน้าแผลเป็ฟาดอาคางิจนหน้าหันเขาลากรองเท้าหนังหัวแหลมเดินไปยังรถตู้ของคานาโกะ
ฝูงชนที่รวมตัวกันอยู่ต่างพากันหวาดกลัวเพราะพวกนี้คือมาเฟียชื่อดัง แก๊งสุมิโยชิแห่งถนนฮิโนะโอจิ ในโตเกียวอิทธิพลของพวกเขาถูกสามก๊กปราบปรามได้เพียงบางส่วนมีฐานทัพอยู่บนถนนคาบูกิโจอิจิบังมากกว่า 120 แห่งเรียกได้ว่าเป็าาแห่งมาเฟีย
เ้ามนุษย์แผลเป็ที่อยู่ตรงหน้านี่เป็ผู้นำของแก๊งสุมิโยชิ คนให้ชื่อเล่นเขาว่า “เ้าหน้าบากตาเดียว”
เมื่อกลุ่มพวกเขาย่างกรายเข้ามาไม่มีพลเมืองคนใดที่อยากรั้งอยู่ให้การสนับสนุนกฎหมายต่อต้านแก๊งมาเฟียเพราะนั่นคือการรนหาที่ตาย
“อย่าเพิ่งไปครับ! คุณป้ายังไม่ได้ให้เบอร์โทรศัพท์ผมเลย!”คุณป้าคนหนึ่งคว้าตะกร้าได้ก็วิ่งเผ่นไป โอบาตะทาเคชิซึ่งกำลังลงทะเบียนให้อยู่ไม่สามารถเรียกให้เธอหวนกลับมาได้
“เริ่มงานได้แล้ว”เสิ่นิยืดตัวตรงหน้ารถแล้วพาเซี่ยวอี๋เดินตรงไปยังรถตู้
“พวกคุณเป็ใคร? ทำไมต้องระรานพลเมืองผู้บริสุทธิ์?”คานาโกะจ้องด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
“ระรานเหรอ? ฉันยังไม่ได้ระรานใครเลยพวกเขากลัวกันไปเอง เช่นเดียวกับที่กระต่ายกลัวเสือ ก็เป็สัญชาตญาณนี่เนอะ”เ้าหน้าบากตาเดียวเดินมาพร้อมกับใบปลิวในมือ “ฉันได้ยินมาว่าไม่นานมานี้ดาราถ่ายนู้ดกำลังทำแคมเปญเลือกตั้งโดยใช้สโลแกนต่อต้านแก๊งมาเฟียดูท่าจะเป็เธอ หุ่นดีนี่ สนใจถ่ายหนัง AV หรือเปล่า?ฉันรับประกันว่าเธอจะสร้างรายได้ได้ถึง 50 ล้านต่อปีมีอนาคตกว่าการเป็ ส.ส. เยอะ แน่นอนว่าวิดีโอเปิดตัวของเธอนักแสดงนำฝ่ายชายจะต้องเป็ฉันแน่” เ้าหน้าบากแสยะยิ้มเขาโผตัวเข้าใส่จนคานาโกะใจนผละถอยหลังไป 2 ก้าว
“ไอ้บ้านั่นกำลังพล่ามอะไร?” ขณะนั้นเซี่ยวอี๋และเสิ่นิก็มาถึง เซี่ยวอี๋ถามด้วยความไม่เข้าใจ
“ไม่ต้องถามแล้ว ไม่ได้พูดเื่ดีๆ แน่ ปากสุนัขแบบนี้คุณคิดว่าจะพูดอะไรดีๆ ออกมาได้เหรอ?” เสิ่นิตอบเป็ภาษาจีน
“ไชน่าด็อก?” เ้าหน้าบากตาเดียวหันศีรษะกลับไปมองตามสัญชาตญาณเมื่อได้ยินน้ำเสียง ก็รู้ว่ามันหัวรุนแรงแบบสุดโต่ง
“คุณหยาบคายมากที่พูดจาแบบนี้คุณอยากให้ผมควักลูกตาที่เหลืออีกข้างหนึ่งของคุณหรือไม่?” เสิ่นิตอบกลับด้วยภาษาญี่ปุ่นหน้าตาเฉย
“อะแฮ่ม! ไม่ใช้ความรุนแรง!”ความดื้อด้านของคานาโกะเป็เหมือนสายลับของศัตรูที่ถูกส่งเข้ามาในกองทัพของเรา
“บอส พวกที่ทำร้ายผม ก็ไอ้สองตัวนี้!” อาคางิโผล่ออกมาอีกครั้งช่างเป็ลูกผู้ชายเสียจริง รีบไปฟ้องจนหางจุกตูด
“แล้วไอ้แคระนั่นไปฟ้องอะไรอีกล่ะ?” เซี่ยวอี๋ไม่สบอารมณ์แล้ว
“อย่าเที่ยวขอให้ผมแปลภาษาหมาได้ไหม คุณเข้าใจเองโดยอัตโนมัติว่ามันร้อง‘โฮ่งโฮ่ง’ ก็พอ” เสิ่นิเดินเข้าไปหาเ้าหน้าบากตาเดียว เขายืนห่างจากบอสตัวนั้นแค่เพียงฝ่ามือกั้น
“ไชน่าด็อก กล้าพูดแบบนี้กับฉัน อยากจมอยู่ก้นอ่าวโตเกียวใช่ไหม?” เ้าหน้าบากตาเดียวกัดฟันกรอด
“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้ว่าเด็กชาวจีนที่จบการศึกษาแบบภาคบังคับ 9 ปี พวกเขาโตมากับการดู ‘Tunnel War1’และ ‘Little Soldier Zhang Ga2’ขนาดเวลาวาดฝัน พวกเขาก็ยังอยากมาสังหารหมู่ที่โตเกียวเลยคุณกล้าพูดคำพวกนี้ออกมา อยากตายจริงๆ แล้วใช่ไหม?” เสิ่นิยิ้มอย่างเ็าฉากนั้นตึงเครียดขึ้นมาทันที
**********************
1 TunnelWar ภาพยนตร์จีนปี 1965ที่ผลิตก่อนการปฏิวัติทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับเมืองเล็กๆ ที่ปกป้องตัวเองจากญี่ปุ่นโดยใช้เครือข่ายอุโมงค์ระหว่างาชิโน- ญี่ปุ่นครั้งที่สอง
2 LittleSoldier Zhang Ga ทหารน้อยจางกาเป็ภาพยนตร์อนิเมชั่นจีนจากจีนแผ่นดินใหญ่เื่ราวในยุคาชิโน - ญี่ปุ่นครั้งที่สอง