ขอฝากกวีที่รังสรรค์              ด้วยเกี่ยวพันพิศวาสนั้น

ร้อยเรียงไว้พร่ำรำพัน            ด้วยจำนรรค์ให้สำราญ

คราลิ้มรสสุนทรีย์                  ศิลปีหฤหรรษ์

เพริดกามาสุขนิรันดร์            ละเลียดพลันอิ่มหนำเพลิน

รสหวานซึมซาบกำทรวง       ฤดีดวงมิขาดเกิน

แลผิดบาปมิได้เมิน                ด้วยขัดเขินต่อศีลธรรม

ทุกบทที่ร้อยเล่าไว้                 ตรองตรึกไซร้ให้เลิศล้ำ

วจีนั้นแสนคมคำ                   ถึงแก่นย้ำได้อัศจรรย์

ขอฝากบทบรรเลงนี้              เป็นเกียรติศรีอันสร้างสรรค์

จงเทิดไว้ให้สรัญ                   ส่งเสริมกันสืบชั่วกาล