เมิ่งฮ่วนเหวินยืนอยู่ที่เดิม มองบุปผากระดูกที่ถูกอสนีบาตฟาดตายฟุบแน่นิ่งอยู่กับพื้นอย่างนิ่งงัน แล้วถึงเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ “เป็นไปได้อย่างไร ลูกบอลวารีน้อยลูกหนึ่งถึงกับ ถึงกับร้ายกาจเช่นนี้เชียว”...