ในเวลาต่อมา…

    ธันวาอธิบายให้ฟังว่างานแต่ละวันของเขานั้นมีอะไรบ้าง และหน้าที่ของเลขาจะต้องทำอะไรบ้าง 

    ซึ่งอัญญาก็เข้าใจเป็๲อย่างดี แม้ว่าจะยังไม่เคยมีประสบการณ์จริงจากการทำงานเลขามาก่อนก็ตาม แต่ก็เคยฝึกงานเลขาในเทอมสุดท้ายก่อนเรียนจบมหาวิทยาลัย

        ในเวลาต่อมา

        อัญญาเดินมาที่โต๊ะทำงานของธันวาที่อยู่ห่างกันเพียงเมตรกว่าๆ ในมือถือแฟ้มเอกสารรอเซ็น

    มือเรียวค่อยๆ กางแฟ้มเปิดออก บรรจงวางลงตรงหน้าของท่านประธาน เขาเปิดดูเอกสารทีละแฟ้มก่อนเซ็นชื่อจนครบ

    และในขณะที่เลขาสาวแสนสวยกำลังก้มลงเก็บแฟ้มเอกสารกลับคืนมา มือเรียวก็โดนมือใหญ่ของท่านประธานจอมหื่นรวบเอาไว้พร้อมกับดึงร่างของหล่อน เข้ามานั่งลงบนตัก

    “อุ๊ย… ท่านคะ… ”

    อัญญา๻๠ใ๽…

    ทั้งที่เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าหล่อนคงหลีกเลี่ยงเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ได้ แม่พอถึงเวลาที่มันเกิดขึ้นจริงก็อดกลัวไม่ได้

    “รู้หรือเปล่าว่าตอนคุณเข้ามาใกล้ผม… จมูกผมได้กลิ่นของคุณ… ”

    ร่างน้อยๆ ของอัญญาถูกอุ้มขึ้นมานอนตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของท่านประธาน

    ธันวากอดหล่อนแน่นจนเต้านมคัพเอฟอวบใหญ่เบียดคลึงอยู่กับอกกว้างของเขา สะโพกกลมกลึงเบียดอยู่กับตักของธันวา แนบชิดกันจนรู้สึกได้ว่าความเป็๲ชายแข็งแกร่งกำลังตั้งลำดุนดันเข้าใส่ง่ามก้นของหล่อนด้วยความ๻้๵๹๠า๱ แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าขวางกั้นเอาไว้ แต่ก็ทำให้อัญญาหายใจติดๆ ขัดๆ กับท่าทางกระหายจัดของธันวา

    “กลิ่นของคุณทำให้ผมอดใจไม่ไหว… ”

    เขาซุกหน้าลงมาที่ง่ามขา

    “ท่าน… เอ่อ… ท่านได้กลิ่นอะไรหรือคะ”

    หัวใจของอัญญาเต้นแรง หล่อนรู้สึกประหม่า ทั้งเกร็งทั้งกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

    “ก็กลิ่นสาบสาวของคุณ… กลิ่นตรงนี้ไง”

    ท่านประธานเอื้อมมือเข้ามาใต้ชายกระโปรง ค่อยๆ รูดแพนตี้ลายลูกไม้ตัวจิ๋วดึงออกไปจากปลายเท้าน้อยๆ ของอัญญา

    “หอมมาก… ”

    เขาเอาแพนตี้ของหล่อนขึ้นมาสูดดมอย่างไม่อายแล้ววางลงบนโต๊ะ ก่อนจะเอามือลูบล้วงเข้ามาที่ง่ามขา ไล้ลูบต้นขาเนียนขาว ค่อยๆ รุกรานลึกเข้ามาจนถึงเป้าหมายที่ทำให้หัวใจของท่านประธานเต้นระทึก

    “อ๊ะ… ”

    อัญญาสะดุ้ง มือหยาบใหญ่ของธันวาทาบลงบนเนินสวาทโหนกนูนเหมือนหลังเต่า

    “อู้วววว… กลีบใหญ่จัง… ”

    ธันวาขยี้อุ้งมือกับปุยขนสีดำนุ่มละมุนแล้วกดนิ้วกลาง ค่อยๆ สไลด์ไถถูขึ้นลงกลางร่องกลีบสีชมพูอวบอูม นูนเด่นขึ้นมาคล้ายส้มโอสีชมพูสองกลีบใหญ่ๆ ประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ

    “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”

    อัญญารู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ลำนิ้วแข็งเสียดสีกลีบสาว ทำเอาเส้นขนของหล่อนลุกเกรียวไปทั้งร่าง

    “งือออ… ท่านคะ… ”