“เจอกันพรุ่งนี้นะครับ… ”

    เสียงทุ้มกังวานของท่านประธานดังตามมาข้างหลัง ก่อนที่ร่างของหญิงสาวจะพ้นไปจากกรอบประตู

        ถ้าอัญญาสังเกตสักนิดจะรู้ว่ามีเสียงครางปนอยู่ในน้ำเสียงของเขา

    เพราะว่าในขณะที่พูดอยู่นี้… มือข้างหนึ่งของธันวากำลังสัมผัสน้องชายของตัวเอง

    ลำเนื้อน้ำตาลคัดแข็งโอบล้อมไว้ด้วยเส้นเลือดลายเอ็นปูดโปนกระจายเหมือนรากไม้โอบรอบลำ ยาวใหญ่พอๆ กับท่อนแขนเด็ก ตั้งลำตระหง่านอยู่เบื้องหลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่

    อัญญาเดินออกจากห้องไปแล้ว…

    หารู้ไม่ว่าความสะสวยและทรวดทรงอันย้ำยวนใจของหล่อน ได้ทำให้ท่านประธานจอมหื่นเกิดอาการตื่นตัวขึ้นมาอย่างแรงจนสะกดกลั้นความต้องการเอาไว้ไม่ไหว ต้องเอื้อมมือเข้ามาใต้ขอบกางเกง สัมผัสตัวตนที่กำลังตื่นตัวขึ้นมาเต็มที่

    “สวย… สวยมาก… ”

    ธันวาหลับตาพริ้ม…

    ค่อยๆ กดนิ้วคลึงรอบหัวเอ็นสีม่วงถอกบานราวกับดอกเห็ดใหญ่ๆ ในสมองเต็มไปด้วยภาพจินตนาการถึงสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าของอัญญาที่เพิ่งก้าวออกไปจากห้องโดยไม่รู้ตัวว่าหล่อนได้ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งต้องงุ่นง่านไม่เป็นอันทำงานตลอดทั้งวันแน่ๆ