กูเฟยเยี่ยนยืนหลั่งน้ำตาเป็นสายท่ามกลางสายลมที่พัดพาหิมะ        เสียงของนางมีความเบาหวิว นางมิได้ร้องไห้ แต่พึมพำโดยที่ตนเองก็ได้ยินไม่ชัดเจน        อย่างไรก็ตาม ฉินโม่ไม่ปล่อยให้หญิงสาวยืนนานเกินไป เขาเดินไปข้างหลังนาง ก่อนจะถอดเสื้อคลุมของตนเอ...