เหตุการณ์นี้ทำให้สี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานของสำนักปี้เซวียนมีสีหน้าตื่นตระหนก
สำนักปี้เซวียนตั้งมั่นที่นี่มานับพันปีและใน่พันปีเหล่านี้ได้ผ่านการเสริมกำลังนับครั้งไม่ถ้วน
ภายในนั้นมีการสลักค่ายกลและข้อจำกัดนับไม่ถ้วนและยังมีอาวุธสังหารอันน่าสะพรึงกลัวซ่อนอยู่อีกมากมาย
อย่าว่าแต่ผู้บ่มเพาะขอบเขตนิพพานทั้งสี่ของพวกเขาเลยแม้แต่ขอบเขตราชันหากบุกเข้ามาอย่างหุนหันก็ต้องสูญเสียเืเนื้ออย่างน้อยหากไม่ตาย
แต่มือใหญ่ั์นี้พุ่งเข้ามาราวกับอยู่ในดินแดนรกร้างเพียงพลังปราณเสี้ยวหนึ่งที่แผ่ออกมาก็กดขี่ทุกสิ่ง
ค่ายกลและข้อจำกัดใดๆอาวุธสังหารที่น่าสะพรึงกลัวในขณะนี้ล้วนเหมือนเด็กน้อยว่านอนสอนง่ายถูกกดขี่จนไร้พิษสงโดยสิ้นเชิง
หรือว่านี่จะเป็นักบุญลงมือ
สี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานเพิ่งเกิดความคิดนี้เมื่อวินาทีต่อมาพวกเขารู้สึกว่าท้องฟ้าเหนือศีรษะหายไปจมสู่ความมืดมิด
จากมุมมองภายนอก
สามารถเห็นมือใหญ่ั์นี้ถอนรากถอนโคนูเานับไม่ถ้วนของสำนักปี้เซวียนแล้วหดกลับสู่อากาศและหายไป
และภาพอันะเืฟ้าดินเช่นนี้ย่อมไม่อาจมองไม่เห็นจากผู้ที่อยู่ห่างไกล
แต่เมื่อััถึงพลังปราณอันน่าสะพรึงกลัวพวกเขาไม่กล้าเข้าใกล้เลยและทำได้เพียงกระจายตัวไปรายงานเื่นี้ต่อกองกำลังของตน
...
เมืองไท่ซวนคฤหาสน์ตระกูลซู
ซูเซวียนหดฝ่ามือของเขากลับมาและในฝ่ามือของเขาคือูเานับหมื่นของสำนักปี้เซวียนที่ถูกย่อขนาดลงนับครั้งไม่ถ้วน
ด้วยพลังขอบเขตราชันะของเขาไม่เพียงแต่สำนักปี้เซวียนที่อยู่ห่างออกไปแสนลี้แม้แต่กองขุมอำนาจะที่มีจักรพรรดิประจำการก็สามารถจับมาได้ด้วยเพียงสะบัดนิ้ว
ส่วนการย่อสำนักปี้เซวียนลงนับครั้งไม่ถ้วนนั้นย่อมเป็การใช้กฎราชันะ
ใหญ่หรือเล็กเพียงความคิดเดียวเท่านั้น
อันที่จริงตราบใดที่ซูเซวียน้าโลกทั้งใบนี้สามารถถูกเก็บไว้ในฝ่ามือของเขาได้หรือแม้แต่ปลายนิ้วของเขา
นี่คือสิ่งที่เรียกว่าจักรวาลในฝ่ามือโลกที่ปลายนิ้ว
ตรงข้ามกับเขา
สมาชิกตระกูลซูตื่นตะลึงอย่างสิ้นเชิงรวมถึงผู้าุโและผู้นำระดับสูงของตระกูลหลายคน
สำนักปี้เซวียนปกครองพื้นที่แสนลี้ยืนเด่นเหนือผู้อื่นมีชื่อเสียงโด่งดังและมักเผยแพร่ตัวเองด้วยหินบันทึก
ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วทุกคนในรัศมีแสนลี้นี้รู้จักสำนักปี้เซวียนั้แ่ประตูเขาถึงลานเต๋าั้แ่ศิษย์ถึงเ้าสำนักพวกเขาคุ้นเคยราวกับเป็ของตัวเอง
สมาชิกตระกูลซูย่อมอยู่ในกลุ่มนั้น
ดังนั้นพวกเขาจำได้ทันทีว่าสิ่งที่อยู่ในฝ่ามือของซูเซวียนคือประตูเขาของสำนักปี้เซวียน
พวกเขาแม้แต่เห็นศิษย์และสมาชิกสำนักนับไม่ถ้วนภายในนั้นและแม้แต่สี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานก็อยู่ในนั้น
ช่างเป็ภาพที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด
ูเาและแม่น้ำที่ปกครองแสนลี้‘์’ในใจของผู้คนนับไม่ถ้วนถูกซูเซวียนถืออยู่ในฝ่ามือราวกับเป็ของเล่น
“ประมุข ประมุข ท่าน ท่าน…”
สมาชิกตระกูลซูใจนพูดตะกุกตะกักไม่สามารถพูดประโยคสมบูรณ์ได้เป็เวลานาน
นี่น่าสะพรึงกลัวกว่าการสังหารสามตระกูลใหญ่ในพริบตาเสียอีก
ซูเซวียนไม่สนใจความตื่นตะลึงของสมาชิกตระกูลซูเขาจ้องมองสำนักปี้เซวียนในฝ่ามือ
เขาเริ่มคลายพลังกดดันบางส่วนและขณะที่กำลังจะเอ่ยปาก
ทันใดนั้น—
เสียงร้อนรนยิ่งของสี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานในฝ่ามือของเขาดังออกมา
“ผู้าุโ!ข้าไม่รู้ว่าได้ล่วงเกินผู้าุโที่ใดได้โปรดไว้ชีวิต”
“เรายินดีมอบคลังสมบัติของสำนักปี้เซวียนได้โปรดไว้ชีวิตพวกข้าด้วยผู้าุโ”
“…”
ไม่มีทางอื่นเมื่อเผชิญหน้ากับผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดที่สงสัยว่าเป็นักบุญพวกเขาไม่สามารถแม้แต่เกิดความคิดต่อต้าน
สิ่งที่ทำได้คือร้องขอความเมตตา
ดวงตาของซูเซวียนลึกซึ้งราวท้องฟ้าดารานับไม่ถ้วนเขาเอ่ยอย่างเฉยเมย “ที่ใดที่เ้ารุกรานข้าพวกเ้ามิได้สั่งให้กำจัดตระกูลซูของข้าหรือ”
เมื่อคำพูดนี้ดังออกสี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานของสำนักปี้เซวียนตื่นตะลึงโดยตรง
อะไรนะ
ผู้ยิ่งใหญ่ที่สงสัยว่าเป็นักบุญนี้มาจากตระกูลซูตระกูลซูที่อ่อนแอราวมดในสายตาของพวกเขา
นี่ นี่…
สี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานรู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาดห้าครั้งจิตใจตกอยู่ในความปั่นป่วนราวกับสมองพังทลาย
“ผู้...ผู้าุโเราทำเช่นนี้เพราะััถึงทองจักรพรรดิในตระกูลซูเราไม่มีเจตนาสร้างความแค้นกับตระกูลซูแน่นอน…”
ต่อมาสี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานอธิบายให้ซูเซวียนฟังด้วยประโยคที่ขาดตอนว่าทำไมพวกเขาจึงโจมตีตระกูลซู
ที่แท้ทั้งสี่นี้พบทองจักรพรรดิชิ้นเล็กในดินแดนลับระหว่างการล่าสมบัติครั้งหนึ่ง
ทองจักรพรรดินั่นคือวัตถุหายากของฟ้าดินเป็วัตถุดิบหลักที่ใช้หลอมอาวุธจักรพรรดิสูงสุดมีค่ามหาศาลและหายากยิ่งในโลก
ทั้งสี่นี้ตื่นเต้นยิ่งที่ได้ทองจักรพรรดิชิ้นเล็ก
จึงพยายามค้นหาว่ามีทองจักรพรรดิอื่นในบริเวณใกล้เคียงหรือไม่ผ่านการััระหว่างทองจักรพรรดิ
อันที่จริงการััเช่นนี้ไม่ค่อยมีประโยชน์เพราะทองจักรพรรดิในโลกภายนอกเหลือน้อยมากโดยพื้นฐานแล้วถูกควบคุมโดยกองกำลังสูงสุดต่างๆ
การที่ทั้งสี่ได้ชิ้นเล็กมานั้นนับเป็โชคมหาศาลแล้วพวกเขาจึงแค่ลองดูโดยไม่คาดหวังมาก
ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะััได้จริง
และมันอยู่ในตระกูลซูของเมืองไท่ซวน
และซูเซวียนรู้เื่ที่เกิดขึ้นต่อมาไม่มีอะไรมากไปกว่าการปกปิดร่องรอยให้สามตระกูลใหญ่ของเมืองไท่ซวนลงมือร่วมกันทำลายตระกูลซูแล้วแอบนำทองจักรพรรดิกลับมาโดยไม่มีใครรู้
“ที่แท้ก็เพื่อทองจักรพรรดิ”
สีหน้าของซูเซวียนแจ่มชัดเขารู้สึกซาบซึ้งนี่คือโลกเซวียนฮวนเพราะทองจักรพรรดิชิ้นหนึ่งตระกูลซูจึงนำพาภัยพิบัติการสูญสิ้นมาให้ตนเอง
ทว่าซูเซวียนยังมีความสงสัยตระกูลซูเป็เพียงตระกูลเล็กๆแต่กลับวัตถุดิบหายากอย่างทองจักรพรรดิ
สิ่งสำคัญที่สุดคือเขาไม่เคยได้ยินเื่นี้มาก่อนใน่หลายปีที่อยู่ในตระกูลซู
“ดูเหมือนบรรพบุรุษตระกูลซูมิได้ธรรมดา…”
ซูเซวียนพึมพำกับตัวเอง
และหลังจากชี้แจงเหตุผลของการกระทำของสำนักปี้เซวียนซูเซวียนไม่มีความสนใจจะดำเนินการต่อและตัดสินใจจบเื่ที่นี่
เขามองสำนักปี้เซวียนในฝ่ามือโดยไม่สนใจคำวิงวอนร้อนรนของสี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานสีหน้าเฉยเมย
ในวินาทีต่อมาฝ่ามือของเขาค่อยๆปิดลง
การกระทำที่ดูเหมือนธรรมดานี้ในสายตาของสมาชิกสำนักปี้เซวียนราวกับเสาห้าต้นที่ค้ำฟ้าพังทลาย
บดบังท้องฟ้าปกคลุมดวงตะวันเติมเต็มจักรวาล
อ๊าก อ๊าก อ๊าก—!
ศิษย์และสมาชิกสำนักปี้เซวียนนับไม่ถ้วนรวมถึงสี่ยอดฝีมือขอบเขตนิพพานเมื่อมองภาพนี้ที่เทียบได้กับวันสิ้นโลกต่างแสดงสีหน้าแห่งความหวาดกลัวสุดขีด
แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้เลยเพียงมองดูอย่างสิ้นหวัง
ในวินาทีต่อมาจิตสำนึกของพวกเขาจมสู่ความมืดนิรันดร์
และจากมุมมองของสมาชิกตระกูลซูด้านนอก
พวกเขาเห็นซูเซวียนกำมือจบทุกสิ่ง
ดังนั้นสำนักปี้เซวียนที่ปกครองพื้นที่แสนลี้และมีประวัติยาวนานนับพันปีถูกทำลายกลายเป็อดีต
เมื่อเห็นภาพนี้
สมาชิกตระกูลซูเกือบตกอยู่ในภวังค์พวกเขาแม้แต่คิดว่าตนเองตายไปแล้วและนี่เป็เพียงภาพลวงตา
มันเหลือเชื่อเกินไปเกินกว่าจินตนาการของพวกเขา
ซูเซวียนยังคงไม่สนใจสมาชิกตระกูลซูพวกเขาจะชินเองในที่สุดและเมื่อตกตะลึงมากเกินไปพวกเขาจะชินชาเอง
ส่วนเหตุผลที่เขากดขี่และสังหารทุกคนในสำนักปี้เซวียนเมื่อกลายเป็ศัตรูกันแล้วเขาต้องตัดหญ้าให้สิ้นรากกำจัดให้หมดสิ้นไม่ทิ้งปัญหาในอนาคต
ยิ่งกว่านั้นสำนักปี้เซวียนกระทำการอย่างโหดร้ายมานานหลายปีศิษย์และสมาชิกในสำนักทำสิ่งที่ทำให้ทั้ง์และมนุษย์โกรธแค้นและตระกูลซูก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน
ทันที
ซูเซวียนกางฝ่ามือออกอีกครั้งเพียงเพื่อเห็นแผ่นหยกหนังสือสมบัติทรัพยากรและอื่นๆจำนวนมากในฝ่ามือ
สิ่งเหล่านี้ย่อมมาจากสำนักปี้เซวียนที่เขาทิ้งไว้