ฝั่งตะวันออกของเมืองเซี่ยหยาง ในบริเวณที่แม่น้ำทั้งสามสายไหลมากันมีเกาะเล็กๆ อยู่เกาะหนึ่ง ชื่อเกาะกรีนซานเจียง เกาะกรีนซานเจียงแต่เดิมแล้วเป็พื้นที่รกร้าง เป็แหล่งรวมของสัตว์นานาชนิด ทั้งเป็ดป่า นกกระยางและนกชนิดต่างๆ เกาะกรีนซานเจียงจึงเป็ดั่ง์ของงู ต่อมา ถูกกวาดล้างจากกระแสอสังหาริมทรัพย์ที่เฟื่องฟู ทำให้ที่นี่กลายเป็ดั่ง์ของเหล่านักการเมืองและนักธุรกิจ กลายเป็พื้นที่ทำเลทอง ที่เหล่าเศรษฐีทั้งหลายใช้แสวงหาความสุข
บิวตี้คลับ ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเกาะกรีนซานเจียง ภายในอาคารเจียงหลาน อาคารนี้เป็แหล่งรวมอุตสาหกรรมการบริการ ฯลฯ ทั้งโรงแรม ภัตตาคาร สถานเริงรมย์และบ่อนการพนัน…นอกจากนี้ยังถูกยกให้เป็สถานที่ที่มีค่าใช้จ่ายแพงที่สุดในเมืองเซี่ยหยางอีกด้วย
เห็นได้จากปฏิกิริยาของคนขับแท็กซี่
นั่นเพราะ หลังจากที่ฉินหลางและจ้าวกันสวมชุดใหม่เสร็จแล้ว ก็ออกมาขึ้นรถแท็กซี่ที่จอดอยู่หน้าโรงเรียน ทันทีที่คนขับแท็กซี่ได้ยินว่าทั้งคู่จะไปบิวตี้คลับ ก็ได้พูดขึ้น “บิวตี้คลับ? พวกนายสองคนนี่ แน่มาก! มีรสนิยม! สุดยอดจริงๆ หึๆ!~”
ทันทีที่ลงจากรถเเท็กซี่ ฉินหลางก็ต้องตะลึงกับความหรูหราอลังการของบิวตี้คลับ เพราะที่นี่ตกแต่งไว้อย่างอลังการ ดูหรูหรา โอ่อ่าเสมือนการตกแต่งของล็อบบี้โรงแรมหรูระดับห้าดาว ไม่ใช่สิ! ค่อนข้างจะเหนือกว่าด้วยซ้ำ
หน้าประตูคลับ มีสาวสวยสองคนสวมชุดกี่เพ้าสีขาวที่แต่งแต้มด้วยดอกไม้ยืนอยู่ สาวสวยทั้งสองคนอายุไม่น่าจะเกินยี่สิบ ขาสวยเรียวยาว มองไปแล้วตื่นตาสบายใจ บวกกับผิวขาว เนียนสวยด้วยแล้ว ยิ่งทำให้คนฝันกลางวันได้ง่ายๆ “ขนาดพนักงานต้อนรับที่ยืนอยู่หน้าประตูยังสวยขนาดนี้ แล้วสาวๆ ที่อยู่ข้างในคลับจะสวยขนาดไหน”
ทว่าดูเหมือนสถานที่นี้ใช่ว่าคนธรรมดาทั่วไปจะเข้ากันได้ ทั้งคู่เพิ่งเดินมาถึงหน้าประตู ก็ถูก รปภ. ขวางไว้อย่างสุภาพ และพยายามเชิญให้พวกเขาจากไป จนถึงตอนที่จ้าวกันหยิบสมาร์ทการ์ด สมาชิกคลับของพ่อเขาออกมา ทั้งคู่ถึงจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปด้านใน
เมื่อทั้งสองเข้าไปด้านในแล้ว ก็มีพนักงานบริการสาวสวยมาพาทั้งคู่ขึ้นไปบนห้องส่วนตัวที่อยู่ชั้นสองทันที
ทั้งคู่นั่งอยู่บนโซฟาที่อ่อนนุ่ม เวลานี้พนักงานบริการยื่นแท็บเล็ตเครื่องหนึ่งให้กับจ้าวกัน พลางพูดขึ้น “คุณชายทั้งสองท่านคะ เชิญสั่ง ‘กับข้าว’ ของพวกท่านค่ะ”
ฉินหลางเข้าไปดูด้วย บนแท็บเล็ตเครื่องนี้ไม่ได้เป็เมนูอาหารจริงๆ แต่เป็อัลบั้มรูปพร้อมประวัติของเหล่าสาวนั่งดริ๊งก์ เป็รูปถ่ายของบรรดาสาวนั่งดริ๊งก์ พร้อมประประวัติส่วนตัวอย่างละเอียดของสาวๆ ทุกคน มีทั้งชื่อ สัดส่วน ความสามารถพิเศษ ลักษณะนิสัยและข้อมูลอื่นๆ มากมาย แสดงว่าความหมายของคำว่า “สั่งกับข้าว” คือให้ลูกค้าเลือกว่าชอบสาวนั่งดริ๊งก์สไตล์ไหนนั่นเอง
จ้าวกันพลิกไปมา ราวกับทุกคนล้วนบำรุงสายตา แต่ตัดสินใจเลือกไม่ถูก จึงต้องถามความคิดเห็นฉินหลาง
ฉินหลางยิ้มพลางพูดกับพนักงานต้อนรับ “ทั้งหมดล้วนเป็สาวสวย พวกเราสองพี่น้องดูจนตาลาย แต่ตัดสินใจเลือกไม่ถูก ผมคิดว่าผมบอกพี่ให้ชัดเจนเลยดีกว่า พวกเรามาที่นี่วันนี้ เพราะเพื่อนผม้าจะเปิดบริสุทธิ์—อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ผมหมายถึงเขา้าจะมาเปิดบริสุทธิ์ตัวเอง เพราะฉะนั้น ผู้หญิงประเภทที่ดุดัน เร่าร้อน เร้าใจ เขายังรับไม่ไหวแน่นอน พี่พอจะแนะนำผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์ อายุน้อยๆ หรืออายุเท่ากันเลยยิ่งดี พวกเราจะได้สื่อสารกันรู้เื่ง่ายขึ้น”
“ใช่ๆ แบบนั้นแหละ!” จ้าวกันรีบพูดเสริม รู้สึกว่าฉินหลางช่างเข้าใจเขาจริงๆ
ทว่าความจริงแล้ว ฉินหลางพูดแบบนี้ เพราะอยากรู้ที่บิวตี้คลับมีสาวๆ นักเรียนมัธยมมาทำ “การค้า” ที่นี่จริงอย่างที่คนเขาพูดกันรึเปล่า แล้วมันมีกระบวนการมันยังไง
พนักงานต้อนรับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้วจึงพูดขึ้น “คุณชายทั้งสอง พวกท่านอาจจะเข้าใจผิด สาวนั่งดริ๊งก์ของเรานั่งดื่มเป็เพื่อนเท่านั้น ไม่มีบริการร่วมนอนค่ะ”
“เป็ไปไม่ได้ ก็พ่อฉัน—”
จ้าวกันกำลังจะพูด แต่ถูกฉินหลางขัดเอาไว้ ฉินหลางหันไปยื่นตั๋วเงินร้อยดอลลาร์ให้กับพนักงานบริการ พร้อมรอยยิ้มจนตาหยีพลางพูดขึ้น “เธอเข้าใจ”
เมื่อรับตั๋วเงินมาแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าพนักงานต้อนรับก็กว้างและน่าหลงใหลมากกว่าเดิม เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “ถึงแม้บิวตี้คลับของเราจะไม่ให้บริการทางด้านนั้น แต่หากทั้งสองฝ่ายตกลง ยินยอมกันเอง ใครก็ห้ามไม่ได้จริงมั้ยคะ? เพราะฉะนั้นทั้งสองท่านจะสมหวังรึเปล่า ก็ต้องดูว่าพวกท่านกับสาวสวยจะ ‘สปาร์ค’ กันรึเปล่า ทั้งสองท่านหล่อบาดใจขนาดนี้ ไม่แน่อาจไม่จำเป็ต้องจ่ายเพิ่ม พวกสาวๆ ก็เสนอตัวเป็คู่นอนแล้วค่ะ”
พูดแบบนี้ ฉินหลางกับจ้าวกันต่างก็เข้าใจแล้ว ดูผิวเผินบิวตี้คลับไม่ได้มีบริการเื่บนเตียง แต่ทว่าลูกค้าและสาวนั่งดริ๊งก์สามารถตกลง “การค้า” กันเองได้ แบบนี้ต่อให้เกิดเื่ บิวตี้คลับก็สามารถผลักความรับผิดชอบทั้งหมดได้
“อันเต๋อเซิ่ง เ้าหมอนี่เป็จิ้งจอกเฒ่าอย่างที่เขาคิดไว้จริงๆ ด้วย!” ฉินหลางด่าในใจ
“งั้นต้องรบกวนพี่สาวด้วยนะครับ” จ้าวกันพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาสไตล์ที่ไร้เดียงสาหน่อย ถ้าเป็น้องนักเรียนสาวได้ยิ่งดี”
“พี่นักศึกษากับน้องนักเรียนสาวนั้นไม่มี” พนักงานต้อนรับยังคงไม่ปริปาก
“พี่สาวคนดี รบกวนด้วยนะครับ” ครั้งนี้จ้าวกันรู้แล้วว่าต้องเข้าทางไหน หยิบเงินออกมาหนึ่งร้อยหยวน พร้อมกับติดบัตรประชาชนมายื่นให้พนักงานบริการดู “ดูสิ วันนี้ผมเพิ่งอายุครบ 18 ปี ดื่มเหล้ากับน้องดีกว่า ถือว่าหาเพื่อน ไม่ได้มีปัญหาอะไรสักหน่อย”
พนักงานบริการเหลียวมองบัตรประชาชนของจ้าวกัน แล้วพยักหน้าพลางกล่าว “ได้ งั้นฉันจะถือว่าพวกคุณแค่มาหาเพื่อนนะคะ แต่คุณชายทั้งสองรู้ใช่มั้ยคะ ค่าบริการของน้องนักเรียนสาวไม่ธรรมดานะคะ”
“ถูก เราก็แค่มา ‘หาเพื่อน’ เฉยๆ” ฉินหลางรีบพยักหน้า
พนักงานบริการเอาแท็บเล็ต มาใส่รหัสเข้าไฟล์เอกสารลับ แล้วจึงส่งคืนให้จ้าวกันอีกครั้ง
เป็อย่างที่คิดไว้จริงๆ ด้วย ครั้งนี้ล้วนเป็รูปของบรรดาสาวสวยแนวบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา น่ารัก สดใส มีทั้งนักเรียนและนักศึกษาสาว จ้าวกันดูไปด้วยกลืนน้ำลายไปด้วย พึมพำอยู่ในปาก “มีแต่สาวๆ ที่น่าหลงใหลทั้งนั้นเลย ดูจนตาลายไปหมดแล้ว! อืม คนที่ชื่อ ‘หย่าหลิน’ ไม่เลว ดูไร้เดียงสา น่าทะนุถนอม แล้วยังให้ความรู้สึกคุ้นเคย เหมือนรู้จักกันมาก่อน เลือกคนนี้ละกัน! เอ้อ ฉินหลางแล้วนายล่ะ?”
จ้าวกันยื่นแท็บเล็ตใส่ในมือฉินหลาง เพื่อให้เขาเลือกด้วย
ฉินหลางถามพนักงานบริการด้วยสีหน้าจริงจัง “ไม่ทราบว่า เครื่องนี้มีบริการเลือกอัตโนมัติมั้ยครับ?”
จ้าวกันและพนักงานบริการหัวเราะออกมาพร้อมกันอย่างเหลืออด จ้าวกันหัวเราะไปด้วยพูดไปด้วย “เฮ้ย! ฉินหลาง เลือกด้วยเครื่องนายคิดว่าเป็การ ‘เลือกบอลสองสี’ หรือเป็การจับรางวัลลอตเตอรี่เหรอ!”
“ฉันแค่เอามานั่งดื่มเหล้าเฉยๆ เพราะงั้นยังไงก็ได้” ฉินหลางกล่าว
พนักงานบริการพยักหน้าพลางพูดขึ้น “งั้นก็เบอร์ 30 ‘เยี้ยหยี’ แล้วกันนะคะ เธอค่อนข้างจะเรียบร้อย แล้วทั้งสองท่านจะดื่มเหล้าอะไรคะ?”
“แชมเปญก่อนหนึ่งขวดแล้วกันครับ! วันนี้ผมจะสุขสันต์ (วันเกิด)!” จ้าวกันเริ่มจะของขึ้นแล้ว
ฉินหลางดูแล้ว จ้าวกันวันนี้ได้ (น้ำ) แตกความเป็ชายแล้วแน่ๆ ต่อให้มีม้าสิบสี่ตัวก็กู่ไม่กลับแล้ว
ทั้งคู่พูดไปหัวเราะไป เลือกเพลง ‘พี่น้อง’ มาร้องด้วยกัน ทันทีที่ร้องจบเพลง ก็เห็นพนักงานต้อนรับเดินนำน้องนักเรียนสาวหน้าตาสะสวยสองคนเข้ามาในห้องพลางพูดขึ้น “ทั้งสองท่านสนุกให้เต็มที่นะคะ!” พูดจบก็เดินออกไปจากห้อง
ไฟในห้องสลัวๆ ทว่าฉินหลางก็ยังเห็นใบหน้าของทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน หนึ่งในนั้น ดูไปแล้วมากสุดก็ยังอายุไม่เกิน 18 ปี ดูค่อนข้างจะเขินอาย แต่อีกคนอายุมากกว่า 20 ปีแน่นอน สงสัยพนักงานบริการแอบลักไก่ เปลี่ยนน้องนักเรียนสาว เป็พี่นักศึกษาสาว หากแต่พี่นักศึกษาสาวหน้าตาค่อนข้างเรียบร้อย แถมยังดูบอบบางมาก ใส่ชุดเดรสสีชมพูทั้งสองคน แต่งหน้าอ่อนๆ มีเพียงริมฝีปากเท่านั้นที่ทาลิปสติกสีแดงสด ให้ความรู้สึกเย้ายวนใจ บวกกับกระโปรงสั้นและรองเท้าส้นสูง ทำให้รู้สึกเซ็กซี่ มีเสน่ห์ยั่วยวนชวนหลงใหล มีแรงดึงดูดอย่างไร้ขีดจำกัด หากแต่เป็การดึงดูด “ให้ก่ออาชญากรรม” ซะจริงๆ
ขนาดฉินหลาง เวลานี้ยังเริ่มถูกล่อลวงเลย
ดังนั้นจ้าวกันก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เ้าหมอนี่เอื้อมมือไปดึงคนที่ชื่อหย่าหลินมาข้างกายตัวเอง พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “น้องหย่าหลิน ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะ พี่ชื่อจ้าว—หลิงหลิง!”
ฉินหลางกับผู้หญิงที่ชื่อเยี้ยหยีนั่งลง ก็ได้ยินจ้าวกันบอกว่าเขาชื่อ “จ้าวหลิงหลิง” ทันที ฉินหลางพูดในใจ จ้าวกันถึงนายอยากใช้ชื่อปลอม ก็ไม่ต้องตั้งชื่อผู้หญิง ทว่าเพียงครู่เดียว เขาสังเกตได้ถึงความผิดปกติจากน้ำเสียงของจ้าวกัน รีบมองไปยังจ้าวกันทันที