ต้วนอู๋เสวียสะบัดข้อมือ ดาบแห่งความหนาวที่บางเฉียบราวกับปีกจักจั่นก็ปรากฏออกมาในมือของเขาและฟันขวางไปที่ิอวี่ทันที
“ดาบหิมะคนึงหา!”
มันเป็ทักษะหลิงระดับสูงที่มีอานุภาพสูงอย่างมาก!
ก่อนหน้านี้ต้วนอู๋เสวียใช้นิ้วมือในการปล่อยพลัง แต่ในตอนนี้เขากลับเลือกใช้ดาบแห่งความหนาวซึ่งเป็ศาตราวุธเสวียนระดับเก้าช่วยเพิ่มพลังให้มากขึ้น ดาบนั่นลอยออกไปฟันจนอากาศแตกออก ราวกับว่ามีพลังงานจากดาบกำลังจะแช่แข็งิญญาคนเป็ๆ
แต่ิอวี่ก็ไม่ได้ถอยเลย เขาใช้กระบี่ในมือฟันออกไป ลมปราณสามพันสายหมุนวนขึ้นมาจนกลายเป็พายุหมุนและพุ่งปะทะเข้ากับดาบหิมะคนึงหาในทันที!
ิอวี่เลือกใช้กระบวนท่านี้ มันคือ กระบี่วายุสังหาร!
กระบี่วายุสังหารเป็ทักษะหลิงระดับสูงเช่นเดียวกัน ต่อให้ลมปราณของิอวี่จะต่ำกว่าต้วนอู๋เสวีย แต่เขามีกำลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัว กระบี่ที่ฟันออกไปจึงแฝงไปด้วยพลังสังหารของเขา อานุภาพไม่ได้ด้อยไปกว่าดาบหิมะคนึงหาเลย!
กระบี่วายุสังหารเหมือนพายุหมุน มันหมุนไม่หยุดและตัดฟันลมปราณสีน้ำเงินเทาจนเกิดเสียงที่ทำให้เสียวฟันอย่างมาก
เป็อยู่อย่างนี้ประมาณสามอึดใจ ความเร็วในการหมุนของกระบี่วายุสังหารก็ไปถึงจุดสูงสุดแล้ว ลมปราณของดาบแห่งความหนาวเองก็พุ่งทะยานไปถึงขีดสุดแล้วเช่นกัน
“ตู้ม!”
พริบตาเดียว ลมปราณกระบี่ก็ะเิออก ส่วนลมปราณของดาบก็แตกกระเจิง แสงของดาบแห่งความหนาวพุ่งออกไปทั่วทุกทิศทาง!
อยู่ท่ามกลางแสงดาบเ่าั้ิอวี่ก็ไม่ได้เลือกที่จะหลบเลย แต่กลับพุ่งไปด้านหน้าแทน ส่วนต้วนอู๋เสวียเองก็พุ่งโจมตีมาด้านหน้าเช่นกัน และฟันดาบแห่งความหนาวออกมาอย่างต่อเนื่องปะทะไปกับพายุลมที่เกิดจากกระบี่หวงฉวน ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ระหว่างการต่อสู้ ลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งของเขาก็พุ่งออกมาโจมตีิอวี่อย่างต่อเนื่อง เพื่อ้ากลืนกินคู่ต่อสู้เข้าไป
แต่ิอวี่เคลื่อนไหวว่องไวมาก เมื่อลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งกำลังจะพุ่งเข้าหาตัว เขาก็จะสามารถหลบไปได้อย่างทันควันและเปลี่ยนมุมพุ่งโจมตีตอบโต้ดาบของต้วนอู๋เสวียใหม่อีกครั้ง
หลังจากฝึกอสรพิษหลงทางมาแล้ว ิอวี่ก็ไม่ได้แค่ใช้พลังที่แข็งแกร่งจากกระบี่ในการโจมตีเท่านั้น แต่เขายังมีความว่องไวและไหวพริบที่ปราดเปรียวในการต่อสู้อีกด้วย!
เมื่อมองออกไป ิอวี่เหมือนเป็แค่เศษเงา กระบี่ในมือของเขาตวัดกวัดแกว่งออกไป ล้อมตัวของต้วนอู๋เสวียเอาไว้!
ถึงแม้ต้วนอู๋เสวียจะมีกำลังที่บ้าคลั่งมากกว่า แต่เมื่อถูกิอวี่ใช้กระบี่โจมตีเข้าใส่เขาก็รับมือได้อย่างทุลักทุเลเหมือนกัน เขารู้สึกได้ว่าตัวเองนั้นมีพลังแต่กลับไม่สามารถปล่อยมันออกมาได้เลย!
“ไม่เอาไหน เ้าคิดจะหลบแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่กัน พวกสวะขี้ขลาดไม่กล้าสู้ซึ่งหน้า!”
“อย่างนั้นหรือ?”
ิอวี่ไปหยุดอยู่ด้านหลังของต้วนอู๋เสวียแล้วใช้กระบี่ตวัดฟันขึ้นไป้า พลังราชสีห์สองหมื่นตัวะเิออกมา อีกแค่คืบก็จะผ่าตัวของต้วนอู๋เสวียออกเป็สองท่อนแล้ว
แต่ทันทีทันใดนั้นเอง ต้วนอู๋เสวียก็ยิ้มร้ายที่มุมปาก เขาหันตัวกลับมาแล้วใช้ดาบฟันไปที่กระบี่หวงฉวนของิอวี่!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมา ลมปราณกระบี่ที่ิอวี่ฟันออกมาถูกต้วนอู๋เสวียสลายออกไปได้ง่ายๆ จนเกิดระลอกคลื่นพลังที่สลายตัวออก
เพราะพลังกระบี่ของิอวี่บ้าคลั่งมาก พื้นดินที่ต้วนอู๋เสวียยืนอยู่นั้นจึงแตกเป็รอยร้าวไปไกลกว่าสิบเมตร
บนดาบและกระบี่ แสงพลังสีน้ำเงินเทากับแสงสีเขียวอ่อนปะทะเข้าหากันจนเกิดเสียงะเิออกมา
“ตายซะ”
ต้วนอู๋เสวียซัดฝ่ามือซ้ายออกไปที่หน้าอกของิอวี่
ในนาทีนี้ หมัดซ้ายของิอวี่เองก็พุ่งเข้าชนกับฝ่ามือซ้ายของต้วนอู๋เสวียจนเกิดระลอกคลื่นพลังที่น่ากลัวออกมา
“ฮ่าฮ่า ข้ารอเวลานี้อยู่เลย!”
เมื่อหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งแล้ว มือซ้ายของต้วนอู๋เสวียก็ทำท่าเป็กรงเล็บและจับหมัดซ้ายของิอวี่เอาไว้แน่น จากนั้นก็ดึงลมปราณออกมาจากดวงจิตเทวะ ลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งพุ่งออกมาจากแขนซ้ายของเขาและตรงไปยังแขนซ้ายของิอวี่!
แขนซ้ายของิอวี่ถูกน้ำแข็งเกาะขึ้นมาในทันที ดูเหมือนมันจะแข็งอย่างมากด้วย
ตอนนี้เมื่อมองไปที่สายตาของต้วนอู๋เสวียแล้ว ในนั้นมีแต่ความเ็า
เขารู้ดีกว่าใครว่าลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งนั้นน่ากลัวมาก ต่อให้พลังในร่างกายของิอวี่จะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งสามารถแช่แข็งได้ทุกอย่างแม้แต่ร่างกายที่แข็งแกร่ง และเืก็จะถูกกัดกินจนหมด
“อย่างไรเ้าก็จะต้องตายเพราะความบ้าคลั่งของตัวเอง ชาติหน้าเกิดมาเป็หมาจะได้ทำอะไรเรียบง่าย ชีวิตจะได้ยาวนานขึ้น”
ระหว่างที่พูด ต้วนอู๋เสวียก็ปล่อยพลังลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งไปที่แขนซ้ายของิอวี่ เดิมเขาคิดว่าคงได้เห็นสีหน้าท่าทางที่หวาดกลัวถึงขีดสุดของอีกฝ่าย แต่ใครจะคิดว่าเขากลับเห็นิอวี่ยิ้มมุมปาก และก็ค่อยๆ ยิ้มกว้างขึ้น
ทั้งๆ ที่ต้วนอู๋เสวียกำลังเป็ต่ออยู่ แต่วินาทีนี้ในใจของเขากลับรู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมา!
“หยางขั้นสุด”
ทันใดนั้นเองบนแขนซ้ายของิอวี่ น้ำแข็งที่เกาะอยู่ก็พลันแตกออก ทั่วทั้งแขนซ้ายของิอวี่กลับเกิดไฟที่ร้อนแรงแผดเผาขึ้นมา!
ถูกต้อง ิอวี่เปิดสถานะหยางขั้นสูงของตัวเอง!
ลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งมีอุณหภูมิต่ำและยังมีพิษในการกัดกร่อน ทุกอย่างถือเป็พลังงานหยิน แต่ว่ามันไม่ใช่หยินขั้นสุด
แต่เปลวไฟของิอวี่นั้นไม่เหมือนปกติ เปลวเพลิงของเขามันเป็เปลวเพลิงขั้นสูงสุด เมื่อลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งปะทะกับเปลวเพลิงบนแขนซ้ายของิอวี่ น้ำแข็งที่เกาะอยู่ก็หลุดออกไปจนหมด
ท่าทางของต้วนอู๋เสวียตะลึงมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่าลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็งของเขาจะทำอะไริอวี่ไม่ได้เลย กลับกัน เขากลับรู้สึกว่าเปลวไฟบนแขนซ้ายของิอวี่นั้นร้อนมาก โชคดีที่เขายังมีลมปราณคุ้มกันกาย ไม่อย่างนั้นเกรงว่าคงถูกเผาจนแขนมอดไหม้ไปแล้ว!
“เ้า!”
สายตาของต้วนอู๋เสวียนิ่งไป ในเวลานี้เขาเข้าใจแล้วว่า เมื่อครู่ิอวี่ตั้งใจเผยให้เห็นจุดอ่อนก็เพื่อเข้าใกล้ตัวเขา เพื่อให้เขาไม่ทันระวังตัว จากนั้นก็ค่อยปล่อยพลังเปลวเพลิงมาเผาเขา!
เขาคิดว่าตัวเองกำลังตกปลา แต่ในความเป็จริงแล้ว เขานั่นแหละคือปลาตัวนั้น!
“เ้าเดรฉาน ไม่เลวเลยนี่ แต่ว่ามันก็ได้แค่นี้นั่นแหละ”
ถึงแม้จะพูดแบบนี้ แต่ในใจของต้วนอู๋เสวียกลับคิดที่จะถอยแล้ว เขาปล่อยฝ่ามือซ้าย แล้วก็ล่าถอยไปด้านหลัง
ก่อนหน้านี้ต้วนอู๋เสวียคิดว่าเขาคงเอาชนะิอวี่ได้ไม่ยากเย็นเท่าไร แต่ตอนนี้เขากลับพบว่าตัวเองเหมือนจะทำอะไริอวี่ไม่ได้ ดังนั้นต้วนอู๋เสวียจึงคิดที่จะถอยไปตั้งหลักก่อน รอให้ผู้กล้าคนอื่นมาถึงค่อยร่วมมือกันเล่นงานิอวี่อีกที!
“เ้ารู้หรือเปล่า ข้าน่ะชอบเก็บความประหลาดใจเอาไว้ตอนท้าย”
แต่ทันใดนั้นเอง เปลวไฟบนแขนซ้ายของิอวี่ก็หายไป จากนั้นทั่วทั้งตัวของิอวี่ก็มีลมปราณน้ำแข็งพุ่งขึ้นมา หมอกน้ำแข็งสีดำฟุ้งขึ้นเต็มตัว สายตาของเขากลายเป็สีเขียวอ่อน เขาเปิดดวงตาเทพมรณะขึ้นมา ความหนาวเย็นถึงขีดสุดมันพุ่งไปกดทับตัวของต้วนอู๋เสวีย
เดิมทีต้วนอู๋เสวียคิดว่าตัวเองน่าจะสามารถถอยออกมาได้เป็ผลสำเร็จ แต่เมื่อิอวี่ใช้สายตาสีเขียวจ้องมา เขากลับรู้สึกว่าตัวเองเหมือนอยู่ในอุโมงค์เก็บน้ำแข็ง!
ต่อให้ใช้น้ำแข็งเป็วิชาหลักอย่างต้วนอู๋เสวียก็ยังรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวที่ออกมาจากิญญาส่วนลึกของเขา
ถูกต้องแล้ว ิอวี่สลับจากสถานะหยางขั้นสูงสุดเป็หยินขั้นสูงสุด ท่าทางของเขานั้นเปลี่ยนแปลงไปในทันที เขาเหมือนเทพมรณะที่จุติลงมาบนโลกมนุษย์ กระบี่หวงฉวนในมือของเขานั้นมีแต่หมอกน้ำแข็งราวกับเป็กระบี่มรณะที่กำลังรอปลิดชีวิต ซึ่งมันทำให้ต้วนอู๋เสวียนั้นรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก!
หลังจากนั้น ิอวี่ก็เริ่มใช้อสรพิษหลงทาง ร่างกายของเขาเหมือนเงาราวกับสายฟ้า และพุ่งเข้าไปฟันใส่ต้วนอู๋เสวียในทันที
ท่ามกลางสถานะหยินขั้นสูงสุด ความเร็วของิอวี่ก็ไปถึงจุดสูงสุดแล้ว และเมื่อได้อสรพิษหลงทางมาเพิ่มก็ทำให้กระบี่ของเขานั้นรวดเร็วเหนือคำบรรยาย ทำให้ต้วนอู๋เสวียต้องใช้ดาบแห่งความหนาวบังเอาหน้าอกของตัวเองเอาไว้
แต่ิอวี่ดื่มสุราโดยไม่ได้มุ่งเสพรสชาติของสุรา เขาเปลี่ยนทิศทางของกระบี่ในทันที แสงสลับไปยังแขนซ้ายของต้วนอู๋เสวียอย่างรวดเร็ว และวินาทีต่อมาเขาก็ไปโผล่อยู่ด้านหลังของต้วนอู๋เสวียที่ห่างออกไปห้าเมตร
หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ แขนซ้ายของต้วนอู๋เสวียก็มีเืพุ่งออกมา แขนซ้ายทั้งหมดของเขาถูกิอวี่ตัดขาดออกไป!
ความเ็ปพุ่งขึ้นหัวของต้วนอู๋เสวียทันที สีหน้าของเขาซีดลง เขาเอามือปิดหัวไหล่ซ้ายเอาไว้และส่งเสียงร้องด้วยความเ็ปออกมา
พวกของิเฉินเหยียนตาแทบหลุดออกจากเบ้า พวกเขาจะไปคาดคิดได้อย่างไรว่าิอวี่จะสามารถตัดแขนซ้ายของต้วนอู๋เสวียได้ในระยะเวลาแค่ไม่ถึงห้านาที
แต่ในความเป็จริงแล้ว ที่ิอวี่สามารถทำให้ต้วนอู๋เสวียาเ็หนักได้อย่างรวดเร็ว มันก็เป็เพราะความสามารถของเขาและการโจมตีของเขาที่เพิ่มขึ้นอีกครั้ง
เมื่อมีอสรพิษหลงทางคอยช่วยอีกทาง ร่างกายของิอวี่ก็เกิดความว่องไวขึ้น ระหว่างการต่อสู้นั้นเขาหลบไปมาอยู่ตลอดเวลา จนทำให้ต้วนอู๋เสวียเกิดความคิดที่ว่าเขานั้นกลัวลมปราณต้นฝิ่นน้ำแข็ง
จากนั้น ิอวี่ค่อยเผยให้เห็นจุดอ่อนของเขา ทำให้ต้วนอู๋เสวียคิดว่าตัวเองเจอจังหวะและโอกาสจึงซัดฝ่ามือเข้าใส่ คิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่จะเปิดสถานะหยางขั้นสุดจนทำให้ต้วนอู๋เสวียนั้นคิดที่จะถอย
ระหว่างที่ต้วนอู๋เสวียถอยอยู่นั้น ิอวี่ก็สลับสถานะมาเป็หยินขั้นสูงสุด และใช้อสรพิษหลงทางพุ่งแทงกระบี่ออกไปอย่างรวดเร็ว!
แต่ต้วนอู๋เสวียยังมีความสามารถพอตัว เขาจึงไม่มีเวลาให้คิดเยอะ ดังนั้น ิอวี่ถึงได้สามารถทำให้ต้วนอู๋เสวียาเ็หนักได้
พูดได้เลยว่า ิอวี่แสดงความสามารถของตัวเองออกมาได้อย่างชัดแจ้ง
หากเปลี่ยนเป็คนอื่น ต่อให้มีความสามารถอย่างิอวี่ก็ไม่มีทางคิดแผนการโจมตีได้อย่างแยบยลอย่างนี้แน่นอน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการเรียนรู้ด้านการต่อสู้ของิอวี่นั้นมีพร์อย่างมาก!
“ิอวี่ เ้าแข็งแกร่งมากจริงๆ ”
ิเฉินเหยียนอดพูดขึ้นมาไม่ได้ เขารู้สึกว่าิอวี่โดดเด่นมากเมื่อเทียบกับผู้มีพร์ของราชวงศ์อื่น
หรือจะบอกว่าิอวี่อาจจะสามารถเข้าไปฝึกในสำนักเหนือระดับ และกลายเป็หนึ่งในผู้มีพร์เหนือระดับก็ได้!
ในวินาทีนั้นเอง ิเฉินเหยียนก็รู้สึกมีความสุขออกมาจากใจ
“ทุกอย่างควรจบได้แล้ว”
ิอวี่ถือกระบี่หวงฉวนแล้วก็พุ่งเข้าใส่ต้วนอู๋เสวียอีกครั้ง
ต้วนอู๋เสวียมองไปที่ิอวี่ สายตาของเขาผิดหวังอย่างมาก เขารู้ว่าตนเองถูกตัดแขนจนขาด ความสามารถลดลงไปถึงครึ่ง ยังไม่ทันได้แสดงความสามารถออกมาก็จะมาถูกิอวี่สังหารแล้ว!
เขาไม่ยอม เขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก!
แต่ว่า ... หลังจากนั้น สายตาของเขาก็มีความประหลาดอย่างมาก เพราะเขาััได้ว่าเหมือนกับอุณหภูมิกำลังลดลง และมีลมพายุพัดมาอย่างรุนแรง มันพัดมาเหมือนมีมีดกรีดเข้าไปถึงกระดูก
“หือ?”
ิอวี่เองก็เหมือนจะััได้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาเงยหน้ามองออกไปก็พบว่ามีแสงสีน้ำเงินที่เหมือนกับดาวตกกำลังพุ่งมาทางนี้
แสงสีน้ำเงินน้ำแข็งนั้นพุ่งแทงมา เป้าหมายไม่ใช่ใครที่ไหน คนคนนั้นคือเขาเอง!
แสงแห่งความเย็นนั้นรวดเร็วอย่างมาก วินาทีก่อนหน้านี้มันเหมือนกับดวงดาวดวงเล็ก แต่หลังจากนั้นกลับขยายใหญ่ขึ้น มันมีความกว้างถึงสามเมตร แสงสีน้ำเงินนั้นมีความยาวสิบเมตรและกำลังพุ่งแทงมายังิอวี่
ิอวี่อยู่ในสถานะหยินขั้นสุด ความเร็วของแสงสีน้ำเงินน้ำแข็งถึงแม้จะรวดเร็วมาก แต่ิอวี่ก็ยังััได้ เขารวบรวมลมปราณแห่งความตายไว้บนกระบี่หวงฉวน
เมื่อกระบี่กับดาบปะทะกัน แสงดาบขนาดใหญ่นั้นแข็งราวกับเหล็กกล้า และมีเสียงะเิแตกออกเป็เสี่ยงๆ
ส่วนิอวี่ที่ััได้ว่ามีพลังอันมหาศาลกำลังลอบโจมตีเข้ามา ง่ามมือขวาของเขาก็รู้สึกเ็ปจนทำให้เขาต้องถอยหลังออกไปประมาณสิบเก้าถึงจะทรงตัวอยู่ได้!
และในเวลานี้เองก็มีเงาของคนคนหนึ่งกำลังมายืนด้านข้างของต้วนอู๋เสวีย
ิอวี่จ้องมองไปก็พบว่าเงานั่นเป็ผู้หญิง หรือพูดให้ถูกก็คือเป็ผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง
นางมีโครงหน้ารูปไข่ มีคิ้วโก่งเหมือนคันศร มีจมูกที่โด่งมาก รูปร่างสมส่วน สวมชุดเกราะสีน้ำเงินน้ำแข็ง หน้าอกและสะโพกอวบอิ่ม ขาเรียวยาว ทุกอย่างดูเร่าร้อนไปหมด
นางรวบผมสีดำของนางขึ้น ทำให้เห็นถึง่คอและกระดูกไหปลาร้าที่งดงาม ดวงตาของนางมีสีฟ้าเทาที่สวยงามมาก และเปล่งพลังดาบที่ทิ่มแทงไปถึงกระดูกได้ออกมา!
