"คอยติดตามอาหลัวให้ดี อย่าให้เขารู้ตัว"
"พ่ะย่ะค่ะ"
องครักษ์ชุดดำสองคนพยักหน้ารับคำสั่งด้วยความเคารพ ก่อนจะก้าวเดินออกไปจากตำหนัก
หลิวเย่ว์หลียืนเหม่อลอยมองออกไปนอกตำหนัก ก่อนจะยกถ้วยชาขึ้นจิบ สายตาของนางมองตามอวิ๋นหลัวซีที่กำลังเดินออกจากตำหนักของหยางเส้าเฉินไป
"ได้ความว่าเช่นไรบ้าง?"
หลิวเย่ว์หลีวางถ้วยชาในมือลง ก่อนจะหันไปมองนางกำนัลคนหนึ่งที่นางสั่งความให้ไปสืบข่าวคราวของหยางเส้าเฉิน
"ทูลพระชายา องค์รัชทายาทส่งคนติดตามท่านรองแม่ทัพอวิ๋นเพคะ"
"แล้วอย่างไรต่อ?"
"องค์รัชทายาท้าแต่งแม่นางเสี่ยวหงเป็ชายารองเพคะ"
หลิวเย่ว์หลีหลับตาลงด้วยความเ็ป ริมฝีปากแดงระเรื่อเม้มแน่นเข้าหากัน
เ้าเด็กน้อยเสี่ยวหงนั่น นางจะหาทางทำให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของหยางเส้าเฉินเช่นไรดี?
หลิวเย่ว์หลีถอนหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตก นางเองก็ไม่เข้าใจตนเองว่าเหตุใดจึงรู้สึกถูกชะตากับเด็กน้อยเสี่ยวหงนางนั้น
นางหลับตาลงก่อนจะหวนนึกถึงเื่ราวเมื่อครั้งก่อน ท่านพ่อหมายหมั้นนางให้กับอวิ๋นหลัวซี นางเองก็รู้สึกพอใจในตัวเขาอยู่เช่นกัน นางกับเขาเหมือนจะเข้ากันได้ดี จนกระทั่งนางได้พบกับหยางเส้าเฉิน
ในงานเทศกาลโคมไฟเมื่อหนึ่งปีก่อน นางกับสาวใช้ออกไปเที่ยวเล่นด้านนอกจวนกันอย่างร่าเริงมีความสุข คืนนั้นนางได้พบกับหยางเส้าเฉิน เมื่อเปรียบเทียบอวิ๋นหลัวซีกับหยางเส้าเฉินแล้ว ในใจของนางชื่นชอบหยางเส้าเฉินมากกว่า
คืนนั้นหยางเส้าเฉินแต่งตัวเป็ชายหนุ่มรูปงามคล้ายบัณฑิตทั่วไป ออกมาเที่ยวชมเทศกาลโคมไฟ ใบหน้างดงามราวเทพเซียนของเขาดึงดูดนางอย่างไม่ทันรู้ตัว ตอนนั้นนางเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็ถึงองค์รัชทายาท
กว่าจะรู้สึกตัวนางก็ได้ทำผิดต่ออวิ๋นหลัวซีไปเสียแล้ว เื่ราวบานปลายจนไม่สามารถแก้ไขสิ่งใดได้อีก สุดท้ายนางก็ถูกสับเปลี่ยนตัวเ้าบ่าว และได้อภิเษกเป็พระชายาเอกของหยางเส้าเฉิน
จากชายหนุ่มที่อ่อนโยน มีจิตใจที่ดีงามในวันนั้น กลับกลายเป็บุรุษผู้มักมาก และโหดร้ายไม่รักษาน้ำใจนางในตอนนี้ เขาลืมคำสัญญาที่เคยเอ่ยกับนางในคืนนั้นไปจนหมดสิ้น
มันคงเป็ผลกรรมที่นางทรยศอวิ๋นหลัวซี
สำนักดูดวงเชียนเซียง
เสี่ยวหงแอบยืนอยู่ในตรอกเล็กๆ มองดูป้ายสำนักดูดวงของนางอย่างพอใจไม่น้อย นางตั้งใจใช้ชื่อของตนเองในชาติที่แล้ว เพื่อป้องกันการถูกเปิดเผยตัวตนให้พบเจอปัญหาตามมา ก่อนจะกลับมาที่จวนยื่นกล่องเครื่องประดับส่งให้อิ๋งเอ๋อร์ ทันทีที่นางรู้ว่าใครเป็คนมอบให้ ใบหน้างดงามพลันแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย เสี่ยวหงยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยดูท่าสาวน้อยอิ๋งเอ๋อร์ของนางผู้นี้จะหลงเสน่ห์หยางซูจวิ้นเข้าเสียแล้ว
เมื่อสองวันก่อนนางค้นพบว่า มู่มู่ สามารถข้ามเวลาไปชาติภพปัจจุบันได้ แต่จำกัดเวลาในการข้ามกลับไปได้เพียงสามครั้งเท่านั้น และมีข้อห้ามว่านางไม่สามารถตามมันกลับไปด้วยได้ นางจึงสั่งให้มันไปเอาสิ่งของที่นางเคยใช้ในสำนักดูดวงประจำตระกูลมาให้หมด
มู่มู่บอกว่ามันได้พบคุณพ่อคุณแม่ของนาง ท่านดูซูบผอมเพราะตรอมใจที่นางตายจากไปอย่างกะทันหัน
"นายหญิงใหญ่ฝากของสิ่งนี้มาให้ขอรับ"
เสี่ยวหงมองหยกขาวกำจัดิญญาและล้างเวทไสยดำได้ทุกอย่างที่มู่มู่คาบมันมาวางลงตรงหน้าของนาง นางหยิบมันขึ้นมาสวมบนข้อมือข้างขวา เนื้อหยกชั้นดีสีขาววาววับเปล่งแสงเป็ประกาย
มันคือสิ่งของที่คุณแม่รักและหวงแหนมากที่สุด
ขอบคุณนะคะคุณแม่
"บอกแม่ของข้าหรือไม่ว่าข้าสบายดี?"
"ขอรับ นายหญิงใหญ่ฝากมาบอกว่าขอให้ท่านรักษาสุขภาพด้วยขอรับ ที่สำคัญอย่าทำผิดกฎของตระกูลหากไม่จำเป็"
เสี่ยวหงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าออกจนหมด
เมื่อจัดเตรียมสิ่งของทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว เสี่ยวหงที่มีเวลาว่างมากพอก็ทิ้งตัวลงนั่งที่โต๊ะกลมริมหน้าต่าง ก่อนจะยกชาขึ้นจิบ พลันในหัวของนางก็คิดถึงภาพของชายชุดดำสองคนนั้นขึ้นมา
"มู่มู่"
"ขอรับนายหญิง"
"เื่ชายชุดดำที่ข้าให้เ้าไปตามสืบได้เื่หรือไม่?"
"ข้าตามสองคนนั้นไป เห็นว่าพวกเขาเป็คนของวังหลวงขอรับ"
เสี่ยวหงวางถ้วยชาในมือลงด้วยสายตาเ็า นางพอจะเดาออกบ้างแล้วว่าใครส่งสองคนนั้นมา
หยางเส้าเฉิน!
นางคิดว่าเขาจะลืมนางไปแล้วเสียอีก เหตุใดถึงยังตามรังควานนางไม่เลิกเช่นนี้กันนะ!
หากเขายังจับตามองนางเช่นนี้ สักวันคงรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของนางเป็แน่ นางต้องระมัดระวังตนเองให้มากกว่าแต่ก่อนเสียแล้ว
สองวันต่อมาเมืองหลวงก็มีเื่ครึกครื้นเกิดขึ้น
สำนักดูดวงเชียนเซียง เป็สำนักดูดวงที่เปิดใหม่ หนึ่งวันจะรับลูกค้าเพียงยี่สิบคนเท่านั้น การดูดวงก็แตกต่างจากสำนักดูดวงอื่นอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็การดูลายมือที่แม่นราวจับวาง การมองเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าจากไพ่ที่ไม่เคยมีผู้ใดพบเห็นมาก่อน หรือแม้แต่การผูกดวงแต่งงานฤกษ์มงคลก็สามารถดูได้ ทำให้มีผู้คนหลั่งไหลกันมาเพื่อจะได้เป็ลูกค้าผู้โชคดียี่สิบคนนั้น
เสี่ยวหงที่ใช้ผ้าขาวปิดบังใบหน้าของนางไว้ และใช้หมวกผ้ายาวสีขาวคลุมไว้อีกชั้น ร่างบางระหงสวมใส่ชุดสีขาวราวกับเทพเซียนลงมาจากสรวง์
ไม่เคยมีผู้ใดได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของแม่หมอสำนักดูดวงเชียนเซียง รู้เพียงว่านางเป็สตรีที่มีน้ำเสียงที่เ็าแฝงไว้ด้วยอำนาจที่ยากจะจับต้องได้
สิ่งที่คนเ่าั้ยังไม่รู้อีกอย่างหนึ่งก็คือ นอกจากการดูดวงแล้วนางยังสามารถแก้ไสยดำปราบิญญาได้ทุกชนิด แต่มันเป็กฎต้องห้ามที่ตระกูลไม่้าให้นางเข้าไปเกี่ยวข้อง
การที่นางจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับสิ่งเหล่านี้ได้นั้น พลังปราณของนางจะต้องแข็งแกร่งถึงจุดสูงสุดเท่านั้น
หลังจากเก็บตัวฝึกสมาธิถึงสองวันเต็มนางก็ทำมันสำเร็จ
และตอนนี้มันก็มาถึงจุดที่นางพอใจเป็อย่างมากแล้ว!