“แต่ตอนนี้...ปล่อยได้แล้วค่ะ” เธอพูดยิ้ม ๆ พลางพยายามขยับออกจากอ้อมกอด“ไม่อยากปล่อยเลย...คิดถึงมาก”“เจอกันเกือบทุกวัน จะคิดถึงอะไรขนาดนั้นคะ”“ก็คิดถึงแก้มนี้...” เขาก้มหน้าจูบแก้มข้างหนึ่งเบา ๆ “จมูกนี้...” อีกข้าง “แล้วก็ปากนี้ด้วย”ภาวรรณวรางค์เบี่...