ภาพเช่นนี้หากมีผู้ใดได้เห็นย่อมต้องตกตะลึงอย่างยิ่ง
ต้องรู้ว่านั่นคือิญญาร้ายและิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนที่แม้แต่ครึ่งนักบุญก็หลีกเลี่ยงและนักบุญยังหวาดกลัวพวกมันไม่เกรงกลัวสิ่งใดและผู้ใด
แม้แต่สุนัขที่จักรพรรดิเลี้ยงไว้เดินผ่านก็ยังถูกพวกมันตบสองฉาด
แต่ในขณะนี้พวกมันราวกับเด็กน้อยที่ว่านอนสอนง่ายไม่กล้าขยับแม้แต่นิ้ว
ทั้งหมดนี้เพราะชายผู้นั้น
ในความรู้สึกของิญญาร้ายและิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนชายหนุ่มใบหน้าสงบที่ยืนอยู่กลางอากาศน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตใดที่พวกมันเคยพบเห็น
ครึ่งนักบุญหรือ นักบุญหรือ ล้วนอ่อนแออย่างยิ่ง
เมื่อเผชิญหน้ากับชายหนุ่มนี้ทุกส่วนของร่างกายพวกมันสั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่งราวกับกำลังร้องะโว่า “อันตราย อันตราย อันตราย”
ซูเซวียนไม่ประหลาดใจกับเื่นี้ท้ายที่สุดิญญาเหล่านี้พูดอย่างเคร่งครัดก็เป็เพียงกลุ่มก้อนพลังและด้วยเหตุนี้จึงสอดคล้องกับ์และโลกมากขึ้นมีพลังการรับรู้ที่แข็งแกร่งตามธรรมชาติ
ดังนั้นพวกมันจึงััได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเขาโดยไม่ตั้งใจ
ยังโชคดีที่ซูเซวียนยับยั้งพลังถึงขีดสุดมิฉะนั้นิญญาร้ายและิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนนี้อาจกลายเป็เถ้าถ่านในพริบตาและถูกกำจัดให้สิ้นซาก
ไม่มีอะไรต้องพูดมากเขาเพียงยื่นฝ่ามือออกมาและเรียกเบาๆด้วยนิ้วชี้ต่อิญญาร้ายและิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนด้านล่าง
วินาทีต่อมาิญญาร้ายและิญญาอาฆาตเหล่านี้ราวกับได้รับคำสั่งไม่สามารถต้านทานและไม่กล้าต่อต้านใดๆ
พวกมันเรียงแถวและเดินออกมาตกลงในฝ่ามือของซูเซวียนทีละตัว
ไม่นานิญญาร้ายและิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนถูกเขาเก็บรวบรวมทั้งหมด
จากนั้นซูเซวียนโบกมือและจิตสังหารและพลังปราณชั่วร้ายที่แผ่ออกทั่วสถานที่ถูกดึงเข้าสู่ฝ่ามือของเขาถูกเก็บรวมกับิญญาร้ายและิญญาอาฆาตเหล่านี้
เพื่อความสะดวกในการพกพาซูเซวียนถึงกับเปิดพื้นที่พิเศษที่ปลายนิ้วชี้ขวาของเขาโดยเฉพาะเพื่อเก็บิญญาร้าย,ิญญาอาฆาต,จิตสังหารและพลังปราณชั่วร้าย
นี่คือการประยุกต์ใช้จักรวาลในฝ่ามือเปิดมิติที่ปลายนิ้วง่ายดายยิ่งนัก
และเมื่อพลังปราณชั่วร้าย,จิตสังหารและิญญาร้าย,ิญญาอาฆาตนับไม่ถ้วนหายไปสถานที่นี้ก็ถูกชำระให้บริสุทธิ์
แม้จะยังห่างไกลจากสภาพเดิมที่งดงามราว์แต่ก็ไม่ต่างจากพื้นที่ธรรมดาทั่วไป
“ต่อไปข้าจะจัดวางเส้นชีพจริญญาและหินิญญาก่อนแล้วจึงหาวัสดุเพื่อสร้างเมือง…”
ซูเซวียนวางแผนคร่าวๆ
“สำหรับเส้นชีพจริญญาและหินิญญาข้าจะใช้ของสำนักปี้เซวียนไปก่อนมันเพียงพอสำหรับขั้นตอนนี้และค่อยว่ากันทีหลัง”
แม้ว่าเขาจะยึดและบดขยี้ประตููเาทั้งหมดของสำนักปี้เซวียนไปก่อนหน้านี้แต่เส้นชีพจริญญาและเหมืองหินิญญาที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกใต้ดินยังคงอยู่
สิ่งเ่าั้ถูกสะสมโดยสำนักปี้เซวียนมานานนับพันปีด้วยการเก็บรวบรวมและบ่มเพาะอย่างพิถีพิถันจะไม่ใช้ก็เสียดาย
อันที่จริงเพียงแค่พลังราชันะของซูเซวียนเพียงเสี้ยวหนึ่งก็เหนือกว่าเส้นชีพจริญญาหรือพลังปราณิญญาใดๆในโลกนี้แต่คุณภาพของมันสูงเกินไปไม่มีผู้ใดในขอบเขตนี้ยกเว้นเขาที่สามารถทนรับได้
บางทีหากเจือจางลงนับพันหรือหมื่นครั้งจักรพรรดิอาจมีคุณสมบัติเล็กน้อยที่จะดูดซับและกลั่นมันและถึงอย่างนั้นเวลาที่ต้องใช้ก็น่าจะนับหมื่นปี
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจไม่ทำ
ทันทีนั้นซูเซวียนยืนสูงในท้องฟ้าสายตาของเขามองทะลุผ่านความว่างเปล่ามองไปทางทิศของสำนักปี้เซวียน
เขาเพียงเอ่ยคำเดียว “มา”
…
อีกด้านหนึ่ง
ซากปรักหักพังของสำนักปี้เซวียน
พื้นที่หลายร้อยลี้ถูกยึดครองโดยผู้คนและจากเครื่องแต่งกายของพวกเขาพวกเขามาจากกองกำลังที่แตกต่างกัน
ไม่ต้องสงสัยว่านี่คือกองกำลังหลักภายในเขตอำนาจของสำนักปี้เซวียน
เวลาผ่านไปั้แ่ซูเซวียนนำสำนักปี้เซวียนไปและรวมกับข้อมูลที่แพร่กระจายโดยผู้ที่ได้เห็นเหตุการณ์
ดังนั้นกองกำลังหลักรองจากสำนักปี้เซวียนจึงตอบสนองเร็วที่สุดและเคลื่อนไหวไวที่สุด
พวกเขาส่งศิษย์และสมาชิกสำนักจำนวนมากเพื่อยึดครองพื้นที่ห้ามมิให้ผู้ใดเข้าใกล้
ในพื้นที่ใจกลาง
ร่างสี่ร่างยืนนิ่งเงียบ
มีทั้งชายและหญิงทั้งหนุ่มและชราสิ่งที่เหมือนกันคือพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาจากร่างกายทั้งหมด
แต่ละคนเข้าสู่ขอบเขตแท่นเต๋ารองจากยอดฝีมือขอบเขตนิพพานของสำนักปี้เซวียน
พวกเขาคือสี่กองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้การปกครองของสำนักปี้เซวียนได้แก่ สำนักกระบี่์ สำนักราชัน หุบเขาเมฆาและตำหนักเพลิงสีชาด
ในขณะนี้ทั้งสี่มองไปยังซากสำนักปี้เซวียนที่บัดนี้กลายเป็หลุมใหญ่สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความใและยินดี
ความใคือั์ใหญ่อย่างสำนักปี้เซวียนหายไปในชั่วข้ามคืนผู้ที่สามารถทำได้แบบนี้ต้องมีพลังต่อสู้ที่ไร้เทียมทานเพียงใด
และความยินดีคือเมื่อไม่มีสำนักปี้เซวียนดินแดนนับแสนลี้แห่งนี้จะตกเป็ของพวกเขา
โดยเฉพาะเส้นชีพจริญญาและหินิญญาจำนวนมากใต้ซากสำนักปี้เซวียนหากนำกลับไปรวมกับกองกำลังของตนย่อมทะยานขึ้นในพริบตา
ประมุขทั้งสี่เห็นพ้องต้องกันในขณะนี้จากนั้นมองหน้ากันพลังปราณของพวกเขาพุ่งสูงปะทะกันตรงๆ
ในขณะนั้นประมุขสำนักราชันที่มีอายุมากที่สุดก้าวออกมา
เขาเป็ชายชราผมขาวแต่กล้ามเนื้อปูดโปนราวกับยอดนักกล้าม
เขาเป็คนแรกที่กล่าว “เส้นชีพจริญญาและหินิญญาที่สำนักปี้เซวียนสะสมมานานนับพันปีเพียงพอให้สี่กองกำลังของเราแบ่งกันอย่างเท่าเทียมทำไมต้องก่อความขัดแย้งและเปิดโอกาสให้ผู้อื่น”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ทั้งสามเห็นด้วยอย่างสุดใจอันที่จริงพวกเขาก็คิดถึงจุดนี้เหมือนกันเพียงแต่ยังไม่มีโอกาสพูด
ในขณะเดียวกันสายตาที่พวกเขามองไปยังชายชรานั้นดูแปลกประหลาด
์! เ้านี้ที่สมองมีแต่กล้ามเนื้อวันนี้กลับใช้สมอง
ชายชรารู้ดีว่าทั้งสามคิดอะไรเขาฮึ่มในใจ “ข้าจะบอกเ้าหรือว่าข้าแอบศึกษามาสองปีครึ่ง”
เห็นชัดว่าเขาตั้งใจทำงานหนักอย่างลับๆแล้วทำให้ทุกคนตะลึง
ต่อมาประมุขทั้งสี่เตรียมลงมือขุดเส้นชีพจริญญาและหินิญญาด้านล่าง
ทว่าขณะนั้นพวกเขารู้สึกราวกับมิติรอบตัวแข็งตัวลมหยุดน้ำนิ่ง…
์และโลกเงียบงันทุกสิ่งราวภาพวาด
แน่นอนว่ารวมถึงตัวพวกเขาเองที่ถูกแช่แข็งไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิ้ว
จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงไม่ดังนักแต่ราวกับมาจากสุดขอบ์และโลกมีเพียงคำเดียว ‘มา’
เมื่อคำนั้นจบลงเส้นชีพจริญญาและหินิญญาที่สำนักปี้เซวียนสะสมไว้ใต้ดินนับพันปีพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าทะลวงผ่านความว่างเปล่าและหายไป
วินาทีต่อมาทุกอย่างกลับสู่ปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่ประมุขทั้งสี่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็ความจริงความรู้สึกของหายนะที่กำลังมาถึงนั้นไม่อาจผิดพลาดได้
“พวกเราจะทำอะไรกันเมื่อกี้”
“ไม่มีอะไรแค่มาเดินเล่นอาบแดด”
“เอ่อ...ขอโทษทีเราเคยรู้จักกันหรือ”
“ข้านึกออกแล้วภรรยาข้ากำลังจะคลอดข้าขอตัวก่อน”
“…”
ประมุขทั้งสี่พูดขณะเดินและวินาทีต่อมาพวกเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอยด้วยความเร็วสูงสุดในชีวิต
จากนั้นพวกเขานำศิษย์และสมาชิกสำนักของตนวิ่งหนีอย่างบ้าคลั่งไม่หยุดยั้ง
เห็นชัดว่าพวกเขาตื่นกลัวจนเสียสติและไม่กล้าค้างอยู่นานแม้แต่วินาที
และสถานที่นี้กลายเป็เขตต้องห้ามในใจของพวกเขาในชาตินี้คงไม่กล้าเข้าใกล้อีก