หากเิหยูเยียนยังมองิอวี่เป็คนเมื่อหนึ่งเดือนก่อน นางอาจจะรู้สึกว่าการที่หลิวฉี่หลิงไม่ยอมรับในเื่นี้นั้นปกติมาก แต่ตอนนี้ดูไปแล้วเหมือนเขากำลังจะทำให้ตัวเองเป็ตัวตลก
ถึงแม้ิอวี่จะมีขอบเขตอมฤตขั้นที่สอง แต่เิหยูเยียนเห็นเขาสังหารผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่สองระดับสูงสุดในสนามรบร้างโบราณด้วยตาของนางเอง!
ถึงแม้เิหยูเยียนจะไม่ได้เห็นิอวี่สังหารหลินเฮ่าผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่สาม แต่ก็ััได้ถึงความแข็งแกร่งจากความโกรธของซูอี้หราน
เดิมเิหยูเยียนก็นับถือิอวี่มากพออยู่แล้ว การแสดงศักยภาพในการขโมยไข่ั ยิ่งทำให้นางยอมรับในตัวเขามากขึ้น ตอนนี้นางแทบจะเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่าิอวี่จะเอาชนะได้ และยังรอดูด้วยว่าเขาจะใช้วิธีไหนในการเอาชนะ
แต่หลิวฉี่หลิงกลับไม่ได้คิดแบบนั้นเลย
เพราะแรงกระตุ้นของเิหยูเยียน ทำให้เขาดูฮึกเหิมและตื่นเต้นอย่างมาก
หลังจากนั้น หลิวฉี่หลิงก็เดินลมปราณออกมาจากหัวใจ ตับ และม้าม ลมปราณนั้นพลุ่งพล่านและปล่อยออกมากดดันิอวี่ เพราะลมปราณที่หนาแน่น เลยทำให้อากาศรอบตัวของเขามันผิดแปลกไป ลมปราณของเขาแผ่กระจายไปทั่วตำหนักเมฆาเพลิง!
“ตัวสั่นเลยล่ะสิ”
หลิวฉี่หลิงหรี่ตามองิอวี่ เพราะได้ปล่อยลมปราณเทวะออกมาจึงทำให้เขารู้สึกมีความมั่นใจอย่างมาก ลมปราณเ่าั้มันเหนือกว่าิอวี่จนทำให้เขารู้สึกสะใจ ความรู้สึกแบบนั้นมันแผ่กระจายไปทั่วหัวของเขาในพริบตา
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอานุภาพที่บ้าคลั่งแบบนี้ ในใจของิอวี่นั้นกลับไม่รู้สึกอะไรเลย แค่รู้สึกว่าอยากนอน
นี่น่ะหรืออานุภาพที่น่าเกรงขาม ...
ตอนที่ิอวี่ยังมีขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง และต้องต่อสู้กับซุนอี้ที่มีขอบเขตอมฤตขั้นที่สาม เขาััได้ถึงอานุภาพอันน่ากลัวกว่าของหลิวฉี่หลิงนิดหน่อย แต่ตอนนี้ไม่เหมือนวันวาน ิอวี่ใกล้จะมีขอบเขตอมฤตขั้นที่สองระดับสูงสุดแล้ว ความสามารถของเขาแข็งแกร่งกว่าเดิมมาก เจอหลิวฉี่หลิงปล่อยพลังสั่นะเืข่มขู่แบบนี้ มันกลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกว่าน่ากลัวเลย
แต่หลิวฉี่หลิงกลับไม่คิดแบบนั้น เขาเห็นสีหน้าไร้อารมณ์ของิอวี่เป็ความหน้าซีดเพราะความหวาดกลัว
เพื่อแสดงถึงท่าทางความเป็ผู้กล้าที่สง่างาม หลิวฉี่หลิงจึงพูดว่า “เพื่อไม่ให้เ้าหาว่าข้าเป็ผู้ใหญ่รังแกผู้น้อย ข้าจะตั้งรับอย่างเดียวให้เ้าโจมตีข้าก่อนห้ากระบวนท่า เ้าจะได้ยอมแพ้ได้อย่างเต็มใจ มา เร็วเข้า”
ระหว่างที่พูด หลิวฉี่หลิงก็กวักมือเรียกิอวี่
“เ้าพูดเองนะ” ิอวี่กระดกคิ้ว
หลิวฉี่หลิงยักไหล่ “ข้าพูดเอง”
“ตกลง”
ิอวี่พยักหน้าแล้วก็ไม่ได้พูดมากอีก เขาดีดเท้าบุกโจมตีใส่หลิวฉี่หลิงในทันที!
ิอวี่ไม่ได้ใช้ความเร็วมาก หรือจะพูดได้ว่าทำให้ช้าลง ขยายร่างให้ใหญ่ขึ้นในสายตาของหลิวฉี่หลิง กระบวนท่าของเขาเองก็ไม่ได้ซับซ้อน แค่หมัดง่ายๆ ที่ซัดออกไปใส่หลิวฉี่หลิง
หมัดนี้ มันคือหมัดคชสารัน้อย
หลิวฉี่หลิงรวมไปถึงศิษย์ชั้นยอดอีกสามคนด้านหลังเห็นหมัดก็รู้สึกพูดไม่ออก หมัดนี้มันคือทักษะการต่อสู้ แต่ดูจากท่าทางระดับทักษะมันน่าจะต่ำ หลิวฉี่หลิงให้โอกาสิอวี่ห้าครั้ง เขายังใช้กระบวนท่าไม่เอาไหนแบบนี้อีก?
“ให้โอกาสเ้าแล้วเ้าไม่เอาเองนะ เ้าโง่”
หลิวฉี่หลิงส่งเสียงสบถ เขาไม่หลบ แต่ซัดหมัดขวาในแบบเดียวกันออกไป หมัดของเขาเหมือนสายฟ้าเป็กระบวนท่าสังหารเหมือนกัน แต่มีระดับสูงกว่าหมัดคชสารัน้อยของิอวี่ และเพราะเขามีพลังฝีมือขอบเขตอมฤตขั้นที่สาม มีพลังลมปราณที่กล้าแกร่ง ถึงจะเป็หมัดเหมือนกัน แต่หมัดของเขาเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าิอวี่มาก
แต่ิอวี่กลับไม่ได้หวาดกลัวเลย เขาเพิ่มความเร็วในการบุกและปล่อยหมัดออกไปกลางอากาศ พลังทั้งหมดรวมอยู่ในจุดเดียว และปะทะเข้ากับหมัดขวาของหลิวฉี่หลิง!
“ตู้ม!”
“ข้า ... ”
หลังจากปะทะหมัดกัน หลิวฉี่หลิงก็รู้สึกว่าหมัดขวาของตัวเองนั้นเ็ปมาก เขาเกือบจะร้องออกมาแล้วแต่เพราะศักดิ์ศรีเลยต้องอดทนเอาไว้ ไม่อย่างนั้นเขาจะขายหน้า!
ถึงแม้จะรู้สึกว่าโชคดีแต่ก็ยังตกตะลึงไปเหมือนกัน เพราะเขาคิดไม่ถึงเลยว่า ิอวี่กลับใช้หมัดที่แฝงไปด้วย “กระชับรัดกุม” ออกมา!
ใช่แล้ว ิอวี่ใช้ “กระชับรัดกุม” ด้วย อีกทั้งเขาก็ฝึกโลหิตัคชสารสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขาทำให้หมัดคชสารัน้อยที่ซับซ้อนมีความเรียบง่าย จึงทำได้ง่ายมาก
คุณภาพร่างกายของเขานั้นก็เพิ่มระดับสูงขึ้น พลังก็ยิ่งหนาแน่นยิ่งขึ้น!
ด้วยปัจจัยหลายอย่าง ความแข็งแกร่งของหมัดคชสารัน้อยของิอวี่จึงสามารถทำให้หลิวฉี่หลิงรับมือไม่ไหว ถึงแม้หลิวฉี่หลิงใช้กระบวนท่าสังหารที่มี “กระชับรัดกุม” ได้ แต่ในด้านอื่นเขาก็สู้ิอวี่ไม่ได้อยู่ดี
ิอวี่คำนวณเอาไว้แล้ว ต่อให้เขาไม่ใช้โลหิตัคชสารแล้วใช้แค่หมัดเดียวก็สามารถเล่นงานหลิวฉี่หลิงได้ เขาจึงใช้แค่หมัดคชสารัน้อยรับมือหลิวฉี่หลิงก็พอแล้ว
หลิวฉี่หลิงยังไม่ทันได้ตกตะลึง ิอวี่ก็ออกหมัดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็หมัดซ้าย
“อย่าได้คิดอวดดี”
หลังจากที่หลิวฉี่หลิงััได้ว่าหมัดนั้นมีอานุภาพมากแล้ว เขาก็ไม่ประมาทอีก ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คือผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่สาม ร่างกายแข็งแกร่งอย่างมาก ปฏิกิริยาของเขานั้นไวมาก ตอนที่ิอวี่ซัดหมัดซ้ายออกมา เขาก็ได้ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาไขว้กากบาทแล้วถ่ายโอนลมปราณเข้าไป สร้างการป้องกันอย่างหนาแน่น!
หมัดนี้ซัดเข้าไปที่แขนทั้งสองข้างของเขาจริงๆ แต่หลิวฉี่หลิงก็พบว่าหมัดนี้มันดูไม่มีแรง แทบไม่มีกำลังอะไรเลย
ที่แท้ มันเป็หมัดลวงที่แทบไม่มีแรงเลย
แต่หมัดที่ทรงพลังที่แท้จริงของิอวี่นั้นมันคือหมัดขวา!
“ตู้ม!!!” หมัดนี้มาแบบหลิวฉี่หลิงรับมือไม่ทัน หมัดแรกป้องกันฝืนรับเอาไว้ได้ แต่พลังหมัดอีกจำนวนมากของิอวี่ยังไม่สลายไป เขาใช้วิธีตีวัวข้ามูเา กำลังที่เหลือพุ่งปะทะเข้าไปที่แขนทั้งสองข้างของหลิวฉี่หลิง จนทำให้แขนของเขากระแทกเข้าที่ใบหน้าจนเืออก!
“อ่า ... ”
หลิวฉี่หลิงนิ่งเฉยต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ถึงกับร้องออกมาเลย!
ตอนนี้เขาอยากเอามือปิดไปที่จมูกตามสัญชาตญาณแต่ทำไม่ได้ เพราะิอวี่ซัดหมัดมาอีกแล้ว!
“เ้าแน่จริงก็ทำลายการป้องกันของข้าอีกสิ!”
หลิวฉี่หลิงนั้นเืพล่านมาก เขาเดินลมปราณมาที่แขนทั้งสองข้างแล้วตั้งสติเกินร้อย คิดจะต้านกระบวนท่าสังหารของิอวี่เอาไว้ให้ได้!
แต่ว่าิอวี่มีกำลังแค่ไหนกันล่ะ เขาะเิพลังที่มีความหมายเที่ยงแท้ของคำว่า “กระชับรัดกุม” ออกมา เขาซัดหมัดออกมาทั้งหมดสองข้าง กำลังทบกัน สองกระบวนท่ารวมเป็หนึ่งแรงะเิที่น่าทึ่งกระแทกไปที่แขนหลิวฉี่หลิงและปะทะเข้ากับสันจมูกของเขาอย่างแรง
“อ๊าก!”
หลิวฉี่หลิงร้องเหมือนหมูถูกเชือด ตัวของเขาลอยขึ้นไปกลางอากาศแล้วม้วนอยู่หลายตลบ จนกระแทกเข้ากับผนังตำหนักเมฆาเพลิงถึงได้หยุดและหล่นลงกระแทกพื้น เขาหมอบและเอามือปิดจมูกที่หัก กัดฟันทนต่อความเ็ป
“ไม่จริงน่า!”
ศิษย์ชั้นยอดอีกสามคนที่เหลือใช้นิ้วจับไปที่ริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว ทุกคนดูตกตะลึงกันไปหมด!
พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าผลจะออกมาเป็แบบนี้
ิอวี่ั้แ่ต้นจนจบก็ใช้ไปห้ากระบวนท่าจริงๆ แต่ละกระบวนท่าล้วนแต่เป็หมัดคชสารัน้อย!
อย่าคิดว่าิอวี่ใช้กระบวนท่าเดียวแค่นั้น กระบวนท่าของเขาในแต่ละหมัดนั้นมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ หมัดแรกแข็งแกร่ง หมัดสองเป็การหลอกให้ศัตรูผ่อนคลายความกังวล จากนั้นก็เป็หมัดที่ทรงพลัง และสองหมัดสุดท้ายก็รวมเข้ากันเป็หนึ่งกระบวนโจมตี แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะสามารถเอาชนะศัตรูได้จริง
พูดได้เลยว่า ด้วยความสามารถของหลิวฉี่หลิงถึงแม้จะสู้ิอวี่ไม่ได้ แต่เขาก็สามารถยื้อไว้ได้ แต่ใครจะคิดว่าิอวี่จะใช้หลักจิตวิทยาจบการต่อสู้ไปได้อย่างรวดเร็ว
ทุกคนรู้ดีว่า ถึงแม้ตอนนี้ิอวี่แค่ซัดจมูกของหลิวฉี่หลิงจนหัก แต่หากิอวี่จะลงมืออีก หลิวฉี่หลิงก็คงทำได้แค่โดนเขาเชือดอย่างเดียว
ดังนั้น ิอวี่คือฝ่ายที่รับชัยชนะแน่นอน
หลิวฉี่หลิงคลานขึ้นมาจากพื้นด้วยอาการตัวสั่น เอามือปิดจมูกที่เืออกเอาไว้ เพราะเ็ปมากน้ำตาก็เลยไหลออกมาหลายหยด ...
เขาปาดน้ำตาแล้วก็มองมาที่ิอวี่ด้วยความตะลึง พบว่าั้แ่ต้นจนจบิอวี่ใช้ไปแค่ห้ากระบวนท่า เขาแทบไม่ได้ทำอะไรเลยก็แพ้แล้ว
หากไม่ได้เผชิญหน้ากับหมัดที่ทรงพลังด้วยตัวเอง เขาไม่มีทางตะลึงแบบนี้
ในเวลานี้หลิวฉี่หลิงถึงได้รู้ว่าิอวี่นั้นแข็งแกร่งมากขนาดไหน!
ถึงแม้พลังฝีมือของิอวี่จะสู้เขาไม่ได้ แต่ทั้งพลังและประสบการณ์การต่อสู้ของิอวี่ ทุกอย่างล้วนเหนือกว่าเขาทั้งสิ้น!
พอคิดถึงตอนที่เขาพูดหลักการเหตุผลมากมายให้ิอวี่ฟังตอนที่อยู่บนหลังอสูรสัตว์ปีกตั้งเยอะแยะ ตอนนี้เขาก็รู้สึกอายมาก หลิวฉี่หลิงอับอายจนหน้าแดง
เดิมทีเขาอวดดีมาก แต่ตอนนี้เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าิอวี่แม้แต่ผายลมเขายังไม่กล้าเลย
เพราะในเวลานี้พูดอะไรไปก็จะยิ่งน่าอายมากกว่าเดิม ...
“ออมมือแล้ว”
ิอวี่ยกมือคำนับ ในเวลานี้เขาไม่อยากพูดจาประชดอะไรไปมากกว่านี้ เพราะั้แ่ต้นจนจบเขาไม่ได้อยากมีเื่กับหลิวฉี่หลิงเลย หากไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายมาหาเื่เขาก่อน เขาแทบไม่อยากไปคุยด้วยเลยแม้แต่คำเดียว
“ิอวี่ เ้าไม่เป็อะไรใช่ไหม?”
เิหยูเยียนเดินเข้ามาหาด้วยความเป็ห่วง เมื่อครู่นางเห็นิอวี่ใช้หมัดปะทะกับหลิวฉี่หลิงแรงกำลังดูเยอะมาก นางกลัวว่ามือของิอวี่จะาเ็
“ไม่เป็อะไรเลย” ิอวี่ยกกำปั้นขวาที่ไม่เสียหายอะไรเลย ก่อนจะยิ้มแล้วพูด
“อือ ไม่เป็อะไรก็ดีแล้ว”
เิหยูเยียนถึงได้วางใจ นางอ่อนไหวมาก ิอวี่ก็เหมือนเืก้อนหนึ่งในหัวใจของนาง ถ้าเกิดอะไรขึ้นมานิดหน่อยนางก็จะรู้สึกเครียด
“ ... ”
หลิวฉี่หลิงเห็นเิหยูเยียนเป็ห่วงิอวี่ เขาก็รู้สึกปวดใจอย่างบอกไม่ถูกเลย
“เอาล่ะ ในเมื่อแพ้ชนะก็ตัดสินแล้ว คงไม่มีปัญหาอะไรกันอีกใช่ไหม”
ซ่งหยวนหยวนมองไปที่ิอวี่ด้วยความพอใจ จากนั้นก็หันไปมองหลิวฉี่หลิง นางดีดมือ แล้วผ้าผืนหนึ่งก็ออกมาจากแหวนเก็บของของนางก่อนจะไปอยู่ในมือของหลิวฉี่หลิง “ทำแผลก่อน กลับไปใส่ยาทันทีล่ะ พักให้มากๆ จะได้ไม่เหลืออาการภายหลัง”
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หลิวฉี่หลิงก็เป็ศิษย์ของซ่งหยวนหยวน นางต้องเป็ห่วงอยู่แล้ว อย่างไรนางก็มองว่าเขาเป็คนในครอบครัว
“ขอรับ ... ”
หลิวฉี่หลิงรับคำ จากนั้นก็หันไปทำแผลที่จมูก
และในเวลานี้เอง ที่หน้าประตูใหญ่ตำหนักเมฆาเพลิงก็มีเงาของอสูรสัตว์ปีกที่สวยงามบินมา และไม่นานก็ลงมาจอดที่หน้าประตู
เงาทั้งสามนั้นมีลมปราณที่หนาแน่นมาก และก็บินมาทั้งในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน
“ศิษย์ชั้นยอดขั้นสูงสามคนมาแล้วหรือ?”
หลิวฉี่หลิงรีบทำแผลที่จมูก แล้วหลบไปอยู่ด้านหลังของศิษย์ชั้นยอดด้วยกลัวว่าทั้งสามคนนั้นจะเห็น แล้วแอบมองพวกเขาจากมุมๆ หนึ่ง
เขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!
