อ๋าวหรานนอนอยู่หนึ่งเดือนเต็มๆ ถึงจะพอลงจากเตียงได้ กระดูกแทบจะแหลกสลายแล้ว สมัยก่อนตอนยังเกียจคร้าน เขามักจะคิดอยู่เสมอว่าอยากจะหาเตียงสักหลังแล้วนอนสบายๆ ไปทั้งชีวิต แต่ตอนนี้อ๋าวหรานกลับไม่อยากอยู่บนเตียงต่ออีก แม้แต่สักวินาทีเดียว
ต้องขอบคุณยาดีของตระกูลจิ่ง มิเช่นนั้นอ๋าวหรานคงต้องนอนต่อไปอีกเป็เดือน
พูดถึงตระกูลจิ่ง แน่นอนว่าเป็ตระกูลที่ได้รับการขนานนามเื่ยาและการแพทย์
ตามที่นิยายได้บรรยายไว้ ตระกูลจิ่งเป็หมอมาทุกรุ่น สืบทอดมาถึงวันนี้ กิจการเื่ยาและการแพทย์ก็เรียกได้ว่าก้าวหน้าเป็อย่างมาก
ภายใต้การรังสรรค์จากผู้เขียนนิ้วทองคำ ตระกูลจิ่งได้รับทักษะความสามารถทางการรักษาเทียบเท่ากับยุคปัจจุบัน ไม่เพียงเท่านี้ เภสัชวิทยาของตระกูลจิ่งเองก็ก้าวหน้าเป็อย่างมาก
“ตำรายา” ที่บรรพบุรุษตระกูลนี้เขียนไว้นั้นได้รวบรวมสมุนไพรไว้หลายแสนชนิด ทั้งยังจดบันทึกลักษณะเด่นของสมุนไพรแต่ละชนิดไว้อย่างละเอียด เช่น วิธีการใช้ วิธีการรักษาโรค เป็ต้น
ไม่เพียงเท่านั้น จิ่งเหวินเหอ บรรพบุรุษของตระกูลจิ่งยังได้ทำการจัดหมวดหมู่ รวบรวมตำรับยาพื้นฐานสำคัญๆ ประเภทต่างๆ จัดทำเป็หนังสือชื่อ “ตำรับหมื่นโอสถ” เหตุเพราะหนังสือเล่มนี้รวบรวมตำรับยาไว้เกือบหมื่นประเภทดังนั้นบรรพบุรุษตระกูลจิ่งผู้ไร้ความสามารถในการตั้งชื่อผู้นี้จึงได้ตั้งชื่อหนังสือเล่มนี้ว่า “ตำรับหมื่นโอสถ”
ภายใต้ความสามารถทางการแพทย์ที่พัฒนาอย่างไม่หยุดยั้งของบรรดาหมอตระกูลจิ่งนั้น ความรู้เื่สมุนไพรชนิดใหม่ๆ และตำรับยาได้ถูกบันทึกเพิ่มลงไปมากมาย จนถึงทุกวันนี้ “ตำรายา” และ “ตำรับหมื่นโอสถ” หนังสือสองเล่มนี้ได้รับการแก้ไขและเพิ่มเติมเนื้อหาใหม่ๆ อยู่หลายครั้งทำให้สมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ว่าจะเป็ยุคสมัยใดก็ตาม สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดก็คือชีวิต
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกที่ถือวรยุทธเป็สิ่งสำคัญ รบราฆ่าฟันกันธรรมดาราวกับกินข้าวเช่นนี้ด้วยแล้ว การาเ็ล้มตายเป็เื่ที่เห็นได้บ่อยครั้ง แน่นอนว่าตระกูลจิ่งผู้เป็ตระกูลหมอเทวดาสามารถรักษาโรคได้ร้อยแปดแล้วนั้น ก็ย่อมต้องเป็ที่นิยมของผู้คนทั้งปวง
บนแผ่นดินใหญ่นี้ ในทุกๆ วันมีตระกูลและสำนักต่างๆ นับไม่ถ้วนต้องล่มสลายไปอย่างกระทันหัน ทว่าในขณะเดียวกันก็มีหลายตระกูลที่ยิ่งใหญ่รุ่งเรืองขึ้นมาเช่นกัน ตระกูลจิ่งนั้นต่างออกไป ในโลกที่เดี๋ยวแตกแยกเดี๋ยวรวมเป็หนึ่ง มักเกิดการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลานี้ มีเพียงตระกูลจิ่งเพียงตระกูลเดียวที่ยังสามารถยืนหยัดมั่นคงไม่หวั่นไหว
ที่สุดแล้วก็ต้องบอกว่าทุกคนล้วนอยากมีชีวิตรอด ในโลกที่หลงใหลการรบราฆ่าฟันเช่นนี้ ทุกคนล้วนเสี่ยงที่จะต้องประสบกับความตายทั้งสิ้น ในเวลาเช่นนี้หมอเทวดาคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
แน่นอนทั้งหมดนี้เป็สิ่งที่เห็นได้จากต้นฉบับนิยาย
ตัวเอกของนิยายเล่มนี้ก็เกิดในตระกูลจิ่ง
อ๋าวหรานปกติไม่อ่านนิยายฮาเร็มเก็บแต้มเลื่อนระดับพวกนี้ แต่ทว่าทุกเื่มักมีข้อยกเว้นเสมอ
ชาติที่แล้วอ๋าวหรานมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อว่านเฟิง เขาเป็คนติดบ้านมาก แถมยังเป็นักเขียนนิยายออนไลน์อีกด้วย เดิมทีเพื่อนผู้นี้มักจะเขียนงานวรรณกรรมประเภทบทโศกให้แง่คิด ชั้นเชิงการเขียนเขาไม่เลว เนื้อหาเองก็เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง แต่จะทำเช่นไรได้ หากนักอ่านไม่ชอบ ขายไม่ได้ สุดท้ายก็ถูกบังคับ เมื่อไร้หนทาง เขาจึงต้องไหลไปตามกระแสที่คนนิยม เขียนนิยายออกมารวดเดียวเป็นิยายฮาเร็มเื่ “สูงสุดในใต้หล้า” ที่อ๋าวหรานกลับชาติมาเกิดเล่มนี้
นิยายฝีมือเพื่อนรัก อ๋าวหรานชอบอ่านอยู่เสมอ ถึงแม้ตอนหลังเขาจะเปลี่ยนมาเขียนนิยายฮาเร็มแล้ว อ๋าวหรานก็ยังคงอ่านอยู่เหมือนเดิม เดิมทีคิดจะอ่านผ่านๆ ฆ่าเวลาไปเท่านั้น เพราะอ๋าวหรานไม่ชอบอ่านนิยายเพ้อฝันไร้แก่นสารเช่นนี้จริงๆ ทว่าผู้เขียนสร้างตัวละครขึ้นมาสมบูรณ์แบบมากเกินไป ชีวิตเพรียบพร้อม แต่กลับน้ำเน่าเกินจริง ต่อให้ชั้นเชิงการเขียนของเพื่อนจะดีแค่ไหน อ๋าวหรานก็รู้สึกเข้าไม่ถึงแก่นของอารมณ์
ผลสุดท้ายกลับกลายเป็ว่าเป็ตัวเขาเองที่ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายประเภทนี้ แล้วยังกลายเป็หนึ่งในตัวละครในเื่อีกต่างหาก ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ
หากไม่ใช่เพราะาแบนร่างกายยังคงสร้างความเ็ปอย่างต่อเนื่องอยู่ละก็ ทุกวันนี้อ๋าวหรานก็คงยังไม่เชื่อว่าเื่ราวทั้งหมดนี้เป็เื่จริง
จิ่งเซียงนั่งอยู่บนชิงช้า แกว่งไปแกว่งมา พูดด้วยสีหน้าอมทุกข์ว่า “อ๋าวหราน เ้าว่าเหตุใดพี่ชายข้าถึงยังไม่กลับมาอีก? ตามหลักแล้วพี่ควรกลับมาั้แ่เดือนที่แล้ว เกิดเื่อะไรขึ้นกับพี่หรือเปล่า? รู้สึกใจไม่สงบเลย”
อ๋าวหรานถือไม้เท้าค้ำยัน ยืนอยู่ใต้ต้นท้อ มือหนึ่งเด็ดกลีบดอกไม้ ฟังจิ่งเซียงพูดเรื่อยเปื่อย พลันถูกเสียงนั้นรบกวนความคิด
เขาหันศีรษะพลางยิ้มน้อยๆ ตอบว่า “ วางใจเถิด พี่เ้าเป็คนดี ์จะต้องคุ้มครอง ไม่มีทางเกิดเื่ขึ้นหรอก อาจจะเพราะระหว่างทางเกิดเื่อะไรทำให้ล่าช้า เ้าอย่าได้กังวลไปเลย”
นิยายเล่มนี้ต่อให้ใครจะตายก็ตาม แต่ตัวเอกอย่างจิ่งฝานไม่มีทางตาย เพราะถ้าจิ่งฝานตายไป โลกนี้ก็คงต้องแตกสลายตามไปด้วย นอกจากนี้เ้าระบบจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้แสดงท่าทีอะไร นี่ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าไม่ได้มีเื่อะไรเกิดขึ้นกับเขาแน่นอน
จิ่งฝานก็คือตัวเอกของนิยายเื่นี้และก็เป็นามนี้นี่แหละที่จิ่งเซียงพูดถึงย้ำไปย้ำมาจนอ๋าวหรานหูเกือบจะอื้ออยู่แล้ว
