หลังจากเด็กรับใช้ดาบตายลงเสี่ยวฮุยวิ่งออกไปอย่างมีความสุข และเตรียมจะกลืนกินซากศพทว่าก่อนที่มันจะได้ลงมือ ศพของเด็กรับใช้ดาบก็ค่อย ๆกระจายหายไปเหมือนกับภาพลวงตา ทำให้เสี่ยวฮุยส่งเสียงครางออกมาด้วยความโศกเศร้าเริ่มแรกเด็กรับใช้ดาบเป็อันเดดที่ตายแล้ว เมื่อตายอีกหน มันจึงสลายไปทันทีอย่างไรก็ตาม ขณะที่มันสลายไป ดาบสีเงินในมือและสนับมือสีทองบนแขนของมันก็ร่วงลงมา ในตอนที่หลิงเฉินนำทะยานเมฆากลับมาเขาใช้ความเร็วสูงสุดเก็บพวกมันขึ้นมา โดยไม่มีเวลาดูค่าสถานะของพวกมันและโยนเข้าไปในกระเป๋าของเขาในทันที จากนั้นจึงหันหลังกลับจ้องมองไปยังปักษาวายุะ และเด็กรับใช้หอกที่ใกล้เข้ามาถึงตัวเขาแล้ว
ความเร็วของปักษาวายุะนั้นรวดเร็วเหลือเชื่อ ตอนที่หลิงเฉินกำลังจะหมุนตัวกลับมันอยู่ห่างจากเขาเพียงแค่ 2-3 เมตรเท่านั้น ผลของสังเวยิญญายังไม่หายไปตอนนี้พลังโจมตีของหลิงเฉินสูงมาก ทว่า HPของเขาเหลือแค่ 1 หน่วย เพียงโดนััเบาๆ สักครั้ง เขาก็จะตายภายใต้ผลของ ‘ความริษยาของ์’ ถ้าเขาตาย เลเวลของเขาจะลดลงเหลือ 0!
ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะตายไม่ได้!
เผชิญหน้ากับลอร์ดบอสสองตัวในสภาพที่ HP เหลือ 1 หน่วยทั้งยังตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อันตรายอย่างยิ่งยวด แม้จะเป็เขาก็ยังต้องเผชิญกับแรงกดดันรุนแรงมหาศาลแต่ก็เป็เขาเพียงคนเดียวอีกเช่นกันที่มีโอกาสชนะ!
ดวงตาของเขาจ้องมองปักษาวายุะและเด็กรับใช้หอกที่ใกล้เข้ามาในเวลาเดียวกันอย่างตั้งอกตั้งใจเขาคำนวณระยะห่างของพวกมันเงียบๆ เสียงร้องแหลมดังขึ้นความเร็วที่พุ่งเข้ามาของปักษาวายุะเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันจะงอยปากที่แหลมคมของมันแทงตรงไปที่หัวกะโหลกของหลิงเฉินราวกับดาบปลายปืนที่แหลมคมรูม่านตาของหลิงเฉินเบิกกว้างขึ้น ร่างของเขาพลันเคลื่อนไปด้านข้างเขาไม่ได้เคลื่อนที่ไปยังทิศทางที่เด็กรับใช้ดาบปรากฏตัวขึ้นก่อนหน้านี้แต่กลับหลบไปยังทิศทางที่เด็กรับใช้หอกกำลังเข้ามาหาเขาแทน ลมหอบใหญ่กวาดผ่านไปปักษาวายุะบินผ่านร่างของหลิงเฉินไปอย่างหวุดหวิด และชนเข้ากับสะพานจนทำให้สะพานแกว่งไปมาอย่างรุนแรง หากไม่ใช่ว่าการทรงตัวของเขาดีพอการแกว่งไปมานี้ก็เพียงพอที่จะเหวี่ยงหลิงเฉินออกไปจากสะพานร่างของหลิงเฉินลดต่ำลง ราวกับตะปูที่ตรึงอยู่บนสะพาน เขาอาจหลบหลีกการพุ่งโจมตีของปักษาวายุะได้แต่ตำแหน่งของเขาหลังจากการหลบหลีกนั้นทำให้เขาไปอยู่ตรงกลางของปักษาวายุะและเด็กรับใช้หอก มนุษย์และอสูรจากสองทิศทางเขาไม่มีที่ใดให้หลบหนีอีกแล้ว
ฟิ้ว!
เสียงของสายลมที่แสบแก้วหูเล็กน้อยดังมาถึงข้างหูของหลิงเฉินผู้ที่หลบหลีกปักษาวายุะไปเมื่อครู่เสียงของลมที่ประชิดเข้ามาอย่างรวดเร็วให้ความรู้สึกของอันตรายที่ร้ายแรงโดยไม่แม้แต่จะคิด เขาจับสะพานไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่ง ร่างของเขาหมอบลงในทันใดท้องของเขาแนบติดกับพื้นผิวของสะพาน ทันใดนั้น แสงสีเงินก็ยิงผ่านหลังของเขาไปมันคือหอกสีเงินที่เด็กรับใช้หอกขว้างออกมา! การขว้างหอกนี่คือหนึ่งในวิธีการโจมตีที่เป็สัญลักษณ์ของอาวุธประเภทหอก!
เมื่อขว้างหอกออกไป แสงสีเงินสว่างวาบขึ้นหอกอีกอันหนึ่งที่เหมือนกันก็ก่อตัวขึ้นใหม่ในมือของเด็กรับใช้หอกแล้วเหตุการณ์นี้ทำให้หลิงเฉินใ และมั่นใจว่า่เวลาถัดไปเด็กรับใช้หอกที่ประชิดเข้ามาจะแทงเขาผู้ซึ่งกำลังนอนหมอบอยู่บนสะพาน
ด้วยท่าทางในปัจจุบันของเขาการหลบหลีกหอกที่แทงออกมาอย่างรวดเร็วนั้นยากอย่างยิ่ง หลิงเฉินกัดฟันแน่นแล้วใช้พลังทั้งหมดในการพลิกตัวกลับทะยานเมฆาในมือขวาของเขาขว้างออกไปอย่างรวดเร็ว ในดวงตาที่พร่ามัวของเขาวาบแสงสว่างเจิดจ้าขึ้นในฉับพลัน
เคร้ง!
มันสั้นอย่างมากการเปิดการใช้งานจุดหลบหลีกการลงทัณฑ์หายวับไปหอกของเด็กรับใช้หอกปะทะเข้ากับทะยานเมฆา และถูกปัดป้องอย่างมั่นคงโดยทะยานเมฆาและเวลาเดียวกันนี้เองที่การโจมตีครั้งที่สองของปักษาวายุะมาถึงจากอีกทิศทางหนึ่งมวลของกระแสลมอันรุนแรงซึ่งหมุนวนอยู่รอบๆ ร่างของมันก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว
การถูกจับให้อยู่ตรงกลาง เขาไม่มีที่ใดให้หลบหนีอีกแล้วหลิงเฉินไม่ตื่นใเริ่มแรกการหลบเข้าไปอยู่ตรงกึ่งกลางของศัตรูทั้งสองเป็สิ่งที่เขาจงใจทำ
“เงา...จันทร์!”
ด้วยเสียงพูดที่แ่เบากำไลสีดำบนมือขวาของหลิงเฉินเผยรูปร่างที่แท้จริงของจันทร์ต้องสาปในฉับพลันมวลของแสงประหลาดซึ่งไม่อาจบ่งบอกได้ว่าสว่างหรือมืดมิดเปล่งออกมาจากจันทร์ต้องสาปภายใต้แสงสว่าง สะท้อนเงาของวัตถุและสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบๆ โดยเงาเ่าั้ดูมืดมัวสลัวอย่างยิ่งคล้ายกับเงาที่ถูกปกคลุมด้วยเงาอีกเงาหนึ่ง
ดูเหมือนโลกจะหยุดนิ่งไปครู่หนึ่งอย่างสมบูรณ์
ร่างของปักษาวายุะและเด็กรับใช้หอกต่างแน่นิ่งไม่ไหวติง ลมหมุนวนรอบๆร่างของปักษาวายุะซึ่งกำลังจะพร้อมใช้งาน สลายไปด้วยตัวของมันเอง หลิงเฉินะโขึ้นจากพื้น‘จู่โจมเต็มกำลัง’สองครั้งซัดเข้าใส่ปักษาวายุะพร้อมกันด้วยสภาพพลังโจมตีสูงสุดในปัจจุบันของเขา หากการโจมตีทั้งสองครั้งนี้เข้าเป้าพวกมันจะลดพลังชีวิตของปักษาวายุะได้จำนวนมากเหตุผลที่เขาจงใจเคลื่อนย้ายมาอยู่ตรงกลางระหว่างศัตรูทั้งสองในเวลานี้ก็เพื่อให้ผลของเงาจันทร์ล้อมรอบเด็กรับใช้หอก และปักษาวายุะพร้อมกันภายใต้ผลของเงาจันทร์ เงาและร่างของพวกมันจะถูกบังคับให้แข็งค้างเป็เวลา 5 วินาที
เวลา 5 วินาที เพียงพอที่จะตัดสินชัยชนะ!
Miss, Miss!
การโจมตีอันทรงพลังเหลือเชื่อสองครั้งขึ้น ‘Miss’ ขนาดใหญ่ทั้งสองครั้ง หลิงเฉินประหลาดใจไปชั่วขณะในความคิดของเขาแวบถึงคำอธิบายของปักษาวายุะบรรทัดนั้น ‘ความสามารถในการหลบหลีกระดับสูงสุดยอด’ เขาตัดสินใจโดยพลัน และหมุนตัวกลับในทันที ‘จู่โจมเต็มกำลัง’อีกสองครั้งซัดเข้าใส่เด็กรับใช้หอก
-2,328, Miss
แม้ว่าเด็กรับใช้หอกจะเป็มอนสเตอร์ลอร์ด LV15 เหมือนกันทว่าความสามารถในการหลบหลีกของมันเห็นได้ชัดว่าไม่อาจเทียบกับปักษาวายุะหลิงเฉินประมาณการคร่าวๆอัตราความแม่นยำในปัจจุบันของเขาสำหรับการโจมตีเด็กรับใช้หอกน่าจะอยู่ที่ 50% หรือมากกว่า เขายกแขนของเขาขึ้นอีกครั้งแขนทั้งสองข้างของเขาใช้ความเร็วสูงสุดในการปลดปล่อย ‘จู่โจมเต็มกำลัง’ซัดเข้าใส่ร่างของมันอย่างรุนแรงภายใต้สถานะของสังเวยิญญา ตราบใดที่มันโดนเป้ามันจะสร้างค่าความเสียหายเป็ตัวเลข 4 หลักอย่างแน่นอน!
Miss, -2,409, -4,792, Miss, -2,388,-4,804!
การโจมตีสี่รอบ ภายใต้สถานะสังเวยิญญา จู่โจมเต็มกำลัง 8 ครั้ง โดน 5 ครั้ง สองครั้งติดคริติคอล ในตอนที่ ‘จู่โจมเต็มกำลัง’รอบสุดท้ายไปถึงผลของเงาจันทร์ก็หายไป HPของเด็กรับใช้หอกหมดเกลี้ยงจากการโจมตีติดคริติคอลครั้งที่สองและล้มลงไปในขณะที่ยังอยู่ในท่าเดิม ร่างของมันหายไป ทิ้งไว้เพียงหอกสีเงินในมือและเสื้อคลุมสีเงินบนร่างของมัน
ในเวลาเดียวกันปักษาวายุะก็ได้รับอิสระกลับคืนมาเรียบร้อยแรงกดดันของหลิงเฉินไม่ได้อ่อนลงแม้แต่น้อย เพราะสำหรับเขานกตัวใหญ่นี้เองที่เป็ปัญหามากที่สุด ผลของสังเวยิญญายังคงไม่หมดลงด้วยพละกำลังในปัจจุบันของเขา ภายใต้สถานะที่ HP เต็มเขาน่าจะสามารถรับการโจมตีจากปักษาวายุะได้หนึ่งครั้งและไม่ตายแต่ภายใต้สถานะสังเวยิญญา เขาจะต้องตายอย่างแน่นอนหากเขาบังเอิญถูกกวาดจากการโจมตีใดๆ
จิ๊บ~
เสียงร้องที่ยาวนาน ปักษาวายุะได้กลับขึ้นไปในอากาศแล้วมันบินวนอยู่เหนือหัวของหลิงเฉินสิ่งมีชีวิตประเภทที่สามารถบินได้นั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าอาชีพต่อสู้ในระยะประชิดไม่้าพบเจอมากที่สุดตราบใดที่พวกมันไม่บินลงมาด้วยตัวมันเองไม่ว่าการโจมตีที่พวกเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน พวกเขาก็ทำได้แค่จ้องมองอย่างทำอะไรไม่ได้เท่านั้น
หลิงเฉินเงยหน้าครึ่งหนึ่งขึ้นมองและจับดาบทรายกับทะยานเมฆาไว้แน่น เขาจดจ่อจุดความสนใจของเขารอคอยโอกาสเมื่อมันพุ่งลงมาโจมตี
ฟุ่บ!
หลังจากบินวนอยู่ในอากาศสี่รอบในที่สุดปักษาวายุะก็พุ่งลงมาอย่างฉับพลัน รวดเร็วดุจดั่งนกอินทรีย์ล่าเหยื่อดวงตาของหลิงเฉินสว่างวาบ พลันกำหนดทิศทางของจุดที่มันพุ่งลงมาและจุดลงพื้นเขาส่งแรงไปที่ขา แล้วะโถอยหลังไป ทันใดนั้นการพุ่งโจมตีของปักษาวายุะก็พลาดไปและชนเข้ากับสะพาน จนส่งผลให้สะพานที่ไม่มั่นคงอยู่แล้วสั่นไหวอย่างรุนแรง
เท้าของหลิงเฉินซวนเซไปมาเขาใช้การทรงตัวอันน่าเหลือเชื่อของเขาบังคับให้ร่างมั่นคงและใน่ที่เขาทำให้ร่างมั่นคงนั้น ก็ซัดจู่โจมเต็มกำลังออกไปสองครั้ง
Miss, Miss!
หลิงเฉิน “...”
ปักษาวายุะหมุนตัวกลับบนสะพานพร้อมกับเสียงร้องปีกทั้งสองข้างของมันเริ่มกระพืออย่างรวดเร็วธาตุลมจำนวนมหาศาลรวมตัวกันอย่างรวดเร็วจากการกระพือปีกการเคลื่อนไหวนี้ของมันทำให้หลิงเฉินวิ่งถอยหลังอย่างรวดเร็ว โดยไม่ต้องคิดสิ่งใด
หึ่ม...
ลมหมุนตามแนวนอนกวาดออกมาจากร่างของปักษาวายุะพุ่งตรงเข้าหาหลิงเฉิน หลิงเฉินเร่งความเร็วขึ้นอีกเล็กน้อยวิ่งอย่างรวดเร็วจนกระทั่งไปถึงด้านหน้าของบาเรียตรงปลายสะพานก่อนที่ลมหมุนซึ่งตามหลังเขามาจะหายไปในท้ายที่สุด
การที่ยังคงรักษาสมดุลได้ในขณะที่วิ่งอย่างรวดเร็วบนสะพานไม้เนื้ออ่อนนี้เพียงแค่นี้ก็พอที่จะทำให้ผู้คนหวาดหวั่นใจ
ทว่าอันตรายยังไม่หมดไป หลังจากลมหมุนร่างขนาดใหญ่ของปักษาวายุะซึ่งกำลังเข้าใกล้พื้นผิวของสะพานได้บินพุ่งเข้าหาเขาในระดับต่ำเมื่อปีกขนาดใหญ่ของมันเหยียดออก ทั้งร่างของมันมีขนาดกว้างกว่าสะพานหนึ่งเท่า ด้านหลังของหลิงเฉินคือบาเรียที่ไม่สามารถผ่านไปได้ส่วนด้านหน้าคือร่างของปักษาวายุะซึ่งกำลังปิดกั้นทุกเส้นทางเบื้องหน้า...เวลานี้เขาถูกผลักจนมุมแล้วจริงๆ และ HPของเขายังเหลือแค่ 1 หน่วยเท่านั้น
เราต้องใช้เกล็ดวารี์?
หลิงเฉินคิดพร้อมกับขมวดคิ้ว ร่างของเขาเอนแนบติดกับบาเรียด้านหลังมือขวาของเขาถือเกล็ดวารี์ที่สามารถต้านการโจมตีได้ 5 ครั้งเอาไว้ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ถ้าเขา้ามีชีวิตรอดดูเหมือนว่าจะมีเพียงการใช้เกล็ดวารี์วิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้นแต่เขายังคงไม่เต็มใจมากนัก การทดสอบเพิ่งจะเริ่มต้นข้างหน้าต้องมีศัตรูที่แข็งแกร่ง และอันตรายที่มากกว่านี้อย่างแน่นอนหากหากเขาใช้มันในตอนนี้ เขาจะไม่มีสิ่งใดให้พึ่งพาในภายหลัง
ชั่วขณะที่ดวงตาของเขาเป็ประกายเขาเหลือบมองไปที่เท้าของเขาโดยพลัน สายตาของเขาเพ่งมองในทันที
หึ่ม...
ความเร็วของปักษาวายุะเร็วขึ้นอย่างฉับพลันร่างของมันหอบเอากระแสลมขนาดใหญ่ที่รุนแรงพุ่งตรงเข้าใส่หลิงเฉินผู้ซึ่งไม่มีทางถอยหนีตาของหลิงเฉินหรี่ลงเป็ช่องบางๆ 2 ช่องในวินาทีที่เขากำลังจะถูกััจากปักษาวายุะทันใดนั้นเขาก็ส่งเสียงะโออกมาเบาๆ และะโพรวดพราดไปทางขวา
ปักษาวายุะพลาดไปอย่างแรงร่างของมันกระแทกเข้ากับบาเรียสีขาวนั้นส่วนร่างของหลิงเฉินก็ล้มลงไปท่ามกลางเสียงของสายลมหลังจากนั้นมือข้างหนึ่งของเขายื่นออกไปอย่างรวดเร็วและจับขอบปลายสุดของไม้กระดานแผ่นหนึ่งไว้แน่นแล้วทั้งร่างของเขาก็ห้อยอยู่บนสะพานเช่นนั้น หลังจากนั้นเขาเหวี่ยงร่างของเขาไปข้างหลังใช้แรงผลักและแผ่นไม้กระดานเป็จุดงัดเพื่อเหวี่ยงตัวขึ้นสูงร่างของเขาวาดเส้นโค้งขนาดใหญ่ก่อนจะะโข้ามไปอยู่บนแผ่นไม้กระดานด้านหลังทางด้านล่างของปักษาวายุะหลังจากการพักร่าง่สั้นๆ เขาก็พุ่งเข้าไปทางด้านหลังของปักษาวายุะใน่เวลา 2-3 วินาทีสุดท้าย ก่อนที่ผลของ ‘สังเวยิญญา’จะหายไป ‘จู่โจมเต็มกำลัง’ซัดเข้าใส่อย่างรุนแรง...
Miss, -2,352, Miss, Miss
ในท้ายที่สุดการโจมตีของหลิงเฉินก็โดนหนึ่งครั้งเพียงครั้งเดียวก็ลด HP ของปักษาวายุะไปได้ถึง 20% ผลของสังเวยิญญาได้หมดลงในเวลานี้เช่นกันหลังจากการโจมตีสองรอบ หลิงเฉินก็ถอยหนีอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกันกับที่เขากำลังล่าถอย เขาใช้ยาเหลืองฟื้นฟูพลังชีวิตให้กลับคืนมาเขาขมวดคิ้วขณะจ้องมองไปที่ปักษาวายุะที่หมุนตัวกลับมาแล้ว พูดอย่างตรงไปตรงมาความสามารถในการหลบหลีกของมอนสเตอร์ระดับลอร์ด LV15นั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไปการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตเช่นนี้ที่มีค่าการหลบหลีกสูงอย่างเหลือเชื่อนักเวทย์ธาตุที่ไม่สนความสามารถในการหลบหลีกนั้นมี่เวลาที่ง่ายที่สุดนักธนูและนักฆ่าที่มีความแม่นยำอันแข็งแกร่งก็ไม่รู้สึกทุลักทุเลแต่สำหรับนักรบและทหารโล่ที่ไล่ตามพลังโจมตีและพลังป้องกันทั้งยังมีความแม่นยำที่ต่ำ พวกมันเป็การดำรงอยู่ที่เหมือนกับฝันร้าย
จนถึงตอนนี้อาวุธสองมือทั้งคู่ในมือของเขาโจมตีปักษาวายุะไปแล้วทั้งหมด 8 ครั้ง แต่เขาจู่โจมเข้าเป้าเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
เราจะพึ่งพาแค่พลังโจมตีของพุ่งทะยานเมฆาได้หรือเปล่า...
อย่างไรเสีย บนสะพานที่ไม่มั่นคงอย่างที่สุดนี้มันมีโอกาสสูงมากที่จะทำให้ ทะยานเมฆาร่วงลงไปในเหวหลังจากขว้างมันออกไปนี่เป็สิ่งที่เขาไม่้าเห็นเป็อันขาด
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้