ดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ
16:45น.
อลิซ อลิศา....
“คุณครูอลิซคะ”
“จ๋า^_^”ฉันที่กำลังนั่งตรวจการบ้านของเด็กๆอยู่ก็ต้องเงยหน้าขึ้นมาจากสมุดการบ้านที่ฉันได้เตรียมมามห้พวกน้องๆบนดอยนี้ ทั้งสมุดเขียนหนังสือดินสอปากกายางลบและร่วมไปถึงดินสอสี ฉันนำมาแจกให้เด็กๆของฉันทุกคน เด็กบนดอยนี้มีแค่10คนเองที่อายุพอที่จะเข้าเรียนได้แล้ว ฉันสอนแค่คร่าวๆให้พวกน้องๆได้รู้ตัวหนังสือและอ่านเป็ เพราะเห็นเฮียเคบอกว่าเขากำลังทำเื่ขอทางรัฐบาลให้สร้างโรงเรียนให้เด็กบนดอยนี้ขอครูจิตอาสาขึ้นมาสอนหนังสือเด็กๆบนดอยนี้ และเหมือนทางรัฐบาลสนใจข้อเสนอของเฮียเคอยู่ไม่น้อยเลย
“คือคุณครูเฮลให้หนูเอาจดหมายมาให้คุณครูอลิซค่ะ”เด็กผู้หญิงอายุน่าจะประมาน10ขวบเดินมาส่งกระดาษสี่เหลี่ยมแผ่นใหญ่ที่ถูกพับมาอย่างดีจากผู้ชายที่นั่งอยู่หลังห้อง ฉันจึงมองไปที่เขาก็เห็นเขาขยิบตาให้ฉันหนึ่งดี ฉันจึงส่งยิ้มหวานไปให้เขา ความััของฉันกับเขาในส่วนของฉัน อีตาบ้านี้มันคือศัตรู แต่ในส่วนความััที่นายเฮลคิดว่าฉันกำลังมอบให้เขาคือ คนที่กำลังจีบๆกันอยู่ เหอะเพราะฉันทำให้หมอนั้นคิดแบบนั้นเองแหละ เราอยู่ที่นี้กันมาได้สี่วันแล้ว เด็กๆเริ่มพอจะจำตัวหนังสือ กอไก่ถึงฮอนกฮูกได้มั่งแล้ว พวกสระหรือผสมคำเด็กๆก็เริ่มพอจะเข้าใจแล้ว ฉันแบ่งตารางสอนให้เด็กๆเรียนน่ะ อย่างเช่นสอนอ่านกอไก่ถึงฮอนกฮูกหนึ่งวัน วันถัดมาก็สอนเื่สระ วันถัดมาอีกก็สอนผสมคำ วันนี้สอนอ่านเต็มประโยค
“ขอบคุณนะคะ อังซะรี^_^”ฉันบอกขอบคุณอังซะรีไป อังซะรีคือเด็กดอยที่อาศัยอยู่บนดอยนี้เธอเป็เด็กน่ารักเรียบร้อยชื่อของเธอคืออังซะรี
“หนูกลับไปอ่านหนังสือต่อนะคะ”อังซะรียิ้มให้ฉันพลางเอ่ยบอกฉัน ฉันก็พยักหน้าพร้อมยิ้มให้เธอ หนังสือที่เธอว่าคงจะเป็หนังสือเรียนวิชาภาษาไทยที่ฉันไปคว้านหาซื้อมาแจกให้ๆเด็กๆบนดอยนี้
“วันนี้น้องอลิซน่ารักจังนะครับ^_^”เหอะแหวะ จะอ้วกฉันคี่กระดาษอ่านข้อความที่นายเฮลเขียนแล้วให้อังซะรีเอามาให้ฉัน ฉันจึงต้องเงยหน้ากลับไปมองหลังห้องก็เห็นนายเฮลนั่งเอามือเท้าคางตัวเองพลางส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันจึงส่งจูบไปให้เขา นายเฮลก็หลับตาทำปากจู๋รอรับจูบจากฉัน ฉันอยากจะอ้วกเพราะสมเพชเขานั้นแหละแต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้น่ะสิ
“พี่เฮลก็หล่ออีกแล้วนะคะวันนี้❤️”ฉันพูดไปพลางเขียนข้อความของฉันลงไปในกระดาษข้อความของเขาและรุกขึ้นยืนเดินไปหาเขาที่หลังห้อง
“น้องอลิซ^_^”นายเฮลมองฉันที่ไปหยุดยืนตรงโต๊ะของเขาพร้อมเอ่ยเรียกชื่อฉันด้วยรอยยิ้ม ฉันก็ส่งยิ้มแบบเขินๆไปให้ และค่อยๆเอนตัวลงไปข้างหน้าเขาเอามือเท้าโต๊ะ
“เด็กๆจ๊ะ ได้เวลาเลิกเรียนแล้วจ๊ะ กลับบ้านไปอ่านหนังสือกันนะจ๊ะ พรุ่งนี้ครูจะเรียกมาอ่านให้ครูฟังทีล่ะคนนะจ๊ะ^_^”ฉันเอ่ยบอกเด็กๆที่กำลังตั้งใจอ่านหนังสือกันอย่างขมักขเม่น
“ครับคุณครู/ค่ะคุณครู^_^”เด็กๆทุกคนขานรับฉัน ฉันจึงยืนขึ้นตัวตรงและหันกลับไปหาเด็กๆที่เริ่มเก็บหนังสือสมุดดินสอลงในกระเป๋าราคาแพงที่นายเฮลเป็คนเอามาแจกให้เด็กๆทุกคน เขาอาสาเป็คนมาช่วยฉันสอนหนังสือให้เด็กๆ ฉันก็นึกว่าเขาจะไม่จริงจังเล่นๆเวลาสอนหนังสือเด็กพวกนี้ซะอีก แต่พอถึงเวลาจริงๆนายเฮลกับทำมันออกมาดีจนฉันใไม่คิดว่าผู้ชายขี้เล่นออกแนวติงต๊องแบบเขาเวลาทำงานหรือทำอะไรสักอย่างดูจริงจังขึ้นเข้มงวดไม่มีเล่นเลยสักนิด
“นักเรียกทำความเคารพ”เสียงหัวหน้าห้องที่ฉันให้เด็กๆเป็คนเลือกก็พูดขึ้นเมื่อเด็กๆทุกคนพากันยืนขึ้น
“ขอบคุณค่ะคุณครู/ขอบคุณครับคุณครู”เด็กๆต่างพากันยกมือไหว้ขอบคุณฉันกับนายเฮลที่ตอนนี้เขาได้ยืนตัวตรงอยู่ข้างหลังฉัน
“จ้ากลับบ้านดีๆนะจ๊ะ/ครับเดินทางกลับบ้านดีๆนะครับ”ทั้งฉันและนายเฮลต่างยกมือขึ้นรับไหว้เด็กๆ แล้วก็พูดขึ้นพร้อมๆกัน เด็กๆยิ้มให้ฉันและเขา และพวกเด็กๆก็พากันสะพายกระเป๋าเป้เดินออกไปจากห้องเรียนเพื่อกลับบ้านของตนเอง ฉันจึงหันกลับมาหานายเฮลต่อ
“พี่เฮลคะ^_^”ฉันค่อยๆก้มตัวลงไปตรงหน้าเขาที่ตอนนี้เขากำลังตรวจการบ้านเด็กๆอยู่ เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน
“ครับ?”เขาขานรับฉันด้วยสีหน้างงๆ เขากำลังจะก้มหน้าลงไปตรวจหนังสือต่อ ฉันจึงยื่นมือไปจับแก้มเขา
“อลิซขอถามอะไรพี่เฮลหน่อยได้ไหมคะ?”ฉันก้มหน้าลงไปให้ใกล้เขามากกว่าเดิม เขามองหน้าฉันด้วยสายตาเบิกโพรงชำเรืองสายตามองไปที่มือของฉันที่เริ่มลูบไล้โครงแก้มของเขา
“น้องอลิซจะถามอะไรพี่เหรอครับ?”เขาเอ่ยถามฉันเมื่อเขาเลื่อนสายตากลับมามองหน้าฉันแล้ว ทำให้สาวตาของเราประสานกัน ทั้งฉันและเขาต่างหยุดนิ่งไม่มีใครขยับออกหรือถอยหนี สิ่งที่อยู่รอบข้างของเขาเหมือนมันหยุดนิ่ง เวลาหยุดเดิน สายลมหยุดพัดผ่าน
ตึกตัก ตึกตัก
อยู่ดีๆก้อนเนื้อข้างซ้ายของฉันก็เต้นเเรงขึ้นมา
พรึบ
ฉันผลักอกของนายเฮลออกอย่างไวแต่ในจังหวะนั่นมือของฉันก็ดั้นไปผลักโดนตรงหน้าอกข้างซ้ายของเขาพอดี
ตึกตัก ตึกตัก
“พะพี่เฮล”ฉันััได้ว่าก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของเขาเองก็เต้นแรงไม่แพ้ของฉันเหมือนกัน
“น้องอลิซ”เขาเอ่ยเรียกฉันพลางมองหน้าฉันที่ผลักเขาออกด้วยสายที่สื่อความหมายลึกซึ้งจนทำให้ฉันเกิดความหวั่นไหว แต่อย่าลืมสิอีลิซที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะแผนของเขาไม่ใช่เหรอ และแกเองก็จะซ้อนแผนเขาไม่ใช่เหรอ เพราะฉะนั้นแกอย่าไปหวั่นไหวกับสายตาเ้าชู้เ้าเล่ห์ของอีตาสำส่อนนี้เด็ดขาด
“อ้อ คืออลิซจะถามพี่เฮลว่า ว่า ว่า”ฉันเมื่อนึกได้อย่างนั้นฉันก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาและมองไปรอบๆด้วยว่ามีคนอยู่แถวนี้รึป่าว แต่ทางสะดวกค่าไม่มีใครเลยเพราะโรงเรียนที่นี้ เป็ที่ประชุมของหมู่บ้านนี้มีเพียงแค่โต๊ะไม้ยาว4ตัวและมีแค่หลังคามุงจากหญ้าคา หญ้าคาเป็พืชล้มลุกชนิดหนึ่ง จัดอยู่ในตระกูลหญ้า มีลำต้นสูงประมาณ 50-100 เิเ ลักษณะลำต้นเป็ทรงกลมเรียวยาวขนาดเล็ก ลักษณะใบเป็ขนกระจุก ขอบใบมีลักษณะคมกริบ ออกดอกเป็ช่อก้านยาวสีขาว คล้ายหางกระรอกเอามาถักกับไม้ยางเล็กๆแล้วนำมามุงเป็หลังคาที่นี้ ไม่มีฝาผนังอะไรปิดบัง อยู่สูงขึ้นมาจากบ้านๆของชาวบ้านประมาณ500เมตร
“ว่า อะไรเหรอ?”นายเฮลยังคงเอ่ยถามฉัน ฉันจึงยื่นมือไปปิดสมุดของเด็กๆและเดินไปนั่งบนตักเขา เขามีสีหน้าที่ใแต่ก็ไม่ได้ผลักร่างฉันออก ฉันจึงยิ้มให้เขาและยื่นมือขึ้นไปคล้องคอเขา ฉันนั่งคร่อมร่างเขาโดยที่มีนายเฮลนั่งตัวตรงทำให้เราอยู่ในท่าที่แบบว่าทุเรศที่สุดอ่ะ แต่ทำไงได้คิดจะยั่วเสือก็ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวนิดๆหน่อยๆก็ไม่เป็ไร เพราะฉันไม่ถือสาเื่พวกนี้อยู่แล้วที่อเมริกาพวกฉันก็ทักทายเพื่อนผู้ชายด้วยการกอดอยู่แล้วบางทีก็เอาริมฝีปากแนบกันแต่ไม่ได้ดูดดื่มริมฝีปากของกันและกันแค่นั้น เปลืองเนื้อเปลืองตัวแค่นี้ไม่เป็ถ้าแรกกับการที่ได้หักอกเสืออย่างเขามันก็สนุกและสะใจดีไม่ใช่เหรอ
“คือว่า ว่า”ฉันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเเหบพร่าพลางยื่นหร้าเขาไปให้ใกล้เขา จนหน้าอกของฉันเบียดเสียดกีบแผงอกของเขาที่เขาสวมเพียงเสื้อยืดสีดำส่วนฉันสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในฉันใส่เสื้อกล้ามสีขาวไว้พร้อมกับกางเกงยีนส์ขายาว เขาเองก็สวมกางเกงขายาวผ้าเนื้อดีเช่นกัน ฉันจงใจใส่เสื้อตัวนี้เพื่อมาอ่อยเขาน่ะสิ
“อลิซร้อนนะคะ”ฉันกระซิบเสียงกระเส่าข้างๆหูเขา ทำให้ขนคอของเขาลุกซู่ขึ้นมา
“น้องอลิซร้อนหรือครับ พี่ว่าอากาศเย็นสบายดีนะครับ”เขาบอกฉันด่วนนำ้เสียงกระตุก ฉันยิ่งยกยิ้มขึ้นขยับหน้าออกมาจ้องหน้าเขาพลางส่งยิ้มหวานไปให้เขา เขาเองก็ยิ้มตอบกลับมาให้ฉัน ่เวลานี้เป็เวลาใกล้ๆ5โมงเย็นแล้ว พวกเฮียเคและเพื่อนๆหมอของเขารวมไปถึงเพื่อนสองคนของนายเฮลนี่เองก็ไปด้วยพวกเขาต้องเดินเท้าเพื่อไปตรวจชาวบ้านที่อยู่อีกูเาลูกหนึ่งและคืนนี้พวกเขาคงจะไม่ได้กลับมาเห็นว่าผู้ใหญ่บ้านแจ้งว่าคืนนี้พายุจะเข้าน่ะ ฉันเอื้อมมือไปหนิบกระบอกน้ำเปล่าที่นายเฮลกอกจากโอ่งที่บ้านผู้ใหญ่บ้านมาให้ฉันดื่มเอามือเปิดฝาจุกและเทราดเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉัน
“อุ๊ย!เสื้อเปียก”ฉันเอามือป้องปากตัวเองพลางทำหน้าใ นายเฮลเองก็มองไปที่หน้าอกฉันที่ตอนนี้เสื้อสีขาวตัวบางๆที่เปียกนำ้ชุ่มทำให้เนื้อผ้าแนบไปกับเนื้อของฉัน นายเฮลมองฉันตาไม่กระพริบเลยพลางกลืนนำ้ลายดังอึกใหญ่
‘หึๆสงสัยจะหิวนมอดอยากปากแห้งสิท่า สมนำ้หน้า!!!’ฉันพูดขึ้นในใจพลางมองหน้าเขาด้วยสายตารังเกียจ ผู้ชายคนนี้ในหัวสมองของเขาคงคิดเเต่เื่ทุเรศๆแบบนั้นอย่างเดียวสิน่ะ
“เปียกหมดเลยคะพี่เฮล ทำไงดีล่ะคะเนี่ย”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงงอแงแต่สายตาของนายเฮลยังคงเอาแต่จ้องมองไปที่หน้าอกของฉันที่ฉันขยับร่างกายไปมาเพื่อยั่วเขา
“ถอดสิครับ”เสียงราวกระซิบเหมือนคนที่ขาดสติของนายเฮลเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันยกยิ้มขึ้น เหอะเข้าทางอีลิซอีกแล้ว
‘น่าตาก็ดีไม่น่าโง่เลย’ฉันมองหน้าเขาไปด้วยพลางด่าเขาในใจไปด้วย
“อึก อึก”เสียงกลืนนำ้ลายของคนใต้ร่างฉันดังไปสองอึกแล้วน่ะเนี่ย อะไรมันจะหื่นขนาดนี้ว่ะเนี่ย ฉันเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของฉันไปสามเม็ดบนและค่อยๆปลดมาเรื่อยๆจนหมดและฉันก็ถอดเสื้อเชิ้ตอแกไปจนตอนนี้ร่างกายของฉันเหลือเพียงแค่เสื้อกล้ามสีขาวตัวจิ๋วตัวเดียว
“ทั้งใหญ่ ทั้งขาว อึก”เสียงพึมพำของคนใต้ร่างฉันยังคงพึมพำอยู่พร้อมกลืนนำ้ลายไปหลายอึกแล้วน่ะเนี่ย ฉันก็ยิ่งได้ใจเอามือของฉันมาลูบไปตามเนินอกที่นูนพ้นเสื้อกล้ามของฉันออกมา ตอนนี้มีหยดนำ้เกาะเนินอกของฉันอยู่
“อลิซอยากอาบนำ้จังเลยค่ะ พี่เฮลไปเป็เพื่อนอลิซหน่อยได้ไหมคะ”ฉันเอ่ยเสียงอ้อนๆเขาไปพลางทำปากเบะๆให้ดูน่ารักคิคุ นายเฮลเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน
“ให้พี่ไปเป็เพื่อนน้องอลิซอาบนำ้เหรอครับ?”นายเฮลเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงหื่นๆสายตาหวานเ้าเล่ห์ขึ้นมา ฉันก็ยิ้มกว้างอย่างน่ารักๆไปให้เขา
“ค่ะ นะคะ พี่เฮลไปเป็เพื่อนอลิซหน่อยนะ อลิซไม่กล้าไปคนเดียว”ฉันเบะปากอ้อนนายเฮลเอามือไปกอดคอเขาทำให้หน้าอกของฉันแนบชิดไปกับแผงอกแกร่งของเขา
“โอ้ววววว”เสียงของนายเฮลร้องขึ้นเมื่อตอนนี้หน้าอกตู้มๆนิ่มๆของฉันกำลังจะทิ่มปลายคางเขาอยู่แล้วน่ะสิ สายตาของเขามองตำ่ไปที่เนินอกขาวๆของฉัน
“ได้ไหมคะ”ฉันยิ่งแนบชิดร่างเขามากขึ้นเมื่อเขาไม่ให้คำตอบฉันสักที ทำให้เนินอกของฉันไปทิ่มกับหนวดใต้คางของเขาจนฉันสะดุ้ง
“อุ๊ย เจ็บจัง”ฉันแกล้งร้องเหมือนเจ็บมาก ที่จริงมันก็เจ็บนั้นแหละ เพราะหนวดของเขาเหมือนเพิ่งจะขึ้นหลังจากที่เพิ่งโกนไป ฉันจึงเอามือไปถูทีเนินอกของฉันจนมันเกิดเป็รอยแดง
“อย่าถูสิครับ แดงหมดแล้วเนี่ย”นายเฮลพูดขึ้นแล้วยื่นมือหนาของเขาขึ้นมาลูบเนินอกทีาเป็รอยแดงของฉันอย่างไว อีตานี้นี่มันมือไวจริงๆตอนแรกมือเขาโอบเอวฉันอยู่น่ะ
‘อีมือปลาหมึก’ฉันพูดขึ้นในใจ และคืนนี้
ฉันจะทำให้อีตานี่เมื่อยมือไปทั้งคืนแน่ๆหึๆๆๆ