รุ่งขึ้น ตรงเวทีประลองของการประลองห้าสถานศึกษา มีผู้คนมารวมตัวกันล้นหลามอีกครั้ง
การประลองห้าสถานศึกษาเริ่มดุเดือดแล้ว วันนี้สิบคนดวลตัดสินเอาสามคนแรก
มีเงาร่างของบุคคลเก้าคนบนเวทีประลอง นั่นคือผู้เข้ารอบสิบคนของการประลองห้าสถานศึกษา เวลานี้ พวกเขายืนอยู่บนเวทีประลองนานแล้ว พวกเขาถูกผู้คนเรือนหมื่นจับจ้องและได้รับการยอมรับนับถือ
เพราะพวกเขาเป็หัวกะทิของสถานศึกษาซึ่งเป็เสาหลักของแคว้นชางหวง
ใบหน้าของพวกเขาประดับด้วยรอยยิ้มและมีความภาคภูมิ
พวกเขาทะนงตน เพราะสามารถพิสูจน์ตนเอง ฝ่าฟันความยากลำบากนานัปการจนมายืนอยู่ตรงนี้!
บนหอสูงเหนือประตูเมือง อาจารย์ใหญ่ของสถานศึกษาทั้งห้าติดตามฮ่องเต้ลั่วเทียนอู่อยู่เื้ั ค่อยๆ ปรากฏตัวต่อหน้าฝูงชน
เมื่อฮ่องเต้ปรากฏตัว ก็มีเสียงไชโยโห่ร้องเป็ระลอก
“น้อมรับเสด็จฮ่องเต้!”
ใบหน้าของลั่วเทียนอู่มีรอยยิ้ม โบกพระหัตถ์ทักทาย
“ไม่ต้องมากพิธี”
จากนั้นมองคนทั้งเก้าบนเวทีประลอง ดวงตามีรอยยิ้ม “ก่อนอื่น ข้าขอแสดงความยินดีกับพวกเ้ามา ณ ที่นี้ด้วย ตอนนี้พวกเ้ามีคุณสมบัติผ่านเข้ารอบสิบคนแล้ว พวกเ้าจะเป็ความภาคภูมิใจของสถานศึกษาและเสาหลักของแคว้นชางหวงเราในวันหน้า แต่บ่งบอกชัดเจนว่าต่อไปเส้นทางของพวกเ้าจะยิ่งยากลำบาก เนื่องจากวันนี้ ในบรรดาพวกเ้าจะมีคนถูกคัดทิ้งเจ็ดคน คัดเอาสามอันดับแรก”
น้ำเสียงของลั่วเทียนอู่ดังกังวานกระแทกใจแต่ละคน
เหมือนกำลังปลุกเร้า
ปลุกเร้าพวกเขาว่าต้องพยายามให้มากขึ้น ่ชิงสามอันดับแรกมาให้ได้
ยามนี้ คนทั้งเก้าบนเวทีประลองต่างพลุ่งพล่าน พวกเขาเป็ผู้เข้ารอบสิบคนในการประลองห้าสถานศึกษา จากสามสิบห้าคนในตอนแรกจนมาเป็หนึ่งในสิบผู้เข้ารอบบนเวทีประลอง จุดนี้ก็เพียงพอที่จะบอกได้ถึงความสามารถและพร์ของพวกเขาแล้ว ทุกคนเป็บุคคลอันโดดเด่นในบรรดารุ่นเดียวกัน แต่พวกเขากลับยังไม่พอใจ
เนื่องจากพวกเขายังคิดจะ่ชิงอันดับที่ดีกว่านี้ต่อไป
เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่แค่รอบสิบคน!
ดังนั้น จึงเกิดการประลองในวันนี้ขึ้น!
“หวังว่าวันนี้พวกเ้าจะมีการแสดงออกอย่างโดดเด่น แสดงความเกรียงไกรของแคว้นชางหวงเราให้เป็ที่ประจักษ์”
ประโยคเดียว ทำเอาทั้งงานฮือฮาได้ในพริบตา
ไป๋เยี่ยในชุดหรูหราย่างเท้าขึ้นเวทีประลอง ผู้เข้มแข็งขั้นเสวียนเต๋ามาพร้อมอานุภาพกดดัน เขามองทุกคนและพยักหน้านิดๆ “วันนี้เป็การต่อสู้ตัดสินสามอันดับแรก ทุกคนสามารถใช้วิธีการของตนเองได้ ข้าคงไม่ต้องพูดจาให้มากความ รูปแบบการต่อสู้ในวันนี้คือสู้ตามใจชอบ กฎเกณฑ์คือพวกเ้าแต่ละคนสามารถท้าสู้กับใครก็ได้ ผู้ชนะได้เลื่อนขั้น จัดตามอันดับเหมือนเดิม เอาสามอันดับแรกเข้าสู่รอบสามคน”
ประโยคเดียว ทำให้ดวงตาของผู้เข้ารอบทั้งสิบคนต่างเปล่งประกาย
“เปิดเวที!”
ไป๋เยี่ยะโ อาจารย์ใหญ่จากห้าสถานศึกษาลงมือดึงเวทีประลองให้สูงขึ้นสิบจั้งพร้อมกัน และเพิ่มพลังเสวียนให้กับเขตแดนเพื่อไม่ให้กระทบถึงพื้นที่ภายนอกตอนผู้เข้ารอบกำลังต่อสู้ อานุภาพกดดันอันน่าสะพรึงของขั้นเสวียนเต๋าแผ่ปกคลุมบนเวทีประลองทันทีทันใด ราวกับพ่นกลิ่นอายแห่งาขุมหนึ่งออกมากดดันทั่วทั้งงาน
“เริ่มการประลองตามใจชอบได้!”
เมื่อสิ้นเสียง เซียวหวงจากสถานศึกษาชางหวงก็ขึ้นเวทีประลอง กวาดตามองทุกคนรอบด้านและเอ่ยอย่างหยิ่งผยอง “รอบแรก เซียวหวงจากสถานศึกษาชางหวงขอเชื้อเชิญ ผู้ใดกล้าขึ้นมาสู้!”
เซียวหวงเป็บุคคลผู้มีพร์ที่เคยเข้าร่วมการประลองห้าสถานศึกษาครั้งที่แล้ว ความสามารถแข็งแกร่ง ได้ชื่อว่าเป็อัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถานศึกษาชางหวง ระหว่างที่เอ่ยวาจา ทั่วร่างก็เปี่ยมด้วยลมปราณแข็งแกร่งเหนือธรรมดา แววตาเปล่งประกายต่อสู้ ประหนึ่งเทพาที่ตั้งตระหง่านอยู่ระหว่างฟ้าดิน ทำให้คนไม่กล้าสบตาด้วย
นี่คือผู้มีพร์ อัจฉริยะแห่งยุค
ทุกคนเงียบกริบไม่ส่งเสียง
พวกเขาไม่คิดจะเจอคนที่น่ากลัวขนาดนี้ในการต่อสู้ครั้งแรก!
สายตาของเซียวหวงจับนิ่งไปที่บุคคลผู้มีพร์คนหนึ่งของสถานศึกษาเซิ่งเต้า
เขาเอ่ยเสียงดังฟังชัด “จีเคอ กล้าสู้หรือไม่?”
จีเคออึ้ง จากนั้นใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้ม เดินขึ้นเวทีประลอง ยิ้มกล่าวว่า “พี่เซียวเชิญมาสู้ มิกล้าไม่ปฏิบัติตาม”
“ฮ่าฮ่า สมใจนัก!” เซียวหวงยิ้มกล่าว
เซียวหวงได้ยินชื่อเสียงของจีเคอแห่งสถานศึกษาเซิ่งเต้ามาบ้างว่าเป็คนเที่ยงตรง ความสามารถแข็งแกร่ง เคยเข้าร่วมการประลองห้าสถานศึกษาครั้งที่แล้วเช่นเดียวกับตนเอง
ดังนั้น พวกเขาจึงรู้จักกัน เพียงแต่ไม่เคยได้เจอกัน
แต่ในที่สุดก็ได้สู้กัน
ตูม!
คนทั้งสองะเิพลังต่อสู้อันแข็งแกร่งออกมาพร้อมกัน ปล่อยพลังเสวียนอันเจิดจ้า ชั่วขณะนั้น สายลมรุนแรงทำลายล้างบนเวทีประลองอย่างบ้าคลั่ง ดุจคลื่นั์กระแทกชายฝั่ง เสื้อผ้าของคนทั้งสองพัดพลิ้ว เส้นผมยาวลอยขึ้น ใบหน้าเคร่งขรึมแฝงความคิดต่อสู้และเคารพคู่ต่อสู้เช่นเดียวกัน
“สู้!”
คนทั้งสองลงมือพร้อมกัน แสงเสวียนต่างพุ่งเข้าปะทะ เกิดเป็เสียงะเืเลื่อนลั่น ทั่วบริเวณมีแต่แสงรัศมีบาดตา
ปึก!
คนทั้งสองล่าถอยฉับพลันพร้อมกัน!
ประมือกันครั้งแรก คู่คี่สูสี แบ่งแยกสูงต่ำไม่ได้
และการประมือกันครั้งแรกนี้เองที่จุดความคิดต่อสู้ขึ้นในใจของคนทั้งสองโดยสมบูรณ์!
“แข็งแกร่งทั้งสองคน!” มีคนร้องอุทาน จากนั้นคนจำนวนมากก็เห็นด้วย คนทั้งสองมีความสามารถขั้นเสวียนฟ้าเจ็ดชั้นฟ้าเหมือนกัน เรียกได้ว่าเป็สองคนที่มีความสามารถแข็งแกร่งที่สุดในการประลองครั้งนี้ ทั้งยังเป็การดวลระดับสุดยอดของผู้มีพร์ที่เคยเข้าร่วมการประลองห้าสถานศึกษาครั้งที่แล้วเช่นกัน
การต่อสู้ที่พวกเขาเฝ้ารอ ครั้งนี้ใครจะเป็ผู้ชนะในท้ายที่สุดกันแน่
ด้านหลังของเซียวหวงมีเทพาปรากฏขึ้น สูงใหญ่แผ่รัศมีไพศาลดุจเทพที่ยืนอยู่ท่ามกลางวงแสง สูงส่งจนมิอาจเอื้อม แฝงอานุภาพกดดันอันน่าสะพรึง เงาร่างสูงใหญ่กุมทวนวงเดือน แววตาเปล่งประกายดุจดวงดาราที่อยู่แสนไกล
ทว่าเมื่อเผชิญหน้า จีเคอก็ไม่อ่อนด้อยเช่นกัน
มีสัตว์สัประยุทธ์ตัวหนึ่งปรากฏขึ้นด้านหลัง ทุกคนต่างใ
สายตาของเซียวเฉินก็เปลี่ยนเป็เคร่งขรึมเช่นกัน
เพราะสัตว์สัประยุทธ์ด้านหลังของจีเคอคือพยัคฆ์ขาว จอมอหังการแห่งทิศประจิม หนึ่งในสี่มหาสัตว์เทพ!
เป็หนึ่งในสัตว์เทพระดับสูงสุดเช่นเดียวกับสัตว์เทพหงสาของตนเอง
พยัคฆ์ขาวรับหน้าที่สังหาร!
พยัคฆ์ขาวด้านหลังของจีเคอกระทืบพลังแห่งดารา ปลดปล่อยอานุภาพกดดันท่วมฟ้าของสัตว์เทพแห่งาทันที พยัคฆ์ขาวแหงนหน้าคำราม ดวงตาเปี่ยมไอสังหาร เสียงคำรามซ่อนกลิ่นอายฆ่าฟัน ดั่งคลื่นั์ถาโถมมาปกคลุมฟ้าดิน ะเืนภากาศ ทำให้คนกลัวจนตัวสั่น
นี่คือพยัคฆ์ขาว หนึ่งในสี่สัตว์เทพที่แข็งแกร่งระดับสุดยอดระหว่างฟ้าดิน
“พี่เซียว ข้าจะทุ่มสุดกำลัง!” จีเคอกล่าวอย่างจริงจัง ใบหน้าของเซียวหวงมีรอยยิ้ม
“ข้าก็เช่นกัน!”
เงาร่างของคนทั้งสองเคลื่อนไหวฉับพลัน พริบตา เขตแดนที่ผู้เข้มแข็งขั้นเสวียนเต๋ากางไว้ก็สั่นะเืเบาๆ เพียงพอที่จะบอกถึงความสามารถและเคล็ดวิชาอันแข็งแกร่งของคนทั้งสอง!
“พยัคฆ์ขาวแยกเวิ้งนภา!”
“ทวนเทพาบังฟ้า!”
ตูม!
คนทั้งสองตวาดพร้อมกัน เมื่อร่างเทพาเคลื่อนไหว ฟ้าดินก็เหมือนจะสั่นะเื แต่ละย่างก้าวก่อเกิดปรากฏการณ์บนท้องฟ้า เทพาสะบัดทวนวงเดือนในมือ ฟันเป็ลำแสงกล้าแข็งสายหนึ่ง ดั่งแสงเทพที่สามารถเบิกนภาผ่าพิภพได้ แล้วยิงใส่จีเคออย่างหนักหน่วง
โฮก!
พยัคฆ์ขาวคำรามเหมือนทนไม่ได้ที่มีคนล่วงเกินความน่าเกรงขามของมัน
ดาราถูกเหยียบแหลกลาญ ทางช้างเผือกสั่นะเื ั์ตาของพยัคฆ์ขาวเปล่งแสง แผ่กลิ่นอายเข่นฆ่าทั่วร่าง อ้าปากพ่นลำแสงสีขาวอันแข็งแกร่ง ในแสงสีขาวแฝงพลังแห่งดาราซึ่งบรรจุพลังทำลายล้างมหาศาล ลำแสงสีขาวนี้ เหมือนจุดกำเนิดแห่งการพิฆาตโลกา ดารากลางท้องนภาเหนือเวทีประลองฉีกขาด เกิดเสียงดังสนั่น
เคล็ดวิชาสองสายแข็งแกร่งถึงขีดสุด
ทันทีที่ปะทะกันก็รุนแรงจนแสงเจิดจรัสบาดตากลืนกินทั้งคู่ ขณะเดียวกันก็เกิดเสียงกัมปนาทราวกับนภาะเื
เขตแดนของขั้นเสวียนเต๋าสั่นรุนแรงเหมือนจะแตกออกในชั่ววินาทีถัดไป
ทุกคนมองเวทีที่ถูกแสงสีขาวกลืนกินอย่างตึงเครียด
จบแล้วหรือ?
ใครแพ้ใครชนะกันแน่?