จากนั้นการสนทนาก็หยุดลงเมื่อมีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นที่โทรศัพท์มือถือของนลิลล์ หล่อนเอื้อมมือไปกดรับเมื่อเห็นชื่อของสามีปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
“ลิลล์จ๋า… วันนี้ป๋าจะออกไปตีกอล์ฟ อยากไปด้วยกันไหม… เดี๋ยวจะให้ไอ้โดมม์ขับรถไปส่ง”
ท่านนายพลเอ่ยชวนเหมือนทุกครั้งที่จะออกไปข้างนอก… มันเหมือนกับการให้เกียรติกันระหว่างสามีภรรยา จะไปหรือไม่ไปนั่นเป็อีกเื่
“แล้วทำไมไม่ให้คนขับรถคนใหม่ขับไปส่งล่ะคะท่าน… ”
นลิลล์สงสัย
“วันนี้ไอ้เสือมีงานซ่อม… มันเคยเป็ช่างซ่อมมาก่อน เมื่อวานนี้ฉันเพิ่งได้รถจี๊บเก่ามาคันนึง กำลังให้มันตรวจดูสภาพก่อนวางเครื่องใหม่… ”
ท่านนายพลผู้ชอบสะสมรถเก่ากล่าวกับภรรยาผู้ยังสาว
“ว่าแต่วันนี้เธออยากไปตีกอล์ฟด้วยกันไหม”
ท่านนายพลถามย้ำอีกที…
และคำตอบในวันนี้เปลี่ยนไปจากทุกครั้งที่เคยได้ยิน
“ไปค่ะ… ”
คนถูกชวนรีบตอบ เมื่อหล่อนรู้ว่าลุงโดมม์จะขับรถไปส่ง
“งั้นอีกสักพักลงมาเจอกันข้างล่างนะจ๊ะที่รัก”
นายพลกล่าว…
แวบหนึ่งอดคิดในใจไม่ได้ว่าวันนี้ภรรยาของตนมาแปลก เพราะปกติหล่อนจะปฏิเสธทันทีที่ถูกชักชวนไปตีกอล์ฟ บ้างว่าร้อนบ้างไม่สนุกบ้าง
“ค่ะ… เดี๋ยวขอเวลาอาบน้ำสักครู่นะคะ”
หญิงสาวกล่าว…
ก่อนจะกดวางสายเหมือนรู้ว่าวันนี้เป็โอกาสดีที่จะได้ใช้เวลากับลุงโดมม์มาถึงแล้ว
เพราะว่าวันมะรืนลุงโดมม์ก็จะต้องย้ายไปดูแลคนงานในสวนของท่านนายพลที่อำเภอท่ายางในจังหวัดเพชรบุรี
ในเวลาต่อมา
เมื่อรถตู้สีขาวคันใหญ่วิ่งมาถึงสนามกอล์ฟ มีเพื่อนๆ ก๊วนกอล์ฟของท่านนายพลที่มาถึงแล้วรออยู่ก่อนหน้า
“ถุงกอล์ฟคุณนายอยู่ข้างหลังรถอย่าลืมเอาลงมาด้วยนะ… ”
ท่านนายพลสั่งลุงโดมม์ ก่อนที่เสียงของหญิงสาวจะดังขึ้นขัดจังหวะ
“ไม่ต้องค่ะท่าน… ลิลล์เปลี่ยนใจแล้วค่ะ วันนี้แดดแรงเหลือเกิน… ”
หญิงสาวให้เหตุผลอย่างเคย
