“ไม่เป็ไร… วันนี้แดดร้อนมากจริงๆ งั้นเข้าไปนั่งดื่มกาแฟในห้องแอร์เย็นๆ ระหว่างรอนะ… ”
ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาโอบเอวหญิงสาวเพื่อจะพาเดินเข้าไปรอด้านใน
“ลิลล์เปลี่ยนใจแล้วค่ะท่าน… วันนี้รู้สึกเมื่อยเดี๋ยวไปนวดตัวในสปาดีกว่า… ”
นลิลล์มีแผนการ
“ตามใจจ้ะ… ”
ท่านนายพลกล่าวแล้วหันไปหาคนขับรถ
“ไอ้โดมม์เดี๋ยวมึงไปส่งคุณนายที่สปา… ขับรถดีๆ นะ… เออ… ไม่ต้องมารับกูนะเดี๋ยวตีกอล์ฟเสร็จกูจะไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ ต่อที่สโมสร… ”
“ครับนาย… ”
ลุงโดมม์ตอบรับเสียงสุภาพ
“เดี๋ยวค่ำๆ เจอกันที่บ้านนะครับที่รัก”
นายพลหันมาโอบเอวภรรยาสุดที่รัก ดึงเข้ามากอดพร้อมกับกดปลายจมูกลงบนแก้มนวล
“ค่ะท่าน… ”
นลิลล์ตอบพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปหอมแก้มท่านนายพลตอบอย่างเอาอกเอาใจก่อนจะแยกจากกัน
ในเวลาต่อมา
เมื่ออยู่ด้วยกันสองต่อสอง จุดหมายที่บอกว่าจะไปสปาของคุณนายจึงเปลี่ยนไปในทันที เพราะหล่อนเท่านั้นที่รู้ดีว่าตัวเองกำลัง้าอะไร
กลับกลายเป็ว่าตอนนี้ลุงโดมม์พาหล่อนมายังโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสนามกอล์ฟ
เพราะแค่มองตากัน…
ลุงโดมม์ก็รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วนลิลล์ไม่ได้อยากไปสปาอย่างที่บอก และไม่ได้นึกสนุกกับการตีลูกกอล์ฟหลงหลุม
แต่สนุกกับการที่ ‘หลุมสวาท’ ของหล่อนโดนกระบองเนื้อดุ้นใหญ่มหึมาของลุงโดมม์กระแทกกระทั้น เพราะว่ามันทั้งสนุกและเสียวซ่านกว่าการตีกอล์ฟเป็ไหนๆ
“โรงแรมนี้ปลอดภัยไหม… ”
นลิลล์ถามเมื่อรถเลี้ยวเข้ามาถึงโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งตั้งอยู่ริมทาง มีป้ายเขียนเอาไว้ว่าวิมานฉิมพลี
“ปลอดภัยครับ… ”
ลุงโดมม์กล่าวขณะขับรถเข้าไปในช่องจอด จากนั้นก็มีพนักงานที่คอยดูแลการเข้าออกเดินมารูดม่านสีดำทึบ
ลุงโดมม์ลงมาคุยกับพนักงานของโรงแรม พูดคุยกันเพียงสองสามคำพร้อมกับจ่ายเงินค่าห้อง
