จี้จื่อซูเงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก ไม่รู้ว่าเขารู้สึกมีโทสะอยู่บ้างหรืออย่างไร เขามองหลินชิงเวยแล้วหัวเราะออกมา “เจ้ารู้ว่าข้ารักเจ้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น เจ้าช่วยเหลือฮ่องเต้แห่งซีอวี้ ไม่สมควรเป็นโชควาสนาของเจ้าหรอก...