'นี่มันเกินที่จะรับได้จริงๆ รับไม่ได้! นายน้อย การปรากฎตัวของท่าน เป็การตบหน้าพวกข้าฉาดใหญ่'
"นี่ข้าใช้ชีวิตสูญเปล่ามาโดยตลอด...."
ชายแก่ร่างท้วมกล่าวขณะที่เขาทุบอกและกระทืบเท้า ขณะที่ชายแก่ร่างผอมแห้งแทบจะร้องออกมาดังๆ พวกเขาต่างคิดเหมือนกัน - พวกเขาได้ใช้เวลาในฐานะนักปรุงยาเสียเปล่า
โจวเป่ยเฉินอดไม่ได้ที่จะจ้องมองเม็ดยาประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนในมือด้วยดวงตาเบิกกว้าง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในฐานะนักปรุงยาแล้ว นี่เป็ครั้งแรกที่เขาได้เห็นเม็ดยาที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน
"ท่านลุงโจว ท่านจะร้องออกมาก็ได้นะหากว่าท่าน้า"
เจียงเฉินกล่าวด้วยท่าทางจริงจัง
ทั้งสามแทบล้มคะมำ ้าที่จะพูดบางสิ่งกับเ้าเด็กน่าตายผู้นี้
พวกเขาพยายามที่จะสงบใจตัวเองกว่าสองถึงสามนาที มุมมองที่พวกเขามีต่อเจียงเฉินได้เปลี่ยนไปเช่นกัน และตอนนี้พวกเขาเข้าใจสิ่งหนึ่ง ในโลกนี้มีอัจฉริยะไร้ที่เปรียบอยู่จริงๆ และไม่สามารถใช้สามัญสำนึกเป็ตัววัดได้
นอกเหนือจากความรู้สึกทึ่งแล้ว โจวเป่ยเฉินและอีกสองคนต่างรู้สึกมีความสุขและโล่งอกด้วยเช่นกัน เจียงเจิ้นไห่ช่างโชคดีที่มีบุตรชายอย่างเจียงเฉิน ในเมื่อเจียงเฉินสามารถปรุงเม็ดยามนุษย์หยวนที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนได้ เช่นนี้กิจการค้าโอสถของพวกเขาก็รอดแล้ว
"ท่านลุงโจว ท่านโปรดไปเตรียมวัตถุุดิบสำหรับการปรุงยามาเพิ่มด้วย"
เจียงเฉินกล่าว
"อะไรนะ? ้าที่จะปรุงยาอีกหรือ?"
โจวเป่ยเฉินประหลาดใจ การปรุงยาจะใช้ทั้งพลังหยวนและพลังิญญาแทบทั้งหมด แม้ว่าจะมีเม็ดยามนุษย์หยวนเป็เม็ดยาเสริมพลังขั้นพื้นฐานก็ตาม แต่การที่ปรุงยาที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนนี่จะกินพลังงานมากกว่าการปรุงเม็ดยามนุษย์หยวนทั่วไป อย่างไรก็ตาม มันดูราวกับว่าเจียงเฉินมิได้สูญเสียพลังงานใดๆหลังจากปรุงเม็ดยาเ่าั้ขึ้น....นี่มันอยู่เหนือสามัญสำนึกยิ่งนัก
"ข้าจะทำมันไม่ว่าสิ่งใดที่ข้าสามารถช่วยกิจการค้าโอสถได้"
เจียงเฉินทุบอกขณะที่กล่าว อย่างไรก็ตามยังมีเหตุผลเื้ับางอย่างที่เขา้าที่จะปรุงยา นั่นคือเขา้าที่จะฝึกฝนทักษะร่างแปลงั ดังนั้นเขาจำเป็ต้องใช้เม็ดยาหยวนเป็จำนวนมหาศาล! เม็ดยาหยวนเป็สิ่งหนึ่งที่เขา้ามากในเส้นทางการฝึกตน เม็ดยามนุษย์หยวนเป็หนึ่งในชนิดยาของเม็ดยาหยวน ที่เหนือยิ่งกว่านี้คือเม็ดยาปฐีหยวน และเม็ดยา์หยวน ในโลกฝึกตนที่แท้จริง จะใช้เม็ดยาหยวนเป็ตัวกลางแลกเปลี่ยนซื้อขาย มีเพียงเมืองเล็กๆอย่างเมืองเทียนเซียงที่ใช้เงินแลกเปลี่ยนกับเม็ดยามนุษย์หยวน
เม็ดยาหยวนชนิดนี้ในชีวิตที่แล้วของเจียงเฉินปฎิบัติต่อมันราวกับขยะ แต่ตอนนี้เขาจำเป็ต้องปรุงมันเพื่อใช้สำหรับตัวเขาเอง
เจียงเฉินกลับเข้าห้องปรุงยาด้วยความเริงร่า สำหรับคนอื่นๆแล้ว การปรุงยากินพลังงานอย่างรวดเร็ว แต่สำหรับเจียงเฉินไม่จำเป็ต้องกลัวเื่การใช้พลังิญญา
"ในร้อยปีก่อนข้าได้ตกตายที่หน้าผาเซียน ิญญาได้รับความเสียหายอย่างหนัก แม้ว่าตอนนี้ิญญาทั้งสองได้หลอมรวมกันแล้วก็ตาม และพลังิญญาที่ปลดปล่อยออกมาได้นั้นเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์เท่านั้น แต่ข้ามีทักษะ'ยอดิญญาต้าเหยี่ยน' ทำให้ข้ามีพลังิญญาไร้ขีดจำกัด ดังนั้นข้าจึงไม่จำเป็ต้องกังวลเกี่ยวกับการใช้พลังิญญา"
บนใบหน้าของเจียงเฉินเผยรอยยิ้มจางๆ ประสบการณ์และความทรงจำใน่ชีวิตที่แล้วของเขาในเื่การบ่มเพาะและทักษะเป็สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเจียงเฉิน
ในโลกต้นกำเนิดเซียน ทักษะที่สามารถฝึกฝนพลังิญญาได้นั้นมีน้อยมากและยากที่จะหาพบ และแน่นอนว่าเป็ไปไม่ได้ที่จะพบในเมืองเทียนเซียงแห่งนี้ ถึงแม้ว่าจะเป็ทักษะในระดับต่ำที่สุดก็เป็ไปไม่ได้ที่จะพบมัน นี่เป็เหตุที่นักปรุงยาส่วนใหญ่ไม่สามารถปรุงเม็ดยาที่มีประสิทธิภาพสูงได้
ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยน เป็ทักษะฝึกฝนิญญาที่ทรงพลังที่สุดในฟ้าดิน มันทำให้ผู้ที่ฝึกฝนมันมีพลังิญญาไร้ขีดจำกัด ดังนั้นไม่มีทางที่จะพลังิญญาหมดในขณะที่ปรุงยาแน่นอน
ในตอนนี้เจียงเฉินทำการบ่มเพาะทักษะร่างแปลงัซึ่งเป็ทักษะเทวะไร้เทียมทาน ไม่เพียงแค่สามารถสร้างตราประทับัไว้ภายในร่างแล้ว มันยังทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังทำให้เขาสามารถแปลงร่างเป็ัที่ทรงพลังได้อีกด้วย
การฝึกประสานระหว่างทักษะร่างแปลงัและทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยน เป็การฝึกฝนพลังปราณ ร่างกายและพลังิญญาในเวลาเดียวกัน เจียงเฉินคาดการณ์ว่าอาจใช้เวลาอย่างมากราวยี่สิบปี เขาจะกลายเป็นักบุญอีกครั้ง ไปถึงจุดสูงสุดเหนือกว่าใน่ชีวิตที่แล้วของเขา กระทั่งตัดผ่านสู่โลกแห่งเซียน นี่เป็สิ่งที่เขาคาดหมายว่าจะไปให้ถึงเป็สิ่งแรก
ภายนอกห้องปรุงยา โจวเป่ยเฉินหายใจเข้าลึกก่อนที่จะมาพูดคุยกับชายแก่ร่างท้วม
"พวกเ้า พวกเ้าทั้งสองอยู่นี่และดูแลนายน้อยซะ อย่าให้ผู้ใดล่วงรู้ว่านายน้อยสามารถปรุงยาได้...ข้าจะไปพบท่านเ้าเมือง"
เจียงเฉินได้กลายเป็นักปรุงยาอัจฉริยะ นี่เป็ข่าวดี เขาจะต้องไปแจ้งข่าวนี้แก่เจียงเจิ้นไห่เดี๋ยวนี้!
ณ คฤหาสน์เ้าเมือง
หลังจากเจียงเจิ้นไห่ได้รับทักษะบ่มเพาะซวนหยวน เขาไม่อาจหยุดฝึกฝนมันได้เลย แม้ว่าพร์ของเขามีจำกัด มันไม่ใช่เื่ง่ายสำหรับเขาในการฝึกฝนทักษะบ่มเพาะปาฎิหารย์นี้ ตามที่เจียงเฉินคาดการณ์ กว่าเจียงเจิ้นไห่จะเข้าถึงหลักพื้นฐานของทักษะนี้จะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งเดือน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก...
เสียงเคาะประตูรบกวนการฝึกตนของเจียงเจิ้นไห่ ทำให้เขาหยุดฝึกตนอย่างรวดเร็ว จากนั้นกล่าวออกมา
"เข้ามา"
ประตูได้ถูกเปิดออก พร้อมกับโจวเป่ยเฉินที่เข้ามา เมื่อพบว่าผู้ที่เข้ามาเป็โจวเป่ยเฉินเขารู้สึกได้ถึงลางไม่ดี เขาให้ความสนใจกับการบ่มเพาะมากเกินไปจนลืมเื่กิจการค้าโอสถ ตอนนี้โจวเป่ยเฉินมาพบเขา เกรงว่าจะเป็ข่าวร้ายบางอย่าง
"เฒ่าโจว กิจการค้าโอสถคงไม่ไหวแล้วสินะ?"
เจียงเจิ้นไห่ถามขึ้น
"ท่านเ้าเมือง ข้าจะบอกข่าวดีแก่ท่าน กิจการค้าโอสถของพวกเรามีนักปรุงยาอัจฉริยะมาเยือน และเขาสามารถปรุงเม็ดยาที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน ทำให้เม็ดยาที่ตระกูลมู่หรงปรุงกลายเป็ขยะไปเลยเมื่อเทียบกับเม็ดยาเหล่านี้"
โจวเป่ยเฉินกล่าวออกมาพร้อมยิ้มตาหยี
"อะไรนะ? เม็ดยาประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนงั้นเรอะ? เฒ่าโจว นี่เป็เื่จริงงั้นหรือ?"
เจียงเจิ้นไห่ลุกขึ้นจากที่นั่งในทันใด
"แน่นอนว่าเป็ความจริง ยิ่งไปกว่านั้นนักปรุงยาผู้นั้นเป็ผู้ที่ท่านเ้าเมืองรู้จักอีกด้วย"
โจวเป่ยเฉินตั้งใจปิดบังตัวตนของนักปรุงยาผู้นี้
"ข้ารู้จักเขาด้วยรึ? ใครกัน?"
เจียงเจิ้นไห่หรี่ตาลง จากนั้นพยายามค้นหาในความทรงจำของเขา แต่เขาก็ไม่พบว่ามีผู้ที่สามารถปรุงยาที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนได้สักคน
"คนผู้นั้นยังอยู่ที่ร้านขายโอสถ ท่านเ้าเมือง พวกเราจะไปดูกันไหม?"
โจวเป่ยเฉินกล่าวขึ้น
"ไปสิ"
เจียงเจิ้นไห่ตอบกลับด้วยความสนใจทันที เื่นี้เป็เื่ชี้ชะตาของกิจการค้าโอสถของพวกเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องระมัดระวัง
ณ ร้านขายโอสถ , ห้องปรุงยา
เจียงเฉินได้เก็บเม็ดยามนุษย์หยวนที่เขาปรุงเสร็จแล้ว และเขายังไม่หยุดจนกระทั่ง่เย็น เขาได้ปรุงยามนุษย์หยวนขึ้นนับร้อยเม็ด...หากว่ามีผู้ใดรู้เื่นี้คงจะต้องหวาดกลัวจนตายเป็แน่...อย่างไรก็ตาม เม็ดยาส่วนใหญ่จะตกสู่กระเป๋าของเจียงเฉิน
เจียงเฉินพบว่าตนเองรู้สึกเหนื่อยล้าด้วยสาเหตุสองประการ ประการแรกมันกินพลังหยวนของเขา การปรุงยาไม่เพียงแค่กินพลังิญญา มันยังกินพลังหยวนมากด้วยเช่นกัน แม้ว่าทักษะร่างแปลงัจะทรงพลังอำนาจ แต่เขายังสร้างตราประทับัดวงแรกยังไม่เสร็จสิ้นที เขายังไม่สามารถใช้พลังหยวนโดยไม่หยุดพักเป็ชั่วโมงได้
ประการที่สอง การมุ่งมั่นต่อสิ่งเดียวกันเป็ชั่วโมง เป็ธรรมดาที่ร่างกายจะเหนื่อยล้า
"แม้ว่าการบ่มเพาะทักษะร่างแปลงัจะทำให้ร่างกายแข็งกล้าขึ้นและทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนทำให้ข้ามีพลังิญญาไร้ขีดจำกัด แต่ร่างกายนี้ยังอ่อนแอเกินไป...ดูเหมือนว่าข้าจะต้องหาหนทางที่จะพัฒนาร่างกายนี้ั้แ่รากฐาน"
เจียงเฉินคิดในใจ ปัญหามันชัดเจน มันเป็ร่างกายของเขา ร่างกายที่กักเก็บเม็ดยาและยาทิพย์เป็จำนวนมากมาเป็เวลากว่าสิบปีและการได้ฝึกฝนทักษะร่างแปลงั สำหรับเขาแล้วรากฐานของเขายังอ่อนแอเกินไป
"หากว่าข้าสามารถปรุงยาพยัคฆ์หยวนได้ มันจะช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งของรากฐานของข้า มันจะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น....แต่ร่างของข้าไม่อาจทนต่อผลของเม็ดยาพยัคฆ์หยวนระดับสูงได้เป็แน่ ซึ่งด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ข้าไม่อาจปรุงมันได้แน่...ข้าคิดว่าตัวข้าสามารถปรุงเม็ดยาพยัคฆ์หยวนระดับต่ำได้"
เม็ดยาพยัคฆ์หยวนเป็เม็ดยาที่เสริมความแข็งแกร่งของรากฐาน และเป็สิ่งที่เขาจำเป็ต้องใช้ในตอนนี้
ภายในห้องปรุงยามีปากกาและกระดาษเพื่อเตรียมที่จะเขียนส่วนผสมที่ต้องใช้ในการปรุงยาพยัคฆ์หยวน ส่วนผสมของมันหาได้ไม่ยากนัก โดยเฉพาะตระกูลใหญ่อย่างตระกูลเจียง เขาสามารถได้รับสิ่งที่เขา้าอย่างง่ายดาย มีเพียงส่วนผสมไม่กี่อย่างที่หาได้ยาก แต่เขาสามารถใช้วัตถุดิบอื่นทดแทนได้
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่อาจหาวัตถุดิบอื่นมาทดแทนได้...นั่นคือดวงจิตอสูรของพยัคฆ์อสูร
"หากว่าข้าได้รับดวงจิตของพยัคฆ์อสูรที่อยู่ในขอบเขตแก่นแท้มนุษย์มาเช่นนั้นก็สมบูรณ์แบบ...แต่มันหาได้ยากมากในเมืองเทียนเซียงแห่งนี้น่ะสิ...ข้าจะใช้ดวงจิตพยัคฆ์อสูรระดับฉีไห่แทน"
เจียงเฉินคิดในใจ ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองเทียนเซียงเป็เพียงจุดสูงสุดของขอบเขตฉีไห่เท่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็เื่ยากมาก เขาทำได้เพียงใช้ระดับที่ต่ำลงมาทดแทน ใช้ดวงจิตตอสูรของพยัคฆ์อสูรระดับฉีไห่แทน
หลังจากที่เขียนส่วนผสมทั้งหมดที่จำเป็ต้องใช้ในการปรุงเม็ดยาพยัคฆ์หยวน เขาได้เดินออกมาจากห้องปรุงยา
เจียงเจิ้นไห่และคนอื่นๆที่รออยู่ด้านนอกห้องปรุงยามาเป็เวลานาน แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะแสดงอาการร้อนรนใดๆอกมา กว่าครึ่งวันที่เจียงเจิ้นไห่คาดเดาว่านักปรุงยาอัจฉริยะผู้นั้นเป็ใครกว่าสิบรอบ โจวเป่ยเฉินและอีกสองคนต่างยิ้มกริ่ม ทำให้เขาสงสัยยิ่งขึ้น
ในขณะนั้นเอง เมื่อเจียงเจิ้นไห่เห็นผู้ที่ออกมาจากห้องปรุงยาเป็เจียงเฉิน ทำให้ตัวเขาตะลึงงันทันที
"ท่านพ่อ ท่านมาได้อย่างไรกันน่ะ?"
เจียงเฉินกล่าวออกมาพร้อมยิ้มให้ การที่เจียงเจิ้นไห่ปรากฎตัวมิใช่เื่ที่เขาไม่ได้คาดการณ์ไว้ โจวเป่ยเฉินเป็สหายที่ดีที่สุดของพ่อของเขา ดังนั้นเป็ธรรมดาที่โจวเป่ยเฉินจะไปแจ้งข่าวดีแก่เจียงเจิ้นไห่
"เฉินเอ๋อร์"
เจียงเจิ้นไห่กะพริบตาปริบๆ จากนั้นหันไปมองโจวเป่ยเฉินและอีกสองคน
"เฒ่าโจว เ้าบอกว่านักปรุงยาอัจฉริยะที่สามารถปรุงเม็ดยาประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนได้นั้น คงไม่ใช่เฉินเอ๋อร์หรอกนะ?"
"ใช่แล้ว ถูกต้อง นักปรุงยาอัจฉริยะคือนายน้อยนั่นเอง ไม่น่าประหลาดใจหรือ?"
โจวเป่ยเฉินตอบกลับพร้อมยิ้มตาหยี
"เป็ไปไม่ได้ เป็ไปไม่ได้เด็ดขาด! เ้าเด็กนี่เป็ผู้เชี่ยวชาญด้านการกลืนเม็ดยา แต่เขาไม่มีทางรู้ว่าจะต้องปรุงยาอย่างไรเป็แน่ พวกเ้าจะต้องล้อข้าเล่นแน่"
การตอบสนองของเจียงเจิ้นไห่เป็เช่นเดียวกับทั้งสามเมื่อตอนพวกเขาได้ยินเจียงเฉินบอกเขาว่าเขาสามารถปรุงยาได้
"ท่านเ้าเมือง นายน้อยเป็อัจฉริยะฟ้าประทาน เม็ดยามนุษย์หยวนประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนที่ท่านได้เห็น เป็นายน้อยที่ปรุงมันอย่างแท้จริง"
โจวเป่ยเฉินกล่าว
"ท่านพ่อ การที่ข้าได้กลายเป็นักปรุงยา ท่านไม่พอใจหรือ?"
เจียงเฉินเย้าแหย่
"เป็เื่จริงรึนี่ ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ"
เจียงเจิ้นไห่จมอยู่กับความคิดแวบหนึ่ง หลังจากนั้นผ่านไปไม่กี่วินาทีเขาได้หัวเราะออกมาเสียงดังขณะที่น้ำตาแห่งความปลื้มปิติหลั่งไหลอาบใบหน้า เขาเดินไปหาเจียงเฉินและกอดเขา
น่าตื้่นตันนัก ์มีตา บุตรชายเพียงคนเดียวของเขา ในหลายปีมานี้ได้ก่อปัญหาขึ้นมากมายทำให้เขาเศร้าโศกนัก แต่แล้วเขาไม่คิดเลยว่าเด็กไร้ประโยชน์เช่นนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็อัจฉริยะได้
"ท่านเ้าเมือง นายน้อยเป็อัจฉริยะ สุสานบรรพชนจักต้องเกิดควันเขียวพุ่งออกมาเป็แน่*"
โจวเป่ยเฉินเย้าแหย่พร้อมรอยยิ้ม
"มีแค่ควันเขียนเองรึ? สุสานบรรพชนของข้าจักต้องะเิเป็แน่!"
เจียงเจิ้นไห่พยายามข่มใจอดกลั้นความตื่นเต้นเอาไว้ ไม่ว่าบุพการีคนใดก็หวังให้ลูกๆของพวกเขาประสบความสำเร็จทั้งสิ้น
"ท่านพ่อ ท่านลุงโจว นี่คือเม็ดยามนุษย์หยวนประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน"
เจียงเฉินนำเม็ดยาออกมายี่สิบเม็ดขณะที่เขากล่าว
"มากขนาดนั้นเชียวรึ?"
นักปรุงยาทั้งสามต่างะโออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เขาสามารถปรุงเม็ดยาประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน...นี่เขาเพิ่งเริ่มปรุงยาจริงรึนี่?
"ฮ่าฮ่า...ประเสริฐ เม็ดยาประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน!ข้าอยากจะเห็นนักว่าร้านขายโอสถมู่หรงจะดิ้นรนอย่างไร?"
เจียงเจิ้นไห่หัวเราะออกมาเสียงดัง
