หาเจอแล้ว?
ในหัวของเสิ่นเสวียนมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด
หาเจอง่ายขนาดนี้เลย ไม่ได้ลึกลับอย่างที่คิดไว้ก่อนหน้านี้
เพียงแต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ิญญาร้ายที่เขาคิดว่าเรียบง่ายที่สุด กลับกลายเป็ช่องโหว่ที่ไม่สามารถข้ามผ่านได้สำหรับคนในโลกนี้
ภายในถ้ำ ภาพวาดในมือของบุรุษหนุ่มจู่ๆ ก็พุ่งออกไปจากมือ
มันลอยอยู่กลางอากาศภายในถ้ำในระดับเดียวกับโลงศพสีดำ คนชุดดำผู้นั้นเผยรอยยิ้มที่ยากจะปกปิด น่าเสียดายที่ตอนนี้เขาออกจากภาพไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาคงโอบโลงศพไว้แล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“นานเท่าไรแล้ว คิดไม่ถึงเลยใช่ไหมที่โดนข้าหาเจอเช่นนี้”
“เ้าไม่ได้บอกว่าในโลกนี้ไม่มีใครหาเ้าเจอหรอกหรือ อย่างไรล่ะ เกิดขึ้นเร็วขนาดนี้เป็อย่างไร”
คนชุดดำยิ้มออกมาอย่างเปิดเผย คล้ายว่าความโกรธแค้นที่อัดแน่นอยู่ภายในใจมานานถูกปลดปล่อยออกมาแล้วในตอนนี้
“คิดๆ ดูก็แปดร้อยปีแล้วหรือเปล่า เ้าอยู่ที่นี่สบายดีไหม”
บุรุษกับสตรีคู่นั้นลืมตาขึ้นแล้ว พวกเขายืนมองอยู่ตรงนั้นเฉยๆ คำของคนชุดดำผู้นั้นพวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
นี่ไม่ใช่เื่ที่พวกเขาควรจะได้ยิน และยิ่งไม่ใช่เื่ที่พวกเขาควรยุ่งเกี่ยวด้วย
พวกเขามาที่นี่ตามคำสั่งของคนชุดดำเท่านั้นเอง
“เ้ามั่นใจกี่ส่วนที่จะสังหารสองคนนั้น”
เสิ่นเสวียนที่ซ่อนตัวอยู่ด้านข้างส่งกระแสจิตไปสื่อสารกับเสิ่นเลี่ยนในมิติ
เสิ่นเลี่ยนในมิติตอนนี้ออกจากการฝึกฝนมาแล้ว เขาหลับตาลงััทุกสิ่งทุกอย่างก่อนจะกล่าว
“ศูนย์”
“ศูนย์?”
เสิ่นเสวียนกล่าวย้ำคำของเสิ่นเลี่ยน อดไม่ได้ที่จะให้ความสำคัญ
‘ศูนย์’ นี้สำหรับเขาแล้วไม่ใช่เื่ดี เขาถ่ายทอดวิถีจอมยุทธ์สังหารให้เสิ่นเลี่ยนไปแล้ว หลายวันมานี้เขาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะการประเมินพลังของคู่ต่อสู้ที่แม่นยำยิ่งกว่าเขามาก
แม้แต่เสิ่นเลี่ยนยังไม่มั่นใจ แสดงให้เห็นว่าพลังของสองคนนั้นเป็อย่างไร
ส่วนเขาต้องจัดการคนในภาพวาด ไม่สามารถจัดการอีกสองคนนั้นได้ หากเทียบกันแล้ว เสิ่นเสวียนเสียเปรียบอยู่มาก
“ท่านพี่ ข้าทำได้”
เสิ่นเสี่ยวเม่ยที่อยู่ภายในมิติกล่าวกับเสิ่นเสวียนทันที
“ไม่ต้องหรอก พี่มีแผน”
เสิ่นเสวียนกล่าว แล้วเขาก็คิดแผนการใหม่อีกครั้ง
ตอนนี้อีกฝ่ายเพิ่งเจอสุสาน รอจังหวะให้ทางนั้นเจอสิ่งที่ดึงดูดใจเขาสักหน่อยจะต้องลงมืออย่างแน่นอน ตอนนี้ต้องคิดแผนก่อนว่าจะให้ใครทำอะไรบ้าง
อย่างเช่น หุ่นเชิดทั้งสองคนของเขา
ภายในถ้ำ
คนในภาพที่ลอยอยู่กลางอากาศไม่ได้แตะต้องโลงศพในทันที แต่ควบคุมภาพให้ลอยไปรอบๆ ถ้ำ ดูว่ามีอย่างอื่นอยู่อีกไหม
ขณะที่กำลังสอดส่องไปรอบๆ เขาก็เจอบางอย่างเข้าจริงๆ
“หลีกไป”
เสียงของคนชุดดำดังขึ้น จากนั้นก็มีศรเหล็กเนื้อดียิงออกมาจากผนังทั้งสี่ทิศ มันดูเหมือนศรธรรมดา แต่กลับโจมตีทุกส่วนของถ้ำในพริบตาเดียว ไม่มีจุดไหนรอดพ้นไปได้เลย
โชคดีที่คนชุดดำเอ่ยเตือนก่อน บุรุษกับสตรีคู่นั้นจึงไปหลบอยู่ด้านข้าง ไม่โดนโจมตี
ศรเหล็กเนื้อดีเ่าั้ยาวสองฉื่อ เล็กเท่านิ้วมือ ไอพลังแผ่ซ่านออกมาอย่างรุนแรง หากโดนยิงแม้แต่ขั้นราชันก็ต้องาเ็หนัก
หลังจากที่ศรเหล็กเนื้อดียิงออกมาหมดแล้ว ภาพของคนชุดดำก็เคลื่อนที่ไปด้านหน้า ทันใดนั้นหอกยาวเล่มหนึ่งกลับพุ่งออกมาจากผนังเบื้องหน้าเขา แทงเข้าไปที่ภาพอย่างแม่นยำ
ความเร็วของมันทะลุเหนือเสียงไปแล้ว
ฉึก!
จากนั้นมันก็ไปปักลงบนผนังอีกด้านหนึ่ง หอกยาวแทงเข้าไปในผนังถึงเจ็ดส่วน เหลือเพียงสามส่วนที่ยังโผล่อยู่ด้านนอก
ภาพนั้นถูกตรึงไว้บนผนัง ตรงกลางภาพกลายเป็รู
“คิดว่าแค่นี้จะทำอะไรข้าได้หรือ”
เสียงคนชุดดำดังออกมาจากภาพ ภาพนั้นค่อยๆ เลื่อนออกมาจากหอกยาวอย่างช้าๆ สามารถมองเห็นรูนั้นได้อย่างชัดเจน
ทว่าคนชุดดำบนภาพกลับปกติดี ไม่เป็อะไรเลย
เขาสามารถขยับร่างไปมาในภาพ หลบหลีกการโจมตีนี้ได้อย่างทันท่วงที
เขาเพิ่งกล่าวจบก็มีหอกอีกสิบห้าเล่มพุ่งเข้าใส่เขาจากทิศทางต่างๆ กัน แล้วมันก็แทงเข้าไปที่ภาพเหมือนกับก่อนหน้านี้
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ทำให้เขาหลบหลีกไม่ได้เลย
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
เสียงหอกแทงดังไม่หยุด ทำให้ภาพนั้นเป็รูพรุนในพริบตาเหมือนกับตะกร้า แต่ก็ยังดีกว่าตะกร้านิดหน่อย
ต่อมาทุกอย่างก็เงียบลง
ภาพยังคงลอยอยู่้า แต่มันกลายเป็รูให้แสงลอดผ่านได้แทบทั่วทั้งภาพแล้ว
ตึง!
หลังจากนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น คนชุดดำปรากฏตัวออกมาจากภาพ้าลงไปกองอยู่ที่พื้น ก่อให้เกิดแรงสั่นะเือยู่ไม่น้อย
จากแรงสั่นะเืดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ร่างจิติญญา แต่เป็ร่างเนื้อที่ร่วงหล่นลงมา
“ดูเหมือนจะไม่ใช่เคล็ดวิชาในภาพวาด”
ห่างไปไม่ไกล เสิ่นเสวียนมองคนชุดดำที่หลุดออกมาจากภาพด้วยแววตาสงสัย
“ไม่ ไม่ถูกต้อง นี่คือเคล็ดวิชาในภาพวาด บ้าน่า ระดับต่ำมาก!”
เสิ่นเสวียนเข้าใจได้ในทันที เขาประเมินอีกฝ่ายไว้สูงเกินไป คนผู้นั้นยังมิอาจแสดงเคล็ดวิชารวบรวมจิติญญาในภาพวาดได้อย่างมั่นคง ทำได้เพียงหาที่แฝงกายเข้ามาเท่านั้น คล้ายกับมิติของแหวน เพียงแต่มิตินั้นถูกเก็บไว้ในภาพวาด
ตอนนี้ค่ายกลภายในภาพถูกทำลายไปแล้ว ทำให้เขาร่วงหล่นลงมา
“ขั้นจักรพรรดิ?”
เสิ่นเสวียนมองอีกฝ่ายพลางส่ายหัว
“ขั้นราชัน...”
ไอพลังที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของอีกฝ่ายเหมือนกับาามารทิศเหนือ มีไอพลังขั้นจักรพรรดิเหมือนกัน แต่ถ้าสังเกตอย่างละเอียดจะพบว่าไอพลังนี้ถูกบีบให้แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม แม้จะเป็ขั้นจักรพรรดิ แต่เป็การใช้เคล็ดวิชาลึกลับบางอย่างบีบให้พลังแข็งแกร่งขึ้น ไม่ใช่พลังที่แท้จริง
พลังเช่นนี้สำหรับเสิ่นเสวียนแล้วเป็ความท้าทายอยู่ไม่น้อย
รวมกับสองคนนั้นเข้าไปอีก ไม่อาจดูถูกได้เลย
“ดูเหมือนว่าข้าจะดูถูกเ้าเกินไป แต่แล้วอย่างไรล่ะ เ้าในตอนนี้เป็เพียงแค่ร่างไร้ิญญาเท่านั้น วันนี้ข้าทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ของของข้ากลับคืน”
คนชุดดำยืนตัวสั่นอยู่ตรงนั้น เห็นได้ชัดว่าพลังโจมตีเมื่อครู่นี้ทำให้เขาาเ็ไม่น้อย
“พวกเ้าเข้ามานี่”
คนชุดดำกล่าวกับอีกสองคนที่รออยู่ด้านนอก จากนั้นทั้งสองคนก็เดินเข้ามาตรงหน้าเขา
“ไปลากตัวเขาออกมา”
คนชุดดำกล่าวกับบุรุษและสตรีคู่นั้น
“ขอรับ”
“เ้าค่ะ”
ทั้งสองคนรับคำแทบจะพร้อมกัน จากนั้นก็เหาะขึ้นไปอยู่ในระนาบเดียวกับโลงศพ ใจกลางฝ่ามือของสองคนนั้นมีไอพลังต่อสู้น่ากลัวพวยพุ่งออกมา ทั้งสองคนใช้ฝ่ามือสองข้างทาบลงไปบนโลงศพ พลังอันรุนแรงพุ่งออกมาจากร่างของพวกเขาส่งเข้าไปในโลงศพสีดำอย่างบ้าคลั่ง
พลังของทั้งสองคนถึงขั้นราชันแล้ว และยังแข็งแกร่งกว่าขั้นราชันทั่วไปอีกด้วย
แต่แม้จะเป็เช่นนี้ โลงศพสีดำยังคงสงบนิ่ง ลอยอยู่กลางอากาศแบบนั้น
เมื่อเห็นว่ายังเปิดไม่ออก ทั้งสองคนจึงส่งพลังออกไปอีกครั้ง น่าเสียดายที่ยังมิอาจทำอะไรโลงศพนั้นได้เลย
คนชุดดำที่อยู่ด้านล่างกินยาเข้าไปหนึ่งเม็ด ฟื้นฟูพลังของเขาได้อย่างรวดเร็ว เขาหันมองโลงศพที่ลอยนิ่งอยู่้า ส่งแรงไปที่ฝ่าเท้าดีดตัวเองขึ้นไปกลางอากาศให้ลอยอยู่เหนือโลงศพ
ตึง!
สองเท้าถีบลงไปจาก้า แรงกดมหาศาลทำให้โลงศพที่ลอยอยู่เริ่มเคลื่อนที่ต่ำลงไป
“ไม่ใช่ว่าเ้าไม่ชอบให้คนใช้เท้าเล่นหัวเ้าหรอกหรือ ข้ากำลังเตะหัวเ้าอยู่ แล้วเ้าจะทำอะไรข้าได้”
คนชุดดำะโก้องระบายความโกรธ เพียงพอที่จะทำให้เห็นว่าก่อนหน้านี้พวกเขาแค้นกันมากแค่ไหน
เสิ่นเสวียนมองดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยความใ
ในความทรงจำของเขา คนในโลกนี้มีอายุขัยต่างจากโลกมนุษย์ไม่เท่าไร อายุร้อยปีก็นับว่ามากแล้ว แม้แต่ผู้ฝึกตนยังมีอายุได้เพียงร้อยกว่าปีเท่านั้น แต่คนผู้นี้มีความแค้นต่อผู้เฒ่าจี๋เล่อ อย่างน้อยก็ต้องมีอายุกว่าพันปีแล้วหรือเปล่า
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เื่เล็กสำหรับเสิ่นเสวียนเลย มันทำลายความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับที่นี่ไปอย่างสิ้นเชิง
โลกนี้ลึกลับยิ่งกว่าที่ตนเองได้รับรู้
“เ้ามาแล้ว”
ทันใดนั้น เสียงแก่ชราดังออกมาจากในโลงที่ลอยอยู่กลางถ้ำ