“พี่ใหญ่? ข้ามีสิทธิ์จะไปเป็พี่ใหญ่ของหลานผู้นำฝ่ายวานรยุทธ์ได้อย่างไรกัน?” เสี่ยหยวนหัวเราะเยาะตนเอง แต่ความเคียดแค้นในดวงตาของเขากลับยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
เมื่อก่อน เขาเกิดมาพร้อมพลังการหวนคืนของบรรพชน จนเป็ที่ตกตะลึงของหยาจื้อทั้งสิบสามฝ่าย จึงถูกกำหนดให้เป็ผู้ที่จะกลายเป็คนของวานราได้มากที่สุด เมื่อเริ่มเติบโตขึ้น พละกำลังของเสี่ยหยวนก็ดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าวานรยุทธ์ตัวอื่นๆ ในหยาจื้อสิบสามฝ่าย พละกำลังของเขาสามารถจัดอยู่ในสามอันดับแรกได้อย่างแน่นอน และนั่นจึงทำให้เขาถูกเรียกว่าเป็พี่ใหญ่ในฝ่ายวานรยุทธ์
หลานของผู้นำฝ่ายวานรยุทธ์? หนังตาของฉินอวี่กระตุก เขารู้แล้วว่าเหตุใดเสี่ยหยวนจึงมีความเกลียดชังถึงขั้นเป็ศัตรูต่อกันได้ถึงเพียงนี้ ในตอนนั้น ผู้นำของฝ่ายวานรยุทธ์คือคนหนึ่งที่ร่วมชิงเืวานราของเขาไป!
“การตายของท่านอาซานและอาสะใภ้เป็เพียงอุบัติเหตุ หลายปีมานี้ เ้าเข่นฆ่าคนในเผ่าไปเป็จำนวนไม่น้อย วางมือเสียเถอะ ข้าจะเป็คนร้องขอให้เ้าเอง ให้เ้าได้กลับสู่ฝ่ายวานรยุทธ์” อันดับห้าค่อยๆ พูดอย่างช้าๆ
“เลิกเสแสร้งเสียเถอะ ลงมือเลยสิ ให้ข้าได้ดูหน่อยว่า หลังจากเ้าได้รับเืวานราไปแล้ว พละกำลังเป็เช่นไร!” เสี่ยหยวนยกพลองฟันหมาป่าที่พาดไว้บนบ่าลงมา จับประคองด้วยมือทั้งสอง และจ้องตรงไปทางอันดับห้าด้วยสายตาอันดุร้าย
“เื่ในตอนนั้น ข้าเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเืของวานราหยดนั้นนำมาจากเ้า! อันที่จริงเื่นี้ หยาจื้อทั้งสิบสามฝ่ายต่างรู้สึกผิดต่อเ้า แต่เื่มันก็เกิดขึ้นแล้ว พูดอะไรไปก็ไร้ประโยชน์ หากเ้ายอมปล่อยวางทุกเื่ทิ้งไป หยาจื้อทั้งสิบสามฝ่ายจะต้องชดเชยเ้าเป็อย่างดีแน่นอน” ใบหน้าของอันดับห้าเต็มไปด้วยความเ็ป และพูดต่อไป “นำศีรษะของเขาไปแลกกับเืหนึ่งหยดของผู้นำฝ่ายรุ่นแรกของฝ่ายหยาจื้อ และเข้าไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง บางที เ้าอาจจะสามารถกลั่นสายเืหยาจื้อออกมาก็ได้”
“หุบปาก!” เสี่ยหยวนะโอย่างโกรธจัด พลองฟันหมาป่าในมือเปล่งแสงสว่างออกมา และฟาดมันออกไปทางอันดับห้า
“เ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ข้าเองก็ไม่อยากทำร้ายเ้า ปล่อยเขาไว้ และเ้าก็ไปเสียเถอะ!” ใบหน้าอันหยาบกร้านของอันดับห้าเต็มไปด้วยการต่อสู้ เขากวาดมือออกไป พัดพาเอาพายุแห่งพลังถาโถมเข้าใส่พลังจากพลองของเสี่ยหยวน
“ตูม ตูม!”
พลังที่ะเิออกอย่างรุนแรงของเสี่ยหยวนถูกอันดับห้ารับมือไว้อย่างง่ายดาย
“โฮก!” เสี่ยหยวนส่งเสียงคำรามอย่างต่อเนื่อง จากนั้นจึงะโขึ้นไปกลางอากาศอีกครั้ง ใช้มือทั้งสองประคองพลองเอาไว้จนแน่น หมุนตัวขึ้นกลางอากาศ เหวี่ยงหมัดออกไปจนสุดแรง จุดตันเถียนของเขาแตกสลาย จึงต้องเปิดจุดทะเลทุกข์ ดังนั้นพลังที่เขาใช้จึงไม่ใช่แก่นจากพลังปราณ แต่เป็พลังของจุดทะเลทุกข์
ั้แ่โบราณกาลมา จุดตันเถียนเป็แหล่งรวบรวมพลังของฟ้าดิน และแม้ว่าจุดทะเลทุกข์จะมีความใกล้เคียงกับจุดตันเถียน แต่ท่ามกลางทะเลทุกข์จะเป็ที่รวบรวมพลังอันบริสุทธิ์ที่สุดของเืเนื้อเอาไว้ เมื่อพัฒนาจนถึงระดับที่เหมาะสม พลังที่มีอยู่ภายในจะมีความแข็งแกร่งและทรงพลังอย่างยิ่ง
แต่ด้วยพลังอันไม่รู้ประมาณของอันดับห้านั้น คงสามารถต้านทานมันได้อย่างง่ายดาย
เมื่อฉินอวี่กวาดสายตามองอย่างละเอียด เขาจึงพบว่าิัของอันดับห้านั้นดูเหมือนจะมีม่านแสงจางๆ ปกคลุมอยู่ ม่านแสงนี้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากจนยากจะทำลาย
“ไม่มีประโยชน์หรอก! ออกไปจากหอคอยขัดเกลาเถอะ การอยู่ในหอคอยขัดเกลาแห่งนี้มีแต่จะทำให้พละกำลังของเ้าหยุดนิ่ง” หลังจากอันดับห้าชกหมัดใส่เสี่ยหยวนจนกระเด็นถอยออกไปแล้ว เขาก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเ็า
เมื่อเห็นว่าเสี่ยหยวนเตรียมจะโจมตีอีกครั้ง อันดับห้าก็พูดขึ้นพลางขมวดคิ้วแน่น “เสี่ยหยวน พวกเราจะต่อสู้กันเองจริงหรือ?”
“ไร้สาระ!” เสี่ยหยวนะโอย่างดุเดือด ร่างกายของเขาเปล่งแสงสว่างออกมา พลองฟันหมาป่าได้ปล่อยแสงสว่างดั่งทองสัมฤทธิ์ออกมา พลังจากพลองที่ดูเหมือนจะมีพลังแห่งการบุกเบิกฟ้าดินได้กระแทกลงมาอย่างรุนแรง
“ตูม!”
เสียงสั่นะเืดังขึ้นสู่โสตประสาท พลังแพร่กระจายออกไปทันที ก่อตัวเป็พายุรูปทรงกลมที่รุนแรง เคลื่อนตัวอยู่ไม่ไกลจากฉินอวี่
หลังจากทรงตัวได้มั่นคง สายตาของฉินอวี่ก็มองตรงไปเบื้องหน้า และตกตะลึงอยู่ในใจ พลังของอันดับห้านี่ดูแข็งแกร่งกว่าเ้าสิบเอ็ดยิ่งนัก ขณะที่เผชิญกับการโจมตีอันดุเดือดของเสี่ยหยวน อันดับห้ากลับดูเหมือนจะสงบนิ่งไม่ไหวติง ราวกับว่าการโจมตีของเสี่ยหยวนทำให้เขารู้สึกคันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
นี่แค่อันดับห้า เช่นนั้นแล้ว อันดับหนึ่งของหยาจื้อสิบสามฝ่ายจะแข็งแกร่งมากกว่านี้ขนาดไหนกัน?
“ในเมื่อเ้ายืนยันเช่นนี้ ข้าคงมีทางเพียงตีเ้าให้สลบ และพาออกไปจากที่นี่แล้วล่ะ” ดูเหมือนว่าอันดับห้ากำลังหมดความอดทน เขาพูดออกมาอย่างเฉยเมย ลำแสงสว่างสามชนิดได้ปะทะออกมาจากร่างกายทันที
“โฮ่ว!”
“โฮ่ว!”
“โฮก!”
เสียงคำรามทั้งสามเสียงดังสั่นะเืก้องไปทั่วฟ้าดิน สิ่งที่ทำให้ฉินอวี่ต้องใคือ ภาพสามภาพที่ปรากฏขึ้นท่ามกลางลำแสงที่เปล่งออกมาจากร่างกายของอันดับห้า
ภาพหนึ่งเป็รูปเสือดาวที่มีศีรษะเป็ั อีกภาพหนึ่งเป็วานรยุทธ์ที่กำลังโก่งตัวอยู่ อีกภาพหนึ่งคือภาพของเสวียนอู่ซึ่งมีกายเป็เต่าศีรษะเป็งู
สายเืทั้งสามประเภท
อันดับห้าผู้นี้รวมสายเืหยาจื้อ วานรยุทธ์ และเสวียนอู่เข้าไว้ด้วยกัน!
มิน่าล่ะ ไม่แปลกใจเลยที่อันดับห้าจะสามารถรับมือกับการโจมตีที่น่ากลัวของเสี่ยหยวนได้อย่างง่ายดาย ที่แท้เขาก็มีสายเืของเสวียนอู่!
ดูเหมือนว่า ในกลุ่มของหยาจื้อทั้งสิบสามฝ่าย จะมีฝ่ายเสวียนอู่รวมอยู่ด้วย!
ฉินอวี่ระงับความใเอาไว้ นำเืที่รวบรวมเอาไว้ใน่ไม่กี่วันนี้ออกมา กวาดสายตามองไปโดยรอบ ก่อนจะยกซดไปคำโต การต่อสู้นี้อาจทำให้คนอื่นตื่นตระหนก แต่สำหรับฉินอวี่นั้นเขาเตรียมพร้อมกับการต่อสู้อยู่ตลอดเวลา
เสี่ยหยวนหยุดการโจมตี มือทั้งสองกำพลองไว้แน่น มองตรงไปยังอันดับที่ห้าซึ่งมีภาพทั้งสามชนิดนั้นปรากฏอยู่ในร่างกาย ใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เขานึกไม่ถึงเลยว่าอันดับห้าจะกระตุ้นสายเืทั้งสามได้จริงๆ!
พลังของวานรยุทธ์นั้นมีความดุร้าย พลังของหยาจื้อก็ทรงพลัง พลังป้องกันของเสวียนอู่นั้นยากจะทำลาย ต้องบอกเลยว่า อันดับห้ามีทั้งพลังการโจมตีและพลังป้องกันอยู่รวมกัน นับว่าเป็พลังการโจมตีที่ไร้ที่ติ
“ยังจะมัวเสียเวลาอยู่อีกหรือ?” อันดับห้ายังไม่โจมตีทันที แต่ยืนนิ่งอยู่กลางอากาศ มีภาพมายาทั้งสามปรากฏขึ้นอย่างทรงพลัง และจ้องมองลงมายังเสี่ยหยวน ก่อนจะพูดอย่างเฉยเมย
เสี่ยหยวนไม่ได้ตอบอะไร พลองฟันหมาป่าได้หลุดออกจากมือของเขาไปแล้ว พุ่งตรงเข้าหาอันดับห้า และเสี่ยหยวนก้าวเท้าขวาถอยไปอย่างดุเดือด ย่ำกระแทกลงบนพื้นที่จนแตกร้าว ก่อนจะพุ่งทะยานตรงเข้าหาอันดับห้า
บางที โอกาสชนะของเสี่ยหยวนนั้นมีน้อยยิ่งนัก แต่เขาสามารถมีชีวิตรอดอยู่ในหอคอยขัดเกลามาได้ั้แ่ยังเล็ก เสี่ยหยวนคงอาศัยพลังอันดุร้ายที่มีอยู่ในกระดูกของเขา เขาไม่มีวันก้มหัวให้ใครง่ายๆ และไม่มีทางยอมรับชะตากรรมเช่นนั้นอย่างแน่นอน
ฉินอวี่ก้าวถอยหลังไปครั้งแล้วครั้งเล่า จนออกมายืนดูพวกเขาต่อสู้กันในระยะห่างกว่าร้อยจ้าง และตอนนี้เืที่เก็บมาตลอดหนึ่งเดือน ถูกฉินอวี่กลืนเข้าไปแล้วเกินกว่าครึ่ง เพลิงแอ่งธรณีที่เป็ดั่งเด็กทารกน้อยได้ลอยเคว้งอยู่ในช่องท้อง คอยดูดซับเืเหล่านี้เข้าไปอย่างเมามัน และพลังของพลังปราณที่ถูกทิ้งไว้ ก็แทบจะทะลุออกจากร่างกายของเขา
ฉินอวี่ยังคงไม่หยุดนิ่ง แต่ความเร็วของเขาเริ่มช้าลง ดื่มเืไปพลางมองไปรอบด้าน เขาััได้ว่า มีใครบางคนกำลังใกล้เข้ามา
“เสี่ยหยวน เ้าเตรียมไปเผชิญกับคนอื่นๆ เถอะ ข้าจัดการกับเขาเอง” ฉินอวี่พูดอย่างหนักแน่น
เสี่ยหยวนยังมีสติบริบูรณ์ และเขารู้ดีว่าตอนนี้เป็่เวลาที่อันตราย เขาจึงอาศัยจังหวะนี้ปลีกตัวออกไป และพูดขึ้น “เขาแข็งแกร่งมาก ระวังด้วย!”
ฉินอวี่กลืนเืในน้ำเต้าลงไปอีกคำโต พลังปราณเต็มไปทั่วทั้งร่างของเขา เกิดลำแสงสีแดงจางๆ ปกคลุมทั้งร่างกาย ทันทีที่เริ่มต้น ฉินอวี่ก็จะไม่ลังเลที่จะใช้วิชาปีศาจคลั่ง
มีการกระตุ้นพลังสายเืของทั้งสามประเภทเช่นนี้ หากเป็แดนเซียนอู่ในอดีต เขาคงถูกจัดให้เป็อัจฉริยะระดับชั้นนำ
การต่อสู้ครั้งนี้ กลายเป็สนามนองเือย่างไม่ต้องสงสัย ฉินอวี่ไม่เคยนึกว่าจะเอาชนะอันดับห้าได้ เป้าหมายของเขาเพียงแค่โจมตีอันดับห้าให้าเ็ และมีเพียงหนทางนี้เท่านั้น เขาและเสี่ยหยวนจึงจะมีโอกาสรอดชีวิตไปได้
ด้วยพลังอันน่ากลัวของเสี่ยหยวน หากผู้ที่เข้ามาใหม่ไม่ใช่ผู้ฝึกตนในสิบอันดับแรกของรายนามระดับสามัญ เขาสามารถเอาชนะได้ทั้งหมดอย่างแน่นอน และหลังจากตนเองใช้วิชาปีศาจคลั่ง พละกำลังจะเริ่มอ่อนแอลง ถึงตอนนั้น อันดับห้าก็จะได้รับาเ็ เสี่ยหยวนก็จะพาตนเองออกไป
“เยี่ยม! ข้าก็อยากรู้นักว่าเ้าใช้อะไรในการเอาชนะเ้าสิบเอ็ด” อันดับห้าจ้องฉินอวี่อย่างเฉยเมย และพูดออกไปอย่างเรียบเฉย เขาค่อยๆ ก้าวเดินอย่างช้าๆ พลังปราณในร่างะเิออกอย่างรุนแรง ตอนที่เผชิญหน้ากับเสี่ยหยวนก่อนหน้านี้ เขายังคงนึกถึงความสัมพันธ์ในอดีตจึงไม่ใช้พลังทั้งหมด แต่ตอนนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับฉินอวี่ เขาจึงไม่มีความจำเป็ที่จะต้องออมมือไว้อีกต่อไป
พลังอันแข็งแกร่งของอันดับห้าเปรียบดั่งูเาที่กดทับหัวใจของฉินอวี่ ฉินอวี่เงียบขรึมอย่างไม่อาจเปรียบได้ ในครั้งก่อน เ้าสิบเอ็ดระงับระดับการฝึกฝนของตนเองไว้ แต่ในครั้งนี้ อันดับห้าไม่มีการลดระดับการฝึกตน สิ่งนี้ทำให้หัวใจของฉินอวี่รู้สึกจมดิ่งลงไปทันที
หากอยู่ในระดับสูงสุดของขั้นเทียนชุ่ยก็ยังพอไหว แต่หากอยู่ระดับสูงสุดของขั้นกุมารทิพย์ ก็นับว่ามีความห่างกันถึงหนึ่งขั้นใหญ่ การต่อสู้ครั้งนี้... นับว่าเป็การต่อสู้ที่น่าสังเวชใจเป็ที่สุด นับั้แ่เขาได้กลับมาเกิดใหม่!
ฉินอวี่ยังไม่ใช้หอกศึกในทันที แต่กลับเริ่มการจู่โจมโดยทั่วไปออกไปก่อน หอกศึกถือเป็ไม้ตาย หากเรียกออกมาตอนนี้ นอกจากจะสังหารอันดับห้าไม่ได้ ตนเองก็อาจต้องาเ็สาหัส ในตอนนี้ ต้องลองหยั่งเชิงกันดูก่อนจึงค่อยว่ากันใหม่อีกครั้ง
ขณะที่ฉินอวี่กำลังขยับตัว อันดับห้าก็ค่อยๆ ยกมือข้างขวาขึ้น มองฉินอวี่ที่เพิ่งหายลับไป พร้อมรอยยิ้มอย่างเย้ยหยัน จากนั้นจึงกวาดพลังฝ่ามือออกไปทางด้านหลัง
ฝ่ามือนี้มีพลังที่มหาศาล พร้อมคลื่นความร้อนโหมกระหน่ำเข้ามาในพื้นที่รอบบริเวณ จนพื้นที่ทั้งหมดต่างสั่นะเื ทันทีที่ฉินอวี่ปรากฏตัวขึ้น ฝ่ามือนั้นก็กระแทกใส่หน้าอกของฉินอวี่เข้าอย่างจัง
ด้วยพละกำลังที่ต่างกันอย่างมาก ความเร็วของฉินอวี่จึงไม่สามารถจะช้าลงต่อหน้าต่อตาของอันดับห้าได้อีกแล้ว
“เฮือก!” ฉินอวี่กระอักเืออกมา รู้สึกได้เพียงพลังของอสูรอำมหิตที่แข็งแกร่งกำลังโจมตีเข้ามา ทันทีที่กระแทกเข้าหากัน
เพียงฝ่ามือเดียว ฝ่ามือเดียวที่ดูสุดแสนจะธรรมดา แต่เกือบพรากชีวิตของฉินอวี่ไปแล้ว
แต่พลังฝ่ามือนี้กลับทำให้พละกำลังของฉินอวี่เพิ่มสูงขึ้น พลังปราณในร่างกายถูกจุดขึ้นอีกครั้งด้วยฝ่ามือนี้ พลังที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนต่างปรากฏขึ้นเต็มร่างกายของฉินอวี่ และพลังนี้ยังไหลเวียนเข้ารักษาอาการาเ็ในร่างกายของฉินอวี่อีกด้วย
“เอ๊ะ! ยิ่งสู้ยิ่งแข็งแกร่งจริงๆ ยิ่งาเ็ยิ่งมีพลัง นี่มันทักษะยุทธ์แบบไหนกัน?” อันดับห้ามองด้วยดวงตากลมโต เขาััได้ว่าพลังปราณของฉินอวี่เปลี่ยนแปลงไป จึงรู้สึกใเป็อย่างยิ่ง
เขานึกไม่ถึงว่าหลังจากฉินอวี่รับพลังจากฝ่ามือของเขาแล้ว พละกำลังจะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น
เมื่อหวนนึกถึงการต่อสู้ระหว่างเ้าสิบเอ็ดและฉินอวี่ ดวงตาของอันดับห้าก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ และเริ่มการโจมตีอย่างแข็งขัน
เขาก็อยากจะรู้นัก ว่าฉินอวี่มีขีดจำกันเพียงใดกันแน่
